His figure broke through the sand;

His figure broke through the sand; his dark coloured uniform leaving behind a clear afterimage, looking akin to a Black Dragon.

Cries of alarm that could no longer be repressed by the Li Palace clergy, erupted from the second floor.

The cries were quickly drowned out by an even shriller, or perhaps, mournful sounding howl.

This was because Chen Chang Sheng’s speed was too fast, his body grinded against the air; as if the very air itself was being split apart, it let out a sound that was very similar to that of a Dragon Roar.

In an instant, he closed in before Liu Chong Shan.

Liu Chong Shan didn’t have a reaction, he didn’t even have time to think; even his mouth, which was in the motions of dropping due to his shock had only managed to reach the state of being half open.

Chen Chang Sheng’s fist had already landed upon the umbrella.

That umbrella let out countless rays of light, emitting a powerful aura.

In the next moment, the umbrella’s light instantly faded, returning to being dull and lifeless.

That’s because the powerful aura was forcibly suppressed by an even greater, even purer energy.

That powerful energy came from Chen Chang Sheng’s fist.

With a single sound, the umbrella flew away alongside the gale of Chen Chang Sheng’s fist.

His fist continued advancing, squarely landing upon Liu Chong Shan’s chest.

With a loud bang, Liu Chong Shan’s body sprung up like a boulder, flying out tens of metres and smashing into the sturdy tower wall.

That stone wall had an extremely faint crack.

Previously, Xuan Yuan Po had sent the disciple from Huang Shan Valley flying with a single punch; that person had smashed into that spot.

Right now, Liu Chong Shan had smashed into the exact same spot.

In the same way, it had only taken a single punch.

Liu Chong Shan spewed out blood as he fainted.

From the start of the match, he had only said a single word to Chen Chang Sheng derisorily: “Come.”

Therefore, Chen Chang Sheng came.

Then, he had fallen.

From start to finish, he had only said that one word.

He hadn’t even time to let out a single move.

The Tower of Purging Dust was dead silent.

Chen Chang Sheng withdrew his fist, standing straight, he then looked towards the second floor.

The clergy who had been shocked into a daze met his stare, bringing them back to their senses, they rushed down to give treatment.

The clergyman who was presiding over the matches walked before Chen Chang Sheng, wanting to ask something, in the end, they didn’t say anything.

Chen Chang Sheng had a calm expression as he did a formal gesture towards the clergyman before turning around and leaving the tower.

Staring at his fading back, that clergyman struggled to settle himself, thinking: “why are the students of Orthodox Academy all… so simple and violent?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รูปของเขายากจนผ่านทราย มืดเขาสีสม่ำเสมอทิ้ง afterimage ที่ชัดเจน มองคล้ายกับมังกรดำเสียงร้องของสัญญาณที่ไม่อาจจะอัดอั้น โดยสงฆ์วัง Li ปะทุขึ้นจากชั้น 2เสียงร้องได้อย่างรวดเร็วจมน้ำออก โดย shriller ได้ หรือบางที โศกเศร้าเสียงเห่าหอนเนื่องจากความเร็วเฉินช้าง Sheng แก้ไขเร็วเกินไป ร่างกายของเขาบดกับอากาศ เช่นถ้าอากาศเองถูกแยกออกจากกัน มันให้ออกเสียงที่คล้ายกับที่มีเสียงคำรามของมังกรในทันที เขาปิดในก่อนเสี้ยนชองจงเล่าเสี้ยนไม่มีปฏิกิริยา เขาไม่ได้มีเวลาคิด แม้ปากของเขา ซึ่งในการเคลื่อนไหวลดลงเนื่องจากการกระแทกของเขา มีจัดการเฉพาะถึงสถานะของการเปิดครึ่งหนึ่งกำปั้นเฉินช้าง Sheng มีที่ดินแล้วเมื่อร่มร่มที่ปล่อยออกมากมายรังสีของแสง เปล่งออร่ามีประสิทธิภาพในช่วงเวลาถัดไป ไฟของร่มทันทีสีจาง ความหมองคล้ำ และตายนั่นเป็น เพราะออร่าพลังบังคับให้ถูกยับยั้ง โดยพลังงานยิ่ง ยิ่งใสยิ่งขึ้นพลังงานที่มีประสิทธิภาพมาจากกำปั้นเฉินช้าง Shengด้วยเสียงเดียว ร่มบินหนีพร้อมกับเกลของกำปั้นเฉินช้าง Shengกำปั้นของเขาเริ่มขึ้นฝั่งเมื่อหน้าอกหลิวจงซาน ที่ก้าวหน้าอย่างต่อเนื่องโครมครามดัง เสี้ยนชองร่างกายผุดขึ้นเช่นหิน บินออกหลายสิบเมตร และดีที่สุดในผนังอาคารแข็งแรงกำแพงหินที่มีการแตกจางมากก่อนหน้านี้ ซวนหยวน Po ได้ส่งศิษย์การจากหุบเขาหวงซานบิน ด้วยหมัดเดียว บุคคลนั้นได้ถูกทุบเข้าที่จุดขวาตอนนี้ เสี้ยนชองได้ถูกทุบลงตรงจุดเดียวกันในทางเดียวกัน มันได้นำหมัดเดียวเท่านั้นเสี้ยนชอง spewed ออกเลือดเขาเป็นจากจุดเริ่มต้นของการจับคู่ เขาได้เพียงกล่าวคำเดียวกับเฉินช้าง Sheng derisorily: "มา"ดังนั้น Chen Sheng ช้างมาจากนั้น เขาได้ลดลงตั้งแต่ต้นจนจบ เขาได้กล่าวว่า หนึ่งคำเท่านั้นเขาไม่ได้เวลาที่จะให้ออกเดียวย้ายทาวเวอร์ของการกำจัดฝุ่นถูกเงียบตายChen Sheng ช้างถอนตัวกำปั้น ยืนตรง เขาแล้วมองไปชั้นสองพระสงฆ์ที่ได้รับความตกใจเข้าดึกพบจ้องมองของเขา นำพวกเขากลับไปยังความรู้สึกของพวกเขา พวกเขารีบวิ่งลงไปรักษาให้Clergyman ที่เป็นมรกตการแข่งขันเดินก่อนเฉินช้าง Sheng อยากจะขออะไรบางอย่าง ในสุด พวกเขาไม่ได้พูดอะไรChen Sheng ช้างมีนิพจน์ที่มีความสงบ ตามที่เขาทำท่าทางอย่างเป็นทางการต่อ clergyman ก่อนเปิดรอบ และออกจากหอจ้องการซีดจางของเขากลับ clergyman ที่ต่อสู้เพื่อตัวเอง คิด: "ทำไมเป็นนักเรียนของสถาบันดั้งเดิมทั้งหมด...ดังนั้นเรียบง่าย และความรุนแรง? "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

