The Space Shuttle "Challenger" Trag

The Space Shuttle "Challenger" Tragedy Address

delivered 28 January 1986





Video Purchase

Audio mp3 of Address




click for pdf click for flash



[AUTHENTICITY CERTIFIED: Text version below transcribed directly from audio.]

Ladies and Gentlemen, I'd planned to speak to you tonight to report on the state of the Union, but the events of earlier today have led me to change those plans. Today is a day for mourning and remembering. Nancy and I are pained to the core by the tragedy of the shuttle Challenger. We know we share this pain with all of the people of our country. This is truly a national loss.

Nineteen years ago, almost to the day, we lost three astronauts in a terrible accident on the ground. But we've never lost an astronaut in flight. We've never had a tragedy like this.

And perhaps we've forgotten the courage it took for the crew of the shuttle. But they, the Challenger Seven, were aware of the dangers, but overcame them and did their jobs brilliantly. We mourn seven heroes: Michael Smith, Dick Scobee, Judith Resnik, Ronald McNair, Ellison Onizuka, Gregory Jarvis, and Christa McAuliffe.

We mourn their loss as a nation together.



For the families of the seven, we cannot bear, as you do, the full impact of this tragedy. But we feel the loss, and we're thinking about you so very much. Your loved ones were daring and brave, and they had that special grace, that special spirit that says, "Give me a challenge, and I'll meet it with joy." They had a hunger to explore the universe and discover its truths. They wished to serve, and they did. They served all of us.

We've grown used to wonders in this century. It's hard to dazzle us. But for twenty-five years the United States space program has been doing just that. We've grown used to the idea of space, and, perhaps we forget that we've only just begun. We're still pioneers. They, the members of the Challenger crew, were pioneers.



And I want to say something to the schoolchildren of America who were watching the live coverage of the shuttle's take-off. I know it's hard to understand, but sometimes painful things like this happen. It's all part of the process of exploration and discovery. It's all part of taking a chance and expanding man's horizons. The future doesn't belong to the fainthearted; it belongs to the brave. The Challenger crew was pulling us into the future, and we'll continue to follow them.

I've always had great faith in and respect for our space program. And what happened today does nothing to diminish it. We don't hide our space program. We don't keep secrets and cover things up. We do it all up front and in public. That's the way freedom is, and we wouldn't change it for a minute.

We'll continue our quest in space. There will be more shuttle flights and more shuttle crews and, yes, more volunteers, more civilians, more teachers in space. Nothing ends here; our hopes and our journeys continue.

I want to add that I wish I could talk to every man and woman who works for NASA, or who worked on this mission and tell them: "Your dedication and professionalism have moved and impressed us for decades. And we know of your anguish. We share it."

There's a coincidence today. On this day three hundred and ninety years ago, the great explorer Sir Francis Drake died aboard ship off the coast of Panama. In his lifetime the great frontiers were the oceans, and a historian later said, "He lived by the sea, died on it, and was buried in it." Well, today, we can say of the Challenger crew: Their dedication was, like Drake's, complete.

The crew of the space shuttle Challenger honored us by the manner in which they lived their lives. We will never forget them, nor the last time we saw them, this morning, as they prepared for their journey and waved goodbye and "slipped the surly bonds of earth" to "touch the face of God."

Thank you.

