The politics of Piketty: what polit

The politics of Piketty: what political science can learn from, and contribute to, the debate on Capital in the Twenty-First Century.
Hopkin J1.
Author information
Abstract
Thomas Piketty's imposing volume has brought serious economics firmly into the mainstream of public debate on inequality, yet political science has been mostly absent from this debate. This article argues that political science has an essential contribution to make to this debate, and that Piketty's important and powerful book lacks a clear political theory. It develops this argument by first assessing and critiquing the changing nature of political science and its account of contemporary capitalism, and then suggesting how Piketty's thesis can be complemented, extended and challenged by focusing on the ways in which politics and collective action shape the economy and the distribution of income and wealth. Although Capital's principal message is that 'capital is back' and that without political interventions active political interventions will continue to grow, a political economy perspective would suggest another rather more fundamental critique: the very economic forces Piketty describes are embedded in institutional arrangements which can only be properly understood as political phenomena. In a sense capital itself - the central concept of the book - is almost meaningless without proper consideration of its political foundations. Even if the fact of capital accumulation may respond to an economic logic, the process is embedded in a very political logic. The examples of housing policy and the regulation, and failure to regulate, financial markets are used to illustrate these points.
© London School of Economics and Political Science 2014.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

การเมืองของ Piketty: รัฐศาสตร์ใดสามารถเรียนรู้จาก และมีส่วนร่วม การอภิปรายเกี่ยวกับทุนในยี่สิบ - ศตวรรษแรกJ1 รีฮอปกินผู้เขียนข้อมูลบทคัดย่อThomas Piketty's imposing volume has brought serious economics firmly into the mainstream of public debate on inequality, yet political science has been mostly absent from this debate. This article argues that political science has an essential contribution to make to this debate, and that Piketty's important and powerful book lacks a clear political theory. It develops this argument by first assessing and critiquing the changing nature of political science and its account of contemporary capitalism, and then suggesting how Piketty's thesis can be complemented, extended and challenged by focusing on the ways in which politics and collective action shape the economy and the distribution of income and wealth. Although Capital's principal message is that 'capital is back' and that without political interventions active political interventions will continue to grow, a political economy perspective would suggest another rather more fundamental critique: the very economic forces Piketty describes are embedded in institutional arrangements which can only be properly understood as political phenomena. In a sense capital itself - the central concept of the book - is almost meaningless without proper consideration of its political foundations. Even if the fact of capital accumulation may respond to an economic logic, the process is embedded in a very political logic. The examples of housing policy and the regulation, and failure to regulate, financial markets are used to illustrate these points.© ลอนดอนโรงเรียนเศรษฐศาสตร์และรัฐศาสตร์ 2014

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การเมืองของ Piketty: สิ่งที่วิทยาศาสตร์ทางการเมืองสามารถเรียนรู้จากและนำไปสู่การอภิปรายเกี่ยวกับทุนในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ด.
Hopkin J1.
ข้อมูลผู้เขียน
บทคัดย่อ
โทมัปริมาณการจัดเก็บภาษี Piketty ได้นำเศรษฐศาสตร์ร้ายแรงอย่างมั่นคงเป็นหลักของการอภิปรายสาธารณะเกี่ยวกับความไม่เท่าเทียมกัน แต่วิทยาศาสตร์ทางการเมืองที่ได้รับส่วนใหญ่มาจากการอภิปรายครั้งนี้ บทความนี้ระบุว่าวิทยาศาสตร์ทางการเมืองมีส่วนร่วมสำคัญที่จะทำให้การอภิปรายครั้งนี้และที่หนังสือที่สำคัญและมีประสิทธิภาพของ Piketty ขาดทฤษฎีทางการเมืองที่ชัดเจน มันจะพัฒนาเรื่องนี้เป็นครั้งแรกโดยการประเมินและ critiquing เปลี่ยนแปลงธรรมชาติของวิทยาศาสตร์ทางการเมืองและการบัญชีของทุนนิยมร่วมสมัยและจากนั้นชี้ให้เห็นว่าวิทยานิพนธ์ Piketty สามารถครบครันขยายและท้าทายโดยมุ่งเน้นไปที่วิธีการที่การเมืองและรูปร่างที่ดำเนินการร่วมกันทางเศรษฐกิจและ การกระจายรายได้และความมั่งคั่ง แม้ว่าข้อความหลักทุนคือว่า 'ทุนกลับมา' และว่าไม่มีการแทรกแซงทางการเมืองแทรกแซงทางการเมืองที่ใช้งานจะยังคงเติบโต, มุมมองการเมืองเศรษฐกิจจะแนะนำอีกวิพากษ์ค่อนข้างมาก: กองกำลังทางเศรษฐกิจมาก Piketty อธิบายที่ฝังอยู่ในการจัดสถาบันซึ่งสามารถเท่านั้น ต้องมีความเข้าใจอย่างถูกต้องเป็นปรากฏการณ์ทางการเมือง ในความรู้สึกของตัวเองทุน - แนวคิดของหนังสือเล่มนี้ - เกือบจะเป็นความหมายโดยไม่ต้องพิจารณาที่เหมาะสมของรากฐานทางการเมืองของตน แม้ว่าความเป็นจริงของการสะสมทุนอาจตอบสนองต่อตรรกะทางเศรษฐกิจกระบวนการฝังอยู่ในตรรกะทางการเมืองมาก ตัวอย่างของนโยบายที่อยู่อาศัยและการควบคุมและความล้มเหลวในการควบคุมตลาดการเงินที่ใช้ในการแสดงให้เห็นถึงจุดเหล่านี้.
© London School of Economics และรัฐศาสตร์ 2014

