Quantitative easing (QE) is a type

Quantitative easing (QE) is a type of monetary policy used by central banks to stimulate the economy when standard monetary policy has become ineffective.[1][2][3] A central bank implements quantitative easing by buying specified amounts of financial assets from commercial banks and other private institutions, thus raising the prices of those financial assets and lowering their yield, while simultaneously increasing the monetary base.[4][5] This differs from the more usual policy of buying or selling short-term government bonds in order to keep interbank interest rates at a specified target value.[6][7][8][9]

Expansionary monetary policy to stimulate the economy typically involves the central bank buying short-term government bonds in order to lower short-term market interest rates.[10][11][12][13] However, when short-term interest rates reach or approach zero, this method can no longer work.[14] In such circumstances monetary authorities may then use quantitative easing to further stimulate the economy by buying assets of longer maturity than short-term government bonds, thereby lowering longer-term interest rates further out on the yield curve.[15][16]

Quantitative easing can help ensure that inflation does not fall below a target.[9] Risks include the policy being more effective than intended in acting against deflation (leading to higher inflation in the longer term, due to increased money supply),[17] or not being effective enough if banks do not lend out the additional reserves.[18] According to the International Monetary Fund and various economists, quantitative easing undertaken since the global financial crisis of 2007–08 has mitigated some of the adverse effects of the crisis.[19][20][21]

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เชิงปริมาณทำให้สบาย (QE) เป็นชนิดของนโยบายการเงินใช้ โดยธนาคารกลางเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจเมื่อนโยบายการเงินมาตรฐานกลายเป็นผล[1][2][3] ธนาคารกลางใช้การผ่อนคลายเชิงปริมาณ โดยซื้อระบุจำนวนเงินของสินทรัพย์ทางการเงินจากธนาคารพาณิชย์และสถาบันอื่น ๆ ส่วนตัว ราคาของสินทรัพย์ทางการเงินที่เพิ่ม และลดผลตอบแทนของพวกเขา ในขณะที่เวลาเดียวกันเพิ่มฐานเงิน[4][5] ซึ่งแตกต่างจากนโยบายมากกว่าปกติการซื้อ หรือขายพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้นเพื่อให้อัตราดอกเบี้ยระหว่างธนาคารที่ค่าเป้าหมายที่ระบุ[6][7][8][9]นโยบายการคลังขยายตัวเงินเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจโดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับธนาคารกลางซื้อพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้นเพื่อลดอัตราดอกเบี้ยตลาดระยะสั้น[10][11][12][13] อย่างไรก็ตาม เมื่ออัตราดอกเบี้ยระยะสั้นเข้าถึง หรือเข้าศูนย์ วิธีนี้สามารถทำงานไม่[14] ในกรณีดังกล่าวหน่วยเงินอาจใช้ผ่อนคลายเชิงปริมาณเพิ่มเติม กระตุ้นเศรษฐกิจ โดยการซื้อสินทรัพย์ของครบกำหนดนานกว่าพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้น จึงลดเยือนอัตราดอกเบี้ยเพิ่มเติมออกโค้งผลตอบแทน[15][16]การผ่อนคลายเชิงปริมาณสามารถช่วยให้มั่นใจว่า อัตราเงินเฟ้อลดลงไม่ต่ำกว่าเป้าหมาย[9] ความเสี่ยงรวมถึงนโยบายการเพิ่มประสิทธิภาพมากกว่าวัตถุประสงค์ในการทำหน้าที่กับภาวะเงินฝืด (นำไปสู่เงินเฟ้อที่สูงขึ้นในระยะยาว เนื่องจากอุปทานของเงินเพิ่มขึ้น), [17] หรือไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอถ้าไม่กู้ธนาคารสำรองเพิ่มเติม[18] ตามการกองทุนการเงินระหว่างประเทศและนักเศรษฐศาสตร์ต่าง ๆ ทำให้สบายที่เชิงปริมาณทำตั้งแต่วิกฤตการเงินโลกของ 2007-08 ได้บรรเทาบางกระทบของวิกฤต[19][20][21]