George W. Bush: "Columbia" Disaster Address

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระสวยอวกาศ "ผู้ท้าชิง" โศกนาฏกรรมอยู่ ส่ง 28 1986 มกราคมซื้อวิดีโอMp3 เพลงอยู่ คลิ๊กคลิก pdf สำหรับ flash [ได้รับการรับรองความถูกต้อง: ข้อความรุ่นด้านล่างทับศัพท์จากเสียง]สตรี และ สุภาพบุรุษ ฉันได้วางแผนพูดคุยกับคุณคืนนี้เพื่อรายงานเกี่ยวกับสถานะของสหภาพ แต่เหตุการณ์ในวันนี้ก่อนหน้าได้นำให้เปลี่ยนแผนเหล่านั้น วันนี้เป็นวันไว้อาลัย และจดจำ แนนซี่และมี pained การหลัก โดยโศกนาฏกรรมของกระสวยชาลเลนเจอร์ เรารู้ว่า เราแบ่งปันความเจ็บปวดนี้กับทุกคนของประเทศเรา นี้เป็นจริงขาดทุนแห่งชาติทส่วนปี เกือบวัน เราได้สูญเสียนักบินอวกาศสามในอุบัติเหตุที่น่ากลัวบนพื้นดิน แต่เราไม่ได้หายไปเป็นนักบินอวกาศในเที่ยวบิน เราจะไม่เคยมีโศกนาฏกรรมเช่นนี้และบางทีเราได้ลืมกล้าที่ใช้สำหรับเรือของอินเตอร์เนต แต่พวกเขา ชาลเลนเจอร์ 7 ได้ตระหนักถึงอันตราย แต่ overcame พวกเขา และทำงานเก่ง เราคร่ำ 7 วีรบุรุษ: Michael Smith, Scobee ดิ๊ก Judith Resnik โรนัลด์ McNair, Onizuka เอลลิสัน เกรกอรีจาร์วิส และ Christa McAuliffeเราได้ร่ำไห้สูญเสียความเป็นประเทศเข้าด้วยกันจากการสำหรับครอบครัวเจ็ด เราไม่หมี คุณ ผลกระทบทั้งหมดของโศกนาฏกรรมนี้ แต่เรารู้สึกสูญเสีย และเราคิดว่า เกี่ยวกับคุณมากมากมาก คนที่คุณรักได้อาจหาญ และกล้าหาญ และผู้มีพระคุณที่พิเศษ วิญญาณที่พิเศษที่กล่าวว่า "ความท้าทายให้ฉัน และฉันจะพบกับความสุข" พวกเขามีความหิวเพื่อสำรวจจักรวาล และค้นพบความจริง พวกเขาปรารถนาให้บริการ และพวกเขาได้ ผู้ให้บริการทั้งหมดของเราเราได้เติบโตใช้สิ่งมหัศจรรย์ในศตวรรษนี้ เป็นการยากที่จะทำให้เราตาพร่า แต่ยี่สิบห้าปี โครงการอวกาศสหรัฐอเมริกามีการทำเพียง เราได้พัฒนาใช้แนวคิดพื้นที่ และ บางทีเราลืมว่า เราได้เพียงแค่เริ่มต้น เรายังได้บุกเบิก พวกเขา สมาชิกของเรือผู้ท้าชิง ผู้บุกเบิกได้และอยากจะบอกให้ schoolchildren ของอเมริกาที่กำลังเฝ้าดูความครอบคลุมของของรถตัดสด ฉันรู้ว่า มันยากที่จะเข้าใจ แต่บางสิ่งเช่นนี้เกิดขึ้น มันเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการสำรวจและค้นพบ เป็นส่วนหนึ่งของการโอกาส และขยายฮอลิซันส์คน อนาคตไม่ได้เป็นของ fainthearted มันเป็นของกล้า เรือชาลเลนเจอร์ดึงเราไปสู่อนาคต และเราจะทำตามนั้นผมจะได้มีศรัทธาดีในและเคารพสำหรับโครงการอวกาศของเรา และสิ่งที่เกิดขึ้นวันนี้ไม่อะไรหรอมัน เราไม่ซ่อนโปรแกรมพื้นที่ของเรา เราไม่ให้ความลับ และปกปิดสิ่ง เราทำมันทั้งหมดขึ้นหน้า และ ในที่สาธารณะ อย่างนี้เป็นอิสระ และเราจะไม่เปลี่ยนแปลงในนาทีWe'll continue our quest in space. There will be more shuttle flights and more shuttle crews and, yes, more volunteers, more civilians, more teachers in space. Nothing ends here; our hopes and our journeys continue.I want to add that I wish I could talk to every man and woman who works for NASA, or who worked on this mission and tell them: "Your dedication and professionalism have moved and impressed us for decades. And we know of your anguish. We share it."There's a coincidence today. On this day three hundred and ninety years ago, the great explorer Sir Francis Drake died aboard ship off the coast of Panama. In his lifetime the great frontiers were the oceans, and a historian later said, "He lived by the sea, died on it, and was buried in it." Well, today, we can say of the Challenger crew: Their dedication was, like Drake's, complete.The crew of the space shuttle Challenger honored us by the manner in which they lived their lives. We will never forget them, nor the last time we saw them, this morning, as they prepared for their journey and waved goodbye and "slipped the surly bonds of earth" to "touch the face of God."Thank you.George W. Bush: "Columbia" Disaster Address

