Ponds sediment plays an important r

Ponds sediment plays an important role in nutrients cycling by
retaining or releasing nutrients. Moriarty (1996) strongly advocated
the use of probiotics amendments in aquacultural pond. Suhendra
et al. (1997) found that routine use of commercial probiotics in a
shrimp farm in West Java resulted in reduced organic matter
accumulation, improved water quality and enhanced environmental
conditions. Our data showed decreased concentrations of TP, TIP, TN
and TOC in sediment after the ponds treated with commercial
probiotics. We concluded that the probiotics played an important
role of nutrient cycling and improved the shrimp pond environment.
Reducing sediment nutrient level in our shrimp ponds was in
agreement with a previous study that nitrogen level in water
was significantly (Pb0.05) decreased after the probiotic additions
(Wang et al., 2005). A lower amount of TP was observed in the early
phase of the culture period (20–60 d). A similar finding was reported
by Matias et al. (2002), who reported the improved initial water
quality by addition of commercial microbial products in tropical
shrimp (Penaeus monodon) cultural ponds. Our data also showed that
the addition of the probiotics to shrimp ponds did not result in
significant improvement of the amount of TP between 80–120 days.
During intensive shrimp culture process, it was common to
accumulate high density of organic material in the pond bottom
originated from unused feed, feces and plankton die-offs (Avnimelech
et al., 1995). As a consequence, nutrient (N, P and C) level in pond
sediment are usually higher in the final phase compared with the
starting phase through the accumulation. Our findings were similar to
that of Green and Boyd (1995), who reported that significantly greater
N, P and organic matter concentrations were in pre-drain samples,
indicating pond sediment was a major nutrient sink.
Zhou et al. (2001) reported that the fish feces in different sites of
sediment associated with caged culture of Oreochromis niloticus
exhibited a remarkable APA as compared with the control in a shallow
Chinese freshwater lake (Lake Donghu). In contrast, no significant APA
differences were detected between the treatment and control ponds
in our study. This discrepancy may be resulted from the difference
amount of the supplemented materials. In addition, the APA was
increased following time, and relative higher activities were found in
the final phase (80–120 days), which may due to the nutrient
accumulation in the pond sediment.
In summary, the probiotics application significantly decreased the
amount of TN and TOC in pond sediment. Total P and TIP in sediment
were also reduced at certain periods of the culture. However, no
significant difference was detected in sediment APA and TOP between
treatment and the control. Although more research for the application
technologies and the optimization of the commercial products are still
needed, proper application of probiotics will improve sediment
