1990s as professional nursing organ

1990s as professional nursing organizations, consumer
advocacy groups, and a rapidly changing health care environment
led nursing to continue its efforts to create
safe environments for patients. This movement was accelerated
by the Pew Health Professions Commission’s
reports (Pew Health Professions Commission, 1995) and
the Interprofessional Workgroup on Health Professions
Regulation (IWHPR; 1997) continuing competence
summit in the mid-1990s.
In 1999, Lenburg (1999b) described the Competency
Outcomes and Performance Assessment (COPA) model,
which was applied in an academic setting but viewed as
equally applicable in the practice setting (Redman, Lenburg,
& Hinton Walker, 1999). This model uses four
guiding questions to create an organizing framework
to assist in the transition to competency outcomes and
performance assessment. Eight core competencies were
identified (Sidebar 2). Evaluation is performed at didactic
and clinical levels to promote accountability in the eight
core areas.
Also in 1999, the Accreditation Council for Graduate
Medical Education (n.d.) endorsed general competencies
for residents. This was the first step in the council’s
process of incorporating these competencies into its
requirements. The general competencies identified for
medical residents were patient care, medical knowledge,
practice-based learning and improvement, interpersonal
and communication skills, professionalism, and systemsbased
practice.
Genomics, once considered a specialty area, is increasingly
being recognized as a central science for all
health care professionals. With this in mind, a panel of
nurse leaders convened in 2005 to establish competencies
required for delivery of genetic and genomic focused
nursing care. The essential competencies of proreferral activities, and provision of education, care, and
support were identified. Each core competency has specific
behaviors by which it can be assessed. The Genomics
Consensus Panel recommends strategies to facilitate
the development of the competencies to include longterm
planning to incorporate genomic information to
improve public health, faculty and practice nurses seeking
continuing education or academic courses to update
their genetic and genomic knowledge, and collaboration
with other disciplines (International Society of Nurse
Geneticists, 2007).
Uses of the Concept of Competency
The NCSBN (2005) acknowledged the relevance of
continued competency of nurses at all levels as an important
issue for all state boards of nursing. To apply the
concept of competency to all practitioners at all levels of
practice, the NCSBN definition focused on the practice
role within the context of public health.
Competency-based education is defined by the Accreditation
Council for Graduate Medical Education
(n.d.) as an approach to instruction and assessment that
places primary emphasis on identifying and measuring
specific learning outcomes or competencies. This approach
to instruction contrasts with more traditional
didactic methods of teaching and evaluation. Didactic
course evaluation uses objective testing strategies to determine
cognitive achievements, whereas competencybased
education uses demonstration of skills and knowledge
to evaluate performance potential.
Competency Assessment. Currently, in most states, a
nurse is determined to be competent when initially licensed.
Continued competency is assumed thereafter unless
otherwise demonstrated. The dominant method to
assess a health care professional’s continued competency
is traditional didactic continuing education (e.g., formal
conferences, lectures, and dissemination of educational
materials; IOM, 2003). Little evidence exists that these
methods have any effect on clinicians’ behavior or patients’
or systems’ health outcomes (IOM). State boards
of nursing are considering other ways to determine continued
competency of practicing nurses.
Evaluating continued competency is a difficult process,
primarily because the evaluation standards are not
yet clear for nursing. The NCSBN (2005) outlined several
options for a basis for evaluation: the current entry-level
National Council Licensure Examination (NCLEX),
generalist core competency at each licensure level, focused
areas of practice, essential emerging knowledge, or
some combination of these.
Whereas some states have differentiated competencies

