Dear writer,(I have no Thai keyboar

Dear writer,

(I have no Thai keyboard nor knowing how to type without one)
I've left Thailand since I was 13 to Australia. At the age of 22 I moved to Canada and now I am 27. Life abroad has made myself realized how Thailand is a much better country than many other countries in many ways, but of course, we are not perfect. I am proud being a Thai person. I can be sure of this, no matter where you go, if people know you are from Thailand, They love you. As our root culture is made of kindness, friendly, and sympathy.

I do not plan to go back to Thailand anytime soon for 3 reasons:
1) Thailand was never the same since the day I left.
2) I'm building my lifยิ้ม in Canada to improve Thai communities in the future and hopefully, having my farm to die there.
3) Once you have been in several countries for so many years, you will know that you do not have a "home". Everywhere is your home. It's not about loyalty, you realize that you belong to the earth, not the country.

Hope this helps.
Regards,
RS.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักเขียนที่รัก(ผมไม่มีคีย์บอร์ดไทยหรือรู้วิธีการพิมพ์โดยไม่ต้องหนึ่ง)ผมได้ไปไทยตั้งแต่ 13 ถึงออสเตรเลีย อายุ 22 ที่ย้ายไปยังประเทศแคนาดา และตอนนี้ ผม 27 ชีวิตในต่างประเทศได้ด้วยตนเองรับรู้ว่าประเทศไทยเป็นประเทศที่ดีกว่าประเทศอื่น ๆ มากมาย แต่แน่นอน เราไม่ดี ผมภูมิใจในการเป็นคนไทย สามารถสอบราย ไม่ว่าที่คุณไป ถ้าคนรู้ว่า คุณมาจากประเทศไทย พวกเขารักคุณได้ เป็นรากวัฒนธรรมของเรามีเมตตา เป็นมิตร และเห็นอกเห็นใจผมไม่ได้วางแผนจะกลับไปไทยทุกที่ทุกเวลาเร็ว ๆ นี้ด้วยเหตุผล 3 ประการ: 1) ไทยก็ไม่เคยเหมือนกันตั้งแต่วันที่ผมไป 2) ฉันกำลังสร้าง lifยิ้ม ในแคนาดาในการปรับปรุงชุมชนไทยในอนาคต และหวัง ว่า ฉันมีฟาร์มของฉันตายมี 3) เมื่อคุณได้รับในหลายประเทศหลายปี คุณจะรู้ว่า คุณไม่มี "บ้าน" ทุกที่ที่เป็นบ้านของคุณ ไม่เกี่ยวกับความจงรักภักดี คุณรู้ว่า คุณอยู่ในโลก ประเทศไม่ หวังว่า นี้ช่วยความนับถืออาร์เอส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเขียนที่รัก(ฉันไม่มีคีย์บอร์ดภาษาไทยมิได้รู้วิธีการพิมพ์โดยไม่ต้องหนึ่ง) ฉันได้ทิ้งประเทศไทยตั้งแต่ผม 13 ไปยังประเทศออสเตรเลีย ตอนอายุ 22 ที่ผมย้ายไปอยู่แคนาดาและตอนนี้ฉัน 27. ชีวิตในต่างประเทศได้ทำให้ตัวเองรู้ว่าประเทศไทยเป็นประเทศที่ดีกว่าประเทศอื่น ๆ ในหลาย ๆ ด้าน แต่แน่นอนเราจะไม่สมบูรณ์แบบ ผมภูมิใจที่เป็นคนไทย ฉันจะแน่ใจได้นี้ไม่ว่าคุณจะไปที่ไหนถ้าคนรู้ว่าคุณเป็นจากประเทศไทย, พวกเขารักคุณ . เป็นวัฒนธรรมรากของเราทำจากความเมตตาความเป็นมิตรและความเห็นอกเห็นใจผมไม่ได้วางแผนที่จะกลับเมืองไทยไปในเร็ว ๆ นี้สำหรับ 3 เหตุผล: . 1) ประเทศไทยไม่เหมือนเดิมตั้งแต่วันที่ฉันได้ใส่2) ฉันสร้าง LIF ของฉัน ยิ้มในแคนาดาเพื่อพัฒนาชุมชนไทยในอนาคตและหวังว่าจะมีฟาร์มของฉันจะตายมี. 3) เมื่อคุณได้รับในหลายประเทศเป็นเวลาหลายปีดังนั้นคุณจะรู้ว่าคุณไม่ได้มี "บ้าน" ทุกที่เป็นบ้านของคุณ มันไม่เกี่ยวกับความจงรักภักดีของคุณรู้ว่าคุณอยู่ในโลกที่ไม่ได้ประเทศ. หวังนี้จะช่วย. ขอแสดงความนับถืออาร์เอส

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักเขียนที่รัก( ผมไม่มีแป้นพิมพ์ภาษาไทย หรือรู้วิธีการพิมพ์โดยไม่ต้องหนึ่ง )ฉันไปประเทศไทย ตั้งแต่ฉันอายุ 13 ปี ที่ออสเตรเลีย อายุ 22 ผมย้ายไปอยู่ที่แคนาดา และตอนนี้ชั้น 27 ชีวิตในต่างประเทศ ทำให้ตัวเองตระหนักว่าประเทศไทยเป็นประเทศที่ดีกว่าประเทศอื่น ๆ มากมายหลายวิธี แต่แน่นอน เราไม่สมบูรณ์ ผมภูมิใจที่เป็นคนไทย ฉันแน่ใจว่า นี้ ไม่ว่าคุณจะไปที่ไหน ถ้าคนรู้ว่าคุณมาจากประเทศไทย เขาชอบคุณ เป็นวัฒนธรรมรากของเราทำด้วยความเมตตา เป็นมิตร และความเห็นอกเห็นใจผมไม่ได้วางแผนจะกลับเมืองไทยเร็วๆ นี้ 3 ประการ1 ) ประเทศไทยไม่เหมือนเดิม ตั้งแต่วันแรกที่ฉันไป2 ) ผมสร้างยิ้ม Lif ของฉันในแคนาดาเพื่อปรับปรุงชุมชนไทยในอนาคต และหวังว่ามีฟาร์มของฉันจะตายที่นั่น3 ) เมื่อคุณได้รับในหลายประเทศเป็นเวลาหลายปีดังนั้นคุณจะทราบว่าคุณไม่ได้มี " บ้าน " ทุกที่ในบ้านของคุณ มันไม่ได้เกี่ยวกับความภักดี , คุณรู้ว่าคุณเป็นของโลก ไม่ใช่ประเทศหวังว่านี้ช่วยขอแสดงความนับถืออาร์เอส