Does it feel good? Do you like my c

Does it feel good? Do you like my cock?" He asked.

"Ah...ah...it feels good...ah..." She moaned out almost lifelessly, breasts bouncing to her body being rocked.

Jaehyun continued his thrusts even though he lost his will somewhere in the middle. It became nearly an autonomous action as his only goal was to drive himself to orgasm. Somewhere in his mind, he even wished this to be the case, seeing as how it now became a forced activity for the two of them instead of one they found joy in. Regardless, Jaehyun moaned loudly after repeating his actions, signaling his approaching climax.

"I-I'm cumming!" He warned.

"Ah, wait. Cum outside Jaehyun, I don't want to risk another baby." She instructed.

Listening to the words of his wife, he pulled out as he reached his sexual apex. He stroked himself to orgasm and ejaculated onto her body, landing mostly around and below her stomach. This was the first time he felt so empty afterwards, and he tried to convince himself into thinking the reason was because Sunny didn't cum either. Though in actuality he knew it himself, just that he didn't want to admit it: their relationship was falling apart and he didn't know why.

After Jaehyun came, Sunny lifted her body up and reached over for some tissues to clean herself off. She wiped her stomach and the other areas that he had hit with his sperm, face looking as if she was holding back her true expression. When she finished, she threw the napkin into the trash can on the ground and leaned back on the bed, pulling the covers over her body. Jaehyun took his place next to her and sat up as well, though he didn't join Sunny under the covers.

The two had an awkward silence between them, along with expressions seeming as if they didn't know how to look. It was unnatural and unlike anything that's happened to them after sex, but Sunny's was the most different. It was mainly neutral for the most part, but there was no signs of any affection in expression. It looked as if she almost didn't know him.

"Jaehyun..." Sunny finally broke the silence.

"Yes?" He responded curiously, hoping she returned to her lovable self. Though with how she still referred to him as such, it didn't seem like this was the case.

"What...what happened to us? To me?" She asked.

"W-What do you mean?" He answered timidly.

The walls around his bedroom in this virtual world began to crack, but he didn't notice it. His full attention was on his wife and the words she spoke.

"I...I don't remember our life together. There's just...empty memories in my head that I can't seem to recall." Sunny finally managed to say, holding a confused look on her face.

"What do you mean?"

"Like...Like...I remember living together in our apartment...I remember when we just got this house and when Jaehyun was born. But I can't remember anything between those or after that. Are you the same?" She questioned, deeply puzzled at this.

"What? I...no, I remember everyth-"

Jaehyun's words cut off before he finished saying what he wanted. After a quick reminisce about his past, he was frightened. He couldn't remember much at all and the only memories he had were the ones she described. It was as if it was a timeline that was segmented off in pieces. A majority of them were missing and he could only remember several key moments.

The house began to crack and the walls were now falling apart. Surrounding the bed where the two were on was now just a deep abyss, shaded blue and green with the cyberspace color. What remained, however, was just the door that stood tall amidst all the chaos. The sound of digitized whirling filled his ears but another was louder. It was shouting and crying of their son, Jaehyun.

"Oh, he's calling me." Sunny said, as she quickly stood up and dressed herself. She made her way to the door in the middle of everything crumbling and Jaehyun reached his hand out to stop her.

"Wait, Sunny!" He roared, but didn't make it time. She stepped out the door and seconds later, it also disintegrated into the cyberspace. His wife was nowhere to be seen and the cries of their son was no longer heard as well.

Just then, his life in the Matrix was suddenly gone and he could now feel semblance of himself in the real world. Involuntarily, he was forced to jack out and his body jolted backwards, falling onto the floor along with his chair. It was a cyberspace feedback and his time spent in the Matrix finally caught up with him.

His body twitched and convoluted out of control and he struggled to stop the whips of his body. He screamed out in pain and blood seeped out his head and eyes. Jaehyun's neck and spine twisted nearly 180 degrees, giving him a quick end to his pain. The Matrix burn finally found him and his entire body was broken beyond recognition. Although the excruciating pain of the feedback overtook him, he looked peaceful. Just seconds before his life ended, he heard a voice he so dearly loved.


