Since the 2000s, when the governmen

Since the 2000s, when the government started setting a target of sending a million workers every
year, the search for overseas labor markets has become a standard practice. In times of crisis –
whether national, regional or global – this goal assumes greater urgency as the global financial
crisis has recently demonstrated.
Deployment levels suggest that the crisis has not slowed down international labor migration from
the Philippines. Likewise, remittances continued to support the Philippine economy. Thus, rather
than contract, deployment and remittances continued to increase in 2008 and 2009. Levels of
displacement have also been modest and were quite contained, mostly involving Taiwan and the
UAE. However, these numerical indicators do not tell the whole story. Deployment levels may
remain high, but they do not reveal the quality of jobs and the treatment of OFWs during the
crisis. Displacement and repatriation may not be massive, but they conceal the conditions under
which migrant workers cannot freely choose to return home. Remittances may continue
unabated, but the sacrifices migrants make to support their families back home are not known.
Those who were repatriated were provided with the usual prescriptions: entrepreneurship or local
employment (Sabater, 2009). Funds to support entrepreneurship and local employment were
offered to repatriated OFWs. A limited number of displaced OFWs were provided training and
start-up capital to start a business. Nothing is known about the number of OFWs who opted for
local employment and what kind of employment they obtained. Had there been more displaced
OFWs who were sent home, the capacity of the government to effectively respond to the
challenge is uncertain. This raises anew the inadequacy of reintegration programs to effectively
address the vulnerabilities confronting displaced OFWs. A follow-up of those who were
provided capital and training for entrepreneurship would be helpful in assessing the effectiveness
10
of this response. One report indicates that many displaced OFWs who availed of loans were
unable to repay their loans (Opiniano, 2010a). The tendency to offer entrepreneurship to
displaced OFWs needs rethinking – entrepreneurship may not be a viable alternative to displaced
migrant workers during an economic slump.
The government initiated important steps to gather data to monitor the crisis and its impact on
OFWs through the setting up of Help Desks in the international airport, regional offices and in
the provinces and the reports of some 41 POLOs in selected destination countries. The data
