Some studies have found that delay

Some studies have found that delay in reporting an assault (e.g. Raitt and Zeedyk, 1997), lack of physical resistance and/or injury (e.g. Temkin and Krahe, 2008), use of intoxicant (e.g. alcohol; Finch and Munro, 2005) and a calm demeanour after the assault or during trial (e.g. Ellison and Munro, 2009a,b) are all factors that may be perceived by jurors as unconvincing of a rape case.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บางการศึกษาพบว่าความล่าช้าในการรายงานการโจมตี (เช่น Raitt และ Zeedyk, 1997), ขาดความต้านทานทางกายภาพและ/หรือการบาดเจ็บ (เช่น Temkin และ Krahe, 2008), ใช้ของ intoxicant (เช่นแอลกอฮอล์ เรซิเดนซี่และจู๋ 2005) และหน่วยก้านสงบหลัง จากที่ทำการ หรือใน ระหว่างการทดลอง (เช่นเอลลิสันและจู๋ 2009a, b) เป็นปัจจัยทั้งหมดที่อาจรับรู้ โดย jurors unconvincing เป็นกรณีข่มขืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บางการศึกษาพบความล่าช้าว่าในรายงานการโจมตี (เช่นเร็ตต์และ Zeedyk, 1997) การขาดความต้านทานทางกายภาพและ / หรือได้รับบาดเจ็บ (เช่น Temkin และ Krahe, 2008) การใช้งานของมึนเมา (เช่นแอลกอฮอล์กระจอกและมันโร 2005) และ ท่าทางสงบหลังจากการโจมตีหรือในระหว่างการทดลอง (เช่นเอลลิสันและมันโร 2009a b) เป็นปัจจัยทั้งหมดที่อาจจะมีการรับรู้ของคณะลูกขุนเป็นไม่น่าเชื่อถือของคดีข่มขืน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บางการศึกษาพบว่า ความล่าช้าในการรายงานการโจมตี เช่น raitt และ zeedyk , 1997 ) ขาดความต้านทานทางกายภาพและ / หรือได้รับบาดเจ็บ ( เช่นเทมคิ้น และ krahe , 2008 ) , ใช้ ( เช่นแอลกอฮอล์และของมึนเมา ; ฟินช์ มันโร , 2005 ) และสงบ การปฏิบัติตัวหลังจากการโจมตี หรือระหว่างการพิจารณาคดี เช่น เอลลิสัน และ มันโร 2009a , B ) เป็นปัจจัยทั้งหมดที่อาจจะรับรู้โดยลูกขุนที่ไม่น่าเชื่อของคดีข่มขืน .