In McKinney, Texas, young black tee

In McKinney, Texas, young black teenagers went to a pool party in a community swimming pool in June. White neighbours did not take kindly to their presence in this public pool. One woman, Tracey Carver-Allbritton, and her friend began to yell at the teenagers—“go back to where you came from” and “back to section 8 housing” (section 8 housing is public housing, typically used by the poor). A man named Sean Toon, who had been previously jailed for animal abuse and violence, called the police to have them remove the black teenagers from the pool. At this point, it could have been possible for the police to see that this was not an issue of trespassing (the teenagers had been invited to a party) but one of racism, of those who objected to black bodies in the public pool. But that was not what happened. The police officers yelled at the black teenagers, mainly at the black girls, and asked them to leave. When they talked back, the officers—particularly David Eric Casebolt—went ballistic. Casebolt grabbed a 15-year-old girl, threw her to the ground and put his body weight on her back. Then, when some teenaged boys came to her rescue, he drew his gun and pointed it threateningly at them. It was a hostile and dangerous situation. The police came to uphold the prejudices of some people against the rights of the others.

Protests broke out across the country, just as they have for some of the other outrages, forcing the resignation of Casebolt. As the sociologists put it, “protests often serve as one of few avenues for expressing anger and frustration with the prevailing social order”. On the surface, these protests appear to be a continuation of the Civil Rights Movement—linking the current dissatisfaction to the history of the fight for rights. While that is true, it is not fully accurate. The “institutional policies” that define the current conditions are not rooted in older forms of discrimination but in more recent actions.

During the 1990s, the attack on welfare and poverty came alongside the growth of policing and prisons. The gun—rather than education and dignity—was the response to starvation. Protests against police violence in that decade led to the creation of civilian police oversight boards. These boards, which are largely defunct, occasionally reappear to good effect. In Los Angeles, the civilian oversight board found that police officers had acted inappropriately when they killed Ezell Ford, a mentally ill black man.

These protests do not exhaust the rage in the U.S. The real rage is not black rage, says Emory University Professor Carol Anderson, but “white rage”. Black rage might “capture attention” and it does often lead to investigations and reconsideration of policy. But it is not as powerful as the more sedate white rage. What is this rage? It “smoulders in meetings where officials redraw precincts to dilute African American voting strength or seek to slash the government payrolls that have long served as sources of black employment”, Anderson says. In other words, it sets the “institutional policies” that end up with a police officer pointing a gun at a black teenager. This rage “carries an aura of respectability”, Anderson says. It runs the courts and the legislatures and sets the policies that allow Tracey Carver-Allbritton to curse at teenagers and Casebolt to take his gun out and wave it at them.
































Comments:



