The Emperor ordered to let Xiao Bao

The Emperor ordered to let Xiao Bao back to serve at the serving quarter.

Bao was brought by the Internal Affairs Head Administer back to the serving quarter.

All along the way, he kept silent without saying anything.

When he had just entered the Palace, he was assigned to serve at the Empress Dowager’s Palace. Because he was still so young, he had to suffer the bulling and humiliation. The cries from being beaten and punished everyday were never ending. One winter, the Empress Dowager needed someone to go to the Cold Palace to watch over a sinner. The Palace’s servants all were unwilling to go, so they pushed this matter on him. He didn’t understand anything, to the extent that even The Empress Dowager’s face, he had never seen before. He was just brought to the Cold Palace by an old Administer.

Once, The Blind Concubine asked him, what kind of fruit was it that he liked to eat.

He answered after a very long time, it was an orange.

As a matter of fact, he was a mere servant. Never ate many kinds of fruits. Until now, he could only remember the flavor of an orange.

There was a time during winter, on his way back to the Cold Palace, he picked up an orange. Probably when they sent them to the rear palace, one of them dropped down unknowingly.

He hurriedly picked it up, hid it in his sleeve, slightly running all along on his way back to the Cold Palace.

The Blind Concubine was hugging Yu Li and warmed themselves in front of the furnace.

On the furnace, they boiled water. The hot steam from inside the kettle made the lid of the kettle move.

He stepped forward and gave the orange to him, “Master, eat this.”

The Blind Concubine told him, “You eat it. It was rare to be able to pick this up.”

He shook his head, “I want Master to eat it. Master’s body is unwell, the whole winter you haven’t eaten a single fruit yet.”


The Blind Concubine said, “Then we will share it.”

After saying that, he peeled the orange, divided the orange’s segments, put it on the kettle’s lid. The hot steam was raised up little by little through the kettle’s lid. Warming up the orange.

The Blind Concubine passed some of the segments to him, saying, “Here, have a taste.”

He put it in his mouth, immediately, a burst of warm juice poured out, impressively warm. With some sweet scent. This kind of flavor, almost made people melt.

The Blind Concubine smilingly asked him, “Delicious?”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

องค์จักรพรรดิสั่งให้เสี่ยวเปากลับไปบริการในไตรมาสเสิร์ฟเบาถูกนำมาจากกิจการภายในหัวจัดการกลับไปให้บริการไตรมาสทุกที่ทุกทาง เขาเก็บเงียบโดยไม่พูดอะไรเมื่อพระองค์ทรงมีเพียงพระราชวัง เขาถูกกำหนดไปที่วังของพระจักรพรรดินี เพราะเขายังหนุ่มดังนั้น เขาจะได้รับ bulling และความอัปยศอดสู เสียงร้องจากการถูกตีและถูกทำโทษทุกวันได้ไม่มีสิ้นสุด หนึ่งฤดูหนาว พระจักรพรรดินีจำเป็นคนจะไปวังน้ำเย็นกว่าคนบาป ของพระราชวังข้าราชการทั้งหมดได้ไป ดังนั้นพวกเขาผลักดันเรื่องนี้ให้ เขาไม่เข้าใจสิ่งใด ที่แม้แต่ใบหน้าของพระจักรพรรดินี เขาไม่เคยเห็นก่อน เขาเพียงมาวังเย็น โดยผู้ดูแลระบบเก่าครั้งเดียว นางสนมที่ตาบอดที่ถามเขา ชนิดของผลไม้เป็นมันที่เขาชอบกินเขาตอบหลังจากเวลานานมาก ได้ลูกส้มว่าแท้ที่จริง เขาเป็นราชการเพียง ไม่เคยกินผลไม้หลายชนิด จนถึงขณะนี้ เขาจะจำรสชาติของลูกส้มเท่านั้นมีเวลาในช่วงฤดูหนาว ในทางของเขากลับไปวังเย็น เขายกลูกส้ม คงเมื่อส่งพวกเขาไปยังพระราชวังหลัง หนึ่งของพวกเขาหล่นลงมาไม่รู้เขารีบหยิบมันขึ้นมา ซ่อนในแขนของเขา ทำงานเล็กน้อยคงจะกลับไปวังน้ำเย็นนางสนมตาบอดถูกกอด Yu Li และอุ่นตัวเองด้านหน้าของเตาเผาบนเตา พวกเขาต้มน้ำ ไอร้อนจากภายในกาต้มน้ำทำฝากาต้มน้ำย้ายเขาก้าวไปข้างหน้า และให้สีส้มกับเขา, "หลัก กิน"นางสนมตาบอดบอกเขา "คุณกินมัน ก็ยากที่จะสามารถหยิบนี้"เขาส่ายหัวของเขา "ฉัน ต้องการกินหลัก ร่างกายของท่านอาจารย์ไม่สบาย ฤดูหนาวทั้งที่คุณยังไม่ได้กินผลไม้เดี่ยวยัง"นางสนมตาบอดกล่าวว่า "จาก นั้นเราจะร่วมกัน"หลังจากพูดว่า เขาปอกเปลือกส้ม แบ่งเซ็กเมนต์ของส้ม วางบนฝาของกาต้มน้ำ ไอน้ำร้อนยกขึ้นทีละน้อยผ่านฝาของกาต้มน้ำ ร้อนขึ้นสีส้มนางสนมตาบอดผ่านบางส่วนของเซ็กเมนต์ไปเขา บอกว่า "มีรสชาติที่นี่เขาใส่ในปากของเขา ทันที กระจายความอบอุ่นน้ำออก อบอุ่นน่าประทับใจ มีกลิ่นหอมบางอย่าง ชนิดของรสชาติ เกือบทำคนละลายนางสนมตาบอดครั้งกล่าวถามเขา "อร่อย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

