as shown in Fig. 6.35. The zone at

as shown in Fig. 6.35. The zone at the end of the sample is the impurity dump: when
the heater has gone by, it cools to a dirty solid which can be discarded.
The technique makes use of the non-equilibrium properties of the system. It relies
on the impurities being more soluble in the molten sample than in the solid, and
sweeps them up by passing a molten zone repeatedly from one end to the other along
a sample. The phase diagram in Fig. 6.36 gives some insight into the process. Consider
a liquid (this represents the molten zone) on the isopleth through a1, and let it cool
without the entire sample coming to overall equilibrium. If the temperature falls to a2
a solid of composition b2 is deposited and the remaining liquid (the zone where the
heater has moved on) is at a2 ′. Cooling that liquid down an isopleth passing through a2 ′
deposits solid of composition b3 and leaves liquid at a3 ′. The process continues until
the last drop of liquid to solidify is heavily contaminated with B. There is plenty of
everyday evidence that impure liquids freeze in this way. For example, an ice cube is
clear near the surface but misty in the core: the water used to make ice normally contains
dissolved air; freezing proceeds from the outside, and air is accumulated in the
retreating liquid phase. It cannot escape from the interior of the cube, and so when
that freezes it occludes the air in a mist of tiny bubbles.
A modification of zone refining is zone levelling. It is used to introduce controlled
amounts of impurity (for example, of indium into germanium). A sample rich in the
required dopant is put at the head of the main sample, and made molten. The zone is
then dragged repeatedly in alternate directions through the sample, where it deposits
a uniform distribution of the impurity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตามที่แสดงใน Fig. 6.35 ถ่ายโอนข้อมูลมลทินเป็นโซนท้ายของตัวอย่าง: เมื่อฮีตเตอร์ได้หายไปด้วย มันน่าแข็งสกปรกซึ่งสามารถถูกละทิ้งเทคนิคการทำให้ใช้คุณสมบัติการไม่สมดุลของระบบ มันอาศัยในสิ่งสกปรกที่ละลายน้ำเพิ่มเติมในตัวอย่างหลอมละลายกว่าในทึบ และเว้าขึ้น โดยผ่านโซนหลอมละลายซ้ำจากปลายด้านหนึ่งไปอื่น ๆ ตามตัวอย่างการ เฟสไดอะแกรมใน Fig. 6.36 ให้เป็นกระบวนการ พิจารณาของเหลว (ซึ่งหมายถึงโซนหลอมละลาย) กับ isopleth ผ่าน a1 และปล่อยให้มันเย็นโดยตัวอย่างทั้งหมดมาสมดุลโดยรวม ถ้าอุณหภูมิอยู่กับ a2ฝากทึบของ b2 ส่วนประกอบ และของเหลวที่เหลือ (โซนที่จะฮีตเตอร์ได้ย้ายบน) อยู่ที่ a2 ′การระบายความร้อนของเหลวที่ลง isopleth การผ่าน a2 ′ฝากแข็งขององค์ประกอบ b3 และปล่อยของเหลวที่ a3 ′ กระบวนการอย่างต่อเนื่องจนถึงหยดของเหลวจะแข็งสุดท้ายจะหนักปนเปื้อนเกิด มีมากมายหลักฐานประจำวันที่ของเหลว impure ตรึงด้วยวิธีนี้ ตัวอย่าง เป็นลูกบาศก์เป็นน้ำแข็งล้างใกล้พื้นผิวแต่ตนในหลัก: น้ำที่ใช้ในการทำน้ำแข็งปกติประกอบด้วยอากาศละลาย สะสมดำเนินการตรึงจากภายนอก และอากาศในการเพียงเฟสของเหลว มันไม่สามารถหนีออกมาจากภายในลูกบาศก์ และดังนั้นเมื่อที่หยุดการทำงานมัน occludes อากาศในหมอกของฟองอากาศขนาดเล็กการปรับเปลี่ยนการการกลั่นโซนเป็นโซนงานปรับระดับ ใช้ในการแนะนำควบคุมจำนวนมลทิน (เช่น ของอินเดียมเป็นเจอร์เมเนียม) ตัวอย่างที่หลากหลายในการdopant ต้องใส่ที่หัวของตัวอย่างหลัก และทำการหลอมละลาย โซนแล้ว ลากซ้ำ ๆ ในทิศทางอื่นผ่านตัวอย่าง ที่ฝากกระจายสม่ำเสมอของมลทินที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดังแสดงในรูป 6.35 โซนที่ส่วนท้ายของกลุ่มตัวอย่างคือการถ่ายโอนข้อมูลสิ่งเจือปน: เมื่อ