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปี 1990 เป็นองค์กรมืออาชีพพยาบาล ผู้บริโภคกลุ่มหลุย และสภาพแวดล้อมสุขภาพการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วนำพยาบาลต่อความพยายามที่สร้างสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยสำหรับผู้ป่วย การเคลื่อนไหวนี้ถูกเร่งโดยเป็นคณะกรรมการวิชาชีพสุขภาพพิวรายงาน (พิวสุขภาพอาชีพเสริม 1995) และกลุ่มงาน Interprofessional กับวิชาชีพสุขภาพระเบียบ (IWHPR; 1997) ต่อความสามารถสุดยอดในช่วงกลางในปี 1999, Lenburg (1999b) กล่าวถึงศักยภาพผลที่ได้และประสิทธิภาพการประเมิน (โคปา) รุ่นซึ่งใช้ในการศึกษา แต่เป็นใช้อย่างเท่าเทียมกันในการตั้งค่าการปฏิบัติ (Redman, Lenburgและ Hinton Walker, 1999) รุ่นนี้ใช้สี่แนวทางคำถามเพื่อสร้างกรอบการจัดการเพื่อช่วยในการเปลี่ยนแปลงความสามารถด้านผลลัพธ์ และการประเมินประสิทธิภาพการ มีความสามารถหลักแปดระบุ (แถบด้านข้าง 2) ประเมินผลดำเนินการที่เป็นพลวัตและระดับคลินิกเพื่อส่งเสริมความรับผิดชอบในแปดพื้นที่หลักนอกจากนี้ในปี 1999 การรับรองคณะบัณฑิตวิทยาลัยการศึกษาทางการแพทย์ (n.d.) รับรองความสามารถทั่วไปสำหรับผู้อยู่อาศัย นี้เป็นขั้นตอนแรกของสภากระบวนการของความสามารถเหล่านี้เป็นของความต้องการ ความสามารถทั่วไปที่ระบุในอาศัยอยู่ในทางการแพทย์ดูแลผู้ป่วย ความรู้ทางการแพทย์เรียนรู้ฝึกฝนและปรับปรุง มนุษยสัมพันธ์และทักษะการสื่อสาร มืออาชีพ และ systemsbasedปฏิบัติการGenomics เมื่อพิจารณาพื้นที่เป็นพิเศษ มีมากขึ้นการรู้เป็นวิทยาศาสตร์ศูนย์กลางทั้งหมดผู้เชี่ยวชาญด้านสุขภาพ สบาย แผงของพยาบาลผู้นำแต่ในปี 2548 เพื่อสร้างความสามารถจำเป็นสำหรับการจัดส่งของทางพันธุกรรม และ genomic เน้นพยาบาลดูแล ความสามารถที่สำคัญของกิจกรรม proreferral และการจัดศึกษา ดูแล และสนับสนุนที่ระบุ ความสามารถของแต่ละหลักได้เฉพาะซึ่งมันสามารถประเมินพฤติกรรม การ Genomicsแผงช่วยแนะนำกลยุทธ์เพื่ออำนวยความสะดวกการพัฒนาความสามารถแก่ตนวางแผนที่จะรวมข้อมูล genomicปรับปรุงสาธารณสุข พยาบาลคณาจารย์และฝึกกำลังศึกษาต่อเนื่องหรือหลักสูตรการศึกษาเพื่อปรับปรุงความรู้ทางพันธุกรรม และ genomic และทำงานร่วมกันกับสาขาวิชาอื่น ๆ (นานาชาติสังคมของพยาบาลGeneticists, 2007)ใช้แนวคิดของสมรรถนะNCSBN (2005) ยอมรับความสำคัญของต่อสมรรถนะของพยาบาลทุกระดับเป็นสำคัญปัญหาสำหรับบอร์ดสถานะทั้งหมดของพยาบาล การใช้การแนวคิดของความสามารถกับผู้ทั้งหมดทุกระดับของแบบฝึกหัด คำจำกัดความของ NCSBN เน้นการปฏิบัติบทบาทในบริบทของการสาธารณสุขการศึกษาตามความสามารถจะถูกกำหนด โดยยอมสภาการศึกษาบัณฑิตวิทยาลัย(n.d.) เป็นวิธีการสอนและการประเมินผลที่สถานเน้นหลักในการระบุ และการวัดผลลัพธ์การเรียนรู้เฉพาะหรือความสามารถ วิธีการนี้การแตกคำสั่งมีมากกว่าแบบดั้งเดิมวิธีการพลวัตของการสอนและการประเมินผล พลวัตประเมินผลหลักสูตรใช้กลยุทธ์ที่มีวัตถุประสงค์ในการทดสอบเพื่อกำหนดรับรู้ความสำเร็จ โดย competencybasedการศึกษาใช้สาธิตทักษะและความรู้การประเมินประสิทธิภาพที่อาจเกิดขึ้นการประเมินความสามารถด้านการ ในอเมริกามากที่สุด ปัจจุบัน การพยาบาลกำหนดคุณวุฒิเมื่อเริ่มได้รับอนุญาตความสามารถอย่างต่อเนื่องสันนิษฐานหลังจากนั้นเว้นแต่แสดงเป็นอย่างอื่น วิธีการหลักการประเมินสำหรับผู้เชี่ยวชาญสุขภาพความสามารถอย่างต่อเนื่องเป็นการศึกษาต่อเนื่องแบบพลวัต (เช่น อย่างเป็นทางการสัมมนา บรรยาย และเผยแพร่การศึกษาวัสดุ IOM, 2003) หลักฐานเล็กน้อยอยู่ที่นี่วิธีมีผลใด ๆ กับลักษณะการทำงานของ clinicians หรือผู้ป่วยหรือผลลัพธ์ของระบบสุขภาพ (IOM) บอร์ดรัฐคณะพยาบาลศาสตร์จะพิจารณาวิธีอื่นในการตรวจสอบอย่างต่อเนื่องสมรรถนะของพยาบาลในการฝึกซ้อมประเมินสมรรถนะอย่างต่อเนื่องเป็นกระบวนการที่ยากเป็นหลักเนื่องจากไม่มีมาตรฐานการประเมินผลยัง ล้างสำหรับพยาบาล NCSBN (2005) อธิบายไว้หลายตัวเลือกพื้นฐานสำหรับการประเมินผล: สำหรับปัจจุบันสอบ Licensure สภาแห่งชาติ (NCLEX),เน้นความสามารถหลักของคนในแต่ละระดับ licensureพื้นที่ฝึก เกิดความรู้ที่จำเป็น หรือบางชุดเหล่านี้ในขณะที่บางรัฐได้แยกแยะความสามารถ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปี 1990 เป็นองค์กรมืออาชีพพยาบาลผู้บริโภคกลุ่มผู้สนับสนุนและสภาพแวดล้อมการดูแลสุขภาพที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วนำไปสู่การพยาบาลเพื่อดำเนินการต่อความพยายามที่จะสร้างสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยสำหรับผู้ป่วย การเคลื่อนไหวนี้ถูกเร่งโดยคณะกรรมการวิชาชีพสุขภาพผิวของรายงาน(Pew วิชาชีพสาธารณสุขสำนักงานคณะกรรมการกำกับ 1995) และInterprofessional เวิร์กกรุ๊ปในวิชาชีพสุขภาพRegulation (IWHPR; 1997) ความสามารถอย่างต่อเนื่อง. การประชุมสุดยอดในช่วงกลางทศวรรษที่ 1990 ในปี 1999 Lenburg (1999b) อธิบายสมรรถนะผลการประเมินผลการปฏิบัติงานและ (โคปา) รุ่นที่ถูกนำมาใช้ในการตั้งค่าทางวิชาการแต่มองว่าเป็นบังคับอย่างเท่าเทียมกันในการตั้งค่าการปฏิบัติ (เรดแมน Lenburg, และฮินตันวอล์คเกอร์, 1999) รุ่นนี้ใช้สี่คำถามแนวทางในการสร้างกรอบการจัดเพื่อช่วยในการเปลี่ยนไปใช้พัฒนาศักยภาพและผลการประเมินผลการปฏิบัติงาน แปดสมรรถนะหลักที่ถูกระบุ (แถบด้านข้าง 2) การประเมินผลการดำเนินการที่เกี่ยวกับการสอนระดับและทางคลินิกเพื่อส่งเสริมความรับผิดชอบในแปดพื้นที่หลัก. นอกจากนี้ในปี 1999 ได้รับการรับรองสภาบัณฑิตศึกษาด้านการแพทย์(ND) ได้รับการรับรองความสามารถทั่วไปสำหรับผู้อยู่อาศัย นี่เป็นขั้นตอนแรกในสภาของกระบวนการของการผสมผสานความสามารถเหล่านี้เป็นของความต้องการ สมรรถนะทั่วไประบุสำหรับผู้อยู่อาศัยในทางการแพทย์มีการดูแลผู้ป่วยความรู้ทางการแพทย์, การเรียนรู้การปฏิบัติตามและการปรับปรุงความสัมพันธ์ระหว่างบุคคลและทักษะการสื่อสารเป็นมืออาชีพและ systemsbased ปฏิบัติ. ฟังก์ชั่นครั้งถือว่าเป็นพื้นที่พิเศษที่จะเพิ่มขึ้นได้รับการยอมรับเป็นวิทยาศาสตร์กลางทั้งหมดบุคลากรทางการแพทย์. กับในใจ, แผงของผู้นำทางการพยาบาลที่ประชุมในปี2005 เพื่อสร้างความสามารถที่จำเป็นสำหรับการจัดส่งของที่เน้นทางพันธุกรรมและจีโนมการดูแลรักษาพยาบาล