Pear psylla, Cacopsylla chinensis (

Pear psylla, Cacopsylla chinensis (Yang and Li) (Hemiptera:
Psyllidae) has been one of more important pests
of commercial pears in Palearctic and Nearctic Region
since it can suck the sap from young leaves, shoots,
and buds (Luo et al. 2012). The most notable
morphological characteristic of the adults is seasonal
dimorphism (Horton et al. 1994), that is, they are small,
light-colored (summer form) during growing season,
then become large and dark in later autumn and winter
(winter form) (Butt and Stuart 1986). High-density
populations of C. chinensis can cause premature
leaf drop, diminish plant growth, and reduce fruit
size by sucking the sap of leaves, shoots, and fruits.
In addition, they are also considered vectors of
pear pathogens such as Erwinia amylovora Burrill
(Hildebrand et al. 2000) and Candidatus Phytoplasma
pyri (Carraro et al. 1998). Their honeydew promotes
sooty mould on leaves and fruits (Shaltiel-Harpaz et al.
2014).
At present, the traditional control of C. chinensis
mainly depends on heavy usage of synthetic chemical
insecticides, especially during the growing season.
However, there are many drawbacks, such as toxic residues
on fruits, disruption of the natural biological control
systems and widespread development of resistance
as well as undesirable effects on nontarget organisms
(Isman 2000). It is urgent to look for new materials to control C. chinensis in an environmentally safe way.
Previous studies suggested that plant essential oils and
their constituents can be alternative sources for insect
control, not just because they are selective, but also
they can biodegrade to nontoxic products and have no
negative effects on nontarget organisms and the environment
(Isman 2006, Jiang et al. 2012, Liu et al.
2012). According to recent research, several botanicals,
including essential oils and their constituents, have
demonstrated good potential as natural insecticides
against C. chinensis. These include garlic (Allium sativum)
essential oil (Zhao et al. 2013), rapeseed oil (Marc
ˇic´ et al. 2009a), and crude alkaloids from the aerial
parts of Macleaya cordata (Willd.) (Sun et al. 2004).
During our mass screening program, the preliminary
data suggests that essential oil of clove, Syzygium
aromaticum (L.) Merrill and Perry (Myrtales: Myrtaceae),
exhibits insecticidal activity against C. chinensis.
Clove essential oil has been widely studied for its insecticidal
and repellent activities against many species
of pests (Chaieb et al. 2007, Kafle and Shih 2013,
Corte´s-Rojas et al. 2014), such as Asian citrus psyllid
(Mann et al. 2010); fire ants (Appel et al. 2004); termites
(Pandey et al. 2012); cockroaches (Omara et al.
2013, Sharawi et al. 2013); mosquitoes (Trongtokit
et al. 2005, Sutthanont et al. 2010); aphids (Rani 2004,
Kareem et al. 2012); weevils (Ho et al. 1994, Kerdchoechuen
et al. 2010, Mishra et al. 2013); moths (Oparaeke
2006, Birah et al. 2010). However, there is no report on
the bioactivity against C. chinensis. So this study aims
to evaluate the acute toxicity of clove essential oil and its major constituents against C. chinensis in the laboratory as well as the effectiveness of the crude oil
in a field trial.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

psylla ลูกแพร์ Cacopsylla chinensis (หยางและหลี่) (Hemiptera:
Psyllidae) ได้รับหนึ่งของศัตรูพืชที่สำคัญมากขึ้น
ของลูกแพร์ในเชิงพาณิชย์ในพาลีอาร์คติและ Nearctic ภาค
เพราะมันสามารถดูด SAP จากใบอ่อนยอด
และตา (Luo et al, 2012. ) ที่โดดเด่นที่สุด
ลักษณะทางสัณฐานวิทยาของผู้ใหญ่เป็นไปตามฤดูกาล
พฟิสซึ่ (ฮอร์ตัน et al. 1994) นั่นคือพวกเขามีขนาดเล็ก
สีอ่อน (แบบฤดูร้อน) ในช่วงฤดูปลูก
แล้วจะมีขนาดใหญ่และความมืดในฤดูใบไม้ร่วงในภายหลังและในช่วงฤดูหนาว
(แบบในช่วงฤดูหนาว ) (ก้นและสจ็วต 1986) ความหนาแน่นสูง
ของประชากร C. chinensis สามารถทำให้เกิดการคลอดก่อนกำหนด
ลดลงใบเจริญเติบโตของพืชลดลงและลดผลไม้
ขนาดโดยการดูด SAP ของใบยอดและผลไม้.
นอกจากนี้พวกเขายังได้รับการพิจารณาเป็นพาหะของ
เชื้อโรคเช่นลูกแพร์ Erwinia amylovora Burrill
(Hildebrand et al. 2000) และ candidatus Phytoplasma
pyri (Carraro et al. 1998) น้ำหวานของพวกเขาส่งเสริม
แม่พิมพ์เขม่าดำบนใบและผลไม้ (Shaltiel-Harpaz et al.
