Paenibacillus larvae, a sporulating

Paenibacillus larvae, a sporulating Gram-positive bacterium, is the etiological agent of American foulbrooddisease in Apis mellifera L. Plant extracts could be a natural alternative to control this pathology. The current study assessed the anti-P. larvae effect of extracts and pure principal products from the Flourensia genus: F. riparia, F. fiebrigii and F. tortuosa. Their inhibitory effect was assayed against different P. larvaestrains according to the disk diffusion technique and subsequently, the minimal inhibitory concentrations (MIC) of extracts by the agar dilution method was determined. Furthermore, toxicity of the most effective extracts against P. larvae was tested in bees. All extracts inhibited growth of the different P. larvae strains assayed. However, the magnitude of the antagonistic effect depended on the chemical nature of theextract and the P. larvae strain. Chloroform extracts (CE) and ethyl ether extracts (ETE) from F. riparia and ETE from F. fiebrigii were most active against P. larvae Azul, the most sensitive indicator strain withMIC values of 250 ppm (CE) and 2000 ppm (ETE) for F. riparia, and 2500 ppm (ETE) for F. fiebrigii. Hexane extracts from the three species did not present any significant inhibitory effect. These results would indicate that one or some of the more polar compounds would cause inhibition of this pathogen. Toxicity assays demonstrated that even the highest concentrations assayed (125,000 ppm) did not show lethal effects on exposed bees during in vitro conditions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตัวอ่อน Paenibacillus แบคทีเรียเป็นแบคทีเรียแกรมบวก sporulating เป็นตัวแทน etiological ของ foulbrooddisease อเมริกันใน Apis mellifera L. โรงแยกอาจจะเป็นทางเลือกที่ธรรมชาติการควบคุมพยาธินี้ การศึกษาปัจจุบันประเมินต่อต้าน-พี ตัวอ่อนผลของสารสกัดและผลิตภัณฑ์หลักที่บริสุทธิ์จากพืชสกุล Flourensia: F. ไค้ F. fiebrigii และ F. tortuosa ลิปกลอสไขผลที่เกิดขึ้นถูก assayed กับ larvaestrains P. แตกต่างกัน ตามเทคนิคแพร่ดิสก์ และในเวลาต่อมา กำหนดที่น้อยลิปกลอสไขความเข้มข้น (MIC) ของสารสกัดด้วยวิธี agar เจือจาง นอกจากนี้ มีทดสอบความเป็นพิษของสารสกัดที่มีประสิทธิภาพสูงสุดกับตัวอ่อน P. ในผึ้ง เจริญเติบโตสารสกัดจากห้ามทั้งหมดของสายพันธุ์ตัวอ่อนแตกต่างกันที่ P. assayed อย่างไรก็ตาม ขนาดของผลต่อต้านขึ้นอยู่กับลักษณะทางเคมีของ theextract และพันธุ์ตัวอ่อน P. (CE) สารสกัดคลอโรฟอร์ม และเอทิลอีเทอร์สารสกัด (ETE) จากเอฟไค้ และ ETE จาก F. fiebrigii ถูกใช้งานมากที่สุดกับ P. ตัวอ่อน Azul ค่า withMIC ต้องใช้ตัวบ่งชี้ของ 250 ppm (CE) และ 2000 ppm (ETE) สำหรับเอฟไค้ และ 2500 ppm (ETE) สำหรับ fiebrigii นี่สำคัญที่สุด สารสกัดเฮกเซนจากสามสายพันธุ์ไม่แสดงผลใด ๆ ลิปกลอสไขสำคัญ ผลลัพธ์เหล่านี้จะบ่งชี้ว่า หนึ่งหรือบางส่วนของสารโพลาร์มากขึ้นจะทำให้ยับยั้งการศึกษานี้ ความเป็นพิษ assays แสดงว่า แม้ที่สุดความเข้มข้น assayed (125000 ppm) ไม่ได้แสดงผลยุทธภัณฑ์ผึ้งสัมผัสระหว่างเงื่อนไขใน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตัวอ่อน Paenibacillus เป็น sporulating แบคทีเรียแกรมบวกเป็นตัวแทนสาเหตุของ foulbrooddisease อเมริกัน Apis mellifera L. สารสกัดจากพืชที่อาจจะเป็นทางเลือกที่ธรรมชาติในการควบคุมพยาธิสภาพนี้ การศึกษาในปัจจุบันประเมินต่อต้าน-P ผลอ่อนของสารสกัดและผลิตภัณฑ์หลักบริสุทธิ์จากประเภท Flourensia: เอฟ Riparia เอฟเอฟและ fiebrigii tortuosa ผลยับยั้งของพวกเขาได้รับการวิเคราะห์ที่แตกต่างกันกับพี larvaestrains ตามเทคนิคแพร่ดิสก์และต่อมาความเข้มข้นน้อยที่สุดยับยั้ง (MIC) ของสารสกัดด้วยวิธีการลดสัดส่วนวุ้นถูกกำหนด นอกจากนี้ความเป็นพิษของสารสกัดที่มีประสิทธิภาพมากที่สุดกับตัวอ่อนพีได้รับการทดสอบในผึ้ง สารสกัดจากทั้งหมดยับยั้งการเจริญเติบโตของตัวอ่อนพีสายพันธุ์ที่แตกต่างกัน assayed แต่ขนาดของผลกระทบที่เป็นปรปักษ์กันขึ้นอยู่กับลักษณะทางเคมีของ theextract และสายพันธุ์ตัวอ่อนพี สารสกัดคลอโรฟอร์ม (CE) และสารสกัดเอทิลอีเทอร์ (ETE) จากเอฟ Riparia และ ETE จากเอฟ fiebrigii มีการใช้งานมากที่สุดกับตัวอ่อนพีอาซูล, สายพันธุ์ตัวบ่งชี้ที่สำคัญที่สุดค่า withMIC 250 ppm (CE) และ 2,000 ppm (ETE) สำหรับเอฟ Riparia และ 2,500 ppm (ETE) สำหรับเอฟ fiebrigii สารสกัดเฮกเซนจากสามสายพันธุ์ที่ไม่ได้นำเสนอผลยับยั้งใด ๆ อย่างมีนัยสำคัญ ผลเหล่านี้จะแสดงให้เห็นว่าหนึ่งหรือบางส่วนของสารที่มีขั้วมากขึ้นจะทำให้เกิดการยับยั้งการติดเชื้อนี้ การวิเคราะห์ความเป็นพิษแสดงให้เห็นว่าแม้ความเข้มข้นสูงสุด assayed (125,000 ppm) ไม่ได้แสดงให้เห็นผลกระทบที่ร้ายแรงในผึ้งเปิดเผยในระหว่างในหลอดทดลองเงื่อนไข