Visakha Puja - falls on the full mo

Visakha Puja - falls on the full moon of the sixth month of the lunar year (around the middle of May on the international calendar). It is one of the most important days for Buddhists because on this day the Lord Buddha was born, attained enlightenment, and died. All three of these significant events fell on the same day. Visakha Puja is usually celebrated with a public sermon during the day and a candle lit procession to pay respect to the Lord Buddha during the night.

Magha Puja - falls on the full moon of the third lunar month (February). It was on this day that 1,250 enlightened monks converged to pay respect to the Lord Buddha without any prior appointment. The day is celebrated in a similar fashion to Visakha Puja day.

Asalha Puja - falls on the full moon of the eighth lunar month (July) and is also very important. It was on this day that the Lord Buddha preached His sermon to followers after attaining enlightenment. The day is usually celebrated by merit-making, listening to a monk’s sermon, and joining a candle lit procession during the night.

Khao Phansa - falls on the first day after the full moon of the eighth lunar month (July) and marks the beginning of the three-month Buddhist ‘Lent’ period. At this time, all monks and novices must remain in their temples. They should not venture out or spend the night in any other place except in cases of extreme emergency and, even then, their time away must not exceed seven consecutive nights. This is a time for serious contemplation and meditation for both monks and laymen alike. Traditionally, it is also important for laymen to ordain their sons into the monkhood on this day to get maximum benefit from the Buddhist teachings.

Ok Phansa - marks the end of the Buddhist 'Lent' and falls on the full moon of the eleventh lunar month (October). This is a day of joyful celebration and merit-making. For many families, it is also the day they welcome a son back into the home and celebrate his successful completion of a term in the temple.

Tod Kratin - lasts for 30 days, from Ok Phansa through to the full moon of the twelfth lunar month. During this time most Buddhists take part in ceremonies, either directly or indirectly. Robes and other necessities of temple life are offered ceremoniously to the monks on an appointed day. Each temple may hold a Tod Kratin ceremony once each year. Originally, in the time of the Lord Buddha, this ceremony was meant to teach monks humility and show them how to cut, sew, and dye the robes for themselves. The finished robes were then offered to the members of the company deemed most suitable. Today, however, the ritual has evolved dramatically into a grand celebration where hundreds and thousands of people join in the merit making. It is also an important occasion for the temple to raise funds.

The sequence of events for each of the above three religious days goes something like this:

