Said Gran with a smile.It was what

Said Gran with a smile.
It was what an adventurer was supposed to be doing; opening up new frontiers.
Whether they were frontiers in regards to the land, or in regards to treasure, or in regards to the sphere of research, it was undeniably the job of the adventurers.
And it was through these achievements piled again and again that their name became famous.

With this time’s discovery, Gran and Yuumis would probably become quite famous.
They might have already possessed fame and fortune, but even so, something like this wouldn’t hurt no matter how much of it you had.

“I’m so envious, Gran.”

That’s why Luru ended up saying that on a whim,.
He wasn’t jealous or anything, and it was just a joke with some irony mixed in.
They were words he spoke hoping to get a rise out of Gran, but as expected you could perhaps say, Gran wasn’t the type of be bothered by this.
While giving a manly[/hearty] smile, he declared something shocking.

“Hahahah! Watcha saying? You’re gunna become busy too, yanno?”

“…Hah?”

Luru tilted his head at Gran’s words.
As for Iris, she was chuckling quietly, and it seems that she understood the meaning behind Gran’s words.

“I was sleeping for a very long time, so I don’t fully understand the circumstances but… Luru-sama, you too explored the ruin with Gran-sama, did you not? …Being the case, it would not be strange to take you as a person with the important achievement of discovering a ruin, would it…?”

At Iris’ words, Luru finally realised, ‘Ahh, that might be so.‘ but even so, Luru was still a child.
The ones praised for such discoveries were adventurers, and because of reasons like ‘A village child won’t get dragged into that kind of thing.‘, Luru thought, ‘Isn’t that impossible?‘ and refuted Gran.

“Don’t be ridiculous… I’m just a seven year old child, you know? Even if you say that I was one of the explorers or whatever, nobody would believe you, you know?”

However, Gran shook his head as though he felt no problems at all.

“No, everybody would believe it I think. If I go around spreading it, that is.”

“…What?”

“My mouth is looser than a potato sack you know?[Sorry. Couldn’t think of Eng equivalent expression so made one up.] If I start drinking I’m confident that I’ll immediately start talking about what happened today… Moreover, Yuumis is mortified at having her barrier tampered with by you, so she’ll start spreading the same thing, yanno. You should already know what bad drunks we are, right? Just the other day, you saw it yourself after all.”

For an instant, Luru thought to seriously ask him to stop, but seeing how bold he was, it seemed pointless to Luru, so he gave up.

To begin with, thinking about it carefully, he wasn’t planning on hiding for the rest of his life or anything.
It was just to the degree of not wanting to start insisting in public that he used to be the demon king, and he held no reservations about using the magecraft and martial arts that he had acquired.
He was fine with these rumours being spread.
It was a topic that wasn’t a problem at all.

Having said that though, he felt like passing on both being treated like a braggart, and being looked down on.
If it was spread that a seven year old held the achievements of being a ruins explorer, he would probably end up being called a liar and looked down on.
About these problems, Luru asked Gran.
He replied,

“Well, it’ll probably be fine not to worry too much about that. Though we look like this, Yuumis and I are actually quite famous adventurers in the capital. If the two of us evaluate you highly, as long as they aren’t a total idiot, they aren’t gunna pick a fight with you. Moreover, as long as you’re in the village, you won’t get involved with those sort of guys. Well, since there is a ruin, there might be more adventurers coming here than before, but, it’s just to that degree. Don’t worry about it so much… And well, honestly, that’s only if I start spreading it. In the end it was just a joke, so don’t sweat it. If you really wanted me to spread it, and you wanted merits for what you did this time, then I don’t mind since it’s the truth and all but… You don’t want that, right? I’ll stay quiet, so relax.”

