Mr. Bennet's property consisted alm

Mr. Bennet's property consisted almost entirely in an estate of two thousand a year, which, unfortunately for his daughters, was entailed, in default of heirs male, on a distant relation; and their mother's fortune, though ample for her situation in life, could but ill supply the deficiency of his. Her father had been an attorney in Meryton, and had left her four thousand pounds.

She had a sister married to a Mr. Phillips, who had been a clerk to their father and succeeded him in the business, and a brother settled in London in a respectable line of trade.

The village of Longbourn was only one mile from Meryton; a most convenient distance for the young ladies, who were usually tempted thither three or four times a week, to pay their duty to their aunt and to a milliner's shop just over the way. The two youngest of the family, Catherine and Lydia, were particularly frequent in these attentions; their minds were more vacant than their sisters', and when nothing better offered, a walk to Meryton was necessary to amuse their morning hours and furnish conversation for the evening; and however bare of news the country in general might be, they always contrived to learn some from their aunt. At present, indeed, they were well supplied both with news and happiness by the recent arrival of a militia regiment in the neighbourhood; it was to remain the whole winter, and Meryton was the headquarters.

Their visits to Mrs. Phillips were now productive of the most interesting intelligence. Every day added something to their knowledge of the officers' names and connections. Their lodgings were not long a secret, and at length they began to know the officers themselves. Mr. Phillips visited them all, and this opened to his nieces a store of felicity unknown before. They could talk of nothing but officers; and Mr. Bingley's large fortune, the mention of which gave animation to their mother, was worthless in their eyes when opposed to the regimentals of an ensign.

After listening one morning to their effusions on this subject, Mr. Bennet coolly observed:

"From all that I can collect by your manner of talking, you must be two of the silliest girls in the country. I have suspected it some time, but I am now convinced."

Catherine was disconcerted, and made no answer; but Lydia, with perfect indifference, continued to express her admiration of Captain Carter, and her hope of seeing him in the course of the day, as he was going the next morning to London.

"I am astonished, my dear," said Mrs. Bennet, "that you should be so ready to think your own children silly. If I wished to think slightingly of anybody's children, it should not be of my own, however."

"If my children are silly, I must hope to be always sensible of it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นายเบนเนตอสังหาริมทรัพย์ประกอบด้วยเกือบทั้งหมดในที่ดินของสองพันปีซึ่งน่าเสียดายสำหรับลูกสาวของเขาได้รับการยกในการเริ่มต้นของทายาทชายในความสัมพันธ์ที่ห่างไกล; และโชคลาภแม่ของพวกเขาแม้ว่าเพียงพอสำหรับสถานการณ์ของเธอในชีวิตที่จะทำได้ แต่อุปทานป่วยขาดของเขา พ่อของเธอเคยเป็นทนายความใน Meryton และได้ทิ้งเธอ£ 4,000. เธอมีน้องสาวแต่งงานกับนายฟิลลิปซึ่งเป็นเสมียนกับพ่อของพวกเขาและเขาประสบความสำเร็จในการดำเนินธุรกิจและน้องชายตั้งรกรากอยู่ในกรุงลอนดอนใน . สายที่นับถือของการค้าหมู่บ้าน Longbourn เป็นเพียงหนึ่งไมล์จาก Meryton; ระยะทางที่สะดวกที่สุดสำหรับหญิงสาวที่ถูกล่อลวงมักจะไปที่นั่นสามหรือสี่ครั้งต่อสัปดาห์จะจ่ายหน้าที่ของตนที่จะป้าของพวกเขาและไปที่ร้านหมวกของเพียงวิธีการที่ สองคนสุดท้องของครอบครัว, แคเธอรีนและลิเดียได้บ่อยโดยเฉพาะอย่างยิ่งในความสนใจเหล่านี้ จิตใจของพวกเขาเป็นที่ว่างมากกว่าน้องสาวของพวกเขาและเมื่อไม่มีอะไรเสนอที่ดีกว่าเดินไป Meryton เป็นสิ่งจำเป็นเพื่อเป็นที่ชอบใจเวลาเช้าของพวกเขาและให้การสนทนาสำหรับเย็น; และ แต่ข่าวเปลือยของประเทศโดยทั่วไปอาจจะมีพวกเขาประดิษฐ์เสมอที่จะเรียนรู้จากป้าของพวกเขา ในปัจจุบันแน่นอนพวกเขาให้มาดีทั้งกับข่าวและความสุขโดยการมาถึงล่าสุดของกองทหารอาสาสมัครในพื้นที่ใกล้เคียง; มันก็จะยังคงอยู่ในช่วงฤดูหนาวทั้งหมดและ Meryton เป็นสำนักงานใหญ่. การเข้าชมของพวกเขาให้แก่นางฟิลลิปตอนนี้การผลิตของหน่วยสืบราชการลับที่น่าสนใจที่สุด ทุกวันสิ่งที่จะเพิ่มความรู้ของพวกเขาในชื่อของเจ้าหน้าที่และการเชื่อมต่อ ที่พักของพวกเขาไม่นานความลับและในระยะเวลาที่พวกเขาเริ่มที่จะรู้ว่าเจ้าหน้าที่ของตัวเอง นายฟิลลิปไปเยือนพวกเขาทั้งหมดนี้และเปิดให้หลานสาวของเขาเก็บของที่ไม่รู้จักความสุขก่อน พวกเขาสามารถพูดคุยของอะไร แต่เจ้าหน้าที่; และนายโชคลาภใหญ่ของบิงเลย์กล่าวถึงการที่ให้ภาพเคลื่อนไหวไปที่แม่ของพวกเขาก็ไร้ค่าในสายตาของพวกเขาเมื่อเทียบกับเครื่องแบบประจำกรมทหารของธง. หลังจากที่ได้ฟังในเช้าวันหนึ่งที่จะหลั่งไหลของพวกเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้นายเบนเนตสังเกตเฉย: "จาก . ทุกสิ่งที่ฉันสามารถเก็บโดยลักษณะของการพูดคุยของคุณคุณต้องเป็นสองสาวทักในประเทศที่ผมได้สงสัยว่ามันบางเวลา แต่ตอนนี้ผมเชื่อว่า ". แคทเธอรีถูกอึกอักและทำให้ไม่มีคำตอบ; แต่ลิเดียกับไม่แยแสที่สมบูรณ์แบบต่อเนื่องเพื่อแสดงความชื่นชมของเธอของกัปตันคาร์เตอร์และความหวังของเธอเห็นเขาในหลักสูตรของวันในขณะที่เขากำลังจะเช้าวันรุ่งขึ้นไปยังกรุงลอนดอน. "ผมประหลาดใจที่รักของฉัน" นางกล่าวว่า . เบนเนต "ที่คุณควรจะพร้อมเพื่อที่จะคิดว่าเด็กของคุณเองโง่. ถ้าผมอยากจะคิดว่า slightingly เด็กของใครก็ไม่ควรจะเป็นของตัวเอง แต่." "ถ้าลูก ๆ ของฉันมีความโง่ก็ต้องหวังว่าจะเป็น เสมอที่เหมาะสมของมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณเบนเน็ตมีทรัพย์สินเกือบทั้งหมดในที่ดินสองพันปี ซึ่งน่าเสียดายที่ลูกสาวของเขา ( ในค่าเริ่มต้นของทายาทชายในความสัมพันธ์ทางไกล และแม่ของพวกเขาโชค แต่เพียงพอสำหรับสถานการณ์ในชีวิตของเธอได้ แต่ผมใส่ข้อบกพร่องของเขา พ่อของเธอเคยเป็นทนายความในแมรี่ตัน และได้ทิ้งเธอ