. เครื่องทำความร้อนที่ได้ไปโดยมันเย็นตัวลงจะเป็นของแข็งสกปรกซึ่งสามารถยกเลิก
เทคนิคทำให้การใช้คุณสมบัติที่ไม่สมดุลของระบบ มันอาศัย
อยู่กับสิ่งสกปรกเป็นที่ละลายน้ำได้มากขึ้นในตัวอย่างที่หลอมละลายกว่าในที่มั่นคงและ
กวาดพวกเขาขึ้นโดยผ่านโซนหลอมเหลวซ้ำ ๆ จากปลายด้านหนึ่งไปยังอีกพร้อม
ตัวอย่าง เฟสไดอะแกรมในรูปที่ 6.36 ให้เข้าใจบางอย่างเข้าสู่กระบวนการ พิจารณา
ของเหลว (ซึ่งหมายถึงโซนหลอมเหลว) ใน isopleth ผ่าน a1 และทิ้งไว้ให้เย็น
โดยไม่ต้องตัวอย่างทั้งหมดมาสมดุลโดยรวม หากอุณหภูมิตกลงไป a2
มั่นคงขององค์ประกอบ b2 จะฝากและของเหลวที่เหลือ (โซนที่
ฮีตเตอร์ได้ย้าย) เป็นที่ a2 ' ระบายความร้อนของเหลวที่ลง isopleth ผ่าน a2 '
เงินฝากที่มั่นคงของ b3 องค์ประกอบและใบของเหลวที่ a3 ' ขั้นตอนต่อไปจนกว่า
หยดสุดท้ายของของเหลวแข็งปนเปื้อนอย่างหนักกับบีมีมากมายของ
หลักฐานในชีวิตประจำวันที่ไม่บริสุทธิ์ของเหลวแช่แข็งด้วยวิธีนี้ ตัวอย่างเช่นก้อนน้ำแข็งเป็น
ที่ชัดเจนใกล้ผิวน้ำ แต่หมอกในแกน: น้ำที่ใช้ทำน้ำแข็งปกติมี
ละลายอากาศ; แช่แข็งเงินที่ได้จากภายนอกและอากาศจะถูกสะสมใน
ของเหลวถอย มันไม่สามารถหนีออกมาจากภายในของก้อนและดังนั้นเมื่อ
ที่ค้างมัน occludes อากาศในหมอกของฟองอากาศเล็ก ๆ .
การเปลี่ยนแปลงของการกลั่นโซนคือโซนการปรับระดับ มันถูกใช้เพื่อแนะนำการควบคุม
ปริมาณของสิ่งเจือปน (เช่นของอินเดียมเป็นเจอร์เมเนียม) ตัวอย่างที่อุดมไปด้วย
สารเจือปนจำเป็นต้องใส่ที่หัวของตัวอย่างหลักและทำหลอมเหลว โซนถูก
ลากแล้วซ้ำแล้วซ้ำอีกในทิศทางอื่นผ่านตัวอย่างที่เงินฝากมัน
กระจายของสิ่งเจือปน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ดังแสดงในรูปที่ 6.35 . โซนในตอนท้ายของตัวอย่างสกปรกทิ้งเมื่อ
ฮีตเตอร์ก็แล้ว มันจะเย็นจะแข็งสกปรก ซึ่ง สามารถ ทิ้ง
เทคนิคทำให้ใช้ของไม่สมดุล คุณสมบัติของระบบ มันอาศัย
ในสิ่งสกปรกถูกละลายในตัวอย่างหล่อกว่าในของแข็งและ
เรตติ้งขึ้น โดยผ่านโซนแบบซ้ำ ๆจากปลายด้านหนึ่งไปที่อื่น ๆตามการตัวอย่าง เฟสไดอะแกรมในรูปที่ 6.36 ให้ความเข้าใจบางอย่างในกระบวนการ พิจารณา
ของเหลว ( นี้เป็นโซนหล่อ ) กับไอโซเพลทผ่าน A1 และปล่อยให้เย็น
โดยไม่ต้องทั้งหมดตัวอย่างมาสมดุลโดยรวม ถ้าอุณหภูมิอยู่ A2
แข็งขององค์ประกอบ B2 ฝากที่เหลือของเหลว ( โซนที่
ฮีตเตอร์ได้ย้ายไปอยู่ที่ A2 ) ′ . ความเย็นที่เป็นของเหลวลงไอโซเพลทผ่าน A2
เงินฝากนั้นแข็งองค์ประกอบ B3 และใบเหลวที่ A3 ′ . กระบวนการต่อไปจนกว่า
หยดสุดท้ายของของเหลวของแข็งปนเปื้อนอย่างหนักมีมากมาย
Bหลักฐานที่ของเหลวกึ่งแข็งทุกวันแบบนี้ ตัวอย่างเช่น น้ำแข็งที่เป็น
ชัดเจนใกล้พื้นผิวแต่หมอกในหลัก : น้ำที่ใช้ในการทำไอศกรีมตามปกติมี
อากาศละลาย ; แข็ง เงินที่ได้จากภายนอก และอากาศจะถูกสะสมใน
ถอยเฟสของเหลว มันไม่สามารถหนีจากการตกแต่งภายในของคิวบ์และดังนั้นเมื่อ
ที่ค้างไว้ occludes อากาศในหมอกของฟองอากาศเล็ก ๆ .
การเปลี่ยนแปลงของการกลั่นโซน คือ โซนภายใน . มันถูกใช้เพื่อแนะนำให้ควบคุมปริมาณความสกปรก
( ตัวอย่างเช่น ของอินเดียมในเจอร์เมเนียม ) ตัวอย่างมากมายใน
เป็นโดพันท์คือใส่ที่หัวของกลุ่มตัวอย่างหลัก และให้หล่อ โซนคือ
ลากซ้ำในเส้นทางอื่นผ่านตัวอย่างที่ฝาก
การแจกแจงของบริสุทธิ์ .