Aphelinid parasitoids are widely kn

Aphelinid parasitoids are widely known natural enemies of Bemisia tabaci (Gennadius), a serious pest of agriculture globally. Here we examine pest–parasitoid interactions and dynamics in Arizona cotton from 1996 to 2010, during which a classical biological control program was implemented. Two native species, Eretmocerus eremicus Rose and Zolnerowich and Encarsia meritoria (Gahan) were either largely or completely displaced by exotic Eretmocerus sp. (Ethiopia) and Encarsia sophia (Gahan) in the early 2000s. Further, E. sophia became the dominant parasitoid of B. tabaci in cotton after many years of predominance by native and exotic Eretmocerus. Apparent rates of parasitism were highly variable within and between years and averaged ≈17% overall. In some years there was evidence that B. tabaci populations declined as apparent parasitism increased. Lower pest abundance was associated with higher rates of apparent parasitism over the entire 15-year period but this pattern was not supported by long term life-table based measurements of parasitism. Detailed life table studies within the entire agro-ecosystem will be needed to fully assess the impact of the classical biological control program.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Aphelinid parasitoids ที่รู้จักกันอย่างกว้างขวาง Bemisia tabaci (Gennadius), และร้ายแรงของการเกษตรธรรมชาติศัตรูทั่วโลก ที่นี่เราตรวจสอบโต้ตอบและ – parasitoid และ dynamics ในอริโซนาฝ้ายปี 1996 2010 ในระหว่างที่ใช้โปรแกรมควบคุมคลาสสิก สองสายพันธุ์พื้นเมือง Eretmocerus eremicus กุหลาบ และ Zolnerowich และ Encarsia meritoria (Gahan) ได้ทั้งหมด หรือส่วนใหญ่พลัดถิ่นจาก Eretmocerus เอสพี (เอธิโอเปีย) และ Encarsia โซเฟีย (Gahan) ในต้นทศวรรษที่ 2000 เพิ่มเติม โซเฟีย E. กลายเป็น parasitoid หลักของ B. tabaci ฝ้ายหลังจากหลายปีของเด่นโดย Eretmocerus พื้นเมือง และแปลกใหม่ ราคาชัดเจนของ parasitism สูงตัวแปรภายใน และ ระหว่างปีและเฉลี่ย ≈17% โดยรวมได้ ในบางปีที่มีหลักฐาน ว่า B. tabaci ประชากรปฏิเสธเป็น parasitism ชัดเจนเพิ่มขึ้น อุดมสมบูรณ์ต่ำและสัมพันธ์กับอัตราการเพิ่มขึ้นของ parasitism ชัดเจนในระยะเวลา 15 ปีทั้งหมด แต่วัดตามตารางอายุการใช้งานระยะยาวของ parasitism ไม่สนับสนุนรูปแบบนี้ ศึกษาตารางรายละเอียดชีวิตภายในระบบเกษตรระบบนิเวศทั้งหมดจะต้องประเมินผลกระทบของโปรแกรมควบคุมคลาสสิเต็ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เบียน Aphelinid เป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายศัตรูธรรมชาติของ Bemisia tabaci (Gennadius) ซึ่งเป็นศัตรูพืชร้ายแรงเกษตรทั่วโลก ที่นี่เราตรวจสอบการโต้ตอบศัตรูพืชเบียนและการเปลี่ยนแปลงในผ้าฝ้ายแอริโซนา 1996-2010 ในระหว่างที่โปรแกรมการควบคุมทางชีวภาพคลาสสิกที่ถูกนำมาใช้ สองสายพันธุ์พื้นเมือง Eretmocerus eremicus โรสและ Zolnerowich และ Encarsia meritoria (Gahan) มีทั้งส่วนใหญ่หรือสมบูรณ์แทนที่ด้วยที่แปลกใหม่ Eretmocerus SP (เอธิโอเปีย) และ Encarsia โซเฟีย (Gahan) ในช่วงต้นยุค 2000 นอกจากนี้อีโซเฟียกลายเป็นแมลงเบียนที่โดดเด่นของบี tabaci ในผ้าฝ้ายหลังจากหลายปีของเด่นโดยพื้นเมืองและแปลกใหม่ Eretmocerus อัตราค่าบริการที่ชัดเจนของปรสิตเป็นตัวแปรภายในและระหว่างปีและเฉลี่ย≈17% โดยรวม ในบางปีมีหลักฐานที่แสดงว่าบีประชากร tabaci ลดลงเบียนเพิ่มขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ความอุดมสมบูรณ์ต่ำกว่าศัตรูพืชมีความสัมพันธ์กับอัตราที่สูงขึ้นของปรสิตที่ชัดเจนมากกว่าทั้งระยะเวลา 15 ปี แต่การทำแบบนี้ไม่ได้รับการสนับสนุนโดยการวัดระยะยาวชีวิตของตารางตามเบียน ศึกษารายละเอียดตารางชีวิตภายในทั้งระบบนิเวศเกษตรจะต้องประเมินผลกระทบอย่างเต็มที่ของโปรแกรมควบคุมคลาสสิกทางชีวภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

aphelinid เป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวาง แมลงศัตรูธรรมชาติของเชื้อรา tabaci ( gennadius ) จริงจังศัตรูพืชของเกษตรทั่วโลก ที่นี่เราตรวจสอบศัตรูพืชและแมลงเบียนปฏิสัมพันธ์และพลวัตในรัฐแอริโซนาฝ้ายตั้งแต่ปี พ.ศ. 2553 ในระหว่างที่โปรแกรมควบคุมทางชีวภาพคลาสสิกถูกนำมาใช้ สองสายพันธุ์พื้นเมือง eretmocerus eremicus กุหลาบและ zolnerowich Encarsia meritoria ( แกเฮิน ) เป็นส่วนใหญ่ หรือสมบูรณ์แทนที่ด้วยแปลก eretmocerus sp . ( เอธิโอเปีย ) และ Encarsia โซเฟีย ( แกเฮิน ) ในช่วงต้นทศวรรษ 2000 เพิ่มเติม เช่น โซเฟียเป็นเด่นแมลงเบียนของพ. tabaci ฝ้าย หลังจากหลายปีของ predominance โดยพื้นเมืองและแปลกใหม่ eretmocerus . อัตราการปรากฏของปรสิตมีตัวแปรภายในและระหว่างปี≈ 17 % และเฉลี่ยโดยรวม ในบางปี มีหลักฐานว่าประชากรพ. tabaci ปฏิเสธเป็นปรสิตชัดเจนเพิ่มขึ้น ความอุดมสมบูรณ์ศัตรูพืชลดลงมีความสัมพันธ์กับอัตราที่สูงขึ้นของปรสิตชัดเจนกว่าทั้ง 15 ปี แต่รูปแบบนี้ไม่ได้รับการสนับสนุนโดยตารางชีวิตระยะยาวตามการวัดของปรสิต . รายละเอียดการศึกษาตารางชีวิตในระบบนิเวศเกษตรทั้งหมดจะต้องรองรับการประเมินผลกระทบของโปรแกรมควบคุมทางชีวภาพแบบดั้งเดิม