3.1.2. Effect of leaching timeFig.

3.1.2. Effect of leaching time
Fig. 2 shows the effect of time on rare earths leaching
at 100 °C and 300 °C. It can be seen that for leaching at
100 °C rare earth solubility is maximised after 2 h. At
300 °C, a significant decrease in rare earths leaching was
clear when the reaction time increased beyond 0.5 h. It is
important to note that an increase in the reaction time at
elevated temperature will tend to increase sulfuric acid
losses through volatilization which may cause the reprecipitation
of the rare earths (Da Silva et al., 1997).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

3.1.2. ผลของการละลายเวลารูป 2 แสดงผลของเวลาในโลกหายากละลายที่ 100 ° C ถึง 300 ° c จะเห็นได้ว่าสำหรับละลายที่100 ° C ละลายหายากของโลกคือให้สูงหลังจาก h. 2 ที่คือการลดลงอย่างมีนัยสำคัญในโลกหายากละลาย 300 ° Cล้างเมื่อเวลาปฏิกิริยาเพิ่มขึ้นเกิน 0.5 h มันเป็นโปรดทราบว่าการเพิ่มขึ้นของเวลาปฏิกิริยาที่อุณหภูมิสูงจะมีแนวโน้มการ เพิ่มกรดกำมะถันขาดทุนที่ผ่านการทาลายซึ่งอาจทำให้เกิดการ reprecipitationธาตุหายาก (Da Silva et al. 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

3.1.2 ผลของระยะเวลาการชะล้าง
รูป 2 แสดงผลของระยะเวลาในธาตุหายากชะล้าง
ที่ 100 ° C และ 300 ° C จะเห็นได้ว่าสำหรับการชะล้างที่
100 ° C แผ่นดินที่หายากสามารถในการละลายเป็น maximized หลังจาก 2 ชั่วโมง ที่
300 องศาเซลเซียสลดลงอย่างมีนัยสำคัญในการชะล้างธาตุหายากเป็น
ที่ชัดเจนเมื่อเวลาปฏิกิริยาเพิ่มขึ้นเกินกว่า 0.5 ชั่วโมง มันเป็น
สิ่งสำคัญที่จะทราบว่าการเพิ่มขึ้นของเวลาปฏิกิริยาที่
อุณหภูมิสูงจะมีแนวโน้มที่จะเพิ่มกรดกำมะถัน
การสูญเสียผ่านการระเหยซึ่งอาจทำให้เกิด reprecipitation
ของธาตุหายาก (Da Silva et al., 1997)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3.1.2 . ผลกระทบของการชะล้างเวลารูปที่ 2 แสดงให้เห็นถึงผลกระทบของเวลาในการละลายธาตุหายากที่ 100 องศา C และ 300 องศา จะเห็นได้ว่า สำหรับการชะล้างที่100 ° C น้อยโลกละลายเป็น maximised หลังจาก 2 ชั่วโมง ที่300 ° C , พบในแร่ธาตุหายากคือชัดเจนเมื่อเวลาปฏิกิริยาเพิ่มขึ้นเกิน 0.5 ชั่วโมง มันเป็นเป็นสิ่งสำคัญที่จะต้องทราบว่า การเพิ่มเวลาปฏิกิริยาที่อุณหภูมิสูงจะมีแนวโน้มที่จะเพิ่มขึ้นเป็นกรดซัลฟูริกการสูญเสียผ่านการระเหยซึ่งอาจก่อให้เกิด reprecipitationของธาตุหายาก ( ดา ซิลวา et al . , 1997 )