1. IntroductionThe need for agricul

1. Introduction
The need for agriculture to give increased yields and be more
sustainable has prompted research and development to focus on
identifying new and practical pest control methods that do not
depend on chemical pesticides. New approaches have included
introducing chemical pesticides with a more benign environmental
profile and increased selectivity, the adoption of pest-resistant or
pest-tolerant crops and the use of novel and effective microbial
biocontrol agents. Among the various methods for aflatoxin control,
the application of augmentative biological control for reducing
aflatoxin contamination in peanuts, cotton and corn is certainly one
example of a successful application of the strategy (Amaike and
Keller, 2011). Aflatoxins are toxic, hepatocarcinogenic secondary
metabolites produced mainly by the fungus Aspergillus flavus and
closely related species (Payne and Brown, 1998). A. flavus is ubiquitous
in the environment with soil and crop residues being its
natural habitat (Abbas et al., 2008a, 2008b). In the soil, the fungus
lives as a saprophyte participating in the cycle of soil organic
matter. Conidia produced by A. flavus in soil are dispersed by wind,
insects and other vectors, enabling them to inoculate new host
plants. In corn the fungus colonizes silk tissues, then grows down
the silks to the kernels where it can infect developing kernels and
go on to produce aflatoxins (Scheidegger and Payne, 2003). Infection
and colonization of tissues are facilitated when plants are
stressed, for example by high temperature and drought (Abbas
et al., 2008b).
Aflatoxin contamination of food and feed is a serious health
concern worldwide and consequently it is regulated in many
countries (Wu and Khlangwiset, 2010). Since direct and indirect
economic

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. แนะนำ
ต้องการเกษตรให้เพิ่มผลผลิต และสามารถเพิ่มเติม
ยั่งยืนได้ให้วิจัยและพัฒนาเพื่อโฟกัสบน
ระบุวิธีการควบคุมศัตรูพืชใหม่ และการปฏิบัติที่ไม่
พึ่งสารเคมียาฆ่าแมลง รวมใหม่ ๆ
แนะนำสารเคมียาฆ่าแมลงที่ มีความอ่อนโยนมากขึ้นสิ่งแวดล้อม
เพิ่มใว ของพืชทนและโพรไฟล์ หรือ
พืชป้องกันศัตรูพืชและการใช้ของนวนิยายและจุลินทรีย์มีประสิทธิภาพ
biocontrol แทน ระหว่างวิธีการต่าง ๆ สำหรับการควบคุม aflatoxin,
ใช้ควบคุม augmentative สำหรับลด
aflatoxin ปนเปื้อนในถั่วลิสง ฝ้าย และข้าวโพดเป็นหนึ่ง
ตัวอย่างของโปรแกรมประยุกต์ที่ประสบความสำเร็จของกลยุทธ์ (Amaike และ
เคลเลอร์ 2011) Aflatoxins มีพิษ รอง hepatocarcinogenic
metabolites ที่ผลิต โดยเชื้อรา Aspergillus flavus และ
สัมพันธ์พันธุ์ (Payne และ Brown, 1998) A. flavus จะแพร่หลาย
ในสภาพแวดล้อมกับดินและพืชตกเป็นของ
อยู่อาศัยตามธรรมชาติ (al. et ระเบิด 2008a, 2008b) ในดิน เชื้อรา
ชีวิตเป็น saprophyte ร่วมในวงจรของดินอินทรีย์
เรื่อง Conidia ที่ผลิต โดย A. flavus ในดินจะกระจายตามลม,
แมลงและเวกเตอร์อื่น ๆ ทำให้ฉีดโฮสต์ใหม่
พืช ในข้าวโพด เห็ดรา colonizes เนื้อเยื่อไหม แล้วขยายลง
ผ้าไหมเพื่อที่จะสามารถติดเชื้อพัฒนาเมล็ดเมล็ด และ
ไประบบ aflatoxins ผลิต (Scheidegger และ Payne, 2003) ติดเชื้อ
และอำนวยความสะดวกสนามของเนื้อเยื่อเมื่อพืช
เน้น เช่นภัยแล้งและอุณหภูมิสูง (ระเบิด
et al., 2008b) .
