Yosemite National Park (/joʊˈsɛmᵻti

Yosemite National Park (/joʊˈsɛmᵻti/ yoh-sem-it-ee[4]) is a United States National Park spanning eastern portions of Tuolumne, Mariposa and Madera counties in the central eastern portion of the U.S. state of California, commonly considered part of Northern California.[5][6] The park, which is managed by the National Park Service, covers an area of 747,956 acres (1,168.681 sq mi; 302,687 ha; 3,026.87 km2)[2] and reaches across the western slopes of the Sierra Nevada mountain chain.[7] About 3.8 million people visit Yosemite each year:[3] most spend the majority of their time in the seven square miles (18 km2) of Yosemite Valley.[8] Designated a World Heritage Site in 1984, Yosemite is internationally recognized for its spectacular granite cliffs, waterfalls, clear streams, giant sequoia groves, and biological diversity.[8] Almost 95% of the park is designated wilderness.[9] Yosemite was central to the development of the national park idea. First, Galen Clark and others lobbied to protect Yosemite Valley from development, ultimately leading to President Abraham Lincoln's signing the Yosemite Grant in 1864. Later, John Muir led a successful movement to establish a larger national park encompassing not just the valley, but surrounding mountains and forests as well—paving the way for the United States national park system.[10]

Yosemite is one of the largest and least fragmented habitat blocks in the Sierra Nevada, and the park supports a diversity of plants and animals. The park has an elevation range from 2,127 to 13,114 feet (648 to 3,997 m) and contains five major vegetation zones: chaparral/oak woodland, lower montane forest, upper montane forest, subalpine zone, and alpine. Of California's 7,000 plant species, about 50% occur in the Sierra Nevada and more than 20% within Yosemite. There is suitable habitat for more than 160 rare plants in the park, with rare local geologic formations and unique soils characterizing the restricted ranges many of these plants occupy.[8]

The geology of the Yosemite area is characterized by granitic rocks and remnants of older rock. About 10 million years ago, the Sierra Nevada was uplifted and then tilted to form its relatively gentle western slopes and the more dramatic eastern slopes. The uplift increased the steepness of stream and river beds, resulting in formation of deep, narrow canyons. About 1 million years ago, snow and ice accumulated, forming glaciers at the higher alpine meadows that moved down the river valleys. Ice thickness in Yosemite Valley may have reached 4,000 feet (1,200 m) during the early glacial episode. The downslope movement of the ice masses cut and sculpted the U-shaped valley that attracts so many visitors to its scenic vistas today.[8]