generated by these offices, as well as the data provided by the teams of officers deployed to
Taiwan and the UAE, may be collated, processed and analyzed as learning points and as a basis
for establishing guidelines for more systematic collection of data as inputs for policymaking.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตั้งแต่ 2000s เมื่อรัฐบาลเริ่มกำหนดเป้าหมายของการส่งแรงงานล้านทุกปี หาตลาดแรงงานต่างประเทศได้กลายเป็น มาตรฐานปฏิบัติการ ในวิกฤต –ชาติ ระดับภูมิภาค หรือระดับ โลก – เป้าหมายนี้สันนิษฐานความเร่งด่วนมากกว่าเป็นโลกทางการเงินเมื่อเร็ว ๆ นี้ได้สาธิตวิกฤตระดับการใช้งานแนะนำว่า วิกฤติไม่ได้ชะลอตัวลงการโยกย้ายแรงงานจากฟิลิปปินส์ ในทำนองเดียวกัน ชำระเงินผ่านธนาคารยังคงสนับสนุนเศรษฐกิจฟิลิปปินส์ ดังนั้น แต่กว่าสัญญา การใช้และชำระเงินผ่านธนาคารยังคงเพิ่มขึ้นในปี 2008 และ 2009 ระดับของแทนที่ได้รับยังเจียมเนื้อเจียมตัว และมีมาก อยู่ ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับไต้หวันและสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ อย่างไรก็ตาม ตัวบ่งชี้ที่ตัวเลขเหล่านี้ไม่ได้พูดเรื่องราวทั้งหมด อาจใช้ระดับยังคงสูง แต่พวกเขาไม่ได้เปิดเผยคุณภาพของงานและการรักษา OFWs ในระหว่างวิกฤต การเคลื่อนย้ายและการส่งกลับอาจไม่ใหญ่ แต่พวกเขาปกปิดสภาพภายใต้แรงงานข้ามชาติที่อิสระไม่เลือกกลับบ้าน ชำระเงินผ่านธนาคารต้องการรุนแรง แต่ไม่ทราบว่าการบูชายัญอพยพให้สนับสนุนครอบครัวของพวกเขากลับบ้านผู้ที่มี repatriated ได้ มีข้อกำหนดปกติ: ผู้ประกอบการหรือท้องถิ่นจ้างงาน (Sabater, 2009) เงินทุนเพื่อสนับสนุนผู้ประกอบการและการจ้างงานในท้องถิ่นได้แก่ repatriated OFWs จำนวนหน่วย OFWs จำกัดได้ฝึกอบรม และทุนเริ่มต้นเพื่อเริ่มต้นธุรกิจ ไม่เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับจำนวน OFWs ที่เลือกสำหรับจ้างงานภายในและชนิดของงานได้ ได้มีการเพิ่มเติมพลัดถิ่นOFWs ที่ส่งบ้าน กำลังการผลิตของรัฐบาลได้อย่างมีประสิทธิภาพตอบสนอง การความไม่แน่นอน นี้เพิ่มนั้นใหม่ inadequacy reintegration โปรแกรมได้อย่างมีประสิทธิภาพช่องโหว่ที่เผชิญ OFWs หน่วย ติดตามคนมีทุนและฝึกอบรมสำหรับผู้ประกอบการจะเป็นประโยชน์ในการประเมินประสิทธิภาพ10ของคำตอบ รายงานหนึ่งบ่งชี้หลายหน่วย OFWs ที่ใช้เงินกู้ยืมได้ไม่สามารถชำระสินเชื่อของตน (Opiniano, 2010a) แนวโน้มให้ผู้ประกอบการเพื่อพลัดถิ่นต้องทบทวน OFWs – ผู้ประกอบการอาจจะเป็นทางเลือกได้พลัดถิ่นแรงงานข้ามชาติในระหว่างการตกต่ำทางเศรษฐกิจรัฐบาลเริ่มต้นขั้นตอนที่สำคัญเพื่อรวบรวมข้อมูลเพื่อตรวจสอบภาวะวิกฤตและผลกระทบในOFWs ผ่านตั้งโต๊ะช่วย ในสนาม บินนานาชาติ สำนักงานภูมิภาค และจังหวัดและรายงานของ POLOs บาง 41 ประเทศปลายทางที่เลือก ข้อมูลสร้างขึ้น โดยสำนักงานเหล่านี้ เป็นข้อมูลที่ได้จากทีมงานของเจ้าหน้าที่ที่จัดวางไต้หวันและสหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ อาจจะรวบรวม ประมวลผล และวิเคราะห์ เป็นจุดการเรียนรู้ และ เป็นพื้นฐานเพื่อกำหนดแนวทางสำหรับคอลเลกชันข้อมูลที่เป็นอินพุตสำหรับ policymaking ระบบมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่ยุค 2000
