In the previous sections tense has

In the previous sections tense has been discussed in terms of its general characteristics and its various uses in referencing present, past, and future time. As has been previously covered, tense is not a generic term for time in language nor is it the only time element with which linguists are concerned. Instead it is one of five universal attributes of language used to convey time information. The other attributes (aspect, mood, perfection, and aktionsart) are inherently tied to tense and the relationship of all five are so intertwined that each can rarely be discussed without consideration of all of them together.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในส่วนก่อนหน้า กาลได้มีการหารือในแง่ของลักษณะของทั่วไปและการใช้งานต่าง ๆ ในการอ้างอิงเวลาใน ปัจจุบัน อดีต และอนาคต ก่อนหน้านี้แล้ว เครียดไม่คำทั่วไปสำหรับในภาษา ไม่ใช่เรื่องเวลาเท่านั้นองค์ประกอบที่นักแปลมีความกังวล แต่ มันเป็นหนึ่งในห้าสากลคุณลักษณะของภาษาที่ใช้ในการถ่ายทอดข้อมูลเวลา คุณลักษณะอื่น ๆ (ส่วน อารมณ์ ความสมบูรณ์ และ aktionsart) ความเกี่ยวพันกับกาล และความสัมพันธ์ของทั้งห้าจะเกี่ยวพันเพื่อให้แต่ละสามารถไม่ค่อยพูดคุยโดยไม่คำนึงถึงของพวกเขาทั้งหมดโดด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในกาลก่อน ส่วนได้ถูกกล่าวถึงในแง่ของลักษณะทั่วไป และใช้ในการอ้างอิงของต่าง ๆ ปัจจุบัน อดีต และอนาคต ที่ได้รับก่อนหน้านี้ครอบคลุม กาลไม่ใช่ในระยะเวลาในภาษาทั่วไป หรือจะเป็นแค่เวลาองค์ประกอบที่นักภาษาศาสตร์มีความกังวล แทนที่จะเป็นหนึ่งในห้าลักษณะสากลของการใช้ภาษาเพื่อถ่ายทอดข้อมูลเวลา คุณสมบัติอื่น ๆ ( ด้านอารมณ์ ความสมบูรณ์ และ aktionsart ) เป็นอย่างโดยเนื้อแท้มัดตึง และความสัมพันธ์ของทั้งห้าจึงพันแต่ละไม่ค่อยคุยกัน โดยไม่ต้องพิจารณาทั้งหมดของพวกเขาเข้าด้วยกัน