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การเมืองของ piketty : รัฐศาสตร์สามารถเรียนรู้และมีส่วนร่วมในการอภิปราย , ทุนในศตวรรษยี่สิบแรก ปกิน J1
.
.

สรุปข้อมูลผู้เขียน Thomas piketty กำหนดปริมาณได้นำเศรษฐกิจร้ายแรงแน่นเป็นหลักของการอภิปรายสาธารณะในความไม่เท่าเทียมกัน แต่รัฐศาสตร์ได้รับส่วนใหญ่ขาดจาก การอภิปรายนี้บทความนี้เสนอว่า รัฐศาสตร์ ได้บริจาคที่จำเป็นเพื่อให้การอภิปรายนี้ และที่สำคัญและมีประสิทธิภาพ piketty หนังสือขาดทฤษฎีทางการเมืองที่ชัดเจน มันพัฒนาอาร์กิวเมนต์นี้เป็นครั้งแรกโดยการประเมินและ critiquing ลักษณะการเปลี่ยนแปลงของการเมือง และบัญชีของระบบทุนนิยมร่วมสมัย และแนะนำวิธีการ piketty วิทยานิพนธ์สามารถครบครัน ,ขยายและท้าทายโดยเน้นวิธีการที่การเมืองและรูปร่างการรวมเศรษฐกิจและการกระจายรายได้และความมั่งคั่ง ถึงแม้ว่าเงินทุนหลักของข้อความว่า ' ทุน ' โดยไม่มีการแทรกแซงทางการเมืองและการแทรกแซงทางการเมืองที่ใช้งานจะยังคงเติบโต เศรษฐกิจ การเมือง มุมมองจะแนะนำอื่นที่ค่อนข้างพื้นฐานเพิ่มเติมบทวิจารณ์ :กองกำลังทางเศรษฐกิจมาก piketty อธิบายฝังตัวอยู่ในการจัดเรียงของสถาบันซึ่งสามารถอย่างถูกต้องเข้าใจเป็น ปรากฏการณ์ทางการเมือง ในแง่ทุนตัวเอง - แนวคิดหลักของหนังสือ - แทบจะไม่มีความหมายเลย โดยไม่ต้องพิจารณาที่เหมาะสมของพื้นฐานทางการเมืองของ แม้ว่าความเป็นจริงของการสะสมทุนอาจตอบสนองต่อการเหตุผลทางเศรษฐกิจกระบวนการฝังตัวอยู่ในตรรกะมากทางการเมือง ตัวอย่างของนโยบายที่อยู่อาศัยและการควบคุมและความล้มเหลวที่จะควบคุมตลาดการเงินจะใช้เพื่อแสดงให้เห็นถึงจุดนี้
สงวนลิขสิทธิ์ลอนดอนโรงเรียนเศรษฐศาสตร์และรัฐศาสตร์ ปี 2014