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ (QE) เป็นชนิดของนโยบายการเงินที่ใช้โดยธนาคารกลางที่จะกระตุ้นเศรษฐกิจเมื่อมาตรฐานการดำเนินนโยบายการเงินได้กลายเป็นไม่ได้ผล. [1] [2] [3] ธนาคารกลางดำเนินมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณโดยการซื้อในปริมาณที่ระบุไว้ของสินทรัพย์ทางการเงินจาก ธนาคารพาณิชย์และสถาบันเอกชนอื่น ๆ จึงเพิ่มราคาของสินทรัพย์ทางการเงินที่ออกและลดอัตราผลตอบแทนของพวกเขาในขณะเดียวกันการเพิ่มฐานเงิน. [4] [5] ซึ่งแตกต่างจากนโยบายปกติมากขึ้นในการซื้อหรือขายพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้น เพื่อที่จะให้อัตราดอกเบี้ยระหว่างธนาคารที่ค่าเป้าหมายที่กำหนดไว้. [6] [7] [8] [9] Expansionary นโยบายการเงินเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจมักจะเกี่ยวข้องกับการที่ธนาคารกลางซื้อพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้นเพื่อที่จะลดการตลาดระยะสั้น อัตราดอกเบี้ย. [10] [11] [12] [13] อย่างไรก็ตามเมื่ออัตราดอกเบี้ยระยะสั้นถึงวิธีการหรือศูนย์วิธีนี้ไม่สามารถทำงานได้. [14] ในกรณีดังกล่าวเจ้าหน้าที่การเงินนั้นอาจจะใช้มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณต่อไป กระตุ้นเศรษฐกิจโดยการซื้อสินทรัพย์ของการกำหนดนานกว่าพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้นจะลดอัตราดอกเบี้ยในระยะยาวไกลออกไปบนเส้นอัตราผลตอบแทน. [15] [16] ผ่อนคลายเชิงปริมาณสามารถช่วยให้อัตราเงินเฟ้อที่ไม่ได้ลดลงต่ำกว่าเป้าหมาย [9] ความเสี่ยงรวมถึงนโยบายที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นกว่าที่ตั้งใจในการทำหน้าที่ต่อสู้กับภาวะเงินฝืด (ที่นำไปสู่ภาวะเงินเฟ้อที่สูงขึ้นในระยะยาวเนื่องจากปริมาณเงินที่เพิ่มขึ้น) [17] หรือไม่ที่มีประสิทธิภาพเพียงพอหากธนาคารไม่ให้ยืมออกเงินสำรองเพิ่มเติม . [18] ตามที่กองทุนการเงินระหว่างประเทศและนักเศรษฐศาสตร์ต่าง ๆ ดำเนินมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณตั้งแต่วิกฤตการเงินทั่วโลกของ 2007-08 ได้ลดลงบางส่วนของผลกระทบของวิกฤต. [19] [20] [21]

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ ( QE ) เป็นชนิดของนโยบายการเงินที่ใช้โดยธนาคารกลางเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ เมื่อนโยบายการเงินมาตรฐานได้กลายเป็นโมฆะ [ 1 ] [ 2 ] [ 3 ] ธนาคารกลางประกาศใช้มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ โดยการระบุปริมาณของสินทรัพย์ทางการเงินจากธนาคารพาณิชย์และสถาบันเอกชนจึงเพิ่มราคาของการเงิน สินทรัพย์และลดผลผลิตของตนขณะเดียวกันการเพิ่มฐานเงิน [ 4 ] [ 5 ] นี้แตกต่างจากนโยบายปกติของการซื้อหรือขายพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้นเพื่อให้ธนาคารในอัตราดอกเบี้ยที่ระบุเป้าหมายค่า [ 6 ] [ 7 ] [ 8 ] [ 9 ]

ผ่อนคลายนโยบายการเงินเพื่อกระตุ้นเศรษฐกิจ โดยทั่วไปจะเกี่ยวข้องกับธนาคารกลางซื้อพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้นเพื่อลดอัตราดอกเบี้ยระยะสั้นในตลาด [ 10 ] [ 11 ] [ 12 ] [ 13 ] แต่เมื่ออัตราดอกเบี้ยระยะสั้นถึงหรือเข้าใกล้ศูนย์ วิธีการนี้จะไม่ทำงาน[ 14 ] ในสถานการณ์เช่นเจ้าหน้าที่การเงินก็อาจจะใช้มาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณเพิ่มเติม กระตุ้นเศรษฐกิจโดยการซื้อสินทรัพย์ของวุฒิภาวะกว่าพันธบัตรรัฐบาลระยะสั้นอีกต่อไป จึงช่วยลดอัตราดอกเบี้ยระยะยาวไกลออกไปบนเส้นอัตราผลตอบแทน [ 15 ] [ 16 ]

ลดปริมาณสามารถช่วยให้มั่นใจว่า เงินเฟ้อไม่ต่ำกว่าเป้าหมาย[ 9 ] ความเสี่ยง รวมถึงนโยบายการมีประสิทธิภาพมากกว่าวัตถุประสงค์ในการแสดงกับภาวะเงินฝืด ( นำไปสู่ภาวะเงินเฟ้อที่สูงขึ้นในระยะยาว เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของปริมาณเงิน ) [ 17 ] หรือ ไม่มีประสิทธิภาพเพียงพอ หากธนาคารไม่ได้ให้ยืมสำรองเพิ่มเติม [ 18 ] ตามที่กองทุนการเงินระหว่างประเทศและนักเศรษฐศาสตร์ต่าง ๆมาตรการผ่อนคลายเชิงปริมาณ ( ตั้งแต่วิกฤตการณ์ทางการเงินทั่วโลก 2007 – 08 ได้ลดลงบางส่วนของผลกระทบของวิกฤต [ 19 ] [ 20 ] [ 21 ]