กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายผู้ยากไ

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชายผู้ยากไร้กับภรรยาอาศัยอยู่ในหมู่บ้าน
ชายผู้นี้มีชื่อว่า “อาเหลา” ในบ้านของอาเหลามีปู่อาศัยร่วมอยู่ด้วย คุณปู่อายุมากแล้ว
ไม่มีใครทราบว่าอายุของคุณปู่ อายุเท่าไหร่ แม้ตัวคุณปู่เองก็จำไม่ได้เสียด้วย
บุตรหลานที่ดีควรจะดูแลเลี้ยงดูบรรพบุรุษ แต่อาเหลาและภรรยานั้น
ไม่ได้มีแก่ใจที่จะสนใจดูแล จัดหาอาหารการกินให้เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้น ซ้ำยังให้ทำงานหนัก
แม้ว่าคุณปู่จะไร้เรี่ยวแรงแล้วก็ตาม
อยู่มาวันหนึ่ง อาเหลาขุดพบโอ่งเก่าในทุ่งนา
“โอ่งใบนี้น่าจะใช้เก็บน้ำได้” อาเหลาคิดอยู่ในใจ จึงได้แบกโอ่งกลับบ้าน
พอถึงบ้านก็ให้ภรรยา ขัดทำความสะอาดโอ่ง พอดีแปรง
หลุดจากมือหล่นลงไปในโอ่ง ในทันใดนั้นเองโอ่งก็มีแปรงเต็มทั้งโอ่ง
ไม่ว่าจะเอาแปรงออกมามากเท่าใดก็ตาม ในโอ่งก็ยังมีแปรงเต็มเสมอ
“เราน่าจะเอาแปรงไปขายที่ตลาด” อาเหลาบอกกับภรรยา
อาเหลาเอาแปรงไปวางขายในตลาด ในไม่นานก็เก็บเงินได้มากมาย
เมื่อมีเงินทองมากมาย ก็จับจ่ายซื้ออาหารรสเลิศ และเสื้อผ้างดงามต่างๆมากมาย
แต่ทั้งสองก็ไม่เคยนึกถึงคุณปู่เลยแม้แต่น้อยนิด
อยู่มาวันหนึ่ง อาเหลาทำแท่งทองหล่นลงไปในโอ่ง แปรงหายวับไปจากโอ่ง
อาเหลาใจหายวาบเมื่อมองเห็นโอ่งว่างเปล่า แต่ทว่าในนาทีถัดมาโอ่งวิเศษก็มีแท่งทอง
เต็มอัดแน่นอยู่แทน อาเหลาตะโกนเรียกภรรยาเสียงหลง “มาดูอะไรนี่ มาดูนี่ นี่ไง”
เมี่อผู้เป็นภรรยามองเห็นทองอัดแน่นอยู่ในโอ่งวิเศษ เธอสุดแสนที่จะดีใจ
อาเหลาขนทองคำออกจากโอ่งวิเศษได้ไม่รู้จบสิ้น อาเหลาสร้างบ้านหลังใหญ่
ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายประดุจเจ้าผู้ครองนครก็ไม่ปาน
อาเหลาบังคับให้ปู่ตักแท่งทองออกจากโอ่งวิเศษเพื่อให้ทองคำ
ขึ้นมาเต็มโอ่งอยู่เสมอ เมื่อใดที่พ่อเฒ่าพักหายใจ
อาเหลาจะตะคอกดุด่าให้ทำงานต่อไป
ต่อมาวันหนึ่ง คุณปู่พลัดตกลงไปในโอ่งวิเศษ ทองแท่งในโอ่งหายวับไป
อีกไม่กี่อึดใจ คุณปู่ก็ค่อยๆปีนออกมาจากโอ่งวิเศษ ทีละคนๆ
เมื่ออาเหลากับภรรยาเห็นดังนั้น ฝ่ายภรรยาก็กรีดร้องออกมาสุดเสียงว่า
“รีบทำอะไรสักอย่างซิ ก่อนจะมีปู่ออกมาอีก”
อาเหลาจึงรีบหยิบพลั่วหวดใส่โอ่งวิเศษอย่างเต็มแรง โอ่งวิเศษแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
แต่ก็สายเกินไปแล้ว อาเหลามีคุณปู่ถึง 6 คน ในตอนนี้  แล้วอาเหลาก็ตะคอกดุด่า