Like that, Gran guaranteed him, so Luru felt relief that his lifestyle didn’t seem like it’d be getting all that difficult.
In the end, what he said just now was just returning a joke to Luru’s joke, and he probably had no intentions of spreading any rumours.
Gran was an adventurer, after all.
He couldn’t be that loose-lipped, since his responsibility of confidentiality as an adventurer wasn’t something that he could just toss away.
That’s why in that sense, it was also a relief, Luru thought.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แกรนที่ว่าดีมันเป็นสิ่งที่นักผจญภัยควรจะทำ เปิดขอบเขตใหม่ว่าเป็นขอบเขตในการแผ่นดิน หรือไปสมบัติ หรือในงานวิจัยของ ได้ปฏิงานของ adventurers ที่และก็ผ่านความสำเร็จเหล่านี้ชั้นอีกว่า ชื่อของพวกเขากลายเป็นมีชื่อเสียงขณะนี้ค้นหา แกรนและ Yuumis จะคงกลายเป็นชื่อเสียงพวกเขาอาจมีอยู่แล้วต้องมีชื่อเสียงและโชค แต่ถึงกระนั้น เหมือนจะไม่เจ็บไม่ว่าจำนวนของมันได้"ฉันอิจฉาดังนั้น แกรน"จึง Luru ที่บอกในความฝันซะ สิ้นสุดไม่ได้อิจฉา หรืออะไร และมันเป็นเพียงตลกกับประชดบางผสมพวกเขามีคำพูดว่าหวังว่าจะได้รับเพิ่มขึ้นจากแกรน แต่ ตามที่คาดไว้คุณอาจบางทีพูด แกรนไม่ได้ชนิดของควร bothered โดยการนี้ให้ยิ้มแมน [/ แสนอร่อย] เขาประกาศอะไรขยัน"Hahahah Watcha พูด คุณ gunna กลายเป็นว่างมากเกินไป yanno "“… ไร"Luru ยืดศีรษะที่คำของแกรนสำหรับ Iris เธอถูก chuckling อย่างเงียบ ๆ และดูเหมือนว่า เธอเข้าใจความหมายเบื้องหลังของแกรนคำ"ฉันได้นอนเป็นเวลานาน ดังนั้นฉันไม่เข้าใจสถานการณ์ แต่... Luru-sama คุณเกินไปไปทำลาย ด้วยแกรน-sama ไม่คุณ … เป็นกรณี ไม่แปลกที่จะใช้คุณเป็นบุคคลที่มีความสำเร็จที่สำคัญของการค้นพบการทำลาย จะมัน.. ? "ที่คำของไอริส Luru สุดเองก็ยัง คิด 'ตื่นเต้น ที่อาจดังนั้น' แต่ถึงกระนั้น Luru ยังเป็นเด็กคนที่ได้รับการยกย่อง สำหรับการค้นพบดังกล่าวถูก adventurers และเนื่อง จากเหตุผลเช่น 'หมู่บ้านเด็กจะไม่ได้รับลากเป็นชนิดของสิ่งที่' Luru คิดว่า 'ไม่ไปไม่ได้ที่ ' และโต้แย้งแกรน"ไม่ไร้สาระ... ฉันเป็นเพียงเด็กอายุ 7 ปี คุณรู้หรือไม่ ถ้าคุณพูดว่า ฉันเป็นหนึ่งในนักสำรวจหรืออะไรก็ตาม ไม่มีใครจะเชื่อคุณ คุณรู้"อย่างไรก็ตาม แกรนจับศีรษะของเขาว่าเขารู้สึกว่าไม่มีปัญหาเลย"ไม่ ทุกคนจะเชื่อว่ามันคิด ถ้าไปรอบ ๆ แพร่กระจายมัน ที่อยู่"“… อย่างไร""ปากของฉันเป็น looser กว่ากระสอบมันฝรั่งที่คุณรู้หรือไม่ [ขออภัย ไม่คิดว่า ของอังกฤษเท่ากับนิพจน์อื่น ๆ ขึ้นหนึ่ง] ถ้าฉันเริ่มดื่ม ผมมั่นใจว่า