Early in the morning, people begin to arrive at the temple wearing their best clothes. They carry food prepared at home, usually in highly decorative gold or silver bowls, and offer it to the monks. After this breakfast, the people are blessed by the monks and many return to their homes. The more devoted may choose to remain at the temple and, later in the morning, take a vow with the monks to keep either five or eight precepts throughout the entire day. After taking this vow, they split their time between praying, listening to the monks’ preachings and doing meditation. In the evening, the monks lead a candle lit procession, making three complete circuits of the main temple building. This event signifies the end of the celebrations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พูจา Visakha - ตรงกับพระจันทร์เต็มดวงของเดือนหกของปีจันทรคติ (สถานกลางพฤษภาคมปฏิทินสากล) มันเป็นหนึ่งในวันสำคัญที่สุดสำหรับพุทธ เพราะในวันนี้ พระพุทธเจ้าเกิด บรรลุตรัสรู้ และตาย เหตุการณ์สำคัญทั้งสามล้มลงในวันเดียว พูจา Visakha เป็นมักจะเฉลิมฉลอง ด้วยเทศน์สาธารณะระหว่างวันและขบวนเทียนสว่างไปคำนับพระในตอนกลางคืนมาฆบูชา - ตกในค่ำเดือนสาม (กุมภาพันธ์) ได้ในวันนี้ที่ enlightened 1250 พระ converged จะนับถือพระพุทธเจ้าโดยไม่นัดหมายใด ๆ ก่อนหน้านี้ วันมีการเฉลิมฉลองในคล้ายวันพูจา Visakhaพูจา Asalha - ตกในค่ำเดือนแปด (กรกฎาคม) และยังมีความสำคัญมาก ได้ในวันนี้ที่พระพุทธเจ้าประกาศคำเทศนาของเขาให้ลูกศิษย์หลังจากบรรลุธรรม มักจะมีการเฉลิมฉลองวัน โดยบุญ ฟังคำเทศนาของพระ และรวมเทียนสว่างขบวนในตอนกลางคืนพรรษา - ตรงกับวันแรกหลังพระจันทร์เต็มดวงค่ำเดือนแปด (กรกฎาคม) และทำเครื่องหมายจุดเริ่มต้นของระยะเวลา 'เข้าพรรษา' พุทธสามเดือน ตอนนี้ พระสงฆ์และสามเณรทั้งหมดต้องอยู่ในวัดของตน พวกเขาไม่ควรเที่ยวผจญภัย หรือการค้างคืนในสถานที่อื่นใดยกเว้นในกรณีที่ฉุกเฉินมาก แล้ว ได้แล้ว เวลาเก็บต้องไม่เกิน 7 คืน นี่คือเวลาสำหรับการพักผ่อนอย่างจริงจังและปฏิบัติธรรมสำหรับพระสงฆ์และ laymen เหมือนกัน ประเพณี เป็นสิ่งสำคัญสำหรับ laymen การบวชลูกชายของพวกเขาที่พระในวันนี้จะได้รับประโยชน์สูงสุดจากคำสอนของพระพุทธศาสนาตกลง Phansa - ทำเครื่องหมายสิ้นสุดของพระพุทธศาสนา 'เข้าพรรษา' และตกในค่ำเดือนสิบเอ็ด (ตุลาคม) นี้เป็นวันทำบุญและงานฉลองต่าง ๆ จอยฟูล สำหรับหลายครอบครัว เป็นวันที่พวกเขายินดีต้อนรับลูกกลับเข้ามาในบ้าน และฉลองพระองค์สำเร็จของคำในวัดเวลา 30 วัน Tod Kratin - จากออกพรรษาผ่านไปพระจันทร์เต็มดวงของเดือนสิบสอง ในช่วงเวลานี้ พุทธส่วนใหญ่มีส่วนร่วมในพิธีกรรม โดยทางตรง หรือทางอ้อม เสื้อคลุมและอื่น ๆ ปัจจัยวัดด้าม ceremoniously บิณฑบาตในวันแต่งตั้งขึ้น แต่ละวัดอาจถือพิธีทอด Kratin ปีละครั้ง ตอนแรก ในเวลาของพระพุทธเจ้า พิธีนี้ถูกหมายถึงสอนภิกษุบท และแสดงวิธี การตัด เย็บ ย้อมเสื้อคลุมที่สำหรับตัวเอง เสื้อคลุมเสร็จแล้วได้รับการเสนอจากนั้นสมาชิกของบริษัทที่ถือว่าเหมาะสมที่สุด วันนี้ ไร พิธีกรรมมีพัฒนาอย่างมากในการฉลองแกรนด์ที่ร้อยและพันคนร่วมทำบุญ นอกจากนี้ยังเป็นโอกาสสำคัญสำหรับการวัดเพื่อกุศลลำดับของเหตุการณ์สำหรับแต่ละด้านบน 3 วันทางศาสนาไปเหมือน:เช้าตรู่ คนเริ่มจะมาถึงที่วัดที่สวมใส่เสื้อผ้าของพวกเขาดีที่สุด พวกเขาพกอาหารปกติ บ้านทองสูงตกแต่ง หรือขันเงิน และเสนอให้คณะสงฆ์ หลังจากอาหารเช้านี้ คนมีความสุข โดยพระสงฆ์ และมากกลับไปบ้านของพวกเขา อุทิศมากอาจเลือกที่จะอยู่ที่วัด และ ในตอนเช้า นำคำปฏิญาณพระสงฆ์ให้ศีลห้า หรือแปดตลอดทั้งวัน หลังจากการสาบานนี้ พวกเขาแบ่งเวลาระหว่างอธิษฐาน ฟัง preachings ของพระ และทำสมาธิ ในตอนเย็น พระสงฆ์นำขบวนเทียนสว่าง ทำให้สามดำเนินวงจรของอาคารหลักของวัด