Manager and agent relationshipAs me

Manager and agent relationship
As mentioned earlier, SNMP facilitates communication between a managed device (a
device with an SNMP agent—let’s say a router) and an SNMP manager or management
application. This basic relationship is illustrated in the Figure 5-5. Communication be‐
tween these two entities is achieved via the SNMP Protocol. These messages are typically
encapsulated in UDP packets, and four kinds of operations are permitted between
managers and agents (managed device). These operations are:
Get
The manager can perform a get (or read) to obtain information from the agent
about an attribute of a managed object.
Get-Next
The manager can perform a get-next to do the same for the next object in the tree
of objects on the managed device.
Get-Bulk
The manager can perform a get-bulk to obtain information about a group of data
from the agent. This is not possible in the case of SNMP V1.
Set
The manager can perform a set (or write) to set the value of an attribute of a
managed object.
In addition to these messages, an agent may emit a trap or a notification that represents
an asynchronous notification. These notifications are directed to one or more managers
and are intended to indicate that some event on the managed device has occurred.
In more modern, highly scaled systems, the CPU burden created by the work of the
SNMP agent (particularly when it interfaces with multiple managers) is often addressed
by creating a local hierarchy that includes distributed proxies. Tweaks to the agent op‐
eration itself (such as the number of records fetched in each access of tabular data) and
data management optimization techniques (such as local caching) are not uncommon.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

จัดการและตัวแทนสัมพันธ์ตามที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ SNMP ช่วยในการสื่อสารระหว่างตัวจัดการอุปกรณ์ (การอุปกรณ์ มีตัวแทนการ SNMP ซึ่งสมมติว่า เราเตอร์) และจัดการ SNMP หรือจัดการการประยุกต์ใช้ ความสัมพันธ์ขั้นพื้นฐานนี้เป็นดังในรูปที่ 5-5 Be‐ สื่อสารแต่นี้คือความสำเร็จผ่านโพรโทคอล SNMP ข้อความเหล่านี้จะช่วยส่งข้อมูลทาง UDP และสี่ชนิดของการดำเนินการได้ระหว่างผู้จัดการและตัวแทน (ได้รับการจัดการอุปกรณ์) การดำเนินการเหล่านี้ได้:รับผู้จัดการสามารถดำเนินการ (หรืออ่าน) เพื่อรับข้อมูลจากตัวแทนเกี่ยวกับแอตทริบิวต์ของวัตถุมีการจัดการถัดไปได้ผู้จัดการสามารถดำเนินการถัดไปรับทำแบบเดียวกันสำหรับวัตถุถัดไปในแผนภูมิของวัตถุมีการจัดการอุปกรณ์รับจำนวนมากผู้จัดการสามารถดำเนินการเป็นจำนวนมากได้รับการขอรับข้อมูลเกี่ยวกับกลุ่มของข้อมูลจากตัวแทน ไม่สามารถใช้ได้ในกรณีของ SNMP V1การตั้งค่าผู้จัดการสามารถดำเนินการชุด (หรือเขียน) การตั้งค่าของแอตทริบิวต์ของการวัตถุที่มีการจัดการนอกจากนี้ข้อความ ตัวแทนอาจปล่อยกับดักหรือการแจ้งเตือนที่แสดงถึงการแจ้งเตือนแบบอะซิงโครนัส การแจ้งเตือนเหล่านี้จะถูกนำไปจัดการอย่าง น้อยหนึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อบ่งชี้ว่า ได้เกิดเหตุการณ์บางอย่างบนอุปกรณ์มีการจัดการในระบบที่ทันสมัยมากขึ้น ปรับสูง ภาระ CPU สร้างขึ้น โดยการทำงานของการเอเจนต์ SNMP (โดยเฉพาะเมื่อคุณเชื่อมต่อกับผู้จัดการหลายคน) มักจะได้รับการแก้ไขโดยการสร้างลำดับชั้นภายใน ที่มีการแจกจ่ายผู้รับมอบฉันทะ ปรับแต่ง op‐ แทนeration เอง (เช่นหมายเลขของระเบียนที่นำมาใช้ในการเข้าถึงแต่ละตารางข้อมูล) และเทคนิคการเพิ่มประสิทธิภาพการจัดการข้อมูล (เช่นแคท้องถิ่น) ไม่ใช่เรื่องแปลก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้จัดการและตัวแทนความสัมพันธ์
ดังกล่าวก่อนหน้า SNMP อำนวยความสะดวกในการสื่อสารระหว่างอุปกรณ์ที่มีการจัดการ (เป็น
อุปกรณ์ที่มี SNMP ตัวแทนสมมติว่าเราเตอร์) และผู้จัดการ SNMP หรือผู้บริหาร
แอพลิเคชัน ความสัมพันธ์พื้นฐานที่แสดงในรูปที่ 5-5 การสื่อสารกร
ทวีเหล่านี้ทั้งสองหน่วยงานจะประสบความสำเร็จผ่านทางโปรโตคอล SNMP ข้อความเหล่านี้มักจะ
ห่อหุ้มในแพ็คเก็ต UDP และสี่ชนิดของการดำเนินงานที่ได้รับอนุญาตระหว่าง
ผู้จัดการและตัวแทน (อุปกรณ์จัดการ) การดำเนินการเหล่านี้คือ:
Get
ผู้จัดการสามารถดำเนินการได้รับ (หรืออ่าน) เพื่อให้ได้ข้อมูลจากตัวแทน
เกี่ยวกับแอตทริบิวต์ของวัตถุที่มีการจัดการ.