เมื่อรัฐบาลเริ่มต้นการตั้งค่าเป้าหมายของการส่งล้านคนทุกปีสำหรับการค้นหาตลาดแรงงานในต่างประเทศได้กลายเป็นมาตรฐานการปฏิบัติ ในช่วงเวลาของวิกฤต -
ไม่ว่าจะเป็นระดับชาติระดับภูมิภาคหรือระดับโลก -
เป้าหมายนี้ถือว่าเร่งด่วนมากขึ้นในฐานะทางการเงินระดับโลกวิกฤตได้แสดงให้เห็นเมื่อเร็วๆ นี้. ระดับการใช้งานชี้ให้เห็นว่าวิกฤติที่เกิดขึ้นยังไม่ได้ชะลอตัวลงการเคลื่อนย้ายแรงงานระหว่างประเทศจากประเทศฟิลิปปินส์ ในทำนองเดียวกันการส่งเงินยังคงสนับสนุนเศรษฐกิจของฟิลิปปินส์ ดังนั้นจึงค่อนข้างกว่าสัญญาการใช้งานและการส่งเงินยังคงเพิ่มขึ้นในปี 2008 และปี 2009 ระดับของการเคลื่อนที่นอกจากนี้ยังได้รับการเจียมเนื้อเจียมตัวและถูกบรรจุอยู่มากส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับไต้หวันและยูเออี แต่เหล่านี้ตัวชี้วัดที่เป็นตัวเลขไม่ได้บอกเรื่องราวทั้งหมด ระดับการใช้งานอาจจะยังคงสูงแต่พวกเขาจะไม่เปิดเผยที่มีคุณภาพของงานและการรักษาแรงงานฟิลิปปินส์โพ้นทะเลในช่วงวิกฤต แทนที่และการส่งกลับอาจจะไม่ใหญ่ แต่พวกเขาปกปิดเงื่อนไขตามที่แรงงานข้ามชาติได้อย่างอิสระไม่สามารถเลือกที่จะกลับบ้าน ส่งเงินอาจจะยังคงคงที่ แต่เสียสละให้แรงงานข้ามชาติที่จะสนับสนุนครอบครัวของพวกเขากลับบ้านจะไม่เป็นที่รู้จัก. บรรดาผู้ที่ถูกส่งตัวให้กับใบสั่งยาตามปกติ: ผู้ประกอบการท้องถิ่นหรือการจ้างงาน(Sabater 2009) เงินทุนเพื่อสนับสนุนผู้ประกอบการและการจ้างงานในท้องถิ่นที่ได้รับการเสนอให้ส่งตัวแรงงานฟิลิปปินส์โพ้นทะเล จำนวน จำกัด ของแรงงานฟิลิปปินส์โพ้นทะเลย้ายได้ให้การฝึกอบรมและทุนเริ่มต้นขึ้นในการเริ่มต้นธุรกิจ ไม่มีอะไรที่เป็นที่รู้จักกันเกี่ยวกับจำนวนของแรงงานฟิลิปปินส์โพ้นทะเลที่เลือกใช้สำหรับการจ้างงานในท้องถิ่นและชนิดของการจ้างงานที่พวกเขาได้รับ ได้มีการย้ายเพิ่มเติมแรงงานฟิลิปปินส์โพ้นทะเลที่ถูกส่งกลับบ้านความจุของรัฐบาลได้อย่างมีประสิทธิภาพตอบสนองต่อความท้าทายที่มีความไม่แน่นอน นี้ทำให้เกิดใหม่ไม่เพียงพอของโปรแกรมคืนสู่สังคมได้อย่างมีประสิทธิภาพในการแก้ไขช่องโหว่เผชิญหน้ากับแรงงานฟิลิปปินส์โพ้นทะเลพลัดถิ่น ติดตามของผู้ที่ได้รับการให้ทุนและการฝึกอบรมสำหรับผู้ประกอบการจะเป็นประโยชน์ในการประเมินประสิทธิภาพ10 ของการตอบสนองนี้ รายงานระบุว่าแรงงานฟิลิปปินส์โพ้นทะเลพลัดถิ่นหลายคนที่ทรหดอดทนของเงินให้สินเชื่อก็ไม่สามารถที่จะชำระคืนเงินกู้ยืมของพวกเขา (Opiniano, 2010a) แนวโน้มที่จะมีผู้ประกอบการให้กับแรงงานฟิลิปปินส์โพ้นทะเลพลัดถิ่นต้องการทบทวน - ผู้ประกอบการอาจจะไม่ใช่ทางเลือกที่ทำงานที่จะย้ายแรงงานข้ามชาติในช่วงเศรษฐกิจตกต่ำ. รัฐบาลริเริ่มขั้นตอนที่สำคัญในการรวบรวมข้อมูลในการตรวจสอบวิกฤตและผลกระทบต่อแรงงานฟิลิปปินส์โพ้นทะเลผ่านการตั้งค่าของวิธีใช้โต๊ะทำงานในสนามบินนานาชาติสำนักงานระดับภูมิภาคและในต่างจังหวัดและรายงานของบาง 41 polos ในประเทศปลายทางที่เลือก ข้อมูลที่สร้างขึ้นโดยสำนักงานเหล่านี้เช่นเดียวกับข้อมูลที่ได้รับจากทีมงานของเจ้าหน้าที่นำไปใช้กับไต้หวันและยูเออีอาจจะรวบรวมประมวลผลและการวิเคราะห์เป็นจุดการเรียนรู้และเป็นพื้นฐานสำหรับการสร้างแนวทางในการเก็บรวบรวมอย่างเป็นระบบมากขึ้นจากข้อมูลที่เป็นปัจจัยการผลิตสำหรับการกำหนดนโยบาย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่ 2000 , เมื่อรัฐบาลเริ่มการตั้งค่าเป้าหมายของการส่งล้านคนทุก