สมรรถนะที่สำคัญของกิจกรรม proreferral, และการให้การศึกษาการดูแลและการสนับสนุนที่ถูกระบุ ความสามารถหลักของแต่ละคนมีที่เฉพาะเจาะจงพฤติกรรมโดยที่มันสามารถประเมินได้ ฟังก์ชั่นแผงเอกฉันท์แนะนำกลยุทธ์ในการอำนวยความสะดวกในการพัฒนาความสามารถที่จะรวมในระยะยาวการวางแผนที่จะรวมข้อมูลจีโนมที่จะปรับปรุงสุขภาพของประชาชนและคณะพยาบาลปฏิบัติที่กำลังมองหาการศึกษาต่อเนื่องหรือหลักสูตรการศึกษาเพื่อปรับปรุงความรู้ทางพันธุกรรมและจีโนมของพวกเขาและการทำงานร่วมกันกับสาขาวิชาอื่นๆ ( สมาคมระหว่างประเทศของพยาบาลนักพันธุศาสตร์, 2007). การใช้ประโยชน์จากแนวคิดของ Competency NCSBN (2005) ได้รับการยอมรับความเกี่ยวข้องของความสามารถอย่างต่อเนื่องของพยาบาลทุกระดับที่มีความสำคัญเป็นปัญหาสำหรับแผงสถานะของพยาบาล ที่จะใช้แนวคิดของความสามารถในการปฏิบัติงานทุกคนในทุกระดับของการปฏิบัตินิยามNCSBN มุ่งเน้นไปที่การปฏิบัติบทบาทในบริบทของสุขภาพของประชาชน. the ศึกษา Competency-based จะถูกกำหนดโดยได้รับการรับรองสภาบัณฑิตศึกษาด้านการแพทย์(ND) ซึ่งเป็นวิธีการ เพื่อการเรียนการสอนและการประเมินผลที่เน้นหลักในการระบุและการวัดผลการเรียนรู้ที่เฉพาะเจาะจงหรือความสามารถ วิธีการนี้จะแตกต่างกับการเรียนการสอนแบบดั้งเดิมมากขึ้นวิธีการสอนการเรียนการสอนและการประเมินผล การสอนการประเมินผลการเรียนการสอนจะใช้กลยุทธ์การทดสอบวัตถุประสงค์เพื่อตรวจสอบความสำเร็จกับความรู้ความเข้าใจในขณะที่competencybased การศึกษาการสาธิตการใช้ทักษะและความรู้ในการประเมินผลการปฏิบัติงานที่มีศักยภาพ. การประเมินสมรรถนะ ปัจจุบันในรัฐส่วนใหญ่เป็นพยาบาลที่มุ่งมั่นที่จะมีอำนาจเมื่อได้รับใบอนุญาตครั้งแรก. ความสามารถอย่างต่อเนื่องหลังจากนั้นจะถือว่ายกเว้นกรณีที่แสดงให้เห็นเป็นอย่างอื่น วิธีการที่โดดเด่นในการประเมินการดูแลสุขภาพมืออาชีพความสามารถอย่างต่อเนื่องคือการศึกษาอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับการสอนแบบดั้งเดิม(เช่นอย่างเป็นทางการการประชุมการบรรยายและการเผยแพร่การศึกษาวัสดุIOM, 2003) หลักฐานที่มีอยู่ว่าสิ่งเหล่านี้วิธีการมีผลกระทบต่อพฤติกรรมหรือผู้ป่วยที่แพทย์หรือระบบ'ผลลัพธ์ทางสุขภาพ (IOM) บอร์ดรัฐพยาบาลกำลังพิจารณาวิธีการอื่น ๆ เพื่อตรวจสอบอย่างต่อเนื่องของความสามารถของการฝึกพยาบาล. การประเมินขีดความสามารถอย่างต่อเนื่องเป็นกระบวนการที่ยากเพราะมาตรฐานการประเมินไม่เป็นแต่ที่ชัดเจนสำหรับการพยาบาล NCSBN (2005) ที่ระบุไว้หลายตัวเลือกสำหรับการพื้นฐานสำหรับการประเมินผล: ปัจจุบันรายการระดับสภาแห่งชาติตรวจสอบใบอนุญาต (NCLEX) ความสามารถหลัก generalist ในแต่ละระดับประกาศนียบัตรเน้นพื้นที่ของการปฏิบัติที่สำคัญความรู้ที่เกิดขึ้นใหม่หรือการรวมกันของเหล่านี้บางส่วนในขณะที่บางรัฐมีความสามารถที่แตกต่างกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1990 เป็นองค์กรวิชาชีพพยาบาล กลุ่มผู้สนับสนุน และการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วของผู้บริโภค