environment for shrimp culture and yield in ponds.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บ่อตะกอนมีบทบาทสำคัญในสารอาหารที่ปั่นจักรยานด้วยรักษา หรือปล่อยสารอาหาร Moriarty (1996) ขอ advocatedการใช้ probiotics แก้ไขในบ่อ aquacultural Suhendraal. ร้อยเอ็ด (1997) พบที่ใช้งานประจำของ probiotics พาณิชย์ในการฟาร์มกุ้งในชวาตะวันตกส่งผลให้อินทรีย์ลดลงรวบรวม ปรับปรุงคุณภาพน้ำ และปรับปรุงสิ่งแวดล้อมเงื่อนไขการ ข้อมูลแสดงให้เห็นว่าความเข้มข้นลดลงของ TP แนะนำ TNและ TOC ในตะกอนจากบ่อที่รับการพาณิชย์probiotics เราสรุปว่า probiotics ที่เล่นมีความสำคัญบทบาทของธาตุอาหารขี่จักรยาน และปรับปรุงสภาพแวดล้อมบ่อกุ้งลดระดับธาตุอาหารตะกอนในบ่อกุ้งของเราอยู่ในข้อตกลงกับก่อนหน้านี้ศึกษาให้ระดับไนโตรเจนในน้ำได้อย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.05) ลดลงหลังจากเพิ่มโปรไบโอติกส์(Wang et al., 2005) ยอดเงินต่ำกว่าของ TP ถูกสังเกตในช่วงระยะของรอบระยะเวลาวัฒนธรรม (20 – 60 d) รายงานการค้นหาที่คล้ายกันโดย Matias et al. (2002), ผู้รายงานน้ำเริ่มดีขึ้นคุณภาพ โดยเพิ่มผลิตภัณฑ์จุลินทรีย์ทางการค้าในเขตร้อนกุ้ง (กุ้งกุลาดำ) วัฒนธรรมบ่อ ข้อมูลยัง ชี้ให้เห็นว่าไม่ได้ทำเพิ่มของ probiotics กับบ่อกุ้งปรับปรุงที่สำคัญของจำนวน TP ระหว่าง 80 – 120 วันในระหว่างกระบวนการวัฒนธรรมกุ้งเข้มข้น มันเป็นไปสะสมความหนาแน่นสูงของวัสดุอินทรีย์ในบ่อด้านล่างเริ่มต้นจากใช้อาหาร อุจจาระ และแพลงก์ตอน die-offs (Avnimelechและ al., 1995) เป็นสัจจะ ระดับธาตุอาหาร (N, P และ C) ในบ่อตะกอนจะสูงกว่าปกติในระยะสุดท้ายเปรียบเทียบกับการกำลังเริ่มระยะทางสะสม ผลการวิจัยของเราก็คล้ายกับที่เขียวและ Boyd (1995), ที่รายงานมากขึ้นอย่างมีนัยสำคัญที่N, P และอินทรีย์ความเข้มข้นอยู่ในท่อระบายน้ำก่อนตัวอย่างแสดงบ่อตะกอนได้รับธาตุอาหารสำคัญโจว et al. (2001) รายงานว่า อุจจาระปลาในไซต์อื่นของตะกอนที่เกี่ยวข้องกับวัฒนธรรม caged ของปลานิลจัดแสดงอาป้าโดดเด่นเมื่อเทียบกับการควบคุมในตื้นจีนน้ำจืดทะเลสาบ (ทะเลสาบตงหู) ในทางตรงข้าม อาป้าไม่สำคัญพบความแตกต่างระหว่างบ่อบำบัดและการควบคุมในการศึกษาของเรา ความขัดแย้งนี้อาจเป็นผลมาจากความแตกต่างจำนวนวัสดุ supplemented นอกจากนี้ อาป้าถูกเวลาต่อไปนี้เพิ่มขึ้น และกิจกรรมสัมพันธ์สูงพบในระยะสุดท้าย (80 – 120 วัน), ซึ่งอาจเนื่องจากธาตุอาหารสะสมในตะกอนบ่อในสรุป ใช้ probiotics มากลดการยอดเงินของ TN และ TOC ในบ่อตะกอน รวม P และคำแนะนำในตะกอนนอกจากนี้ยังได้ลดลงในช่วงเวลาของวัฒนธรรม อย่างไรก็ตาม ไม่ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญพบในตะกอนอาป้าและด้านระหว่างรักษาและการควบคุม แม้ว่าขึ้นวิจัยสำหรับแอพลิเคชันเทคโนโลยีและการเพิ่มประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ในเชิงพาณิชย์จะยังคงเหมาะสม การใช้ probiotics จะเพิ่มตะกอนสภาพแวดล้อมวัฒนธรรมกุ้งและผลผลิตในบ่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตะกอนบ่อมีบทบาทสำคัญในการขี่จักรยานสารอาหารโดย
การรักษาหรือปล่อยสารอาหาร อริอาร์ตี้ (1996) แรงสนับสนุน
การใช้งานของการแก้ไขโปรไบโอติกในบ่อเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ Suhendra
และคณะ (1997) พบว่าการใช้กิจวัตรประจำวันของโปรไบโอติกในเชิงพาณิชย์ใน
การเลี้ยงกุ้งในชวาตะวันตกส่งผลในเรื่องการลดอินทรีย์
สะสมคุณภาพน้ำที่ดีขึ้นและการปรับปรุงสิ่งแวดล้อม
เงื่อนไข ข้อมูลของเราแสดงให้เห็นว่าสามารถลดระดับของ TP, เคล็ดลับ, เทนเนสซี
และ TOC ในดินตะกอนบ่อหลังจากที่รับการรักษาด้วยการค้า
โปรไบโอติก เราได้ข้อสรุปว่าโปรไบโอติกเล่นที่สำคัญ
บทบาทของการขี่จักรยานของสารอาหารและการปรับปรุงสภาพแวดล้อมของบ่อเลี้ยงกุ้ง.