ปี ค้นหาตลาดแรงงานต่างประเทศได้กลายเป็นการปฏิบัติมาตรฐาน ในช่วงเวลาของวิกฤต–
ไม่ว่าจะเป็นระดับชาติ ระดับภูมิภาคหรือระดับโลก–เป้าหมายที่ถือว่าเป็นวิกฤติทางการเงินที่เร่งด่วนมากขึ้น

ได้รับเมื่อเร็ว ๆนี้แสดงให้เห็นถึงแนะนำการใช้งานระดับวิกฤตไม่ได้ชะลอการอพยพแรงงานต่างชาติจาก
ฟิลิปปินส์ อนึ่ง การส่งเงินอย่างต่อเนื่องเพื่อสนับสนุนเศรษฐกิจของฟิลิปปินส์ ดังนั้น แทนที่จะ
กว่าสัญญา การใช้ และการส่งเงินอย่างต่อเนื่องเพื่อเพิ่มในปี 2008 และ 2009 ระดับของ
) ยังได้รับการเจียมเนื้อเจียมตัวและค่อนข้างมีอยู่ ส่วนใหญ่เกี่ยวข้องกับไต้หวันและ
UAE อย่างไรก็ตามตัวชี้วัดที่ตัวเลขเหล่านี้ไม่ได้บอกเรื่องราวทั้งหมด ปรับระดับอาจ
ยังคงสูง แต่พวกเขาไม่แสดงคุณภาพของงานและการรักษา ofws ในระหว่าง
วิกฤติ การเคลื่อนที่และการส่งกลับอาจจะไม่ใหญ่ แต่ก็ปกปิดภายใต้เงื่อนไข
ซึ่งแรงงานข้ามชาติไม่สามารถได้อย่างอิสระเลือกที่จะกลับบ้าน
? อาจยังคงไม่ลดถอย ,แต่การเสียสละแรงงานข้ามชาติให้เพื่อสนับสนุนครอบครัวของพวกเขากลับบ้านไม่รู้จัก
ผู้ที่ส่งกลับประเทศได้รับใบสั่งยาปกติ Entrepreneurship หรือท้องถิ่น
การจ้างงาน ( sabater , 2009 ) ทุนเพื่อสนับสนุนผู้ประกอบการท้องถิ่นและการจ้างงานเป็น
เสนอที่จะส่งกลับประเทศ ofws . จำนวนจำกัด ofws พลัดถิ่นได้รับการฝึกอบรมและ
ทุนเริ่มเพื่อเริ่มธุรกิจไม่มีอะไรเป็นที่รู้จักเกี่ยวกับจำนวนของผู้ที่เลือกใช้สำหรับ ofws
การจ้างงานในท้องถิ่นและสิ่งที่ชนิดของการจ้างงานที่พวกเขาได้รับ ได้มีมากขึ้น
ofws พลัดถิ่นที่ถูกส่งมาที่บ้าน , ความจุของรัฐบาลได้อย่างมีประสิทธิภาพตอบสนองต่อ
ท้าทาย ไม่แน่นอน นี้เพิ่มใหม่การเขียนโปรแกรมคืนสู่สังคมให้มีประสิทธิภาพ
ที่อยู่ช่องโหว่ที่เผชิญหน้ากับผู้ ofws .การติดตามผลของผู้ที่ให้ทุนฝึกอบรมสำหรับผู้ประกอบการ
และจะเป็นประโยชน์ในการประเมินประสิทธิผลของการตอบสนองนี้

10 . รายงานระบุว่า หลาย ofws พลัดถิ่นที่ availed ของเงินกู้ถูก
ไม่สามารถชําระเงินกู้ของพวกเขา ( opiniano 2010a , ) แนวโน้มที่จะให้ผู้ประกอบการ

พลัดถิ่น ofws ต้องทบทวนผู้ประกอบการและอาจเป็นทางเลือกที่ทำงานได้กับพลัดถิ่น
แรงงานข้ามชาติในระหว่างการตกต่ำทางเศรษฐกิจ
รัฐบาลริเริ่มขั้นตอนสำคัญในการรวบรวมข้อมูลเพื่อตรวจสอบวิกฤตเศรษฐกิจและผลกระทบต่อ
ofws ผ่านการตั้งค่าของโต๊ะช่วยเหลือในสนามบินระหว่างประเทศ ภูมิภาค และ ใน
จังหวัด และรายงานของบาง 41 polos เลือกประเทศปลายทาง ข้อมูล
สร้างโดยสำนักงานเหล่านี้เป็นข้อมูลให้ โดยทีมของเจ้าหน้าที่ใช้

ไต้หวันและประเทศอาจจะเรียง ประมวลผลและวิเคราะห์จุดเรียนรู้ และเป็นพื้นฐานสำหรับการสร้างคอลเลกชัน
แนวทางเพิ่มเติมระบบของข้อมูลเป็นข้อมูลสำหรับนโยบาย .