2014).
ในปัจจุบันการควบคุมแบบดั้งเดิมของซี chinensis
ส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับการใช้งานหนักของสารเคมีสังเคราะห์
ยาฆ่าแมลงโดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงฤดูปลูก.
แต่มีหลาย ๆ ข้อเสียเช่นสารพิษตกค้าง
ในผักผลไม้, การหยุดชะงักของการควบคุมทางชีวภาพธรรมชาติ
ระบบและการพัฒนาอย่างกว้างขวางของความต้านทาน
เช่นเดียวกับผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์ในชีวิต nontarget
(Isman 2000) มันเป็นเรื่องเร่งด่วนที่จะมองหาวัสดุใหม่ในการควบคุม C. chinensis ในทางที่ปลอดภัยต่อสิ่งแวดล้อม.
ศึกษาก่อนหน้านี้ชี้ให้เห็นว่าน้ำมันพืชที่จำเป็นและ
องค์ประกอบของพวกเขาสามารถเป็นแหล่งทางเลือกสำหรับแมลง
ควบคุมไม่ได้เป็นเพียงเพราะพวกเขาจะเลือก แต่ยัง
พวกเขาสามารถที่จะย่อยสลาย ผลิตภัณฑ์ปลอดสารพิษและไม่มี
ผลกระทบต่อสิ่งมีชีวิต nontarget และสิ่งแวดล้อม
(Isman ปี 2006 เจียง et al. 2012, Liu et al.
2012) ตามการวิจัยที่ผ่านมาหลายสมุนไพร
รวมทั้งน้ำมันหอมระเหยและองค์ประกอบของพวกเขาได้
แสดงให้เห็นถึงศักยภาพที่ดีเป็นยาฆ่าแมลงธรรมชาติ
กับ C. chinensis เหล่านี้รวมถึงกระเทียม (Allium sativum)
น้ำมันหอมระเหย (Zhao et al. 2013) น้ำมันเรพซีด (มาร์ค
ic' et al. 2009a) และอัลคาลอยน้ำมันดิบจากทางอากาศ
ส่วนของ Macleaya cordata (Willd.) (Sun et al. 2004) .
ในระหว่างโครงการตรวจคัดกรองมวลของเราเบื้องต้น
ข้อมูลที่แสดงให้เห็นว่าน้ำมันหอมระเหยจากกานพลู, Syzygium
aromaticum ( L. ) Merrill และเพอร์รี่ (อันดับชมพู่: Myrtaceae),
การจัดแสดงนิทรรศการกิจกรรมฆ่าแมลงกับ C. chinensis.
กานพลูน้ำมันหอมระเหยที่ได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางสำหรับการฆ่าแมลงของมัน
และกิจกรรมขับไล่ต่อต้านหลายชนิด
ของศัตรูพืช (Chaieb et al, 2007 Kafle และฉือเจียจวงปี 2013.
Corte's-Rojas et al, 2014.) เช่น psyllid ส้มเอเชีย
(แมนน์ et al, 2010.); มดไฟ (Appel et al, 2004.); ปลวก
(Pandey et al, 2012.); แมลงสาบ (Omara et al.
2013 Sharawi et al, 2013.); ยุง (Trongtokit
et al, 2005 Sutthanont et al, 2010..); เพลี้ย (ราชินีปี 2004
คารีม et al, 2012.); แมลง (โฮ et al, 1994 Kerdchoechuen.