ลดระดับสารอาหารตะกอนในบ่อเลี้ยงกุ้งของเราอยู่ใน
ข้อตกลงกับการศึกษาก่อนหน้านี้ที่ระดับไนโตรเจนในน้ำ
อย่างมีนัยสำคัญ (Pb0.05) ลดลงหลังจากที่โปรไบโอติก เพิ่มเติม
(Wang et al., 2005) จำนวนเงินที่ลดลงของ TP พบว่าในช่วงต้น
ขั้นตอนของระยะเวลาการเลี้ยง (20-60 ง) การค้นพบที่คล้ายกันถูกรายงาน
โดย Matias และคณะ (2002) ที่รายงานที่ดีขึ้นน้ำเริ่มต้น
ที่มีคุณภาพโดยการเพิ่มของผลิตภัณฑ์จุลินทรีย์ในเชิงพาณิชย์ในเขตร้อน
กุ้ง (Penaeus monodon) บ่อวัฒนธรรม ข้อมูลของเรายังพบว่า
การเพิ่มขึ้นของโปรไบโอติกเพื่อบ่อเลี้ยงกุ้งไม่ได้ผลใน
การปรับปรุงที่สำคัญของจำนวนเงินของ TP ระหว่าง 80-120 วัน.
ในระหว่างขั้นตอนการเพาะเลี้ยงกุ้งกุลาดำแบบมันเป็นเรื่องธรรมดาที่จะ
สะสมความหนาแน่นสูงของวัสดุอินทรีย์ในบ่อด้านล่าง
มาจากฟีดที่ไม่ได้ใช้อุจจาระและแพลงก์ตอนตายไม่ชอบ (Avnimelech
et al., 1995) เป็นผลให้สารอาหาร (ไนโตรเจนฟอสฟอรัสและ C) ระดับในบ่อ
ตะกอนมักจะสูงขึ้นในขั้นตอนสุดท้ายเมื่อเทียบกับ
ขั้นตอนการเริ่มต้นผ่านการสะสม ค้นพบของเรามีความคล้ายคลึงกับ
ที่ของสีเขียวและบอยด์ (1995) ที่รายงานว่ามีนัยสำคัญมากขึ้น
ไนโตรเจนฟอสฟอรัสและความเข้มข้นของสารอินทรีย์ที่อยู่ในตัวอย่างก่อนท่อระบายน้ำ,
แสดงให้เห็นตะกอนบ่อได้รับสารอาหารที่สำคัญจม.
โจวและคณะ (2001) รายงานว่าอุจจาระปลาในสถานที่แตกต่างกันของ
ตะกอนที่เกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมขังของปลานิล
จัดแสดงที่น่าทึ่ง APA เมื่อเทียบกับการควบคุมในตื้น
ทะเลสาบน้ำจืดจีน (ทะเลสาบ Donghu) ในทางตรงกันข้ามไม่มีนัยสำคัญ APA
แตกต่างตรวจพบระหว่างการรักษาและบ่อควบคุม
ในการศึกษาของเรา ความแตกต่างนี้อาจจะเป็นผลมาจากความแตกต่างของ
ปริมาณของวัสดุเสริม นอกจากนี้ APA ได้รับการ
เพิ่มขึ้นครั้งต่อไปและกิจกรรมที่สูงขึ้นเมื่อเทียบถูกพบอยู่ใน
ขั้นตอนสุดท้าย (80-120 วัน) ซึ่งอาจเกิดจากสารอาหารที่
สะสมในดินตะกอนบ่อ.
ในการสรุปการประยุกต์ใช้โปรไบโอติกอย่างมีนัยสำคัญลดลง
ปริมาณของ เทนเนสซีและ TOC ในดินตะกอนบ่อ รวม P และเคล็ดลับในดินตะกอน
ที่ถูกลดลงในช่วงเวลาหนึ่งของวัฒนธรรม แต่ไม่มี
ความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญถูกตรวจพบในตะกอน APA และ TOP ระหว่าง
การรักษาและการควบคุม แม้ว่าการวิจัยมากขึ้นสำหรับการประยุกต์ใช้
เทคโนโลยีและการเพิ่มประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์ในเชิงพาณิชย์ยังคง
จำเป็นต้องใช้แอพลิเคชันที่เหมาะสมของโปรไบโอติกจะช่วยเพิ่มตะกอน
สภาพแวดล้อมสำหรับการเลี้ยงกุ้งและผลผลิตในบ่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บ่อดินมีบทบาทสำคัญในรังจักรยานโดย
รักษาหรือปล่อยสารอาหาร มอริอาตี้ ( 1996 ) ขอสนับสนุนการใช้โปรไบโอติก
แก้ไขใน aquacultural บ่อ suhendra
et al . ( 2540 ) พบว่า ใช้งานประจำของโปรไบโอติกทางการค้าใน
ฟาร์มกุ้งในชวาตะวันตก ส่งผลให้ลดการสะสมอินทรียวัตถุ
, คุณภาพน้ำที่ดีขึ้นและปรับปรุงสิ่งแวดล้อม
เงื่อนไขข้อมูลของเราพบลดลง ความเข้มข้นของฟอสฟอรัส , เคล็ดลับ , TN
และทีโอซีในตะกอนหลังบ่อรักษาด้วยค้า
โปรไบโอติก . เราสรุปได้ว่า โปรไบโอติก มีบท
ธาตุอาหารและการปรับปรุงสภาพแวดล้อมในบ่อเลี้ยงกุ้ง .