จักรพรรดิสั่งให้ปล่อยให้เสี่ยวเปากลับไปทำหน้าที่ในไตรมาสที่ให้บริการ. บัวทองถูกนำโดยกิจการภายในหัวหน้าบริหารกลับไปยังไตรมาสที่ให้บริการ. ตลอดทางเขาเก็บเงียบโดยไม่พูดอะไร. เมื่อเขาได้เข้ามาเพียงพระราชวัง เขาได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่ที่พระราชวังอัครมเหสีของ เพราะเขายังเด็กเพื่อที่เขาจะต้องประสบ bulling และความอัปยศอดสู เสียงร้องจากการถูกทำร้ายและถูกลงโทษในชีวิตประจำวันไม่เคยสิ้นสุด หนึ่งในฤดูหนาวที่อัครมเหสีต้องการใครสักคนที่จะไปพระราชวังอากาศหนาวถึงดูมากกว่าคนบาป ข้าราชการของพระราชวังทุกคนเต็มใจที่จะไปดังนั้นพวกเขาผลักดันเรื่องนี้กับเขา เขาไม่เข้าใจอะไรเท่าที่แม้ใบหน้าอัครมเหสีของเขาไม่เคยเห็นมาก่อน เขาถูกนำตัวเพียงเพื่อวังเย็นโดยจัดการเก่า. เมื่อคนตาบอดเมียน้อยถามเขาว่าสิ่งที่ชนิดของผลไม้เป็นเรื่องที่ว่าเขาชอบที่จะกิน. เขาตอบหลังจากที่เวลานานมากมันเป็นสีส้ม. ในฐานะที่เป็นเรื่องของการ ความเป็นจริงเขาเป็นข้าราชการเพียง ไม่เคยกินหลายชนิดของผลไม้ จนถึงขณะนี้เขาจะจำรสชาติของส้ม. มีเวลาในช่วงฤดูหนาวเป็นในทางของเขากลับไปที่วังเย็นเขาหยิบขึ้นมาสีส้ม น่าจะเป็นเมื่อพวกเขาส่งพวกเขาไปยังพระราชวังหลังหนึ่งของพวกเขาลงโดยไม่รู้ตัว. เขารีบหยิบมันขึ้นมาซ่อนไว้ในแขนเสื้อของเขาเล็กน้อยที่ทำงานอยู่ทั้งหมดไปในทางของเขากลับไปยังพระราชวังเย็น. คนตาบอดเมียน้อยกอด Yu Li และ อบอุ่นตัวเองในด้านหน้าของเตา. ในเตาเผาที่พวกเขาต้มน้ำ ไอน้ำร้อนจากภายในกาต้มน้ำทำฝาย้ายกาต้มน้ำ. เขาก้าวข้างหน้าและให้สีส้มกับเขาว่า "โทกินนี้." คนตาบอดเมียน้อยบอกเขาว่า "คุณกินมัน มันเป็นเรื่องยากที่จะสามารถที่จะเลือกนี้ขึ้น. " เขาส่ายหัว" ผมอยากปริญญาโทที่จะกินมัน ร่างกายโทคือไม่สบายในช่วงฤดูหนาวทั้งคุณยังไม่ได้กินผลไม้เดียวยัง. " คนตาบอดเมียน้อยกล่าวว่า" จากนั้นเราจะแบ่งปันมัน. " หลังจากบอกว่าเขาปอกเปลือกส้มแบ่งกลุ่มสีส้มที่ใส่ไว้ใน ฝากาต้มน้ำของ ไอน้ำร้อนถูกยกขึ้นทีละเล็กละน้อยผ่านฝากาต้มน้ำของ อุ่นเครื่องสีส้ม. คนตาบอดเมียน้อยผ่านบางส่วนของกลุ่มที่เขาพูดว่า "ที่นี่มีรส." เขาใส่ไว้ในปากของเขาทันทีระเบิดของน้ำอุ่นเทออกอบอุ่นประทับใจ ด้วยกลิ่นหอมหวานบาง ชนิดของรสชาตินี้คนทำเกือบละลาย. คนตาบอดเมียน้อยอมยิ้มถามเขาว่า "อร่อย"

