According to Celce-Murcia (2014), i

According to Celce-Murcia (2014), in the grammar translation approach instruction is provided in the students’ native language. “There is little use of target language for communication. Focus is on grammatical parsing, that is, the forms and inflections of words. There is early reading of difficult texts. A typical exercise is to translate sentences from the target language into the mother tongue (or vice versa). The result of this approach is usually an inability on the part of students to use the language for communication. The teacher does not have to be able to speak the target language fluently” (p. 5). In addition to these principles, Larsen-Freeman and Anderson (2011) state that in the grammar translation method, both the teachers and students have a traditional role. The teacher has the authority in the classroom and students tend to follow the teacher. Moreover, students learn grammar rules deductively; that is, first they are provided grammar rules with examples, second they are asked to memorize the rules, andfinally, they are told to use the rules in other examples.Having experienced the traditional grammar-translation instructional type all the way through our own language learning from school to university, it is well-known that accuracy of forms are the very focus of this method under structural approach. Students are used to wanting to see language 'black-and-white', and seeking 'correct' answers to any language exercise items. Teachers judge students' performance either 'right' or 'wrong'. This method discourages honest enquiry: facing the ambiguity and discrepancies of language with tolerance as well as the conformity of language.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตาม Celce-Murcia (2014), ในไวยากรณ์ คำสั่งวิธีการแปลที่มีให้ในภาษาของนักเรียน "มีไว้ใช้เล็ก ๆ น้อย ๆ ของภาษาเป้าหมายสำหรับการสื่อสาร โฟกัสอยู่บนไวยากรณ์แยก กล่าวคือ แบบฟอร์มและ inflections คำ ก่อนอ่านข้อความยากได้ การออกกำลังกายโดยทั่วไปจะแปลประโยคจากภาษาเป้าหมาย เป็นลิ้นแม่ (หรือในทางกลับกัน) ผลของวิธีนี้คือมักจะ ไม่สามารถในส่วนของนักเรียนใช้ภาษาในการสื่อสาร ครูไม่จำเป็นต้องสามารถพูดภาษาเป้าหมาย fluently" (p. 5) นอกจากหลักการเหล่านี้ ฟรีแมน Larsen และแอนเดอร์สัน (2011) รัฐว่า ในวิธีแปลไวยากรณ์ ครูและนักเรียนมีบทบาทดั้งเดิม ครูมีอำนาจในห้องเรียน และนักเรียนมักจะ ทำตามครู นอกจากนี้ นักเรียนเรียนรู้กฎไวยากรณ์ deductively นั่นคือ ก่อนจะมีกฎไวยากรณ์ตัวอย่าง ที่สอง พวกเขาจะต้องจำกฎ andfinally พวกเขาจะบอกการใช้กฎในตัวอย่างอื่น ๆ ไม่มีประสบการณ์ชนิดสอนไวยากรณ์แปลดั้งเดิมทางผ่านภาษาของเราเองเรียนรู้จากโรงเรียนมหาวิทยาลัย ได้รู้จักว่า ความถูกต้องของฟอร์มโฟกัสมากวิธีนี้ภายใต้โครงสร้างวิธีการ นักเรียนใช้เพื่อต้องการดูภาษา 'ขาว' และแสวงหาคำตอบที่ 'ถูกต้อง' เป็นภาษาใดก็ออกกำลังกายสินค้า ครูตัดสินประสิทธิภาพการทำงานของนักเรียน 'ถูก' หรือ 'ผิด' วิธีการนี้ discourages ถามซื่อสัตย์: หันหน้าไปทางความคลุมเครือและความขัดแย้งของภาษา ด้วยการยอมรับรวมทั้งให้สอดคล้องของภาษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตามที่ Celce-มูร์เซีย (2014) ในแนวทางการแปลไวยากรณ์การเรียนการสอนให้ไว้ในนักเรียนภาษาพื้นเมือง "มีการใช้งานเล็ก ๆ น้อย ๆ ของภาษาเป้าหมายสำหรับการสื่อสาร เน้นเป็นพิเศษในการแยกวิเคราะห์ไวยากรณ์ที่เป็นรูปแบบและโทนของคำ มีการอ่านช่วงต้นของข้อความที่ยากก็คือ ออกกำลังกายโดยทั่วไปคือการแปลประโยคจากภาษาเป้าหมายเป็นภาษาแม่ (หรือกลับกัน) ผลของวิธีนี้คือมักจะไม่สามารถที่ในส่วนของนักเรียนในการใช้ภาษาในการสื่อสาร ครูไม่ได้มีเพื่อให้สามารถที่จะพูดภาษาเป้าหมายได้อย่างคล่องแคล่ว "(พี. 5) นอกเหนือไปจากหลักการเหล่านี้เสน-ฟรีแมนและแอนเดอ (2011) ระบุว่าวิธีการแปลไวยากรณ์ทั้งครูและนักเรียนมีบทบาทแบบดั้งเดิม ครูมีอำนาจในห้องเรียนและนักเรียนมีแนวโน้มที่จะทำตามครู นอกจากนี้นักเรียนได้เรียนรู้กฎไวยากรณ์อนุมาน; ว่ามีที่แรกที่พวกเขามีให้กฎไวยากรณ์กับตัวอย่างที่สองที่พวกเขาจะขอให้จดจำกฎ andfinally พวกเขาจะบอกว่าจะใช้กฎอื่น ๆ ใน examples.Having ประสบการณ์แบบไวยากรณ์แปลประเภทการเรียนการสอนตลอดทางผ่านภาษาของเราเอง การเรียนรู้จากโรงเรียนไปเรียนที่มหาวิทยาลัยก็เป็นที่รู้จักกันดีว่ามีความถูกต้องในรูปแบบที่เป็นจุดสนใจมากของวิธีการนี​​้อยู่ภายใต้วิธีการที่โครงสร้าง นักเรียนจะได้นำมาใช้เพื่อต้องการที่จะเห็นภาษา 'สีดำและสีขาว' และการแสวงหา 'ถูกต้อง' คำตอบให้กับการออกกำลังกายรายการภาษาใด ๆ ครูตัดสินผลการดำเนินงานทั้งนักศึกษาที่เหมาะสม 'หรือ' ผิด ' วิธีการนี​​้จะลดการสอบถามซื่อสัตย์: หันหน้าไปทางความคลุมเครือและความแตกต่างของภาษาที่มีความอดทนเช่นเดียวกับตามมาตรฐานของภาษา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตาม celce มูร์เซีย ( 2014 ) ในการแปลไวยากรณ์วิธีการสอนให้บริการในภาษาของนักเรียน " มีการใช้เล็ก ๆน้อย ๆของเป้าหมายของภาษาเพื่อการสื่อสาร เน้นไวยากรณ์วจีวิภาค นั่นคือ รูปแบบและ inflections ของคำ มีการอ่านข้อความยากการออกกำลังกายโดยทั่วไปจะแปลประโยคจากภาษาเป้าหมายเป็นภาษาแม่ ( หรือในทางกลับกัน ) ผลของวิธีการนี้มักมีความสามารถในส่วนของการใช้ภาษาเพื่อการสื่อสาร ครูไม่ต้องพูดภาษาเป้าหมายได้อย่างคล่องแคล่ว " ( หน้า 5 ) นอกจากหลักการเหล่านี้ลาร์เซน ฟรีแมน แอนเดอร์สัน ( 2011 ) ระบุว่า ในวิธีการแปลไวยากรณ์ ทั้งครูและนักเรียนจะมีบทบาทดั้งเดิม อาจารย์อำนาจในนักเรียนห้องเรียนและมีแนวโน้มที่จะปฏิบัติตามครู นอกจากนี้ นักเรียนเรียนรู้กฎไวยากรณ์แบบอนุมาน คือ ครั้งแรก พวกเขาให้กฎไวยากรณ์ พร้อมตัวอย่างที่สอง , พวกเขาจะขอให้จำกฎ ควบคุม และประเมินผลพวกเขาจะบอกว่า จะใช้กฎในตัวอย่างอื่น ๆที่มีประสบการณ์การสอนแบบไวยากรณ์การแปลประเภททั้งหมดทางผ่านของเราเอง การเรียนรู้ภาษาจากโรงเรียน มหาวิทยาลัย มันเป็นที่รู้จักกันดีว่า ความถูกต้องของรูปแบบเป็นโฟกัสของวิธีนี้ภายใต้การวิเคราะห์เชิงโครงสร้าง อยากเห็นนักศึกษาใช้ภาษา ' ขาว - ดำ 'และการแสวงหาคำตอบที่ถูกต้อง ' ' กับรายการใด ๆ ฝึกภาษา การแสดงของนักเรียน ครู ผู้พิพากษา ทั้ง " ถูก " หรือ " ผิด " วิธีนี้ ความซื่อสัตย์ สอบถามรายละเอียดเพิ่มเติม : เผชิญกับความคลุมเครือ และความแตกต่างของภาษา มีความอดทน รวมทั้งตามภาษา