4 พันปอนด์เธอมีน้องสาวแต่งงานกับฟิลิปส์ ที่เคยเป็นเสมียนกับพ่อของเขา และประสบความสำเร็จในธุรกิจและน้องชายที่ปักหลักอยู่ในกรุงลอนดอนในบรรทัดที่น่านับถือของค้า

หมู่บ้านลองบอร์นเป็นเพียงหนึ่งไมล์จากแมรี่ตัน ; ระยะทางที่สะดวกที่สุดสำหรับสาวๆ ที่มัก ๆ ที่นั่นสามหรือสี่ครั้งต่อสัปดาห์จ่ายงานให้ป้าของตนและของช่างทำหมวกผู้หญิงร้านผ่านทาง สองน้องเล็กของครอบครัว แคเธอรีน และลิเดีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีบ่อยในความสนใจเหล่านี้ จิตใจว่างมากกว่าน้องสาวของเขา และเมื่อไม่มีอะไรให้เดินไปแมรี่ตันเป็นขบขันชั่วโมงตอนเช้าของพวกเขา และกล่าวสนทนาสำหรับเย็นแต่เปลือยข่าวประเทศโดยทั่วไปอาจจะมีพวกเขาเสมอ contrived ที่จะเรียนรู้บางอย่างจากป้าของเขา ปัจจุบัน แน่นอน พวกเขาเป็นอย่างดี ทั้งข่าวและความสุขโดยการมาถึงล่าสุดของกรมทหารอาสาสมัครในพื้นที่ใกล้เคียง มันก็จะอยู่ตลอดฤดูหนาว และแมรี่ตันเป็นสำนักงานใหญ่

เข้าชมของพวกเขากับคุณนายฟิลลิป ตอนนี้ผลผลิตของสติปัญญาที่น่าสนใจที่สุด ทุกวันเพิ่มบางอย่างเพื่อความรู้ของข้าราชการชื่อ และการเชื่อมต่อ ที่พักของพวกเขาไม่ได้นาน ความลับ และในที่สุดพวกเขาก็เริ่มที่จะรู้หน้าที่ตัวเอง นายฟิลลิปชมพวกเขาทั้งหมด และเปิดให้ หลานสาวร้านของความสุขที่ไม่รู้จักมาก่อน พวกเขาจะพูดอะไร แต่เจ้าหน้าที่ และนาย