Welcome home, Oppa!


Sunny's cheerful and affectionate voice that she called out to him during their apartment days rang out clearly in his mind. The joyful sound of his wife gave him a sudden calm right before his death. Though he would never meet with his family on the other side again, his happy memories with Sunny gave him the final bit of rest he needed. The life he lived and the memories he recalled were fake. But to Jaehyun, it was his only asylum in an otherwise unhappy existence that he had in the real world.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่รู้สึกดีหรือไม่ ชอบไก่ของฉัน" เขาถาม "อา...อา...รู้สึกดี...อา..." เธอ moaned ออกเกือบ lifelessly หน้าอกใหญ่กับร่างกายของเธอมี rocked Jaehyun ต่อ thrusts ของเขาแม้ว่าเขาหายไปของเขาจะอยู่ตรงกลาง มันกลายเป็นการดำเนินการปกครองตนเองเกือบเป็นเป้าหมายเดียวของเขาในการ ขับรถตัวเองสำเร็จความใคร่ อยู่ในจิตใจของเขา เขาแม้ปรารถนาเป็น กรณี เห็นเป็นอย่างไรนั้นตอนนี้กลายเป็นกิจกรรมบังคับสำหรับทั้งสองของพวกเขาแทนที่เป็นหนึ่งในพวกเขาพบความสุขในการ ไม่คำนึงถึง Jaehyun moaned ดังหลังจากการทำซ้ำการดำเนินการของเขา สัญญาณจุดสุดยอดของเขาใกล้กัน "ฉัน-ฉัน cumming ! " เขาเตือน "อา รอสักครู่ น้ำกามอยู่นอก Jaehyun ฉันไม่ต้องการความเสี่ยงเด็กอื่น" เธอรับคำแนะนำ ฟังคำพูดของภรรยาของเขา เขาถูกดึงออกมาเป็นเขาถึง apex ทางเพศของเขา เขาแบบขีดลงเองจะสำเร็จความใคร่ และ ejaculated ลงบนร่างกาย ขนย้ายสินค้าส่วนใหญ่รอบ ๆ และ ใต้ท้องของเธอ นี้เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่างเปล่าภายหลัง และเขาพยายามที่จะโน้มน้าวให้ตัวเองเป็นความคิดที่มีเหตุผลเนื่องจากซันนี่ไม่ได้พร้อมทั้ง แม้ว่าใน actuality เขารู้มันเอง เพียงแค่ว่า เขาไม่ได้ต้องยอมรับว่า มัน: ความสัมพันธ์ของพวกเขาก็ตกลงกัน และไม่ทราบสาเหตุ After Jaehyun came, Sunny lifted her body up and reached over for some tissues to clean herself off. She wiped her stomach and the other areas that he had hit with his sperm, face looking as if she was holding back her true expression. When she finished, she threw the napkin into the trash can on the ground and leaned back on the bed, pulling the covers over her body. Jaehyun took his place next to her and sat up as well, though he didn't join Sunny under the covers. The two had an awkward silence between them, along with expressions seeming as if they didn't know how to look. It was unnatural and unlike anything that's happened to them after sex, but Sunny's was the most different. It was mainly neutral for the most part, but there was no signs of any affection in expression. It looked as if she almost didn't know him. "Jaehyun..." Sunny finally broke the silence. "Yes?" He responded curiously, hoping she returned to her lovable self. Though with how she still referred to him as such, it didn't seem like this was the case. "What...what happened to us? To me?" She asked. "W-What do you mean?" He answered