The name "Yosemite" (meaning "killer" in Miwok) originally referred to the name of a renegade tribe which was driven out of the area (and possibly annihilated) by the Mariposa Battalion. Before then the area was called "Ahwahnee" ("big mouth") by indigenous people.[11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อุทยานแห่งชาติโยเซมิตี (joʊˈsɛmᵻti/yoh-sem-it-ee[4]) เป็นอุทยานแห่งชาติ อเมริกา สหรัฐขยายไปยังส่วนตะวันออกของมณฑล Tuolumne มาริโปซ่า และมาเดราในส่วนตะวันออกกลางของสหรัฐอเมริการัฐแคลิฟอร์เนีย โดยทั่วไปถือเป็นส่วนหนึ่งของภาคเหนือแคลิฟอร์เนีย [5] [6] อุทยาน ซึ่งจะถูกจัดการ โดยบริการอุทยานแห่งชาติ ครอบคลุมพื้นที่ 747,956 ไร่ (1,168.681 ตร.ไมล์ 302,687 ฮา 3,026.87 กม. 2) [2] และถึงข้ามเนินตะวันตกของเขาเซียร์ราเนวาดา [7] แต่ละปีประมาณ 3.8 ล้านคนไป Yosemite: ส่วนใหญ่ [3] ใช้เวลาส่วนใหญ่ของเวลาของพวกเขาในหุบเขาโยเซมิตีเจ็ดตารางไมล์ (18 กม. 2) [8] กำหนดมรดกโลกในปี 1984 โยเซมิตีเป็นเนมหน้าผาหินแกรนิตที่สวยงาม น้ำตก ลำธารใส สวนยักษ์ sequoia และความหลากหลายทางชีวภาพ [8] เกือบ 95% ของอุทยานเป็นเขตป่า [9] โยเซมิตีเป็นศูนย์กลางการพัฒนาความคิดอุทยานแห่งชาติ ครั้งแรก คลาร์กของ Galen และอื่น ๆ lobbied ป้องกันโยเซมิตีหุบเขาพัฒนา ในที่สุด นำไปสู่ประธานาธิบดีอับราฮัมลินคอล์นลงให้โยเซมิตีใน 1864 ในภายหลัง John Muir นำการเคลื่อนไหวที่ประสบความสำเร็จในการสร้างเป็นอุทยานแห่งชาติขนาดใหญ่ที่ครอบคลุมไม่เพียงหุบ เขา แต่โดยรอบภูเขา และป่าไม้เช่น — ปูทางสำหรับระบบอุทยานแห่งชาติไทย [10]โยเซมิตีเป็นหนึ่งในบล็อกที่อยู่อาศัยที่ใหญ่ที่สุด และมีการกระจายน้อยที่สุดในเซียร์ราเนวาดา และสวนสาธารณะที่สนับสนุนความหลากหลายของพืชและสัตว์ สวนมีช่วงระดับความสูงจาก 2,127 13,114 ฟุต (648 3,997 ม.) และประกอบด้วยโซนพืชหลักห้า: ไฮท์ชาพาร์เรล/โอ๊คป่า ป่าดิบชื้นที่ต่ำ ป่าดิบชื้นบน เขตเชิงเขาแอลป์ และอัลไพน์ด้วย พันธุ์ของแคลิฟอร์เนีย 7,000 โรงงาน ประมาณ 50% เกิดขึ้นในเซียร์ราเนวาดาและมากกว่า 20% ภายในโยเซมิตี มีถิ่นอาศัยที่เหมาะสำหรับพืชหายากมากกว่า 160 ในอุทยาน ก่อธรณีวิทยาในท้องถิ่นที่หายากและไม่ซ้ำดินลักษณะช่วงจำกัดของพืชเหล่านี้ครอบครอง [8]ธรณีวิทยาของพื้นที่โยเซมิตีเป็นลักษณะหินหินและเศษของหินเก่า ประมาณ 10 ล้านปี เซียร์ราเนวาดาสูงส่งขึ้น และเอียงแบบเนินตะวันตกค่อนข้างอ่อนโยนและลาดตะวันออกอย่างมากแล้ว การไหลน้อยเพิ่มความสูงชันของสตรีม และเตียงแม่น้ำ ส่งผลให้เกิดลึก หุบเขาแคบ ประมาณ 1 ล้านปี หิมะและน้ำแข็งสะสม ขึ้นรูปธารน้ำแข็งที่สูงกว่าทุ่งหญ้าอัลไพน์ที่ย้ายลงหุบเขาแม่น้ำ ความหนาของน้ำแข็งในโยเซมิตีหุบเขาอาจได้ถึง 4,000 ฟุต (1,200 เมตร) ระหว่างน้ำแข็งตอนต้น Downslope การเคลื่อนที่ของมวลน้ำแข็งตัด และแกะสลักหุบเขารูปตัวยูที่ดึงดูดผู้เข้าชมทัศนียภาพของมากมายวันนี้ [8]ชื่อ "โยเซมิตี" (ความหมาย "นักฆ่า" ใน Miwok) แต่เดิมเรียกชื่อของเผ่าคนทรยศซึ่งถูกขับเคลื่อนจากพื้นที่ (และอาจจะกำจัด) โดยกอง Mariposa ก่อนหน้านั้น บริเวณถูกเรียกว่า "Ahwahnee" ("ปากใหญ่") โดยคนพื้นเมือง [11]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อุทยานแห่งชาติโยเซมิ (/ joʊsɛmᵻti / Yoh-SEM มัน EE [4]) เป็นสหรัฐอเมริกาอุทยานแห่งชาติทอดส่วนทางทิศตะวันออกของมน์, Mariposa และเดอรามณฑลในส่วนทางทิศตะวันออกกลางของสหรัฐอเมริการัฐแคลิฟอร์เนียร่วมกันพิจารณาเป็นส่วนหนึ่งของ . เทิร์นแคลิฟอร์เนีย [5] [6] Park ซึ่งมีการจัดการโดยบริการอุทยานแห่งชาติครอบคลุมพื้นที่ 747,956 ตารางเมตร (1,168.681 ตารางไมล์; 302,687 ฮ่า; 3,026.87 กิโลเมตร 2) หนึ่ง [2] และเอื้อมมือข้ามไหล่เขาด้านตะวันตกของเทือกเขา . เนวาดาภูเขาโซ่ [7] เกี่ยวกับจำนวน 3.8 ล้านคนเข้าชมโยเซมิตีในแต่ละปี:. [3] ส่วนใหญ่ใช้จ่ายส่วนใหญ่ของเวลาของพวกเขาในเจ็ดตารางไมล์ (18 กิโลเมตร 2) ของโยเซมิตีหุบเขา [8] กำหนดให้เป็นมรดกโลกในปี 1984 โยเซมิตีได้รับการยอมรับในระดับสากลสำหรับหน้าผาที่งดงามหินแกรนิต, น้ำตก, ลำธารใสสวน Sequoia ยักษ์และความหลากหลายทางชีวภาพ. [8] เกือบ 95% ของสวนสาธารณะถูกกำหนดถิ่นทุรกันดาร. [9] โยเซมิตีเป็นศูนย์กลางในการพัฒนาความคิดที่สวนสาธารณะแห่งชาติ . แรกเลนคลาร์กและอื่น ๆ กล่อมเพื่อปกป้องหุบเขาโยเซมิจากการพัฒนาในที่สุดนำไปสู่ประธานาธิบดีอับราฮัมลิงคอล์นลงนามในโยเซมิตีแกรนท์ใน 1864 ต่อมาจอห์นมูเยอร์นำการเคลื่อนไหวที่ประสบความสำเร็จในการจัดตั้งเป็นอุทยานแห่งชาติขนาดใหญ่ครอบคลุมไม่เพียงหุบเขา แต่รอบภูเขา และป่าไม้เป็นอย่างดีปูทางสำหรับระบบอุทยานแห่งชาติอเมริกา. [10] โยเซมิตีเป็นหนึ่งในที่ใหญ่ที่สุดและมีการกระจายอย่างน้อยบล็อกที่อยู่อาศัยในเซียร์ราเนวาดาและสวนสาธารณะรองรับความหลากหลายของพืชและสัตว์ สวนสาธารณะที่มีช่วงที่ระดับความสูงจาก 2,127 ไป 13,114 ฟุต (648 3,997 เมตร) และมีห้าโซนพืชที่สำคัญ: Chaparral / โอ๊ควูดแลนด์, ป่าดิบเขาต่ำกว่าป่าดิบบนโซน subalpine และเทือกเขาแอลป์ 7,000 โรงงานแคลิฟอร์เนียพันธุ์ประมาณ 50% เกิดขึ้นในเซียร์ราเนวาดาและกว่า 20% ภายในโยเซมิตี มีที่อยู่อาศัยที่เหมาะสมสำหรับการมากกว่า 160 พืชหายากในสวนสาธารณะที่มีการก่อตัวของแร่หายากในท้องถิ่นและดินที่ไม่ซ้ำกันพัฒนาการช่วงที่ จำกัด มากของพืชเหล่านี้ครอบครองเป็น. [8] ทางธรณีวิทยาของพื้นที่โยเซมิตีที่โดดเด่นด้วยหินแกรนิตและเศษเก่า หิน ประมาณ 10 ล้านปีที่ผ่านมาเซียร์ราเนวาดาถูกยกและเอียงไปในรูปแบบไหล่เขาด้านตะวันตกที่ค่อนข้างอ่อนโยนและเนินเขาทางทิศตะวันออกที่น่าทึ่งมากขึ้นแล้ว ยกที่เพิ่มขึ้นสูงชันของกระแสและแม่น้ำเตียงที่มีผลในการก่อตัวของลึกหุบเขาแคบ ประมาณ 1 ล้านปีที่ผ่านมาหิมะและน้ำแข็งที่สะสมไว้เป็นธารน้ำแข็งที่สูงทุ่งหญ้าอัลไพน์ที่เดินลงหุบเขาแม่น้ำ ความหนาของน้ำแข็งในหุบเขาโยเซมิอาจจะไปถึง 4,000 ฟุต (1,200 เมตร) ในช่วงตอนต้นน้ำแข็ง การเคลื่อนไหวของเจสซิกาของน้ำแข็งฝูงตัดและแกะสลักหุบเขาเป็นรูปตัวยูที่ดึงดูดผู้เข้าชมจำนวนมากดังนั้นเพื่อทัศนียภาพที่งดงามในวันนี้. [8] ชื่อ "โยเซมิตี" (หมายถึง "นักฆ่า" ในมิวอค) แต่เดิมเรียกว่าชื่อของคนทรยศที่ ชนเผ่าที่ถูกผลักดันออกจากพื้นที่ (และอาจจะวินาศ) โดย Mariposa กองพัน ก่อนหน้านั้นพื้นที่ที่ถูกเรียกว่า "Ahwahnee" ( "ปากใหญ่") โดยคนพื้นเมือง. [11]