As I said these words I busied myse

As I said these words I busied myself among the pile of bones of which I have before spoken. Throwing them aside, I soon uncovered a quantity of building stone and mortar. With these materials and with the aid of my trowel, I began vigorously to wall up the entrance of the niche.

I had scarcely laid the first tier of the masonry when I discovered that the intoxication of Fortunato had in a great measure worn off. The earliest indication I had of this was a low moaning cry from the depth of the recess. It was not the cry of a drunken man. There was then a long and obstinate silence. I laid the second tier, and the third, and the fourth; and then I heard the furious vibrations of the chain. The noise lasted for several minutes, during which, that I might hearken to it with the more satisfaction, I ceased my labours and sat down upon the bones. When at last the clanking subsided, I resumed the trowel, and finished without interruption the fifth, the sixth, and the seventh tier. The wall was now nearly upon a level with my breast. I again paused, and holding the flambeaux over the mason-work, threw a few feeble rays upon the figure within.

A succession of loud and shrill screams, bursting suddenly from the throat of the chained form, seemed to thrust me violently back. For a brief moment I hesitated, I trembled. Unsheathing my rapier, I began to grope with it about the recess; but the thought of an instant reassured me. I placed my hand upon the solid fabric of the catacombs, and felt satisfied. I reapproached the wall; I replied to the yells of him who clamoured. I re-echoed, I aided, I surpassed them in volume and in strength. I did this, and the clamourer grew still.

It was now midnight, and my task was drawing to a close. I had completed the eighth, the ninth and the tenth tier. I had finished a portion of the last and the eleventh; there remained but a single stone to be fitted and plastered in. I struggled with its weight; I placed it partially in its destined position. But now there came from out the niche a low laugh that erected the hairs upon my head. It was succeeded by a sad voice, which I had difficulty in recognizing as that of the noble Fortunato. The voice said