ฉันจะทันทีเริ่มต้นพูดถึงสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้... นอกจากนี้ Yuumis mortified ที่มีอุปสรรคของเธอแซงคุณ เพื่อเธอจะเริ่มแพร่กระจายสิ่งเดียวกัน yanno แล้วคุณควรรู้อะไรดี drunks เรามี ขวา เพียงในวันอื่น ๆ คุณเห็นตัวเองหลังจาก"สำหรับทันที Luru คิดอย่างจริงจังขอให้เขาหยุด แต่เห็นตัวหนาว่าเป็น เหมือนอวกาศเพื่อ Luru เพื่อให้เขาได้จะเริ่มต้นด้วย คิดเกี่ยวกับมันอย่างระมัดระวัง เขาไม่ได้วางแผนในการซ่อนสำหรับส่วนเหลือของชีวิตของเขาหรือสิ่งก็เพียงเพื่อไม่อยากเริ่มต้น insisting ในที่สาธารณะว่า เขาเคยเป็น ราชาปีศาจ และเขาจัดจองไม่เกี่ยวกับการใช้ magecraft และศิลปะการต่อสู้ที่เขาได้รับปริญญาHe was fine with these rumours being spread.It was a topic that wasn’t a problem at all.Having said that though, he felt like passing on both being treated like a braggart, and being looked down on.If it was spread that a seven year old held the achievements of being a ruins explorer, he would probably end up being called a liar and looked down on.About these problems, Luru asked Gran.He replied,“Well, it’ll probably be fine not to worry too much about that. Though we look like this, Yuumis and I are actually quite famous adventurers in the capital. If the two of us evaluate you highly, as long as they aren’t a total idiot, they aren’t gunna pick a fight with you. Moreover, as long as you’re in the village, you won’t get involved with those sort of guys. Well, since there is a ruin, there might be more adventurers coming here than before, but, it’s just to that degree. Don’t worry about it so much… And well, honestly, that’s only if I start spreading it. In the end it was just a joke, so don’t sweat it. If you really wanted me to spread it, and you wanted merits for what you did this time, then I don’t mind since it’s the truth and all but… You don’t want that, right? I’ll stay quiet, so relax.”Like that, Gran guaranteed him, so Luru felt relief that his lifestyle didn’t seem like it’d be getting all that difficult.In the end, what he said just now was just returning a joke to Luru’s joke, and he probably had no intentions of spreading any rumours.Gran was an adventurer, after all.He couldn’t be that loose-lipped, since his responsibility of confidentiality as an adventurer wasn’t something that he could just toss away.That’s why in that sense, it was also a relief, Luru thought.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Gran กล่าวด้วยรอยยิ้ม.