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

จักรพรรดิสั่งให้เสี่ยวเปา กลับมาให้บริการในการให้บริการรวมเปาถูกนำโดยกิจการภายในหัวฉีดกลับให้บริการไตรมาสตลอดทางเขาเอาแต่เงียบโดยไม่พูดอะไรเลยเมื่อเขาเข้าวัง เขาได้รับมอบหมายให้ทำหน้าที่จักรพรรดินีหม้ายวัง เพราะเขายังเด็กมาก เขาต้องประสบการฉ้อโกงของธนาคาร และความอัปยศอดสู เสียงร้องจากการโดนทำโทษทุกวันไม่เคยสิ้นสุด ฤดูหนาวหนึ่ง พระมเหสี พระพันปีต้องการใครสักคนที่จะไปวังเย็นเฝ้าคนบาป ของนางกำนัลทุกคนไม่เต็มใจที่จะไป พวกเขาจึงผลักเรื่องนี้กับเขา เขาไม่ได้เข้าใจอะไรเลย จนแม้แต่จักรพรรดินีหม้ายเป็นใบหน้าที่เขาไม่เคยเห็นมาก่อน เขาเพิ่งพาเข้าวังเย็นเก่าดูแลครั้งหนึ่ง นางสนม ตาบอด ถามเขา ชนิดของผลไม้ที่เขาชอบกินเขาตอบหลังจากที่เวลานานมาก มันเป็นสีส้มที่จริงแล้ว เขาเป็นข้ารับใช้เท่านั้น ไม่เคยกินผลไม้หลายชนิด จนถึงตอนนี้ เขาสามารถจำรสชาติของส้มมีเวลาในช่วงฤดูหนาว ในทางของเขากลับไปที่วังเย็น เขาหยิบส้ม บางทีเมื่อพวกเขาส่งพวกเขาเข้าวังหลัง หนึ่งของพวกเขาลดลงไป .เขารีบหยิบมันขึ้นมา ซ่อนไว้ในแขนเสื้อของเขา แต่วิ่งไปตามทางของเขากลับไปที่วังเย็นนางสนมตาบอดกำลังกอดยูอี และเปิดตัวเองในด้านหน้าของเตาบนเตา ก็ต้มน้ำ ไอน้ำจากภายในกาต้มน้ำทำฝาของหม้อไปเขาก้าวไปข้างหน้าและให้ส้มเค้า " อาจารย์ กินนี้พระสนม ตาบอด บอกเขาว่า " คุณกินมัน มันก็ยากที่จะสามารถที่จะเลือกนี้ขึ้น "เขาส่ายหัว " ผมต้องการให้เจ้านายกิน ร่างของอาจารย์ไม่สบาย ทั้งฤดูหนาวคุณยังไม่ได้กินผลไม้อะไรเลย "นางสนมตาบอดพูดว่า " พวกเราจะแบ่งปันมัน .หลังจากพูดแบบนั้น เขาปอกส้ม แบ่งกลุ่มของส้ม วางไว้บนฝาของหม้อ . ไอน้ำร้อนขึ้นมานิด ๆผ่านฝาของหม้อ . ร้อนขึ้นสีส้มนางสนมตาบอดผ่านบางส่วนของกลุ่มเขา บอกว่า " ที่นี่ มีรส”เขาใส่ไว้ในปากของเขาทันที ระเบิดน้ำอุ่นเท อบอุ่นได้อย่างน่าทึ่ง ด้วยกลิ่นหอมหวาน . ชนิดของรส เกือบทำให้คนหลอมนางสนมตาบอดอมยิ้มถามเขา " อร่อย "