Aflatoxin ปนเปื้อนของอาหารและอาหารสุขภาพที่ร้ายแรงคือ
เกี่ยวข้องทั่วโลก และดังนั้น จึงกำหนดใน
(วูและ Khlangwiset, 2010) ทางตรง และทางอ้อม
เศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1 การแนะนำ
ที่จำเป็นสำหรับการทำการเกษตรที่จะให้อัตราผลตอบแทนที่เพิ่มขึ้นและจะมีมากขึ้น
อย่างยั่งยืนได้รับแจ้งการวิจัยและพัฒนามุ่งเน้นไปที่
การระบุวิธีการควบคุมศัตรูพืชใหม่และการปฏิบัติที่ไม่ได้
ขึ้นอยู่กับสารเคมี แนวทางใหม่ได้รวม
การแนะนำสารเคมีที่มีพิษเป็นภัยต่อสิ่งแวดล้อมมากขึ้น
รายละเอียดและการเลือกที่เพิ่มขึ้นการรับเลี้ยงบุตรบุญธรรมของศัตรูพืชที่ทนหรือ
พืชศัตรูพืชที่ทนต่อและการใช้ของนวนิยายและมีประสิทธิภาพของจุลินทรีย์
ตัวแทนการควบคุมทางชีวภาพ ในบรรดาวิธีการต่างๆในการควบคุมอะฟลาท็อกซิน,
การประยุกต์ใช้การควบคุมทางชีวภาพซึ่งเพิ่มขึ้นเพื่อลด
การปนเปื้อนอะฟลาท็อกซินในถั่วลิสง, ผ้าฝ้ายและข้าวโพดเป็นหนึ่ง
ตัวอย่างของโปรแกรมที่ประสบความสำเร็จของกลยุทธ์ที่ (Amaike และ
เคลเลอร์, 2011) aflatoxins เป็นพิษรอง hepatocarcinogenic
สารผลิตส่วนใหญ่โดยเชื้อรา Aspergillus flavus และ
สายพันธุ์ที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิด (เพนและบราวน์, 1998) A. flavus เป็นที่แพร่หลาย
ในสภาพแวดล้อมที่มีดินและพืชตกค้างเป็นที่
อยู่อาศัยตามธรรมชาติ (อับบาส et al., 2008a, 2008b) ในดินเชื้อรา
อาศัยอยู่เป็น saprophyte มีส่วนร่วมในวงจรของดินอินทรีย์
สาร สปอร์ที่ผลิตโดย A. flavus ในดินจะแพร่ระบาดโดยลม
และแมลงพาหะอื่น ๆ ที่ทำให้พวกเขาที่จะฉีดวัคซีนโฮสต์ใหม่
พืช ในข้าวโพดเชื้อราอาณานิคมเนื้อเยื่อผ้าไหมแล้วเติบโตลง
เส้นไหมที่จะเมล็ดที่สามารถติดเชื้อการพัฒนาเมล็ดและ
ไปในการผลิต AFLATOXINS (Scheidegger และเพน 2003) การติดเชื้อ
และการล่าอาณานิคมของเนื้อเยื่อได้รับการอำนวยความสะดวกเมื่อพืชได้รับการ
เน้นเช่นโดยอุณหภูมิสูงและภัยแล้ง (อับบาส
et al., 2008b)
การปนเปื้อนอะฟลาท็อกซินในอาหารและอาหารสัตว์เป็นสุขภาพที่ร้ายแรง
ทั่วโลกและความกังวลจึงได้มีการควบคุมในหลาย
ประเทศ (Wu และ Khlangwiset, 2010) ตั้งแต่ตรงและทางอ้อม
ทางเศรษฐกิจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
ต้องการเพื่อการเกษตรให้เพิ่มผลผลิตและเป็นมากขึ้น
ยั่งยืนได้รับการวิจัย และพัฒนาเพื่อมุ่งเน้น
ระบุใหม่และวิธีการควบคุมศัตรูพืชในการปฏิบัติจริงไม่ได้
ขึ้นอยู่กับสารเคมียาฆ่าแมลง วิธีใหม่ได้รวม
แนะนำยาฆ่าแมลงเคมีกับสิ่งแวดล้อม
อ่อนโยนมากขึ้นและเพิ่มโปรไฟล์ , การเลือก , การยอมรับของศัตรูพืชดื้อยาหรือ
ศัตรูพืชใจกว้างพืชและใช้ใหม่และมีประสิทธิภาพของจุลินทรีย์
ไบโอคอนโทรลตัวแทน ในบรรดาวิธีการต่างๆเพื่อควบคุมปริมาณการใช้สารชีวภาพในการควบคุม
,
แต่งเติมเพื่อลดการปนเปื้อนอะฟลาทอกซินในถั่วลิสง ข้าวโพด ฝ้าย และแน่นอนหนึ่ง
ตัวอย่างของโปรแกรมประยุกต์ที่ประสบความสําเร็จของกลยุทธ์ ( amaike และ
เคลเลอร์ , 2011 ) ซินถูกพิษ hepatocarcinogenic มัธยม
สารที่ผลิตโดยเชื้อรา Aspergillus flavus ส่วนใหญ่เป็นชนิดที่เกี่ยวข้องอย่างใกล้ชิดและ
( เพนและสีน้ำตาล , 1998 ) A . flavus เป็นที่แพร่หลาย
ในสภาพแวดล้อมด้วยดินและเศษพืชเป็นถิ่นที่อยู่ของมัน
ธรรมชาติ ( Abbas et al . , 2008a 2008b , ) ในดิน เชื้อรา
ชีวิตเป็นสปอโรไฟต์ที่เข้าร่วมในรอบของดินอินทรีย์
ก็ตาม นี้ผลิตโดย A . flavus ในดินจะแพร่ระบาดโดยลม
แมลงและเวกเตอร์อื่น ๆ ให้แก่พืชเป็นเจ้าภาพ
ใหม่ เชื้อราในข้าวโพด colonizes เนื้อเยื่อผ้าไหม แล้วจะลง
เส้นไหมให้เมล็ดที่สามารถติดเชื้อพัฒนาเคอร์เนล และ
ไปผลิตสารอะฟลาทอกซิน ( scheidegger และ เพย์น , 2003 )
และกลุ่มเนื้อเยื่อการติดเชื้อเกิดเมื่อพืช
เครียด เช่น อุณหภูมิสูง และภัยแล้ง ( Abbas
et al . ,2008b ) .
ปริมาณการปนเปื้อนของอาหารและอาหารสัตว์เป็นร้ายแรงสุขภาพ
ความกังวลทั่วโลก และจึงจะได้รับการควบคุมในหลายประเทศ ( Wu และ khlangwiset
, 2010 ) ตั้งแต่ตรง
ทางเศรษฐกิจและทางอ้อม