มันเป็นสิ่งที่นักผจญภัยก็ควรที่จะทำ; เปิดพรมแดนใหม่.
ไม่ว่าจะเป็นพรมแดนในเรื่องที่เกี่ยวกับที่ดินหรือในเรื่องที่เกี่ยวกับสมบัติหรือในเรื่องที่เกี่ยวกับขอบเขตของการวิจัยมันก็ปฏิเสธไม่ได้งานของนักผจญภัยที่.
และมันก็ผ่านความสำเร็จเหล่านี้ซ้อนอีกครั้งและอีกครั้งว่า ชื่อของพวกเขากลายเป็นที่รู้จัก. กับการค้นพบครั้งนี้ Gran และ Yuumis อาจจะเป็นที่มีชื่อเสียงค่อนข้าง. พวกเขาอาจจะมีอยู่แล้วชื่อเสียงและโชคลาภ แต่แม้ดังนั้นบางอย่างเช่นนี้จะไม่เจ็บไม่ว่ามากของมันคุณมี. "ฉัน 'm อิจฉาดังนั้น Gran. "นั่นเป็นเหตุผลที่Luru จบลงด้วยการบอกว่าในราชประสงค์ ,. เขาไม่ได้อิจฉาหรืออะไรและมันก็เป็นแค่เรื่องตลกด้วยถ้อยคำบางผสม. พวกเขาเป็นคำพูดที่เขาพูดหวังที่จะได้เพิ่มขึ้น ออกจาก Gran แต่คาดว่าจะเป็นคุณอาจจะบอกว่าย่าไม่ได้เป็นประเภทของการได้รับการใส่ใจจากนี้. ในขณะที่ให้ลูกผู้ชาย [/ แสนอร่อย] รอยยิ้มที่เขาบอกบางสิ่งบางอย่างที่น่าตกใจ. "ฮ่าฮ่าฮ่า! Watcha พูด? คุณ gunna กลายเป็นยุ่งมาก yanno? "" ... ฮะ? "Luru เอียงศีรษะของเขาที่คำ Gran ของ. ในฐานะที่เป็นไอริสเธอก็หัวเราะเบา ๆ อย่างเงียบ ๆ และดูเหมือนว่าเธอเข้าใจความหมายที่อยู่เบื้องหลังคำ Gran ของ." ผมได้รับการนอนหลับ เป็นเวลานานมากดังนั้นผมจึงไม่เข้าใจสถานการณ์ แต่ ... Luru-sama คุณก็สำรวจซากปรักหักพังกับ Gran-sama คุณก็ไม่ได้? ... เป็นกรณีที่มันจะไม่แปลกที่จะพาคุณเป็นคนที่มีความสำเร็จที่สำคัญของการค้นพบการทำลายก็จะ ... ? "ที่ไอริส'คำ Luru ตระหนักได้ในที่สุด" อ่าที่อาจจะเป็นอย่างนั้น. แต่แม้ดังนั้น Luru ยังเป็นเด็ก. คนที่น่ายกย่องสำหรับการค้นพบดังกล่าวเป็นนักผจญภัยและเพราะเหตุผลเช่น 'หมู่บ้านเด็กจะไม่ได้ลากเข้าไปในชนิดของสิ่งที่.' Luru คิดว่า 'ไม่ว่าเป็นไปไม่ได้ ? และข้องแวะ Gran. "อย่าไร้สาระ ... ฉันแค่เด็กอายุเจ็ดปีคุณรู้หรือไม่? แม้ว่าคุณจะบอกว่าผมเป็นหนึ่งในนักสำรวจหรือสิ่งที่ไม่มีใครจะเชื่อคุณคุณรู้หรือไม่ "อย่างไรก็ตามGran ส่ายหัวราวกับว่าเขารู้สึกว่าปัญหาใด ๆ ." ไม่ทุกคนจะเชื่อว่ามันผมคิดว่า ถ้าผมไปรอบแพร่ระบาดของไวรัสที่เป็น. "" ... อะไร? "" ปากของฉันคือโยกกว่ากระสอบมันฝรั่งคุณรู้หรือไม่? [ขออภัย ไม่สามารถคิด Eng แสดงออกเทียบเท่าเพื่อให้ทำอย่างใดอย่างหนึ่งขึ้น.] ถ้าผมเริ่มดื่มผมมั่นใจว่าผมจะเริ่มต้นทันทีที่พูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ ... นอกจากนี้ Yuumis