Your Name:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ใน McKinney เท็กซัส วัยรุ่นดำหนุ่มไปปาร์ตี้สระว่ายน้ำในสระว่ายน้ำชุมชนในเดือนมิถุนายน ใส่สีขาวไม่จะกรุณาให้พวกสระสาธารณะนี้ ผู้หญิงคนหนึ่ง แทรคเซย์พัก-Allbritton และเพื่อนของเธอเริ่มร้องที่วัยรุ่น — "กลับไปยังคุณมาจากไหน" และ "กลับไปอยู่อาศัยส่วน 8" (ส่วน 8 หมู่บ้านคือ การเคหะ โดยทั่วไปใช้ โดยคนจน) คนที่ชื่อตูนฌอน ที่ได้รับก่อนหน้านี้คุกละเมิดสิทธิสัตว์และความรุนแรง เรียกตำรวจไปให้วัยรุ่นสีดำออกสระว่ายน้ำ จุดนี้ มันไม่ได้สามารถตำรวจเห็นว่า นี่ไม่ใช่ปัญหาของการบุกรุก (วัยรุ่นที่ได้รับเชิญไปงานเลี้ยง) แต่หนึ่งเหยียด ที่ objected เพื่อร่างกายที่ดำน้ำในสระสาธารณะ แต่ไม่ไม่มีอะไรเกิดขึ้น เจ้าหน้าที่ตำรวจที่วัยรุ่นสีดำ ส่วนใหญ่ที่ผู้หญิงสีดำ yelled และขอให้ปล่อย เมื่อพูดไป เจ้าหน้าที่ — โดยเฉพาะ David Eric Casebolt — ไป ballistic Casebolt คว้าสาวอายุ 15 ปี เธอโยนไปพื้นดิน และใส่ของน้ำหนักร่างกายเธอกลับ เมื่อชายบาง teenaged มาช่วยเหลือเธอ เขาดึงปืนของเขา แล้วชี้ threateningly ที่พวกเขา มันเป็นสถานการณ์ที่อันตราย และศัตรู ตำรวจมาค้ำอคติของบางคนกับสิทธิของผู้อื่น ประท้วงร้องไห้ทั่วประเทศ พวกเขา มีของอื่น ๆ outrages บังคับให้ลาออกของ Casebolt เป็นการพูดใส่มัน "ประท้วงมักจะทำหน้าที่เป็น avenues น้อยสำหรับกำลังโกรธและแห้วกับใบสังคมยึดอย่างใดอย่างหนึ่ง" บนพื้นผิว ประท้วงเหล่านี้ปรากฏ เป็นความต่อเนื่องของขบวนการสิทธิพลเมือง – ความไม่พอใจปัจจุบันเชื่อมโยงกับประวัติศาสตร์การต่อสู้สิทธิ ในขณะที่เป็นจริง ไม่ถูกต้องครบถ้วน "สถาบันนโยบาย" ที่กำหนดสภาพไม่มีราก ในรูปแบบเก่าของการเลือกปฏิบัติ แต่ ในการดำเนินการล่าสุด ในช่วงปี 1990 มาโจมตีสวัสดิการและปัญหาความยากจนควบคู่ไปกับการเติบโตมากกว่าการรักษาและคุมขัง ปืน — แทนที่จะศึกษาและศักดิ์ศรี — มีการตอบสนองต่อความอดอยาก การประท้วงตำรวจรุนแรงในทศวรรษที่นำไปสู่การสร้างบอร์ดกำกับดูแลตำรวจพลเรือน บอร์ดเหล่านี้ ซึ่งเป็นส่วนใหญ่ defunct บางครั้งให้ผลดีปรากฏขึ้นอีกครั้ง ในลอสแอนเจลิส คณะกรรมการกำกับดูแลพลเรือนพบว่า เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ดำเนินสมเมื่อพวกเขาฆ่า Ezell ฟอร์ด คนดำใจป่วย ประท้วงเหล่านี้ไอความโกรธในสหรัฐอเมริกา โกรธจริงไม่ดำโกรธ ว่า Emory มหาวิทยาลัยศาสตราจารย์แครอลแอนเดอร์สัน แต่ "ขาวโกรธ" ดำโกรธอาจ "จับความสนใจ" และมันมักจะนำไปสู่การสืบสวนและ reconsideration ของนโยบาย แต่ไม่มีประสิทธิภาพที่ความโกรธขาวขรึมมากขึ้น ความโกรธนี้คืออะไร มัน "smoulders ในการประชุมที่เจ้าหน้าที่ออกรีด การ dilute แอฟริกันอเมริกันออกเสียงแข็งพยายามเฉือนค่าจ้างอีกรัฐบาลที่ได้ทำหน้าที่เป็นแหล่งการจ้างงานดำยาว" แอนเดอร์สันกล่าวว่า ในคำอื่น ๆ มันตั้ง "สถาบันนโยบาย" ที่มีนายตำรวจชี้ปืนไปที่วัยรุ่นสีดำ ความโกรธนี้ "ดำเนินการ aura respectability" แอนเดอร์สันกล่าวว่า มันทำงานศาลและการ legislatures และกำหนดนโยบายที่อนุญาตให้ Allbritton พักแทรคเซย์ด่าที่วัยรุ่นและ Casebolt ปืนของเขาออก และคลื่นที่ ความคิดเห็น: ชื่อของเธอ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใน McKinney, เท็กซัส, วัยรุ่นหนุ่มผิวดำไปงานปาร์ตี้สระว่ายน้ำในสระว่ายน้ำของชุมชนในเดือนมิถุนายน เพื่อนบ้านสีขาวไม่ได้ใช้กรุณาให้พวกเขาอยู่ในสระว่ายน้ำสาธารณะ ผู้หญิงคนหนึ่ง, Tracey แกะสลัก-Allbritton และเพื่อนของเธอเริ่มที่จะตะโกนใส่ teenagers- "กลับไปที่คุณมาจาก" และ "กลับไปที่มาตรา 8 ที่อยู่อาศัย" (มาตรา 8 