Between the years of 1964 and 1973,

Between the years of 1964 and 1973, he directed various orchestras until he became music director of the Boston Symphony Orchestra in 1973. His tenure at the BSO was maintained for 29 years, the longest tenure of any music director, surpassing the 25 years held by Serge Koussevitzky.[5] Ozawa won his first Emmy Award in 1976, for the Boston Symphony Orchestra's PBS television series, "Evening at Symphony." In 1994, the BSO dedicated its new Tanglewood concert hall "Seiji Ozawa Hall" in honor of his 20th season with the orchestra. In 1994, he was awarded his second Emmy for Individual Achievement in Cultural Programming for "Dvořák in Prague: A Celebration."[5]
An effort to merge all-Japanese orchestras and performers with international artists, Ozawa, along with Kazuyoshi Akiyama, founded the Saito Kinen Orchestra in 1992. Since its creation, the orchestra has gained a prominent position in the international music community.[2] In the same year, he also made his debut with the Metropolitan Opera in New York. He has additionally conducted the Berlin Philharmonic and Vienna Philharmonic on a regular basis. Ozawa can be seen in concert with the New Japan Philharmonic, the London Symphony, the Orchestre National de France, La Scala in Milan and the Vienna State Opera.
Ozawa caused controversy in 1996/97 with sudden demands for change at the Tanglewood Music Center, which caused Gilbert Kalish and Leon Fleisher to resign in protest.[7] Ozawa left the position in 2002.[8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระหว่างปี 1964 และ 1973 เขาสั่งออเคสตร้าต่างๆจนกว่าเขาจะกลายเป็นผู้อำนวยการดนตรีของวงดุริยางค์ซิมโฟนีบอสตันในปี 1973 เขาดำรงตำแหน่งใน BSO ได้รับการเก็บรักษาไว้เป็นเวลา 29 ปีที่ดำรงตำแหน่งยาวนานที่สุดของผู้อำนวยการเพลงใด ๆ กว่า 25 ปีที่จัดขึ้นโดยเสิร์จ koussevitzky. [5] ozawa ได้รับรางวัลเอ็มมี่ครั้งแรกของเขาในปี 1976 สำหรับทีวีซีรีส์วงดนตรีซิมโฟนีบอสตันของพีบีเอส"ตอนเย็นที่ซิมโฟนี." ในปี 1994, BSO ทุ่มเทคอนเสิร์ตฮอลล์ Tanglewood "seiji ozawa ฮอลล์" ใหม่ในเกียรติของฤดูกาลที่ 20 ของเขากับวงออเคสตรา ในปี 1994 เขาได้รับรางวัลเอ็มมี่ที่สองของเขาสำหรับความสำเร็จของแต่ละบุคคลในการเขียนโปรแกรมทางวัฒนธรรมสำหรับ "Dvořákในปราก. การเฉลิมฉลอง" [5]
ความพยายามที่จะรวมออเคสตร้าทุกญี่ปุ่นและนักแสดงร่วมกับศิลปินต่างประเทศ ozawa,พร้อมกับ Kazuyoshi อากิยามะผู้ก่อตั้งวงดนตรี Kinen saito ในปี 1992 นับตั้งแต่การสร้างวงดนตรีที่ได้รับตำแหน่งที่โดดเด่นในชุมชนดนตรีนานาชาติ. [2] ในปีเดียวกันเขายังมีการเปิดตัวของเขากับโอเปร่าในมหานครนิวยอร์ก เขาได้ดำเนินการนอกจากนี้ยังเบอร์ลินดนตรีและเวียนนาซิมโฟนีเป็นประจำozawa สามารถเห็นได้ในคอนเสิร์ตกับญี่ปุ่นใหม่ดนตรีซิมโฟนีลอนดอน, Orchester ชาติฝรั่งเศสเดอลาสกาล่าในมิลานและเวียนนาโอเปร่ารัฐ.