จะเสียใจที่มีอุปสรรคของเธอดัดแปลงด้วยโดยคุณเพื่อให้เธอ จะเริ่มแพร่กระจายในสิ่งเดียวกัน yanno แล้วคุณควรจะรู้ว่าสิ่งที่ไม่ดีขี้เมาเราอยู่ใช่มั้ย? เพียงวันอื่น ๆ ที่คุณเห็นมันด้วยตัวคุณเองหลังจากทั้งหมด. "สำหรับทันทีLuru คิดอย่างจริงจังขอให้เขาหยุด แต่เห็นวิธีการที่เป็นตัวหนาที่เขาเป็นมันดูเหมือนไม่มีจุดหมายที่จะ Luru เพื่อให้เขาให้ขึ้น. เริ่มต้นด้วยความคิดเกี่ยวกับ อย่างระมัดระวังเขาไม่ได้วางแผนในการหลบซ่อนตัวที่เหลือของชีวิตหรืออะไรของเขา. มันเป็นเพียงระดับของความไม่ต้องการที่จะเริ่มต้นการยืนยันในที่สาธารณะที่เขาใช้เป็นกษัตริย์ปีศาจและเขาจัดจองไม่เกี่ยวกับการใช้ ศาสตร์เวทและศิลปะการต่อสู้ที่เขาเคยได้รับ. เขาเป็นคนที่ดีกับข่าวลือเหล่านี้ถูกแพร่กระจาย. มันเป็นหัวข้อที่ไม่ได้เป็นปัญหาที่ทุกคน. ต้องบอกว่าแม้ว่าเขารู้สึกเหมือนผ่านทั้งสองได้รับการปฏิบัติเหมือนคนอวดดีและเป็น มองลงไปใน. ถ้ามันถูกแพร่สะพัดว่าเจ็ดปีเก่าจัดความสำเร็จของการเป็นนักสำรวจซากปรักหักพังเขาอาจจะจบลงด้วยการถูกเรียกว่าเป็นคนโกหกและมองลงไปใน. เกี่ยวกับปัญหาเหล่านี้ Luru ถาม Gran. เขาตอบว่า"ดี มันอาจจะปรับไม่ได้ที่จะต้องกังวลมากเกินไปเกี่ยวกับการที่ ถึงแม้ว่าเราจะมีลักษณะเช่นนี้, Yuumis และฉันเป็นจริงนักผจญภัยที่มีชื่อเสียงมากในเมืองหลวง ถ้าเราสองคนประเมินคุณสูงตราบเท่าที่พวกเขาไม่ได้เป็นคนบ้ารวมพวกเขาจะไม่ gunna รับการต่อสู้กับคุณ นอกจากนี้ตราบใดที่คุณอยู่ในหมู่บ้านที่คุณจะไม่ได้เกี่ยวข้องกับการจัดเรียงของคนเหล่านั้น ดีเนื่องจากมีความเสียหายอาจจะมีนักผจญภัยมากขึ้นมาที่นี่กว่าก่อน แต่ก็เพียงในระดับที่ ไม่ต้องกังวลกับมันมาก ... และดีตรงไปตรงมาว่าเป็นเพียงถ้าฉันเริ่มต้นการแพร่กระจาย ในท้ายที่สุดมันก็เป็นแค่เรื่องตลกจึงไม่เหงื่อมัน ถ้าคุณต้องการให้ผมที่จะแพร่กระจายมันและคุณต้องการประโยชน์สำหรับสิ่งที่คุณทำในเวลานี้แล้วผมไม่ทราบเพราะมันเป็นความจริงและทั้งหมด แต่ ... คุณไม่ต้องการที่ใช่มั้ย? ฉันจะอยู่ที่เงียบสงบเพื่อผ่อนคลาย. "เช่นเดียวกับที่Gran รับประกันเขาดังนั้น Luru รู้สึกโล่งใจที่การดำเนินชีวิตของเขาไม่ได้ดูเหมือนจะได้รับสิ่งที่ยาก. ในท้ายที่สุดสิ่งที่เขาพูดเพียงแค่ตอนนี้เป็นเพียงการกลับมา เรื่องตลกเรื่องตลกของ Luru และเขาอาจจะไม่มีความตั้งใจของการแพร่กระจายข่าวลือใด ๆ . ย่าเป็นนักผจญภัยหลังจากทั้งหมด. เขาไม่สามารถเป็นไปได้ว่าหลวมน้อยเนื่องจากความรับผิดชอบของเขาการรักษาความลับเป็นนักผจญภัยก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาสามารถทำได้ เพียงแค่โยนออกไป. นั่นเป็นเหตุผลที่ในแง่ที่ว่ามันก็บรรเทา Luru คิด