Well, it's a long story! Before I c

Well, it's a long story! Before I came here, I spend three years working for a small company in Tokyo while I finished doing my master's in business.To be honest, I wasn't planning on living or anything.But one day, I happened to be in the office,and one of the salespeople was looking at job ads online.
He knew I was considering going to south Korea someday-you see , my mother's south Korea, and I've always been interested in the culture and everything-and anyway, he leaned over and said, "Dan, this seems to be the perfect job for you. Check this out. I looked at the ad,and I remember thinking,"Should I bother to apply?" But I decided to go for it, even though I didn't expect to get it, and to make a long story short, I got the job! The company offered to transfer me to Seoul, and they agreed to pay for my Korean language lessons. I started working here two months later. And the rest is history. I mean, I miss living in Japan, but you can't have it both ways,I guess. Actually, I can't imagine living anywhere else now!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ดี มันเป็นเรื่องยาว ก่อนที่ฉันมาที่นี่ ผมใช้เวลา 3 ปีทำงานในบริษัทขนาดเล็กในโตเกียวในขณะที่ฉันจบโทในธุรกิจ ที่จะซื่อสัตย์ ฉันไม่ได้วางแผนชีวิตหรืออะไร แต่วันหนึ่ง ฉันเกิดขึ้นในสำนักงาน และพนักงานขายอย่างใดอย่างหนึ่งได้ดูโฆษณารับสมัครงานออนไลน์ เขารู้ถูกพิจารณาไปเกาหลีใต้วัน-คุณดู แม่เกาหลีใต้ และฉันได้รับเสมอสนใจในวัฒนธรรมและทุกสิ่งทุกอย่าง-อย่างไรก็ตาม เขาเอง และกล่าว ว่า "แดน นี้น่าจะเป็นงานที่สมบูรณ์แบบสำหรับคุณ เช็คนี้ ผมมองที่โฆษณา และฉันจำคิด "ควรฉันรำคาญไป" แต่ฉันตัดสินใจที่จะไป แม้ว่าฉันไม่ได้คาดว่า จะได้รับมัน และ เพื่อให้เรื่องยาวสั้น ได้งาน บริษัทเสนอให้โอนย้ายผมไปโซล และพวกเขาตกลงที่จะจ่ายสำหรับการเรียนภาษาเกาหลีของฉัน เริ่มต้นทำงานที่นี่สองเดือนต่อมา และส่วนเหลือคือ ประวัติศาสตร์ ผมหมายถึง คิดถึงการใช้ชีวิตในญี่ปุ่น แต่คุณไม่มีทั้งสองวิธี ฉันเดา จริง ๆ แล้ว ฉันไม่สามารถนึกอยู่ที่ใดตอนนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อืม เรื่องมันยาว ก่อนที่ฉันจะมาที่นี่ ฉันใช้เวลาสามปีที่ทำงานให้กับ บริษัท ขนาดเล็กในโตเกียวในขณะที่ฉันเสร็จทำปริญญาโทของฉันในธุรกิจ บอกตามตรง ฉันไม่ได้วางแผนในชีวิตหรืออะไรเลย แต่แล้ววันหนึ่ง ผมบังเอิญอยู่ในสำนักงาน และหนึ่งในพนักงานขายมอง
งานโฆษณาออนไลน์ เขารู้ว่าฉันกำลังพิจารณาจะไปเกาหลี วันหนึ่งคุณเห็นเกาหลีใต้ของแม่และฉันได้รับเสมอสนใจในวัฒนธรรมและทุกอย่างแล้ว เขาเอนตัวมาและกล่าวว่า " แดน นี้น่าจะเป็นงานที่สมบูรณ์แบบสำหรับคุณ ตรวจสอบนี้ออก ผมดูโฆษณา , และฉันคิดว่า " ฉันควรจะต้องใช้ ? แต่ฉันตัดสินใจที่จะไปสำหรับมัน แม้ผมจะไม่ได้คาดหวังที่จะได้รับมันและเพื่อให้เรื่องยาวสั้นฉันได้งานแล้ว บริษัท เสนอให้ย้ายฉันไปโซลและพวกเขาตกลงที่จะจ่ายสำหรับการเรียนภาษาเกาหลีของฉัน ฉันเริ่มทำงานที่นี่ สองเดือนต่อมา และส่วนที่เหลือเป็นประวัติศาสตร์ ฉันหมายถึง ฉันคิดถึงชีวิตในญี่ปุ่น แต่คุณทำไม่ได้ทั้งสองทาง ผมเดานะ จริงๆแล้ว ฉันไม่สามารถจินตนาการชีวิตที่อื่นเลย !