timidly. The walls around his bedroom in this virtual world began to crack, but he didn't notice it. His full attention was on his wife and the words she spoke. "I...I don't remember our life together. There's just...empty memories in my head that I can't seem to recall." Sunny finally managed to say, holding a confused look on her face. "What do you mean?""Like...Like...I remember living together in our apartment...I remember when we just got this house and when Jaehyun was born. But I can't remember anything between those or after that. Are you the same?" She questioned, deeply puzzled at this. "What? I...no, I remember everyth-" Jaehyun's words cut off before he finished saying what he wanted. After a quick reminisce about his past, he was frightened. He couldn't remember much at all and the only memories he had were the ones she described. It was as if it was a timeline that was segmented off in pieces. A majority of them were missing and he could only remember several key moments. The house began to crack and the walls were now falling apart. Surrounding the bed where the two were on was now just a deep abyss, shaded blue and green with the cyberspace color. What remained, however, was just the door that stood tall amidst all the chaos. The sound of digitized whirling filled his ears but another was louder. It was shouting and crying of their son, Jaehyun. "Oh, he's calling me." Sunny said, as she quickly stood up and dressed herself. She made her way to the door in the middle of everything crumbling and Jaehyun reached his hand out to stop her. "Wait, Sunny!" He roared, but didn't make it time. She stepped out the door and seconds later, it also disintegrated into the cyberspace. His wife was nowhere to be seen and the cries of their son was no longer heard as well. Just then, his life in the Matrix was suddenly gone and he could now feel semblance of himself in the real world. Involuntarily, he was forced to jack out and his body jolted backwards, falling onto the floor along with his chair. It was a cyberspace feedback and his time spent in the Matrix finally caught up with him. His body twitched and convoluted out of control and he struggled to stop the whips of his body. He screamed out in pain and blood seeped out his head and eyes. Jaehyun's neck and spine twisted nearly 180 degrees, giving him a quick end to his pain. The Matrix burn finally found him and his entire body was broken beyond recognition. Although the excruciating pain of the feedback overtook him, he looked peaceful. Just seconds before his life ended, he heard a voice he so dearly loved. Welcome home, Oppa! Sunny's cheerful and affectionate voice that she called out to him during their apartment days rang out clearly in his mind. The joyful sound of his wife gave him a sudden calm right before his death. Though he would never meet with his family on the other side again, his happy memories with Sunny gave him the final bit of rest he needed. The life he lived and the memories he recalled were fake. But to Jaehyun, it was his only asylum in an otherwise unhappy existence that he had in the real world.