เหตุการณ์นี้หมายถึงการสิ้นสุดของการเฉลิมฉลอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิสาขบูชา - ตรงกับวันพระจันทร์เต็มดวงของเดือนที่หกของปีจันทรคติ (ประมาณกลางเดือนพฤษภาคมในปฏิทินต่างประเทศ) มันเป็นหนึ่งในวันที่สำคัญที่สุดสำหรับชาวพุทธเพราะในวันนี้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าประสูติตรัสรู้และเสียชีวิต ทั้งสามเหตุการณ์สำคัญเหล่านี้ปรับตัวลดลงในวันเดียวกัน วิสาขบูชามีการเฉลิมฉลองมักจะมีพระธรรมเทศนาของประชาชนในระหว่างวันและขบวนแสงเทียนไปไหว้พระสัมมาสัมพุทธเจ้าในช่วงเวลากลางคืน. มาฆบูชา - ตรงกับวันพระจันทร์เต็มดวงของเดือนจันทรคติที่สาม (กุมภาพันธ์) มันเป็นวันที่พระสงฆ์ 1,250 พุทธะแปรสภาพเพื่อสักการะพระสัมมาสัมพุทธเจ้าโดยไม่ต้องนัดหมายล่วงหน้า วันที่มีการเฉลิมฉลองในลักษณะคล้ายกับวันวิสาขบูชา. วันอาสาฬหบูชา - ตรงกับวันพระจันทร์เต็มดวงของเดือนจันทรคติที่แปด (กรกฎาคม) และยังเป็นสิ่งที่สำคัญมาก มันเป็นวันที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระธรรมเทศนาเทศน์ของเขาไปยังผู้ติดตามหลังจากบรรลุการตรัสรู้ วันที่มีการเฉลิมฉลองโดยปกติทำบุญทำฟังพระธรรมเทศนาพระภิกษุสงฆ์และการเข้าร่วมเวียนเทียนขบวนในช่วงเวลากลางคืน. วันเข้าพรรษา - ตรงกับวันแรกหลังจากที่พระจันทร์เต็มดวงของเดือนจันทรคติที่แปด (กรกฎาคม) และจุดเริ่มต้น ของสามเดือนพุทธ 'เข้าพรรษา' ระยะเวลา ในเวลานี้พระสงฆ์และสามเณรจะต้องอยู่ในวัดของพวกเขา พวกเขาไม่ควรร่วมออกหรือใช้จ่ายคืนในสถานที่อื่น ๆ ยกเว้นในกรณีที่เกิดเหตุฉุกเฉินมากและแม้แล้วเวลาของพวกเขาออกไปจะต้องไม่เกินเจ็ดคืนติดต่อกัน นี่คือเวลาสำหรับการไตร่ตรองอย่างจริงจังและการทำสมาธิสำหรับพระสงฆ์และฆราวาสทั้งสองเหมือนกัน เดิมมันเป็นสิ่งที่สำคัญสำหรับฆราวาสบวชลูกหลานของพวกเขาเข้าไปบวชในวันนี้ที่จะได้รับประโยชน์สูงสุดจากคำสอนทางพุทธศาสนา. ออกพรรษา - จุดสิ้นสุดของพุทธ 'เข้าพรรษาและตรงกับวันพระจันทร์เต็มดวงของเดือนจันทรคติที่สิบเอ็ด (ตุลาคม). วันนี้เป็นวันของการเฉลิมฉลองความสุขและบุญทำ สำหรับหลายครอบครัวก็ยังเป็นวันที่พวกเขายินดีให้ลูกชายกลับเข้ามาในบ้านและเฉลิมฉลองความสำเร็จของเขาในระยะในพระวิหาร. ท็อดกระถิน - เป็นเวลา 30 วันจากออกพรรษาผ่านไปพระจันทร์เต็มดวงของเดือนจันทรคติที่สิบสอง . ในช่วงเวลานี้ชาวพุทธส่วนใหญ่มีส่วนร่วมในพิธีทั้งโดยตรงหรือโดยอ้อม เสื้อคลุมและสิ่งจำเป็นอื่น ๆ ของชีวิตที่วัดมีให้บริการพิธีการให้พระภิกษุในวันที่รับการแต่งตั้งเป็น แต่ละวัดอาจจะมีพิธีทอดกระถินครั้งเดียวในแต่ละปี แต่เดิมในเวลาที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าพิธีนี้มีความหมายที่จะสอนพระสงฆ์ความอ่อนน้อมถ่อมตนและพวกเขาแสดงวิธีการตัดเย็บและย้อมเสื้อคลุมสำหรับตัวเอง เสื้อคลุมที่เสร็จสมบูรณ์แล้วถูกนำเสนอให้กับสมาชิกของ บริษัท ถือว่าเหมาะสมที่สุด อย่างไรก็ตามในวันนี้พิธีกรรมที่มีการพัฒนาอย่างมากเป็นการเฉลิมฉลองที่ยิ่งใหญ่ที่หลายร้อยหลายพันคนเข้าร่วมในการทำบุญทำ . นอกจากนี้ยังเป็นโอกาสที่สำคัญสำหรับการวัดที่จะระดมทุนลำดับของเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นสำหรับแต่ละด้านบนสามวันทางศาสนาไปบางอย่างเช่นนี้ในช่วงเช้าผู้คนเริ่มที่จะมาถึงที่วัดการสวมใส่เสื้อผ้าที่ดีที่สุดของพวกเขา พวกเขาดำเนินการจัดทำอาหารที่บ้านมักจะอยู่ในทองตกแต่งอย่างหรือชามเงินและเสนอให้พระสงฆ์ หลังอาหารเช้านี้ผู้คนมีความสุขโดยพระสงฆ์และการกลับมาจำนวนมากเพื่อบ้านของพวกเขา อุทิศมากขึ้นอาจเลือกที่จะยังคงอยู่ที่วัดและภายหลังในตอนเช้าใช้เวลาสาบานกับพระสงฆ์เพื่อให้ทั้งห้าหรือศีลแปดตลอดทั้งวัน หลังจากการปฏิญาณนี้พวกเขาแบ่งเวลาระหว่างการสวดมนต์ฟัง preachings พระสงฆ์และการทำสมาธิทำ ในตอนเย็นพระสงฆ์นำขบวนแสงเทียนทำให้สามวงจรที่สมบูรณ์แบบของอาคารที่วัดหลัก เหตุการณ์นี้หมายถึงการสิ้นสุดของการเฉลิมฉลองที่