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อย่างที่บอกว่า คำเหล่านี้ผม busied เองระหว่างกองกระดูกของผมได้ก่อนพูด ฉันเร็ว ๆ นี้ทิ้งพวกเขาไว้ เปิดปริมาณอาคารหินและปูน ด้วยวัสดุเหล่านี้ และ ด้วยความช่วยเหลือของพลั่วของฉัน เริ่มโยคะผนังค่าทางเข้าโพรงฉันได้วางระดับแรกของปูนแทบเมื่อพบว่า intoxication ของ Fortunato มีในวัดดีสวมปิด ระบุสุดผมนี้ถูกร้อง moaning เป็นต่ำจากความลึกของการย่อมุม ไม่มีการร้องของคนเมา แล้วมีเงียบนาน และแหละ วาง ระดับสอง และที่สาม และ สี่ แล้ว ผมได้ยินสั่นสะเทือนรุนแรงของ เสียงกินเวลาหลายนาที ซึ่ง ว่า ฉันอาจจะ hearken กับความพึงพอใจมาก ฉันข้าพเจ้าได้หยุด และนั่งลงตามกระดูก เมื่อในที่สุด clanking subsided ฉันพลั่วดำเนินต่อ และเสร็จสิ้นโดยไม่หยุดชะงัก 5 ที่หก และระดับเจ็ด ผนังขณะนี้มีเกือบตามระดับกับเต้านมของฉัน ฉันอีกหยุดชั่วคราว และกด flambeaux ผ่าน mason-งาน โยนรังสีเบาบางตามรูปภายในสืบทอดของ screams ใด ๆ และเสียงดัง ชีวิตชีวาทันทีจากคอแบบลูกโซ่ ดูเหมือนจะ กระตุกผมโหงกลับ ช่วงสั้น ๆ ผม hesitated ฉัน trembled Unsheathing เรเปียร์ของฉัน ฉันเริ่มควานด้วยเกี่ยวกับการย่อมุม แต่ความคิดของทันทีมั่นฉัน ผมทำมือตามผ้าแข็งของสุสาน และรู้สึกพอใจ ฉัน reapproached ผนัง ผมตอบไป yells ของเขาที่เหล่า ได้พูดย้ำอีกครั้ง ฉันช่วย ฉันแล้วได้ปริมาณ และความแข็งแรง ฉันไม่นี้ และ clamourer ที่เติบโตยังคงก็ตอนนี้เที่ยงคืน และงานของฉันถูกวาดให้ชิด มีสมบูรณ์วันที่แปด เต่ และระดับสิบ ฉันได้เสร็จสิ้นแล้วส่วนสุดท้ายและสิบเอ็ด ยังคงมีแต่หินเดี่ยวตกแต่ง และปูนใน ฉันต่อสู้กับน้ำหนักตัว ผมวางไว้บางส่วนในตำแหน่งชะตา แต่ตอนนี้ มีมาจากออกโพรงหัวเราะต่ำที่เกร็งเส้นขนตามหัวของฉัน มันไม่ประสบความสำเร็จ ด้วยเสียงเศร้า ซึ่งมีความยากลำบากในการจดจำว่า Fortunato โนเบิล เสียงที่กล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ที่ผมกล่าวว่าคำพูดเหล่านี้ผมติดธุระตัวเองอยู่ท่ามกลางกองกระดูกของที่ผมได้พูดก่อน โยนพวกเขากันฉันเร็ว ๆ นี้เปิดปริมาณของอาคารหินและปูน ด้วยวัสดุเหล่านี้และด้วยความช่วยเหลือของเกรียงของฉันที่ฉันเริ่มแรงขึ้นกับผนังประตูทางเข้าของช่อง. ผมแทบจะไม่ได้วางชั้นแรกของการก่ออิฐเมื่อผมค้นพบว่าพิษของฟอร์จูมีอยู่ในตัวชี้วัดที่ดีสวมใส่ออก ตัวบ่งชี้ที่เร็วที่สุดเท่าที่ฉันมีนี้เป็นเสียงร้องครางต่ำจากความลึกของการพักผ่อน มันไม่ได้เป็นเสียงร้องของคนเมา มีแล้วก็เงียบไปนานและดื้อรั้น ฉันวางชั้นที่สองและที่สามและที่สี่; และจากนั้นผมได้ยินเสียงสั่นสะเทือนโกรธของห่วงโซ่ เสียงกินเวลานานหลายนาทีในระหว่างที่ว่าฉันอาจจะฟังมันด้วยความพึงพอใจมากขึ้นผมหยุดแรงงานของฉันและนั่งลงต่อกระดูก เมื่อที่สุดท้ายที่ส่งเสียงลากโซ่ลดผมกลับเกรียงและจบโดยไม่หยุดชะงักที่ห้าที่หกและเจ็ดชั้น ผนังตอนนี้เกือบอยู่กับระดับที่มีเต้านมของฉัน ฉันอีกครั้งหยุดชั่วคราวและถือ flambeaux กว่าก่ออิฐทำงานโยนรังสีอ่อนแอเมื่อไม่กี่รูปที่อยู่ภายใน. สืบทอดเสียงกรีดร้องโหยหวนดังและระเบิดอย่างกระทันหันจากลำคอของรูปแบบที่ถูกล่ามโซ่ดูเหมือนจะแทงเรากลับอย่างรุนแรง สำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ ผมลังเลฉันสั่น Unsheathing ดาบของฉันฉันเริ่มที่จะควานกับมันเกี่ยวกับการพักผ่อน; แต่ความคิดของทันทีมั่นใจฉัน ฉันวางมือของเราผ้ามั่นคงของสุสานและรู้สึกพอใจ ฉัน reapproached ผนัง; ผมตอบไปตะโกนของคนที่เท่าไหร่ ฉันอีกครั้งสะท้อนผมช่วยผมแซงพวกเขาในปริมาณและความแข็งแรง ผมทำอย่างนี้และ clamourer ยังคงเติบโต. ตอนนี้มันเป็นเวลาเที่ยงคืนและงานของฉันถูกวาดภาพเพื่อปิด ฉันเพิ่งเสร็จสิ้นแปดเก้าและสิบชั้น ฉันได้เสร็จสิ้นการเป็นส่วนหนึ่งของที่ผ่านมาและที่สิบเอ็ด; มีเหลือ แต่หินเดียวที่จะติดตั้งและฉาบในฉันต่อสู้กับน้ำหนักของมัน. ฉันวางมันลงบางส่วนในตำแหน่งชะตาของตน แต่ตอนนี้มีมาจากออกเฉพาะหัวเราะต่ำที่สร้างขนบนหัวของฉัน มันก็ประสบความสำเร็จโดยเสียงเศร้าที่ฉันมีความยากลำบากในการรับรู้เป็นที่ของโนเบิลฟอร์จู เสียงกล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ฉันพูดว่าฉัน busied ตัวเองท่ามกลางกองกระดูกที่ฉันได้ก่อนที่จะพูด โยนพวกเขาออกไป ฉันเร็ว ๆ นี้เปิดเผยปริมาณของอาคารหินและปูน กับวัสดุเหล่านี้ และด้วยความช่วยเหลือของเกรียง ผมเริ่มอย่างจริงจังกับผนังทางเข้าของโพรง .