ได้รับถัดไป
ผู้จัดการสามารถดำเนินการได้รับต่อไปจะทำเช่นเดียวกันสำหรับวัตถุถัดไปใน ต้นไม้
ของวัตถุบนอุปกรณ์ที่มีการจัดการ.
รับจำนวนมาก
ผู้จัดการสามารถดำเนินการได้รับจำนวนมากที่จะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับกลุ่มของข้อมูล
จากตัวแทน นี้เป็นไปไม่ได้ในกรณีของ SNMP V1 ได้.
ตั้ง
ผู้จัดการสามารถดำเนินการชุด (หรือเขียน) เพื่อตั้งค่าของแอตทริบิวต์ของนั้น
การจัดการวัตถุ.
นอกจากข้อความเหล่านี้เป็นตัวแทนอาจจะออกมาเป็นกับดักหรือการแจ้งเตือนว่า แสดงให้เห็นถึง
การแจ้งเตือนไม่ตรงกัน การแจ้งเตือนเหล่านี้จะถูกนำไปยังผู้จัดการหนึ่งหรือมากกว่า
และมีวัตถุประสงค์เพื่อแสดงให้เห็นว่าเหตุการณ์บางอย่างบนอุปกรณ์ที่มีการจัดการที่เกิดขึ้น.
ในที่ทันสมัยมากขึ้นระบบปรับขนาดสูงภาระของ CPU ที่สร้างขึ้นโดยการทำงานของ
ตัวแทน SNMP (โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันเชื่อมต่อกับหลาย ๆ ผู้จัดการ) มักจะถูกแก้ไข
โดยการสร้างลำดับชั้นของท้องถิ่นที่มีผู้รับมอบฉันทะกระจาย ปรับแต่งให้กับตัวแทน op-
eration ตัวเอง (เช่นจำนวนของระเบียนที่เรียกในการเข้าถึงข้อมูลตารางแต่ละ) และ
เทคนิคการเพิ่มประสิทธิภาพการจัดการข้อมูล (เช่นแคชท้องถิ่น) ไม่ได้ผิดปกติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ระหว่างผู้จัดการและตัวแทนเป็นที่กล่าวถึงก่อนหน้านี้ , SNMP อำนวยความสะดวกในการติดต่อสื่อสารระหว่างอุปกรณ์ ( จัดการอุปกรณ์ที่มี SNMP Agent สมมติว่าเราเตอร์ ) และ SNMP Manager หรือการจัดการการประยุกต์ใช้ ความสัมพันธ์พื้นฐานนี้จะแสดงในรูปที่ 5-5 . การสื่อสารเป็น‐นทั้งสองหน่วยงานได้ผ่านทาง SNMP โปรโตคอล ข้อความเหล่านี้โดยทั่วไปบรรจุในแพ็กเก็ต UDP และสี่ชนิดของการได้รับอนุญาต ระหว่างผู้จัดการและตัวแทน ( มีอุปกรณ์ ) ปฏิบัติการเหล่านี้คือ :ได้รับผู้จัดการสามารถดำเนินการได้ ( หรืออ่าน ) ได้รับข้อมูลจากเจ้าหน้าที่เกี่ยวกับคุณลักษณะของการจัดการวัตถุได้ต่อไปผู้จัดการสามารถดำเนินการได้ต่อไปที่จะทำเช่นเดียวกันกับวัตถุต่อไปในต้นไม้ของวัตถุในการจัดการอุปกรณ์ไปเป็นกลุ่มผู้จัดการสามารถดำเนินการได้เป็นกลุ่มเพื่อขอรับข้อมูลเกี่ยวกับกลุ่มของข้อมูลจากตัวแทน นี้เป็นไปไม่ได้ในกรณีของ SNMP v1 .ชุดผู้จัดการสามารถดำเนินการชุด ( หรือเขียน ) การตั้งค่าของแอตทริบิวต์ของการจัดการวัตถุนอกจากข้อความเหล่านี้ ตัวแทนอาจปล่อยกับดักหรือการแจ้งเตือนที่แสดงถึงการแจ้งเตือนไม่ตรงกัน การแจ้งเตือนเหล่านี้เข้าสู่การหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งผู้จัดการและมีวัตถุประสงค์เพื่อบ่งบอกว่าเหตุการณ์บางอย่างในการจัดการอุปกรณ์เกิดขึ้นในสมัยใหม่เพิ่มเติม ขอปรับระบบ CPU เป็นภาระที่สร้างโดยฝีมือของตัวแทน SNMP ( โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมันติดต่อกับผู้จัดการหลาย ) มักให้ความสนใจโดยการสร้างลำดับชั้นถิ่นที่ประกอบด้วยการกระจายผู้รับมอบฉันทะ . ปรับแต่งให้ตัวแทน‐โอพีeration ตัวเอง ( เช่น จำนวนของระเบียนที่ใช้ในการเข้าถึงข้อมูลแต่ละตาราง ) และเทคนิคการเพิ่มประสิทธิภาพการจัดการข้อมูล ( เช่นท้องถิ่นแคช ) ไม่ใช่เรื่องแปลก