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระสวยอวกาศ "ชาเลนเจอร์" ที่อยู่โศกนาฏกรรมส่ง 28 มกราคม 1986 วิดีโอการซื้อเสียง MP3 ของที่อยู่สำหรับการคลิกคลิก pdf แฟลช[แท้ได้รับการรับรอง. รุ่นข้อความด้านล่างถ่ายทอดโดยตรงจากเสียง] ท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีที่ฉันวางแผนที่จะพูดกับคุณคืนนี้ เพื่อรายงานเกี่ยวกับรัฐของสหภาพ แต่เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในวันนี้ก่อนหน้านี้ได้นำผมไปเปลี่ยนแผนเหล่านั้น วันนี้เป็นวันสำหรับการไว้ทุกข์และความทรงจำ แนนซี่และฉันจะเจ็บปวดกับแกนโดยโศกนาฏกรรมของรถรับส่งชาเลนเจอร์ เรารู้ว่าเราแบ่งปันความเจ็บปวดนี้กับทุกคนในประเทศของเรา นี่จะเป็นความสูญเสียของชาติ. สิบเก้าปีที่ผ่านมาเกือบจะเป็นวันที่เราหายไปสามนักบินอวกาศในอุบัติเหตุร้ายแรงบนพื้นดิน แต่เราไม่เคยสูญเสียนักบินอวกาศในเที่ยวบิน เราไม่เคยมีโศกนาฏกรรมเช่นนี้. และบางทีเราลืมความกล้าหาญที่ใช้สำหรับลูกเรือของรถรับส่ง แต่พวกเขา, เซเว่นชาเลนเจอร์ได้ตระหนักถึงอันตราย แต่เอาชนะพวกเขาและงานของพวกเขาได้อย่างยอดเยี่ยม เราเสียใจเจ็ดวีรบุรุษ. ไมเคิลสมิ ธ , ดิ๊ก Scobee จูดิ ธ Resnik, โรนัลด์แม็กแนร์เอลลิสันโอนิซึกะ, เกรกอรี่จาร์วิสและคริส McAuliffe เราเสียใจสูญเสียของพวกเขาเป็นประเทศร่วมกัน. สำหรับครอบครัวที่เจ็ดเราทนไม่ได้ที่คุณทำ ผลกระทบเต็มรูปแบบของโศกนาฏกรรมครั้งนี้ แต่เรารู้สึกสูญเสียและเรากำลังคิดเกี่ยวกับคุณมากเลยครับ คนที่คุณรักมีความกล้าหาญและกล้าหาญและพวกเขามีพระคุณที่พิเศษว่าวิญญาณพิเศษที่กล่าวว่า "ความท้าทายให้ฉันและฉันจะตอบสนองกับความสุข." พวกเขามีความหิวที่จะสำรวจจักรวาลและค้นพบความจริงของมัน พวกเขาอยากที่จะให้บริการและที่พวกเขาทำ พวกเขาทำหน้าที่ของเราทุกคน. เราเติบโตขึ้นมาใช้เพื่อสิ่งมหัศจรรย์ในศตวรรษนี้ มันยากที่จะทำให้ตาพร่าเรา แต่สำหรับยี่สิบห้าปีที่ผ่านมาโครงการอวกาศของสหรัฐอเมริกาได้รับการทำเพียงแค่ว่า เราเติบโตขึ้นมาใช้กับความคิดของพื้นที่และบางทีเราลืมว่าเราเพิ่งเริ่มต้นเท่านั้น เรายังคงเป็นผู้บุกเบิก พวกเขาเป็นสมาชิกของลูกเรือชาเลนเจอร์, เป็นผู้บุกเบิก. และผมอยากจะบอกอะไรบางอย่างกับเด็กนักเรียนของอเมริกาที่กำลังดูถ่ายทอดสดเวลาปิดรับส่งของ ฉันรู้ว่ามันยากที่จะเข้าใจ แต่บางครั้งสิ่งที่เจ็บปวดเช่นนี้เกิดขึ้น มันเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการของการสำรวจและการค้นพบทั้งหมด มันเป็นส่วนหนึ่งของการมีโอกาสและขยายขอบเขตอันไกลโพ้นของมนุษย์ ในอนาคตไม่ได้อยู่ใน fainthearted; มันเป็นความกล้าหาญ ลูกเรือชาเลนเจอร์ถูกดึงเราไปสู่อนาคตและเราจะยังคงปฏิบัติตามพวกเขา. ฉันเคยมีความเชื่อที่ดีและการเคารพในโครงการอวกาศของเรา และสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ไม่มีอะไรที่จะลดความมัน เราไม่ซ่อนโครงการอวกาศของเรา เราจะไม่เก็บความลับและครอบคลุมสิ่งขึ้น เราทำมันทั้งหมดขึ้นด้านหน้าและในที่สาธารณะ นั่นคือเสรีภาพทางไหนและเราจะไม่เปลี่ยนมันสำหรับนาที. เราจะยังคงแสวงหาของเราในพื้นที่ จะมีรถรับส่งเที่ยวบินมากขึ้นรถรับส่งลูกเรือและใช่อาสาสมัครเพิ่มเติมพลเรือนมากขึ้นครูมากขึ้นในพื้นที่ ไม่มีอะไรที่จะสิ้นสุดลงที่นี่ . ความหวังและการเดินทางของเราของเรายังคงฉันต้องการที่จะเพิ่มที่ฉันอยากจะพูดคุยกับทุกคนและหญิงที่ทำงานให้กับองค์การนาซ่าหรือผู้ที่ทำงานในภารกิจนี้และบอกพวกเขา: "ความทุ่มเทและความเป็นมืออาชีพของคุณได้ย้ายและสร้างความประทับใจให้กับเรามานานหลายทศวรรษ และเรารู้ว่าของความเจ็บปวดของคุณ. เราแบ่งปันมัน. " มีวันนี้บังเอิญเป็น ในวันนี้สามร้อยเก้าสิบปีที่ผ่านมาดี explorer Sir Francis Drake เสียชีวิตบนเรือนอกชายฝั่งของปานามา ในชีวิตของเขาพรมแดนที่ดีเป็นมหาสมุทรและนักประวัติศาสตร์กล่าวในภายหลังว่า "เขาอาศัยอยู่ที่ริมทะเลเสียชีวิตอยู่กับมันและถูกฝังอยู่ในนั้น." ดีวันนี้เราสามารถพูดของลูกเรือชาเลนเจอร์: ความทุ่มเทของพวกเขาเช่นเดียวกับเป็ดสมบูรณ์. ลูกเรือของกระสวยอวกาศชาเลนเจอร์เกียรติเราโดยลักษณะที่พวกเขาอาศัยอยู่ชีวิตของพวกเขา เราจะไม่มีวันลืมเขาหรือครั้งสุดท้ายที่เราเห็นพวกเขาในเช้าวันนี้ขณะที่พวกเขาเตรียมไว้สำหรับการเดินทางของพวกเขาและโบกมือลาและ "ลื่นพันธบัตรโกรธของแผ่นดิน" กับ "สัมผัสใบหน้าของพระเจ้า." ขอบคุณ. จอร์จดับเบิล บุช "โคลัมเบีย" ภัยพิบัติที่อยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระสวยอวกาศ " ผู้ท้าชิง " โศกนาฏกรรมที่อยู่