ผมเกือบจะวางแถวแรกของปูน เมื่อฉันพบว่าพิษของฟอร์ตูนาโตมีมาตรการที่ดีสวมใส่ออก วัดเก่าฉันมันต่ำครางร้องจากความลึกของพัก ไม่ใช่เสียงร้องของคนเมา มันก็ยาว และดื้อเงียบ ฉันวางแถวที่สอง และ ที่สาม และที่สี่ ;แล้วฉันก็ได้ยินเสียงการสั่นสะเทือนที่รุนแรงของโซ่ เสียงที่กินเวลานานหลายนาที ซึ่งในระหว่างที่ฉันอาจจะฟังมัน มีความพึงพอใจมากขึ้น ผมหยุดแรงงานของฉันและนั่งลงบนกระดูก เมื่อสุดท้ายเขย่าแรง ผมต่อเกรียงและเสร็จสิ้นโดยไม่หยุดชะงัก ที่ห้า ที่หก และชั้น 7 ผนังตอนนี้เกือบเหนือระดับกับหน้าอกฉันอีกครั้งชะงัก และถือ flambeaux กว่าเมสันทำงาน สาดรังสีอ่อนแอน้อยตามรูปภายใน

กันเสียงกรีดร้องดังโหยหวนระเบิดขึ้นมาจากลำคอของเชน ฟอร์มดูเหมือนจะผลักฉันอย่างรุนแรงกลับ สำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ ผมลังเล ผมสั่นสะท้าน เสียงดึงดาบของฉัน ฉันเริ่มควานหากับมันเกี่ยวกับการหยุดพัก แต่คิดทันทีมั่นใจฉันฉันวางมือลงบนผ้าแข็งของสุสานและรู้สึกพอใจ ผม reapproached กำแพง ผมตอบกลับไป เสียงตะโกนของคนที่ clamoured . ผมกำลังสะท้อน ผมช่วย ผมเหนือกว่าพวกเขาในปริมาณ และความแข็งแรง ฉันทำสิ่งนี้ และ clamourer เติบโตยัง

ตอนนี้เที่ยงคืนแล้ว งานของฉันคือการวาดแบบปิด ฉันได้เสร็จสิ้นที่แปด , เก้าและสิบชั้นผมจบส่วนของสุดท้าย และ สิบเอ็ด มีเหลือแต่หินเพียงก้อนเดียวจะติดตั้ง และเผยแพร่ใน ฉันต่อสู้กับน้ำหนักของมัน ฉันวางมันไว้ในบางส่วนของตำแหน่ง แต่ตอนนี้ก็ออกมาจากโพรงน้อยหัวเราะที่สร้างขึ้นเส้นผมบนหัวของผม มันก็ประสบความสำเร็จ ด้วยเสียงเศร้า ซึ่งมีความยากลำบากในการเป็นที่ของโนเบิล ฟอร์ตูนาโต .เสียงกล่าวว่า