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันรู้สึกดีหรือไม่? คุณชอบที่ไก่ของฉัน? "เขาถาม. "อา ... อา ... มันรู้สึกดี ... อา ... " เธอครางออกมาอย่างไม่รู้สึกเกือบหน้าอกใหญ่ให้กับร่างกายของเธอถูกโยก. Jaehyun จังหวะของเขาอย่างต่อเนื่องแม้ว่า เขาสูญเสียความประสงค์ของเขาหนึ่งในกลาง. มันกลายเป็นเกือบการกระทำของตนเองเป็นเป้าหมายเดียวของเขาก็คือการผลักดันตัวเองให้สำเร็จความใคร่. ที่ไหนสักแห่งในความคิดของเขาที่เขาจะอยากที่จะเป็นกรณีที่เห็นเป็นอย่างไรตอนนี้กลายเป็นกิจกรรมที่บังคับสำหรับ สองของพวกเขาแทนการหนึ่งที่พวกเขาพบความสุขในการ. โดยไม่คำนึงถึง Jaehyun ครางเสียงดังหลังจากการทำซ้ำการกระทำของเขาส่งสัญญาณใกล้จุดสุดยอดของเขา. "คัมมิงฉันฉันเป็น!" เขาเตือน. "อารอ Cum นอก Jaehyun ผมไม่ต้องการที่จะเสี่ยงทารกอีก. "เธอสั่ง. ฟังคำพูดของภรรยาของเขาที่เขาดึงออกมาในขณะที่เขามาถึงยอดทางเพศของเขา. เขาลูบตัวเองให้สำเร็จความใคร่และหลั่งออกมาสู่ร่างกายของเธอส่วนใหญ่จะเชื่อมโยงไปถึงรอบ และด้านล่างของท้องของเธอ. นี้เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่าว่างเปล่าหลังจากนั้นและเขาพยายามที่จะโน้มน้าวให้ตัวเองในการคิดเหตุผลก็เพราะซันนี่ไม่ได้สุดยอดอย่างใดอย่างหนึ่ง. แม้ว่าในความเป็นจริงเขารู้ว่ามันตัวเองเพียงแค่ว่าเขาไม่ได้ต้องการ ที่จะยอมรับมัน: ความสัมพันธ์ของพวกเขาถูกล้มกันและเขาก็ไม่ทราบว่าทำไม. หลังจาก Jaehyun มาซันนี่ยกร่างกายของเธอขึ้นและถึงกว่าสำหรับเนื้อเยื่อบางส่วนในการทำความสะอาดตัวเองออกเธอเช็ดท้องของเธอและพื้นที่อื่น ๆ ที่เขาได้ตีด้วย. สเปิร์มของเขาใบหน้าดูราวกับว่าเธอถูกจับกลับมาแสดงออกที่แท้จริงของเธอ. เมื่อเธอพูดจบเธอโยนผ้าเช็ดปากลงในถังขยะสามารถบนพื้นดินและโน้มตัวกลับมาอยู่บนเตียงดึงครอบคลุมทั่วร่างกายของเธอ. Jaehyun เอาสถานที่ของเขาต่อไปที่ เธอและลุกขึ้นนั่งได้เป็นอย่างดีแม้ว่าเขาจะไม่ได้เข้าร่วมซันนี่ภายใต้ครอบคลุม. ทั้งสองมีความเงียบที่น่าอึดอัดใจระหว่างพวกเขาพร้อมกับการแสดงออกที่เห็นว่าพวกเขาไม่ทราบวิธีการที่จะมอง มันเป็นธรรมชาติและแตกต่างจากสิ่งที่เกิดขึ้นกับพวกเขาหลังจากมีเพศสัมพันธ์ แต่ซันนี่เป็นที่แตกต่างกันมากที่สุด มันเป็นส่วนใหญ่ที่เป็นกลางเป็นส่วนใหญ่ แต่ก็ไม่มีสัญญาณของความรักใด ๆ ในการแสดงออก มันดูราวกับว่าเธอเกือบจะไม่ได้รู้ว่าเขา. "Jaehyun ... " ซันนี่ในที่สุดก็ทำลายความเงียบ. "ใช่" เขาตอบอยากรู้อยากเห็นหวังว่าเธอกลับไปที่ตัวเองน่ารักของเธอ แม้ว่าจะมีวิธีการที่เธอยังคงเรียกเขาเช่นนี้มันไม่ได้ดูเหมือนเช่นนี้เป็นกรณี. "สิ่งที่ ... สิ่งที่เกิดขึ้นกับเรา? ผม?" เธอถาม. "W-คุณหมายถึงอะไร?" เขาตอบอย่างขลาด. ผนังรอบห้องนอนของเขาในโลกเสมือนจริงนี้ได้เริ่มต้นที่จะแตก แต่เขาไม่ได้แจ้งให้ทราบว่า ความสนใจเต็มของเขาคือภรรยาของเขาและคำพูดที่เธอพูด. "ผม ... ผมจำไม่ได้ว่าชีวิตของเราด้วยกัน. มีเพียงความทรงจำที่ว่างเปล่า ... ในหัวของฉันที่ฉันไม่สามารถดูเหมือนจะจำ." ซันนี่ในที่สุดก็มีการจัดการที่จะบอกว่าถือดูสับสนบนใบหน้าของเธอ. "คุณหมายถึงอะไร?" "ชอบ ... เช่น ... ผมจำได้ว่าอยู่ด้วยกันในห้องของเรา ... ผมจำได้ว่าเมื่อเราเพียงแค่มีบ้านหลังนี้และเมื่อ Jaehyun เกิด. แต่ฉันไม่สามารถจำอะไรระหว่างเหล่านั้นหรือหลังจากนั้น. คุณเหมือนกันหรือไม่ " เธอถามงงลึกที่นี้. "คืออะไร? ... ผมไม่มีผมจำได้ว่า everyth-" คำพูดของ Jaehyun ตัดออกก่อนที่เขาเสร็จสิ้นการพูดในสิ่งที่เขาต้องการ หลังจากที่มีการระลึกถึงอย่างรวดเร็วเกี่ยวกับอดีตของเขาเขาก็กลัว เขาจำไม่ได้มากเลยและความทรงจำที่เดียวที่เขามีเป็นคนที่เธออธิบาย มันเป็นเหมือนกับว่ามันเป็นระยะเวลาที่ถูกแบ่งออกเป็นชิ้น ๆ ส่วนใหญ่ของพวกเขาหายไปและเขาจะจำได้ว่าช่วงเวลาที่สำคัญหลาย. บ้านเริ่มที่จะแตกและผนังตอนนี้กำลังตกแตก รอบเตียงที่ทั้งสองอยู่ในขณะนี้เป็นเพียงเป็นเหวลึกสีเทาสีน้ำเงินและสีเขียวที่มีสีไซเบอร์สเปซ สิ่งที่ยังคงอยู่ แต่เป็นเพียงประตูที่ยืนสูงท่ามกลางความสับสนวุ่นวาย เสียงขว้างดิจิตอลที่เต็มไปด้วยหูของเขา แต่อีกดัง มันก็ตะโกนและร้องไห้ของลูกชายของพวกเขา Jaehyun. "โอ้เขาเรียกผมว่า." ซันนี่กล่าวว่าเป็นเธอก็รีบลุกขึ้นยืนและแต่งตัวตัวเอง เธอทำให้เธอเดินไปที่ประตูที่อยู่ตรงกลางของทุกอย่างบี้และ Jaehyun ถึงมือของเขาออกจะหยุดเธอ. "รอซันนี่" เขาคำราม แต่ไม่ได้ทำให้มันเวลา เธอก้าวออกมาจากประตูและวินาทีต่อมามันก็ชำรุดทรุดโทรมลงไปในไซเบอร์สเปซ ภรรยาของเขาคือไม่มีที่ไหนเลยที่จะเห็นและเสียงร้องของลูกชายของพวกเขาก็ได้ยินเสียงไม่ได้เช่นกัน. ตอนนั้นชีวิตของเขาในเดอะเมทริกซ์ก็หายไปทันทีและตอนนี้เขารู้สึกว่ารูปร่างหน้าตาของตัวเองอยู่ในโลกแห่งความจริง โดยไม่ได้ตั้งใจเขาถูกบังคับให้แจ็คออกมาและร่างกายของเขา jolted ข้างหลังล้มลงบนพื้นพร้อมกับเก้าอี้ของเขา มันเป็นข้อเสนอแนะไซเบอร์สเปซและเวลาที่เขาใช้เวลาอยู่ในเมทริกซ์ในที่สุดก็จมอยู่กับเขา. ร่างของเขากระตุกและซับซ้อนออกจากการควบคุมและเขาพยายามที่จะหยุดแส้ของร่างกายของเขา เขากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดและเลือดซึมออกมาจากศีรษะและดวงตาของเขา Jaehyun คอและกระดูกสันหลังบิดเกือบ 180 องศาให้เขาสิ้นสุดที่รวดเร็วในความเจ็บปวดของเขา The Matrix เผาพบในที่สุดเขาและร่างกายทั้งหมดของเขาถูกทำลายจนจำไม่ได้ แม้ว่าความเจ็บปวดระทมทุกข์ของข้อเสนอแนะทันเขาเขาดูเงียบสงบ เพียงเสี้ยววินาทีก่อนที่จะสิ้นสุดวันที่ชีวิตของเขาเขาได้ยินเสียงที่เขารักอย่างสุดซึ้ง. ยินดีต้อนรับกลับบ้านพี่! ซันนี่เป็นเสียงร่าเริงและความรักที่เธอเรียกว่าออกมาให้เขาในช่วงวันอพาร์ทเม้นของพวกเขาดังออกมาอย่างเห็นได้ชัดในใจของเขา เสียงที่มีความสุขของภรรยาของเขาทำให้เขามีสิทธิที่สงบฉับพลันก่อนที่เขาจะเสียชีวิต แม้ว่าเขาจะไม่ได้พบกับครอบครัวของเขาในด้านอื่น ๆ อีกความทรงจำที่มีความสุขของเขากับซันนี่ทำให้เขาบิตสุดท้ายของส่วนที่เหลือที่เขาต้องการ ชีวิตของเขาอาศัยอยู่และความทรงจำที่เขาจำได้ว่าเป็นของปลอม แต่การที่จะ Jaehyun มันเป็นเพียงการขอลี้ภัยของเขาในการดำรงอยู่ไม่มีความสุขอย่างอื่นที่เขามีอยู่ในโลกแห่งความจริง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันรู้สึกดีใช่ไหม คุณชอบไก่ของฉัน " เขาถาม