ส่ง 28 มกราคม 1986





วิดีโอซื้อ

เสียง MP3 ของที่อยู่




คลิก PDF คลิกแฟลช



[ ของแท้รับรองรุ่นข้อความด้านล่างคัดลอกได้โดยตรงจากเสียง ]

ท่านสุภาพสตรีและสุภาพบุรุษ , ฉันวางแผนที่จะพูดกับคุณคืนนี้ที่จะรายงาน รัฐของสหภาพ แต่เหตุการณ์ในวันนี้ทำให้ผมต้องเปลี่ยนแผนเหล่านั้นวันนี้เป็นวันที่โศกเศร้า และการจดจำ แนนซี่ และฉันกำลังเจ็บปวดกับหลักโดยโศกนาฏกรรมของรับส่งผู้ท้าชิง เรารู้ว่าเราแบ่งปันความเจ็บปวดนี้กับทุกคนในประเทศของเรา นี้อย่างแท้จริงคือ การสูญเสียของชาติ สิบเก้า

ปีที่แล้วเกือบวัน เสียไป 3 นักบินอวกาศ ในอุบัติเหตุที่น่ากลัวบนพื้นดิน แต่เราไม่เคยสูญเสียนักบินอวกาศในการบินเราเคยมีโศกนาฏกรรมแบบนี้

บางทีเราลืมความกล้าหาญมันเอาลูกเรือของกระสวย แต่พวกเขา , ผู้ท้าชิงเจ็ด ได้ตระหนักถึงอันตราย แต่เอาชนะเขา และทำงานเก่ง เราไว้อาลัยเจ็ดวีรบุรุษ : ไมเคิลสมิท ดิ๊ก scobee จูดิธ เรสนิก , โรนัลด์แมคแนร์ เอลลิสัน โอนิซึกะ เกรกอรี่ จาร์วิส และคริสต้า mcauliffe .