คุณปู่ทุกคนด้วยเสียงอันดัง แต่คุณปู่ทั้งหกหาได้เกรงกลัวอาเหลาไม่
คุณปู่ทั้งหกช่วยกันขับไล่สองสามีภรรยาให้ออกไปอยู่นอกบ้าน
อากาศข้างนอกบ้านหนาวมาก  อีกทั้งยังมีลมพัดกรรโชกอีก  ทำให้หนาวเข้าไปถึงในกระดูก สองสามีภรรยาหนาวสั่น
และเริ่มรู้สึกหวาดกลัว อาเหลาและภรรยาจึงเคาะประตูขอร้องและวิงวอนว่า
“ได้โปรดเถิดคุณปู่ เปิดประตูรับพวกเราด้วย อย่าปล่อยให้เราหนาวตายอยู่ข้างนอกบ้านนี้เลย”
คุณปู่ในบ้านส่งเสียงตอบกลับมาว่า
“มีกี่ครั้งที่ข้าร้องขอความกรุณาจากเจ้า แต่พวกเจ้าไม่เคยรับฟังข้าเลย”
“ได้โปรดเถิดคุณปู่ เราทั้งสองสำนึกผิดแล้วและก็เสียใจในการกระทำนั้นแล้ว ได้โปรดอภัยให้เราสองคนด้วยเถิด”
อาเหลาร้องวิงวอนเสียงกระเส่า
ในท้ายที่สุด คุณปู่ก็เปิดประตูรับทั้งสองเข้าบ้านด้วยความสงสาร
นับจากวันนั้นมา อาเหลากับภรรยากลายเป็นคนใหม่ เอาใจใส่ดูแล
เลี้ยงดูคุณปู่ทั้งหกเป็นอย่างดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีชายผู้ยากไร้กับภรรยาอาศัยอยู่ในหมู่บ้านชายผู้นี้มีชื่อว่า "อาเหลา" ในบ้านของอาเหลามีปู่อาศัยร่วมอยู่ด้วยคุณปู่อายุมากแล้วไม่มีใครทราบว่าอายุของคุณปู่อายุเท่าไหร่แม้ตัวคุณปู่เองก็จำไม่ได้เสียด้วยบุตรหลานที่ดีควรจะดูแลเลี้ยงดูบรรพบุรุษแต่อาเหลาและภรรยานั้นไม่ได้มีแก่ใจที่จะสนใจดูแลจัดหาอาหารการกินให้เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้นซ้ำยังให้ทำงานหนักแม้ว่าคุณปู่จะไร้เรี่ยวแรงแล้วก็ตามอยู่มาวันหนึ่งอาเหลาขุดพบโอ่งเก่าในทุ่งนา"โอ่งใบนี้น่าจะใช้เก็บน้ำได้" อาเหลาคิดอยู่ในใจจึงได้แบกโอ่งกลับบ้านพอถึงบ้านก็ให้ภรรยาขัดทำความสะอาดโอ่งพอดีแปรงหลุดจากมือหล่นลงไปในโอ่งในทันใดนั้นเองโอ่งก็มีแปรงเต็มทั้งโอ่งไม่ว่าจะเอาแปรงออกมามากเท่าใดก็ตามในโอ่งก็ยังมีแปรงเต็มเสมออาเหลาบอกกับภรรยา "เราน่าจะเอาแปรงไปขายที่ตลาด"อาเหลาเอาแปรงไปวางขายในตลาดในไม่นานก็เก็บเงินได้มากมายเมื่อมีเงินทองมากมายก็จับจ่ายซื้ออาหารรสเลิศและเสื้อผ้างดงามต่างๆมากมายแต่ทั้งสองก็ไม่เคยนึกถึงคุณปู่เลยแม้แต่น้อยนิดอยู่มาวันหนึ่งอาเหลาทำแท่งทองหล่นลงไปในโอ่งแปรงหายวับไปจากโอ่งอาเหลาใจหายวาบเมื่อมองเห็นโอ่งว่างเปล่าแต่ทว่าในนาทีถัดมาโอ่งวิเศษก็มีแท่งทองเต็มอัดแน่นอยู่แทนอาเหลาตะโกนเรียกภรรยาเสียงหลง "มาดูอะไรนี่มาดูนี่นี่ไง"เมี่อผู้เป็นภรรยามองเห็นทองอัดแน่นอยู่ในโอ่งวิเศษเธอสุดแสนที่จะดีใจอาเหลาขนทองคำออกจากโอ่งวิเศษได้ไม่รู้จบสิ้นอาเหลาสร้างบ้านหลังใหญ่ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายประดุจเจ้าผู้ครองนครก็ไม่ปานอาเหลาบังคับให้ปู่ตักแท่งทองออกจากโอ่งวิเศษเพื่อให้ทองคำขึ้นมาเต็มโอ่งอยู่เสมอเมื่อใดที่พ่อเฒ่าพักหายใจอาเหลาจะตะคอกดุด่าให้ทำงานต่อไปต่อมาวันหนึ่งคุณปู่พลัดตกลงไปในโอ่งวิเศษทองแท่งในโอ่งหายวับไปอีกไม่กี่อึดใจคุณปู่ก็ค่อยๆปีนออกมาจากโอ่งวิเศษทีละคน ๆเมื่ออาเหลากับภรรยาเห็นดังนั้นฝ่ายภรรยาก็กรีดร้องออกมาสุดเสียงว่า"รีบทำอะไรสักอย่างซิก่อนจะมีปู่ออกมาอีก"อาเหลาจึงรีบหยิบพลั่วหวดใส่โอ่งวิเศษอย่างเต็มแรงโอ่งวิเศษแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยแต่ก็สายเกินไปแล้วอาเหลามีคุณปู่ถึง 6 คนในตอนนี้แล้วอาเหลาก็ตะคอกดุด่าคุณปู่ทุกคนด้วยเสียงอันดังแต่คุณปู่ทั้งหกหาได้เกรงกลัวอาเหลาไม่คุณปู่ทั้งหกช่วยกันขับไล่สองสามีภรรยาให้ออกไปอยู่นอกบ้านอากาศข้างนอกบ้านหนาวมากอีกทั้งยังมีลมพัดกรรโชกอีกทำให้หนาวเข้าไปถึงในกระดูกสองสามีภรรยาหนาวสั่นและเริ่มรู้สึกหวาดกลัวอาเหลาและภรรยาจึงเคาะประตูขอร้องและวิงวอนว่า"ได้โปรดเถิดคุณปู่เปิดประตูรับพวกเราด้วยอย่าปล่อยให้เราหนาวตายอยู่ข้างนอกบ้านนี้เลย"คุณปู่ในบ้านส่งเสียงตอบกลับมาว่า"มีกี่ครั้งที่ข้าร้องขอความกรุณาจากเจ้าแต่พวกเจ้าไม่เคยรับฟังข้าเลย""ได้โปรดเถิดคุณปู่เราทั้งสองสำนึกผิดแล้วและก็เสียใจในการกระทำนั้นแล้วได้โปรดอภัยให้เราสองคนด้วยเถิด"อาเหลาร้องวิงวอนเสียงกระเส่าในท้ายที่สุดคุณปู่ก็เปิดประตูรับทั้งสองเข้าบ้านด้วยความสงสารนับจากวันนั้นมาอาเหลากับภรรยากลายเป็นคนใหม่เอาใจใส่ดูแลเลี้ยงดูคุณปู่ทั้งหกเป็นอย่างดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว
"อาเหลา"
อายุเท่าไหร่ อาเหลาคิดอยู่ในใจ ขัดทำความสะอาดโอ่งพอดีแปรงหลุดจากมือหล่นลงไปในโอ่ง ก็จับจ่ายซื้ออาหารรสเลิศ อาเหลาทำแท่งทองหล่นลงไปในโอ่ง อาเหลาตะโกนเรียกภรรยาเสียงหลง "มาดูอะไรนี่มาดูนี่ คุณปู่พลัดตกลงไปในโอ่งวิเศษ คุณปู่ก็ค่อยๆปีนออกมาจากโอ่งวิเศษ อาเหลามีคุณปู่ถึง 6 คนในตอนนี้ อีกทั้งยังมีลมพัดกรรโชกอีกทำให้หนาวเข้าไปถึงในกระดูก เปิดประตูรับพวกเราด้วย อาเหลากับภรรยากลายเป็นคนใหม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้วมีชายผู้ยากไร้กับภรรยาอาศัยอยู่ในหมู่บ้าน
ชายผู้นี้มีชื่อว่า " อาเหลา " ในบ้านของอาเหลามีปู่อาศัยร่วมอยู่ด้วยคุณปู่อายุมากแล้ว
ไม่มีใครทราบว่าอายุของคุณปู่อายุเท่าไหร่แม้ตัวคุณปู่เองก็จำไม่ได้เสียด้วยแต่อาเหลาและภรรยานั้น