ดูแลสุขภาพสิ่งแวดล้อม LED พยาบาลต่อความพยายามในการสร้างสภาพแวดล้อมที่ปลอดภัยสำหรับผู้ป่วย
. การเคลื่อนไหวนี้ถูกเร่งโดยรายงานการสำรวจวิชาชีพสุขภาพ

( การสำรวจวิชาชีพสุขภาพคณะกรรมการคณะกรรมการ , 1995 )

และเวิร์กกรุ๊ป interprofessional ในการควบคุมวิชาชีพสุขภาพ ( iwhpr ;1997 ) ความสามารถสุดยอดในช่วงต่อไป
.
ในปี 1999 lenburg ( 1999b ) อธิบายสมรรถนะ
ผลและการประเมินสมรรถนะ ( โคปา ) รูปแบบ
ซึ่งใช้ในบรรยากาศทางวิชาการ แต่มองว่าเป็นใช้ได้อย่างเท่าเทียมกันในการปฏิบัติการ
( เรดแมน lenburg
, , & ฮินตัน วอล์คเกอร์ , 1999 ) รุ่นนี้ใช้สี่
ชี้นำคำถามเพื่อสร้างการจัดกรอบ
เพื่อช่วยในการเปลี่ยนผลการประเมินสมรรถนะและ
. สมรรถนะหลัก คือ 8
ระบุ ( ด้านข้าง 2 ) การประเมินผล คือ การสอนและระดับคลินิก
เพื่อส่งเสริมรับผิดชอบในพื้นที่หลัก 8
.
นอกจากนี้ ในปี 1999 , สภารับรองสำหรับจบการศึกษาทางการแพทย์
( n.d. ) รับรองสมรรถนะทั่วไป
สำหรับผู้อยู่อาศัยนี้เป็นขั้นตอนแรกในกระบวนการของการผสมผสานความสามารถ
สภาเหล่านี้อยู่ในความต้องการของมัน

โดยทั่วไปความสามารถระบุ
ผู้อยู่อาศัยแพทย์ดูแล ความรู้ทางการแพทย์ผู้ป่วย
ฝึกการเรียนรู้และการพัฒนาบุคคล
และทักษะการสื่อสาร ความเป็นมืออาชีพ และ systemsbased

ในการปฏิบัติ เมื่อพิจารณาพื้นที่พิเศษยิ่งขึ้น
เขาได้รับการยอมรับว่าเป็นวิทยาศาสตร์กลางสำหรับผู้เชี่ยวชาญด้านการดูแลสุขภาพทั้งหมด

กับนี้ในใจ แผงของ
ผู้นำพยาบาลการประชุมในปี 2005 เพื่อสร้างสมรรถนะที่จําเป็นสําหรับการส่งมอบและ