เราไว้อาลัยการสูญเสียของพวกเขาเป็นชาติด้วยกัน



สำหรับครอบครัวของเจ็ด เราทนไม่ได้ เหมือนที่คุณทำ ผลกระทบเต็มของโศกนาฏกรรมนี้ แต่เรารู้สึกสูญเสีย และเราคิดถึงนายมากๆ คนที่คุณรักถูกท้าทายและกล้าหาญ และมีพระคุณที่พิเศษ พิเศษที่ จิตวิญญาณ ที่บอกว่า " ให้ความท้าทาย และผมจะได้เจอกับความสุข" พวกเขามีความกระหายที่จะสำรวจจักรวาลและการค้นพบของความจริง พวกเขาต้องการที่จะให้บริการ และพวกเขา พวกเขาให้บริการเราทุกคน

เราโตใช้กับสิ่งมหัศจรรย์ในศตวรรษนี้ มันยากที่จะจีบเรา แต่สำหรับยี่สิบห้าปีสหรัฐอเมริกาพื้นที่โครงการได้ทำเพียงแค่ว่า พวกเราเติบโตมาอย่างใช้ความคิด ของ พื้นที่ และ บางทีเราลืมไปว่า เราเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้น เรายังเป็นผู้บุกเบิก พวกเขาสมาชิกของผู้ท้าชิง ลูกเรือ เป็นผู้บุกเบิก .



และฉันต้องการที่จะพูดบางอย่างกับเด็กนักเรียนของอเมริกาที่กำลังดูถ่ายทอดสดของ รับส่งของการบิน ผมรู้ว่ามันยากที่จะเข้าใจ แต่สิ่งที่บางครั้งเจ็บปวดแบบนี้เกิดขึ้น มันเป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการของการสำรวจและการค้นพบ มันเป็นส่วนหนึ่งของการมีโอกาสและขยายขอบเขตของมนุษย์ .ในอนาคตไม่ได้เป็นของใจเสาะ ; มัน เป็นผู้กล้าหาญ ผู้ท้าชิงลูกเรือดึงเราเข้าไปในอนาคตและเราก็จะยังคงติดตามพวกเขา .

ผมเคยศรัทธาและเคารพสำหรับโครงการอวกาศของเรา และสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ไม่ได้ทำอะไรเพื่อลดมัน เราอย่าซ่อนโปรแกรมพื้นที่ของเรา เราไม่มีความลับและครอบคลุมเรื่อง เราทำมันทั้งหมดขึ้นด้านหน้าและในที่สาธารณะนั่นเป็นวิธีที่เป็นอิสระ และเราก็ไม่ได้เปลี่ยนสักหน่อย

เราจะยังคงความพยายามของเราในพื้นที่ จะมีรถรับส่งและรับส่งลูกเรือเที่ยวบินเพิ่มเติม และ ใช่ มากกว่าอาสาสมัครพลเรือนมากขึ้น ครูในพื้นที่ ไม่มีอะไรจบที่นี่ และความหวัง เราเดินของเราต่อไป . . .

ฉันต้องการที่จะเพิ่มที่ฉันหวังว่าฉันสามารถพูดกับชายและหญิงทุกคนที่ทำงานให้กับนาซา ,หรือคนที่ทำงานในภารกิจนี้และบอกพวกเขาว่า : " ความทุ่มเทและเป็นมืออาชีพได้ย้าย และประทับใจพวกเรามานานหลายทศวรรษ และเรารู้ว่าของความเจ็บปวดของคุณ เราใช้ "

มันเป็นเรื่องบังเอิญในวันนี้ ในวันนี้มีสามร้อยเก้าสิบปีก่อน เยี่ยมสำรวจ เซอร์ ฟรานซิส เดรก ตายบนเรือออกจากชายฝั่งของปานามา ในชีวิตของเขาที่พรมแดนที่ยิ่งใหญ่อยู่ในมหาสมุทรและนักประวัติศาสตร์ในภายหลังว่า " เขาอาศัยอยู่ริมทะเล เสียชีวิต และถูกฝังอยู่ในมัน ดี วันนี้เราสามารถพูดของผู้ท้าชิงลูกเรือ : การอุทิศตนของพวกเขาเป็นเช่น Drake สมบูรณ์

ลูกเรือของกระสวยอวกาศชาเลนเจอร์ให้เกียรติเราโดยวิธีการที่พวกเขาอาศัยอยู่ ชีวิตของพวกเขา พวกเราจะไม่มีวันลืม และครั้งสุดท้ายที่เราได้เห็นพวกเขา เมื่อเช้านี้ที่พวกเขาเตรียมไว้สำหรับการเดินทางของพวกเขาและโบกมือลาและ " ลื่นพันธบัตรบูดบึ้งของโลก " " สัมผัสใบหน้าของพระเจ้า . "

ขอบคุณครับ

จอร์จ ดับเบิลยู บุช " โคลัมเบีย " ที่อยู่ใน ภัยพิบัติ