บุตรหลานที่ดีควรจะดูแลเลี้ยงดูบรรพบุรุษไม่ได้มีแก่ใจที่จะสนใจดูแลจัดหาอาหารการกินให้เพียงแค่เล็กน้อยเท่านั้นซ้ำยังให้ทำงานหนัก


แม้ว่าคุณปู่จะไร้เรี่ยวแรงแล้วก็ตามอยู่มาวันหนึ่งอาเหลาขุดพบโอ่งเก่าในทุ่งนา" โอ่งใบนี้น่าจะใช้เก็บน้ำได้ " อาเหลาคิดอยู่ในใจจึงได้แบกโอ่งกลับบ้าน
พอถึงบ้านก็ให้ภรรยาขัดทำความสะอาดโอ่งพอดีแปรงในทันใดนั้นเองโอ่งก็มีแปรงเต็มทั้งโอ่ง

หลุดจากมือหล่นลงไปในโอ่งไม่ว่าจะเอาแปรงออกมามากเท่าใดก็ตามในโอ่งก็ยังมีแปรงเต็มเสมอ
" เราน่าจะเอาแปรงไปขายที่ตลาด " อาเหลาบอกกับภรรยาในไม่นานก็เก็บเงินได้มากมาย

อาเหลาเอาแปรงไปวางขายในตลาดเมื่อมีเงินทองมากมายก็จับจ่ายซื้ออาหารรสเลิศและเสื้อผ้างดงามต่างๆมากมายอยู่มาวันหนึ่งอาเหลาทำแท่งทองหล่นลงไปในโอ่งแปรงหายวับไปจากโอ่ง


แต่ทั้งสองก็ไม่เคยนึกถึงคุณปู่เลยแม้แต่น้อยนิดอาเหลาใจหายวาบเมื่อมองเห็นโอ่งว่างเปล่าแต่ทว่าในนาทีถัดมาโอ่งวิเศษก็มีแท่งทอง
เต็มอัดแน่นอยู่แทนอาเหลาตะโกนเรียกภรรยาเสียงหลง " มาดูอะไรนี่มาดูนี่นี่ไง "
เมี่อผู้เป็นภรรยามองเห็นทองอัดแน่นอยู่ในโอ่งวิเศษเธอสุดแสนที่จะดีใจ


อาเหลาขนทองคำออกจากโอ่งวิเศษได้ไม่รู้จบสิ้นอาเหลาสร้างบ้านหลังใหญ่ใช้ชีวิตอย่างสุขสบายประดุจเจ้าผู้ครองนครก็ไม่ปานอาเหลาบังคับให้ปู่ตักแท่งทองออกจากโอ่งวิเศษเพื่อให้ทองคำ
ขึ้นมาเต็มโอ่งอยู่เสมอเมื่อใดที่พ่อเฒ่าพักหายใจอาเหลาจะตะคอกดุด่าให้ทำงานต่อไปคุณปู่พลัดตกลงไปในโอ่งวิเศษทองแท่งในโอ่งหายวับไป


ต่อมาวันหนึ่งอีกไม่กี่อึดใจคุณปู่ก็ค่อยๆปีนออกมาจากโอ่งวิเศษทีละคนๆ
เมื่ออาเหลากับภรรยาเห็นดังนั้นฝ่ายภรรยาก็กรีดร้องออกมาสุดเสียงว่า

" รีบทำอะไรสักอย่างซิก่อนจะมีปู่ออกมาอีก "อาเหลาจึงรีบหยิบพลั่วหวดใส่โอ่งวิเศษอย่างเต็มแรงโอ่งวิเศษแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย
แต่ก็สายเกินไปแล้วอาเหลามีคุณปู่ถึงคนในตอนนี้ แล้วอาเหลาก็ตะคอกดุด่า
6คุณปู่ทุกคนด้วยเสียงอันดังแต่คุณปู่ทั้งหกหาได้เกรงกลัวอาเหลาไม่

คุณปู่ทั้งหกช่วยกันขับไล่สองสามีภรรยาให้ออกไปอยู่นอกบ้านอากาศข้างนอกบ้านหนาวมาก อีกทั้งยังมีลมพัดกรรโชกอีก ทำให้หนาวเข้าไปถึงในกระดูกสองสามีภรรยาหนาวสั่นอาเหลาและภรรยาจึงเคาะประตูขอร้องและวิงวอนว่า

และเริ่มรู้สึกหวาดกลัว" ได้โปรดเถิดคุณปู่เปิดประตูรับพวกเราด้วยอย่าปล่อยให้เราหนาวตายอยู่ข้างนอกบ้านนี้เลยคุณปู่ในบ้านส่งเสียงตอบกลับมาว่า
"
"
มีกี่ครั้งที่ข้าร้องขอความกรุณาจากเจ้าแต่พวกเจ้าไม่เคยรับฟังข้าเลย "" ได้โปรดเถิดคุณปู่เราทั้งสองสำนึกผิดแล้วและก็เสียใจในการกระทำนั้นแล้วได้โปรดอภัยให้เราสองคนด้วยเถิด "


อาเหลาร้องวิงวอนเสียงกระเส่าในท้ายที่สุดคุณปู่ก็เปิดประตูรับทั้งสองเข้าบ้านด้วยความสงสารนับจากวันนั้นมาอาเหลากับภรรยากลายเป็นคนใหม่เอาใจใส่ดูแล
เลี้ยงดูคุณปู่ทั้งหกเป็นอย่างดี