ทางพันธุกรรมจีโนมเน้นการพยาบาล สมรรถนะสําคัญของกิจกรรม proreferral , การจัดการศึกษา , การดูแล , และ
สนับสนุนมีการระบุ . แต่ละสมรรถนะหลักมีเฉพาะ
พฤติกรรมที่สามารถประเมิน ในแผงฉันทามติแนะนำกลยุทธ์เพื่อความสะดวก

การพัฒนาสมรรถนะ เพื่อรวมรวมข้อมูลจีโนมของการวางแผนระยะยาว


พัฒนาสาธารณสุขและคณะพยาบาลฝึกหา
การศึกษาต่อเนื่องหรือหลักสูตรวิชาการความรู้ทางพันธุกรรมจีโนมของพวกเขาและปรับปรุง

และความร่วมมือกับสาขาอื่น ๆ ( สมาคมระหว่างประเทศของพยาบาล
นัก , 2007 ) .
ใช้แนวคิดของความสามารถ
ncsbn ( 2005 ) ยอมรับความเกี่ยวข้องของ
ต่อสมรรถนะของพยาบาลในทุกระดับเป็นปัญหาสำคัญสำหรับบอร์ด
รัฐพยาบาล การใช้แนวคิดสมรรถนะให้ผู้ปฏิบัติงานในทุกระดับของ
ฝึก ncsbn นิยามเน้นการปฏิบัติ
บทบาทในบริบทของ สาธารณสุข การศึกษา พื้นฐาน
ความสามารถจะถูกกำหนดโดยสภาเพื่อรับรอง

จบการศึกษาทางการแพทย์ ( n.d. ) เป็นแนวทางในการสอนและการประเมินที่
สถานที่หลักเน้นการระบุและการวัดผลการเรียน หรือสมรรถนะเฉพาะ
. วิธีการนี้

สอนแตกต่างกับแบบดั้งเดิมมากขึ้นวิธีการของการสอนคำสอน และการประเมินผลการประเมินหลักสูตรการสอน
ใช้กลยุทธ์การทดสอบวัตถุประสงค์ของการวิจัย เพื่อศึกษาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนการคิด competencybased

ส่วนการศึกษาที่ใช้สาธิตทักษะและความรู้

เพื่อประเมินศักยภาพการปฏิบัติงาน การประเมินความสามารถ ในปัจจุบัน ในรัฐส่วนใหญ่ ,
พยาบาลมุ่งมั่นมีความสามารถเมื่อเริ่มได้รับอนุญาต เว้นแต่จะถือว่ายังคงความสามารถ

ไม่งั้นหลังจากนั้นอีกด้วยวิธีเด่น

ประเมินมืออาชีพการดูแลสุขภาพรวมทั้งความสามารถ
เป็นคำสอนการศึกษาต่อเนื่องแบบดั้งเดิม ( เช่นเป็นทางการ
การประชุมการบรรยายและเผยแพร่การศึกษา
วัสดุพันธะ , 2003 ) หลักฐานเพียงเล็กน้อยอยู่ที่วิธีการเหล่านี้
มีผลต่อพฤติกรรมแพทย์หรือผู้ป่วย
หรือผลลัพธ์ทางสุขภาพระบบ ' ( พันธะ ) บอร์ดของรัฐ
พยาบาลจะพิจารณาวิธีการอื่น ๆเพื่อศึกษาสมรรถนะของพยาบาลต่อ

การประเมินสมรรถนะการ . ( กระบวนการที่ยาก
เป็นหลักเนื่องจากประเมินมาตรฐานไม่ได้
ยังชัดเจน สำหรับพยาบาล การ ncsbn ( 2548 ) ระบุหลายตัวเลือก
สำหรับพื้นฐานสำหรับการประเมินปัจจุบันสภาแห่งชาติซึ่งการตรวจสอบประกาศนียบัตร (

nclex )ผู้มีความรู้ความสามารถหลากหลายสมรรถนะหลักในแต่ละระดับประกาศนียบัตร เน้น
พื้นที่ของการปฏิบัติ สรุปเกิดความรู้ หรือการรวมกันของเหล่านี้

บางส่วน . ในขณะที่บางรัฐมีความแตกต่าง ?