et al, 2010 Mishra et al, 2013..); แมลงเม่า (Oparaeke
2006 Birah et al. 2010) แต่มีรายงานที่ไม่มีใน
ทางชีวภาพกับ C. chinensis ดังนั้นการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์
เพื่อประเมินความเป็นพิษเฉียบพลันของน้ำมันหอมระเหยกานพลูและองค์ประกอบที่สำคัญของตนกับซีบาในห้องปฏิบัติการเช่นเดียวกับประสิทธิผลของน้ำมันดิบ
ในการทดลองภาคสนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

psylla cacopsylla chinensis ( ลูกแพร์ , ยางและ Li ) ( อันดับ Hemiptera :psyllidae ) ได้รับหนึ่งของศัตรูพืชที่สำคัญลูกแพร์และพื้นที่เชิงพาณิชย์ใน nearctic พาลี ร์กติกเพราะมันสามารถดูดซับจากใบอ่อน ยิงและตา ( Luo et al . 2012 ) ที่เด่นที่สุดลักษณะทางสัณฐานวิทยาของผู้ใหญ่เป็นฤดูกาลด้านหลัง ( ฮอร์ตัน et al . 1994 ) นั่นคือ มีขนาดเล็กสีรูป ( ฤดูร้อน ) ในช่วงฤดูปลูกแล้วกลายเป็นขนาดใหญ่และมืดในฤดูใบไม้ร่วงและฤดูหนาวในภายหลัง( ฤดูหนาว ) ( ก้นและสจ๊วต 1986 ) ความหนาแน่นสูงประชากรของ C . chinensis ทำให้คลอดก่อนกำหนดทิ้งใบ ทำให้การเจริญเติบโตของพืชและลดผลขนาดโดยการดูดซับของใบ ยอด และผลไม้นอกจากนี้ พวกเขาจะถือว่ายังเป็นพาหะของลูกแพร์เชื้อโรค เช่น เชื้อ Erwinia amylovora บอร์เริล( ฮิลเดอแบรน et al . 2000 ) และ candidatus เชื้อไฟโตพลาสมาpyri ( carraro et al . 1998 ) แตงไทยของพวกเขาส่งเสริมแม่พิมพ์สีเขม่าบนใบไม้และผลไม้ ( shaltiel harpaz et al .2014 )ปัจจุบัน การควบคุมแบบดั้งเดิมของพืช Cขึ้นอยู่กับการใช้งานหนักของสารเคมีสังเคราะห์กำจัดแมลง โดยเฉพาะช่วงฤดูปลูก .อย่างไรก็ตาม มีหลายประการ เช่น สารพิษตกค้างผลไม้ , การหยุดชะงักของการควบคุมทางชีวภาพตามธรรมชาติระบบและการพัฒนาอย่างแพร่หลายของความต้านทานรวมทั้งผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์บน nontarget สิ่งมีชีวิต( isman 2000 ) มันเป็นเรื่องเร่งด่วนที่จะมองหาวัสดุใหม่เพื่อควบคุม C . chinensis ในวิธีที่ปลอดภัยต่อสิ่งแวดล้อมการศึกษาก่อนหน้านี้พบว่าพืชน้ำมันหอมระเหยและองค์ประกอบของพวกเขาสามารถเป็นแหล่งทางเลือกสำหรับแมลงการควบคุม ไม่เพียงเพราะพวกเขาจะเลือก แต่ยังพวกเขาจะ biodegrade ผลิตภัณฑ์ปลอดสารพิษและไม่มีผลกระทบเชิงลบใน nontarget สิ่งมีชีวิตและสภาพแวดล้อม( isman 2006 เจียง et al . 2012 , Liu et al .2012 ) ตามการวิจัยล่าสุดหลาย botanicals ,รวมถึงน้ำมันหอมระเหยและองค์ประกอบของพวกเขามีแสดงให้เห็นถึงศักยภาพที่ดีเป็นยาฆ่าแมลงธรรมชาติกับ C . chinensis . เหล่านี้รวมถึงกระเทียม ( เลี่ยม sativum )น้ำมันหอมระเหย ( จ้าว et al . 2013 ) , น้ำมันเรพซีด ( มาร์คˇ IC ใหม่ et al . 2009a ) และสกัดแอลคาลอยด์จากทางอากาศส่วนของ macleaya คอลดาต้า ( Willd . ) ( Sun et al . 2004 )ในการคัดกรองมวลของเราโปรแกรมเบื้องต้นข้อมูลแนะนำว่าน้ำมันหอมระเหยจากกานพลู ชมพู่aromaticum ( L . ) Merrill กับเพอร์รี่ ( ไมยร์ทาเลส : Myrtaceae )การจัดแสดงกิจกรรมกับ C . chinensis ) .น้ำมันกานพลูได้รับการศึกษาอย่างกว้างขวางสำหรับการฆ่ากิจกรรมต่อต้านและขับไล่หลายชนิดศัตรู ( chaieb et al . 2007 kafle และ Shih 2556Corte ใหม่ s-rojas et al . 2014 ) เช่น เพลี้ยไก่แจ้ส้ม เอเชีย( ผู้ชาย et al . 2553 ) ; มดไฟ ( ชื่อ et al . 2004 ) ; กำจัดปลวก( เดย์ et al . 2012 ) แมลงสาบ ( โอมาร่า et al .2013 , sharawi et al . trongtokit ยุง ( 2013 )et al . 2005 sutthanont et al . 2553 ) ; เพลี้ย ( Rani 2004คารีม et al . 2012 ) ; สามารถ ( โฮ et al . 1994 , อนันต์ ทองทาet al . 2010 , Mishra et al . ผีเสื้อ ( oparaeke 2013 )2006 birah et al . 2010 ) อย่างไรก็ตาม ยังไม่มีรายงานการต่อ c . chinensis . ดังนั้นการศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความเป็นพิษเฉียบพลันของกานพลู น้ำมันหอมระเหย และองค์ประกอบที่สำคัญของ C . chinensis ในห้องปฏิบัติการ ตลอดจนประสิทธิภาพของน้ำมันดิบในการทดลองภาคสนาม