รูปของเขายากจนผ่านทราย เขาเข้มสีเครื่องแบบทิ้งมโนภาพชัดเจน ดูคล้ายกับมังกรดำร้องเตือนว่าไม่สามารถถูกกดดันโดยพระสงฆ์วัง Li ปะทุขึ้นมาจากชั้นเสียงร้องได้อย่างรวดเร็วจมน้ำออกโดยแม้แต่ shriller หรือบางที เศร้าโศกเสียงเห่าหอนนี้เป็นเพราะของเฉินฉาง เซิง ความเร็วก็เร็วเกินไป ร่างกายของเขาบดกับอากาศ ถ้าอากาศที่ตัวเองถูกแยกออกจากกัน มันให้เสียงที่คล้ายกันมากกับที่ของมังกรคำรามในทันที เขาปิดก่อนหลิวฉงฉานหลิวฉงฉานไม่ได้มีปฏิกิริยา เขาไม่มีเวลาแม้แต่จะคิด แม้ปากของเขาซึ่งอยู่ในการเคลื่อนไหวลดลงเนื่องจากความตกใจของเขามีการจัดการเพื่อบรรลุสถานะของการเป็นครึ่งเปิดเฉินฉาง เซิง กำปั้นก็ลงบนร่มร่มออกมานับไม่ถ้วน รังสีของแสงที่ปล่อยรังสีที่มีประสิทธิภาพในเวลาต่อมา เป็นร่มแสงจางหายไปทันที กลับมาเป็นน่าเบื่อและไร้ชีวิตชีวานั่นเป็นเพราะออร่าที่มีประสิทธิภาพคือใช้กำลังปราบโดยได้มากขึ้นแม้บริสุทธิ์พลังงานพลังงานที่มีประสิทธิภาพมาจากของเฉินฉาง เซิง หมัดด้วยเสียงเดียว ร่ม บิน ไป พร้อมกับ เกลของเฉินฉาง เซิง หมัดกำปั้นของเขายังคงก้าวตรงลงบนหน้าอกของหลิวฉงฉานโครมครามเสียงดัง ร่างของหลิวฉงฉานผุดขึ้นเหมือนหิน บินออกไปหลายสิบเมตร ชนผนังอาคารที่แข็งแรงที่กำแพงหินมีรอยแตกมาก เป็นลมก่อนหน้านี้ ซวนหยวน ปอ ได้ส่งศิษย์ จากหุบเขาฮวงฉานบินด้วยหมัดเดียว คนที่ทุบเข้าไปในจุดนั้นตอนนี้ หลิวฉงฉานได้กระแทกจุดเดียวกันแน่นอนในทางเดียวกัน มันก็แค่เอาหมัดเดียวหลิวฉงฉาน spewed ออกเลือด ที่เขาหมดสติไปจากจุดเริ่มต้นของการแข่งขัน เขาพูดแค่คำเดียวกับเฉินฉาง เซิง derisorily : " มา "ดังนั้นเฉินฉาง เซิง มาแล้วเขาก็ล้มลงจากเริ่มต้นจนจบ เขาก็แค่พูดคำเดียวเขายังไม่ได้เวลาที่จะให้ย้ายเดียวหอคอยแห่งการกำจัดฝุ่นตายเงียบเฉินฉาง เซิง ถอนตัวกำปั้นของเขา ยืนตรง จากนั้นเขาก็มองไปยังชั้นสองพระสงฆ์ที่ได้รับตกใจในความงุนงงเจอสายตาของเขานำพวกเขากลับรู้สึกของพวกเขา พวกเขารีบลงเพื่อให้การรักษานักบวชที่ถูกประธานไม้ขีดไฟเดิน ก่อนที่เฉินฉาง เซิง อยากถามอะไร ท้ายที่สุด เขาก็ไม่ได้พูดอะไรเฉินฉาง เซิง มีแบบอย่างที่เป็นเขาด้วยท่าทางเป็นทางการต่อนักบวชก่อนที่จะหันหลังและออกจากหอมองไปที่พระของเขากลับมาต่อสู้เพื่อจัดการตัวเอง คิดว่า : " ทำไมนักเรียนของโรงเรียนดั้งเดิม . . . . . . . เพื่อให้ง่ายและรุนแรง ? "