ozawa ทำให้เกิดความขัดแย้งใน 1996-1997 กับความต้องการสำหรับการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันที่ศูนย์ดนตรี Tanglewood ซึ่งก่อให้เกิด Kalish กิลเบิร์และ leon Fleisher ที่จะลาออกในการประท้วง. [7] ozawa [8] ออกจากตำแหน่งในปี 2002.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระหว่างปี 1964 และ 1973 เขากำกับ orchestras ต่าง ๆ จนเขากลายเป็นผู้อำนวยเพลงของวงซิมโฟนีบอสตันใน 1973 อายุงานของเขาที่ BSO ถูกรักษา 29 ปี อายุงานยาวนานที่สุดของกรรมการเพลง surpassing 25 ปีจัด โดย Serge Koussevitzky[5] โอะซะวะชนะรางวัลเอ็มมีครั้งแรกของเขาในปี 1976 ของวงดนตรีซิมโฟนี่บอสตัน PBS ทีวีชุด "เย็นที่ซิมโฟนี่" ในปี 1994, BSO ที่ทุ่มเทของใหม่ Tanglewood คอนเสิร์ต "Seiji โอะซะวะฮอลล์" ในเกียรติของฤดูกาลของเขา 20 กับวงออร์เคสตร้า ในปี 1994 เขาได้รับรางวัลเอ็มมีที่สองของเขาสำหรับแต่ละความสำเร็จในการเขียนโปรแกรมทางวัฒนธรรมสำหรับ " Dvořák ในกรุงปราก: ฉลองการ"[5]
ความพยายามที่จะผสาน orchestras ญี่ปุ่นทั้งหมดและนักแสดงกับศิลปินนานาชาติ โอะซะวะ กับ Kazuyoshi Akiyama, Saito Kinen วงที่ก่อตั้งขึ้นใน 1992 ครั้งที่สร้าง วงดนตรีได้รับตำแหน่งที่โดดเด่นในชุมชนดนตรีนานาชาติ[2] ในปีเดียวกัน เขายังได้เปิดตัวครั้งแรกของเขากับโอเปร่าในนครนิวยอร์ก นอกจากนี้เขาได้ดำเนินเบอร์ลินฟิลฮาร์โมนิคและเวียนนาฟิลฮาร์โมนิคเป็นประจำ โอะซะวะสามารถดูได้ในคอนเสิร์ตใหม่ญี่ปุ่นแสดง ซิมโฟนีลอนดอน Orchestre ชาติเด ฝรั่งเศส ลาสกาลามิลานและโอเปร่ารัฐเวียนนาได้
โอะซะวะเกิดถกเถียงในปี 1996/97 ด้วยความฉับพลันการเปลี่ยนแปลงที่ Tanglewood เพลง ซึ่งเกิดจาก Gilbert Kalish และ Leon Fleisher เลิกเล่นในการประท้วง ได้[7] โอะซะวะออกจากตำแหน่งในปี 2002[8]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระหว่างปี 1964 และ 1973 :เขาสั่งวงออร์เคสตร้าที่ยิ่งใหญ่,ต่างๆจนกว่าเขากลายเป็นผู้อำนวยการเพลงของ Boston Symphony Orchestra ที่ในปีค.ศ. 1973 ครั้งแรกของเขาที่ bso ที่มีการดูแลรักษาเป็นอย่างดีสำหรับ 29 ปีแรกที่ยาวนานของผู้อำนวยการเพลงที่เหนือกว่า 25 ปีที่จัดขึ้นโดยเช่นกัน koussevitzky .[ 5 ] ozawa ได้รับรางวัล emmy รางวัลครั้งแรกของเขาในปี 1976 สำหรับ PBS Series โทรทัศน์ของ Boston Symphony Orchestra ที่"ในช่วงเย็นที่ A Symphony of Lights "ในปี 1994 bso ที่ให้บริการห้องโถงคอนเสิร์ต Barrington Tanglewood ใหม่ของ" seiji ozawa ศาลากลางจังหวัด"ในเกียรติของฤดูกาล 20 ของเขาพร้อมด้วยวงดนตรีวงที่ ในปี 1994 เขาได้รับรางวัล emmy ที่สองของเขาสำหรับความสำเร็จในทางวัฒนธรรมการตั้งโปรแกรมสำหรับ" dvořák ใน Prague เพื่อเฉลิมฉลอง a "[ 5 ],
ความพยายามที่จะรวมกันและการแสดงวงออร์เคสตร้าที่ยิ่งใหญ่,ทั้งหมด - ญี่ปุ่นพร้อมด้วยศิลปินนานาชาติ ozawaพร้อมด้วย Kazuyoshi akiyama kinen Orchestra ก่อตั้งการเดินและใช้ในปี 1992 นับตั้งแต่การสร้างของวงดุริยางค์ที่ได้รับตำแหน่งสำคัญในชุมชนดนตรีนานาชาติ.[ 2 ]ในปีเดียวกันนั้นเขายังทำให้การแข่งขันครั้งแรกของเขากับ Metropolitan Opera House ใน New York เขาได้ดำเนินการเบอร์ลิน ภาพยนตร์ พิพิธภัณฑ์ Philharmonic และสามารถพบกับ Vienna Philharmonic บนพื้นฐานตามปกติแบบนอกจากนี้ozawa สามารถที่จะเห็นได้จากการแสดงคอนเสิร์ตด้วยใหม่ญี่ปุ่นสามารถพบกับ Vienna Philharmonic ที่ London Symphony ที่ orchestre National de France La Scala in Milan และกรุงเวียนนา State Opera House .
ozawa ที่เกิดจากการโต้เถียงใน 1996/97 พร้อมด้วยความต้องการสำหรับการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันก็ Barrington Tanglewood Music Center ซึ่งทำให้เกิดกิลเบิร์ต kalish และ Leon fleisher จะลาออกจากตำแหน่งในการประท้วง.[ 7 ] ozawa ด้านซ้ายตำแหน่งใน 2002 [ 8 ]