ที่อยู่อาศัยเป็นที่อยู่อาศัยของประชาชนโดยทั่วไปที่ใช้โดยที่ไม่ดี) ผู้ชายคนหนึ่งชื่อฌอนจินที่ได้รับการตัดสินจำคุกก่อนหน้านี้สำหรับการทารุณสัตว์และความรุนแรงที่เรียกว่าตำรวจจะมีพวกเขาเอาวัยรุ่นสีดำจากสระว่ายน้ำ ณ จุดนี้มันอาจจะเป็นไปได้สำหรับตำรวจที่จะเห็นว่านี้ไม่ได้เป็นเรื่องของการบุกรุก (วัยรุ่นได้รับเชิญไปงานเลี้ยง) แต่หนึ่งในชนชาติของผู้ที่คัดค้านร่างสีดำในสระว่ายน้ำสาธารณะ แต่นั่นก็เป็นสิ่งที่เกิดขึ้นไม่ได้ เจ้าหน้าที่ตำรวจตะโกนใส่วัยรุ่นสีดำส่วนใหญ่ที่สาว ๆ สีดำและถามพวกเขาที่จะออกจาก เมื่อพวกเขาพูดคุยกันหลังเจ้าหน้าที่โดยเฉพาะอย่างยิ่งเดวิดเอริค Casebolt-ไป ballistic Casebolt คว้าสาว 15 ปีโยนเธอลงไปที่พื้นและวางน้ำหนักตัวของเขาบนหลังของเธอ จากนั้นเมื่อเด็กชายวัยรุ่นบางคนมาช่วยเธอเขาดึงปืนของเขาและชี้ไปที่พวกเขากลัว มันเป็นสถานการณ์ที่ไม่เป็นมิตรและเป็นอันตราย ตำรวจมาเพื่อรักษาอคติของคนบางคนกับสิทธิของผู้อื่น. โพล่งออกมาประท้วงทั่วประเทศเช่นเดียวกับที่พวกเขาได้สำหรับบางส่วนของเฮงซวยอื่น ๆ บังคับให้ลาออกของ Casebolt ในฐานะที่เป็นนักสังคมวิทยาวาง "ประท้วงมักจะทำหน้าที่เป็นหนึ่งในไม่กี่ลู่ทางสำหรับการแสดงความโกรธและความไม่พอใจกับการจัดระเบียบสังคมในขณะนั้น" บนพื้นผิวการประท้วงเหล่านี้ดูเหมือนจะเป็นความต่อเนื่องของสิทธิพลเมืองเชื่อมโยงการเคลื่อนไหวไม่พอใจในปัจจุบันกับประวัติศาสตร์ของการต่อสู้เพื่อสิทธิมนุษยชน ในขณะที่เป็นจริงมันไม่ถูกต้องอย่างเต็มที่ "นโยบายสถาบัน" ที่กำหนดสภาพปัจจุบันไม่ได้หยั่งรากลึกในรูปแบบเก่าของการเลือกปฏิบัติในการดำเนินการ แต่เมื่อเร็ว ๆ นี้. ในช่วงปี 1990 การโจมตีในสวัสดิการและความยากจนมาควบคู่ไปกับการเจริญเติบโตของการรักษาและเรือนจำ ปืนมากกว่าการศึกษาและศักดิ์ศรี-คือการตอบสนองต่อความอดอยาก การประท้วงต่อต้านการใช้ความรุนแรงตำรวจในทศวรรษที่นำไปสู่การสร้างการกำกับดูแลของคณะกรรมการตำรวจพลเรือน โต๊ะเหล่านี้ซึ่งเป็นตายส่วนใหญ่เกิดขึ้นอีกครั้งเป็นครั้งคราวเพื่อผลดี ใน Los Angeles, คณะกรรมการกำกับดูแลพลเรือนพบว่าเจ้าหน้าที่ตำรวจได้ทำหน้าที่ไม่เหมาะสมเมื่อพวกเขาถูกฆ่าตาย Ezell ฟอร์ดสีดำคนป่วยทางจิต. การประท้วงเหล่านี้ไม่หมดความโกรธในสหรัฐอเมริกาโกรธจริงไม่โกรธสีดำมหาวิทยาลัยเอมอรีศาสตราจารย์แครอลกล่าวว่า เดอร์สัน แต่ "ความโกรธสีขาว" โกรธสีดำอาจจะ "ดึงดูดความสนใจ" และมันไม่มักจะนำไปสู่การสอบสวนและการพิจารณาของนโยบาย แต่มันก็ไม่ได้มีประสิทธิภาพเท่าที่โกรธมากขึ้นใจเย็นสีขาว ความโกรธนี้คืออะไร? มัน "smoulders ในการประชุมเจ้าหน้าที่ที่วาดอันน่าจะเจือจางความแรงของการออกเสียงลงคะแนนแอฟริกันอเมริกันหรือพยายามที่จะลดการจ้างงานภาครัฐที่มีหน้าที่ตราบใดที่แหล่งที่มาของการจ้างงานดำ" เดอร์สันกล่าวว่า ในคำอื่น ๆ จะกำหนด "นโยบายสถาบัน" ที่จบลงด้วยเจ้าหน้าที่ตำรวจชี้ปืนที่วัยรุ่นสีดำ นี้ความโกรธ "อุ้มกลิ่นอายของความเหมาะสม" เดอร์สันกล่าวว่า มันทำงานศาลและ legislatures และกำหนดนโยบายที่ช่วยให้ช่างแกะสลัก Tracey-Allbritton จะสาปแช่งที่วัยรุ่นและ Casebolt ที่จะใช้ปืนของเขาออกและคลื่นมันที่พวกเขา. ความคิดเห็น: ชื่อของคุณ:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน McKinney , เท็กซัส , หนุ่มวัยรุ่นผิวดำไปปาร์ตี้ริมสระในชุมชน สระว่ายน้ําในเดือนมิถุนายน เพื่อนบ้านขาวไม่ปราณีของตนในสระน้ำสาธารณะนี้ ผู้หญิงคนเดียว เทรซี่ แกะสลัก allbritton , เพื่อนของเธอและเริ่มที่จะตะโกนที่วัยรุ่น - " กลับไปที่ที่เธอจากมา " และ " กลับมาถึง 8 ส่วนที่อยู่อาศัย " ( มาตรา 8 ที่อยู่อาศัยการเคหะ , โดยปกติจะใช้โดยคนจน )