ลดระดับธาตุอาหารในดินบ่อเลี้ยงกุ้งของเราอยู่ในสอดคล้องกับการศึกษาก่อนหน้านี้ที่

ระดับไนโตรเจนในน้ำอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( pb0 .05 ) และหลังการเพิ่มโปรไบโอติก
( Wang et al . , 2005 ) จํานวนล่างของ TP พบว่าในขั้นตอนแรก
ช่วง วัฒนธรรม ( 20 - 60 D ) การค้นหาที่คล้ายกันรายงาน
โดย Matias et al . ( 2002 ) ซึ่งรายงานการปรับปรุงคุณภาพน้ำเบื้องต้น
โดยเติมจุลินทรีย์สำเร็จรูปในเชิงพาณิชย์ในกุ้งเขตร้อน
( Penaeus monodon ) บ่อทางวัฒนธรรม ข้อมูลยังแสดงให้เห็นว่า
เพิ่มของโปรไบโอติกในบ่อเลี้ยงกุ้ง ไม่ได้ส่งผลในการพัฒนาที่สำคัญของจํานวนของ TP ระหว่าง 80 - 120 วัน
ในระหว่างกระบวนการเลี้ยงกุ้งเข้มข้น มันเป็นเรื่องธรรมดา

สะสมความหนาแน่นสูงของวัสดุอินทรีย์ในบ่อ
มาจากไม่ได้ใช้อาหาร , อุจจาระและแพลงก์ตอนตายไม่ชอบ ( avnimelech
et al , . , 1995 ) ผลที่ตามมา , สารอาหาร ( N , P และ C ) ระดับในบ่อ
ตะกอนมักจะสูงกว่าในขั้นตอนสุดท้ายเมื่อเทียบกับ
เริ่มขั้นตอนผ่านการสะสม การค้นพบของเราเหมือนกัน

ของสีเขียว และ บอยด์ ( 1995 ) ที่รายงานว่ามีมากขึ้น
N , P และสารอินทรีย์ในตัวอย่างปริมาณก่อน ทุกชนิด
แสดงว่าดินบ่อเป็นหลัก ธาตุอาหาร จม .
โจว et al . ( 2001 ) รายงานว่าปลามูลในเว็บไซต์ที่แตกต่างกันของ
ที่เกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมของตะกอนในกรงเลี้ยงปลานิล
มีโดดเด่นอาภาเมื่อเทียบกับการควบคุมในระดับตื้น
จีนทะเลสาบน้ำจืด ( ทะเลสาบ Donghu ) ในทางตรงกันข้าม ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติระหว่างอาภา
ตรวจควบคุมและรักษาบ่อ
ในการศึกษาของเรา ความแตกต่างนี้อาจเนื่องมาจากความแตกต่าง
ปริมาณการเสริมวัสดุ นอกจากนี้EPA คือ
เพิ่มขึ้นตามเวลาและสูงกว่ากิจกรรมพบญาติ
ขั้นตอนสุดท้าย ( 80 - 120 วัน ) ซึ่งอาจเกิดจากการสะสมธาตุอาหารในดินบ่อ
.
สรุปได้ว่า โปรไบโอติก การลดลง
ปริมาณไนโตรเจนและ TOC ในบ่อตะกอน รวมเคล็ดลับในตะกอน
P และลดลงอย่างมีนัยสำคัญในบางช่วงเวลาของวัฒนธรรม แต่ไม่มี
ความแตกต่างที่ตรวจพบในดินตะกอนและในด้านบนระหว่าง
รักษาและการควบคุม แม้ว่าการวิจัยมากขึ้นสำหรับการประยุกต์ใช้
เทคโนโลยีและการเพิ่มประสิทธิภาพของผลิตภัณฑ์เชิงพาณิชย์ยังคง
ต้องการโปรแกรมที่เหมาะสมของโปรไบโอติกจะปรับปรุงดิน
สภาพแวดล้อมสำหรับการเลี้ยงกุ้ง และผลผลิตในบ่อ