Starting from the beginning of the

Starting from the beginning of the fifth century A.D. Mahayana Buddhist missionaries from Kashmir in Northern India began to go to Sumatra in succession. From Sumatra the faith spread to Java and Cambodia. By about 757 A.D. (Buddhist Era: 1300) the Srivijaya king with his capital in Sumatra rose in power and his empire spread throughout the Malay Peninsula and Archipelago. Part of South Thailand (from Surasthani downwards) came under the rule of the Srivijaya king. Being Mahayanists, the rulers of Srivijaya gave much encouragement and support to the propagation of Mahayana Buddhism. In South Thailand today we have much evidence to substantiate that Mahayana Buddhism was once prevalent there. This evidence is in the form of stupas or chetiyas and images, including votive tablets of the Buddhas and Bodhisattas (Phra Phim), which were found in large number, all of the same type as those discovered in Java and Sumatra. The chetiyas in Chaiya (Jaya) and Nakon Sri Thammarath (Nagara Sri Dharmaraja), both in South Thailand, clearly indicate Mahayana influence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เริ่มต้นจากจุดเริ่มต้นของผู้สอนศาสนาพุทธมหายานห้าฝนจากแคชเมียร์ในอินเดียเหนือเริ่มไปสุมาตราอย่างต่อเนื่อง จากเกาะสุมาตรา ความเชื่อกระจายชวาและกัมพูชา โดยประมาณ 757 A.D. (พุทธศักราช: 1300) กษัตริย์ศรีวิชัย ด้วยทุนของเขาในเกาะสุมาตราโรสในอำนาจและอาณาจักรของเขากระจายไปทั่วคาบสมุทรมลายูและหมู่เกาะ ภาคใต้ (จาก Surasthani ลงมา) มาภายใต้การปกครองของกษัตริย์ศรีวิชัย เป็น Mahayanists พระศรีวิชัยให้มากให้กำลังใจและสนับสนุนการเผยแพร่พุทธศาสนามหายาน ใน วันนี้เรามีหลักฐานมาก substantiate พระพุทธศาสนามหายานที่มีเมื่อมีการ หลักฐานนี้อยู่ในรูปแบบของพระธาตุ หรือ chetiyas และ ภาพ votive เม็ดของพระ Bodhisattas (พระพิมพ์), ซึ่งพบจำนวนมาก ทั้งหมดของชนิดเดียวกับที่พบในชวาและสุมาตรา รวมทั้ง Chetiyas ไชยา (จา) และนครศรี Thammarath (ศรีนา Dharmaraja), ทั้งในประเทศไทยใต้ ระบุอิทธิพลมหายานอย่างชัดเจน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เริ่มต้นจากจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่สิบห้า AD มิชชันนารีชาวพุทธมหายานจากแคชเมียร์ในภาคเหนือของอินเดียเริ่มที่จะไปที่เกาะสุมาตราต่อเนื่อง จากเกาะสุมาตราความเชื่อที่แพร่กระจายไปยัง Java และกัมพูชา ประมาณ 757 AD (พุทธศักราช 1300) กษัตริย์ศรีวิชัยที่มีเงินทุนของเขาในสุมาตราเพิ่มขึ้นในการใช้พลังงานและการแพร่กระจายอาณาจักรของเขาไปทั่วคาบสมุทรมลายูและหมู่เกาะ เป็นส่วนหนึ่งของภาคใต้ของประเทศไทย (จาก Surasthani ลง) มาอยู่ภายใต้การปกครองของกษัตริย์ศรีวิชัย เป็น Mahayanists โมหะศรีวิชัยให้กำลังใจมากและการสนับสนุนเพื่อการเผยแผ่พระพุทธศาสนามหายาน ในภาคใต้ของประเทศไทยในวันนี้เรามีหลักฐานมากพอที่จะพิสูจน์ว่าพุทธศาสนามหายานเป็นที่แพร่หลายเมื่อมี หลักฐานนี้อยู่ในรูปแบบของเจดีย์หรือ chetiyas และภาพรวมทั้งพระพิมพ์ของพระพุทธรูปและ Bodhisattas (พระแม่พิมพ์) ซึ่งพบได้ในจำนวนมากทุกชนิดเดียวกับที่พบในชวาและสุมาตรา chetiyas ในอำเภอไชยา (Jaya) และนครศรี Thammarath (สมรภูมิศรีธรรม) ทั้งในภาคใต้ของประเทศไทยอย่างชัดเจนแสดงให้เห็นอิทธิพลของมหายาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เริ่มจากจุดเริ่มต้นของศตวรรษที่ 5 คริสตศักราชพุทธมหายานแบบมิชชันนารีจากแคชเมียร์ในอินเดียภาคเหนือ เริ่มไปสุมาตราในการทดแทน ความเชื่อที่แพร่กระจายจากสุมาตราชวาและเขมร ประมาณ 757 AD ( พุทธศักราช 1300 ) ศรีวิชัย กษัตริย์ ด้วยทุนของเขาในเกาะสุมาตราเพิ่มขึ้นในอำนาจและแผ่อาณาจักรของเขาไปทั่วคาบสมุทรมลายูและหมู่เกาะ .ส่วนภาคใต้ ( จาก surasthani ลงมา ) มาอยู่ภายใต้การปกครองของอาณาจักรศรีวิชัย คิง การ mahayanists , ผู้ปกครองของศรีวิชัยให้กำลังใจและสนับสนุนการเผยแผ่พระพุทธศาสนานิกายมหายาน ในภาคใต้ วันนี้เรามีหลักฐานมากเพื่อพิสูจน์ว่ามหายานเคยแพร่หลาย . หลักฐานนี้เป็นในรูปแบบของเจดีย์ หรือ chetiyas และรูปภาพรวมทั้งพระพิมพ์ของวัดช้างให้ และการสูญเสียความสามารถ ( พระพิม ) ซึ่งพบในจํานวนทั้งหมดของชนิดเดียวกับที่พบในชวาและสุมาตรา การ chetiyas ในไชยา ( Jaya ) และนครศรี thammarath ( าศรี dharmaraja ) ทั้งในภาคใต้ของประเทศไทย แสดงให้เห็นอิทธิพลนิกายมหายาน