" อ้า . . . อ้า . . . . . . . มันรู้สึกดี . . . . . . . . . . . . . . . " เธอครางออกมาเกือบจะแห้งเหี่ยว หน้าอกกำยำกับร่างของเธอถูก rocked

jaehyun อย่างต่อเนื่องของเขา thrusts ถึงแม้ว่าเขาจะสูญเสียของเขาจะอยู่ตรงกลาง มันเป็นเกือบหนึ่งในการเป็นเป้าหมายเดียวของเขาคือการทำให้ตัวเองถึงจุดสุดยอด บางแห่งในจิตใจของเขา เขายังปรารถนานี้เป็นกรณีเห็นว่าตอนนี้มันกลายเป็นบังคับกิจกรรมสำหรับสองของพวกเขาแทนพวกเขาพบความสุขใน ไม่ jaehyun ครางเสียงดังหลังจากทำซ้ำการกระทำของเขาส่งสัญญาณของเขาเข้าใกล้จุดสุดยอด

" ฉัน cumming ! " เขาเตือน

" อ๊ะ เดี๋ยวก่อน หลั่งนอก jaehyun ฉันไม่อยากเสี่ยงทารกอีก " เธอสั่ง

ฟังถ้อยคำของภรรยาของเขา เขาดึงออกในขณะที่เขามาถึงจุดสูงสุดทางเพศของเขาเขาลูบไล้ตัวเองถึงจุดสุดยอดหลั่งออกมาสู่ร่างกายของเธอและท่าส่วนใหญ่รอบ และใต้ท้อง นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกว่างเปล่าหลังจากนั้น เขาพยายามที่จะโน้มน้าวตัวเองว่าเหตุผลเป็นเพราะแดดไม่ได้หลั่งด้วย แต่ในความเป็นจริงแล้วเขารู้เองว่า เขาไม่อยากจะยอมรับมัน : ความสัมพันธ์ของพวกเขาล้มเหลวและเขาไม่ได้รู้ว่าทำไม

หลังจาก jaehyun มาแดดยกร่างของเธอขึ้นและมากกว่าสำหรับทิชชู่ทำความสะอาดตัวเองออก เธอลบท้องและพื้นที่อื่น ๆของเธอที่เขาได้ตีกับสเปิร์มของเขา ใบหน้าที่ดูราวกับเธอกำลังปิดบังสีหน้าที่แท้จริงของเธอ เมื่อเธอเสร็จ เธอก็โยนผ้าเช็ดปากลงถังขยะ บนพื้นดิน และเอนหลังพิงบนเตียง ดึงผ้าห่มทางร่างกายของเธอ