Previous Chapter Next ChapterChapte

Previous Chapter Next Chapter
Chapter 180: Shan Ling

Chen Fan looked at Meng Hao and laughed heartily. Hearts filled with happiness, he and Meng Hao transformed into beams of prismatic light that shot off toward the other Solitary Sword Sect disciples.

When the man named Li saw Meng Hao approaching with Chen Fan, he frowned.

“My Junior Brother is acquainted with my Master and wishes to visit him,” said Chen Fan coolly in explanation. “He will accompany us back to the Sect.”

The man named Li said nothing. He simply turned and transformed into a colorful beam that shot up into the sky.

“Little Junior Brother, after we get to the Sect, I’ll go implore Master to take you as a disciple. Then we can be fellow Brothers of the Solitary Sword Sect. It shouldn’t be a very big deal. I’ve never asked anything of Master, so there’s an eighty to ninety percent chance he’ll agree. Of course, I expect he’ll only accept you as a novitiate. However, his Cultivation Base is at the Nascent Soul stage, so being one of his novitiates is still a high position within the Solitary Sword Sect.” It seemed Chen Fan already had Meng Hao’s future planned out meticulously.

Meng Hao hesitated for a moment, and then said, “Elder Brother, for the moment, I don’t think that’s necessary. I actually have some matters I need to take care of.”

“Little Junior Brother!” said Chen Fan, his expression suddenly very solemn. “I understand that you don’t want to join another Sect. I felt the same way back then. I only wanted to be a member of a single Sect for my entire life. However… we are Cultivators. Our Sect is the foundation of everything, especially in the Southern Domain. Anyone who is not a member of a Sect is a rogue Cultivator. Regardless of Cultivation base level, rogue Cultivators make progress only with great difficulty. Years can be wasted, and the results can be in vain.

“You need to listen to me in this matter. The Solitary Sword Sect is the number one Sect in the Southern Domain. It’s Dao Reserves are incredibly profound. It’s a place where both of us can grow up.”

Meng Hao didn’t respond.

As they traveled, Chen Fan continued to give him advice, all the way until afternoon of the next day. Eventually, the Solitary Sword Sect’s main gate appeared up ahead. Finally, Meng Hao nodded.

Chen Fan’s smile grew wider as he gazed at Meng Hao with the kind warmth of a member of the elder generation looking at a junior. Although he wasn’t very much older than Meng Hao, in his eyes, Meng Hao was still that young scholar who had just joined the Sect.

The Solitary Sword Sect was comprised of an enormous mountain, visible from far off in the distance. This mountain was the number one mountain in the entire Southern Domain, a hundred times larger than any other mountain.

The name of this mountain was… Solitary Dao Mountain!

Floating above it in the sky was another mountain that seemed to be a mirror image of it. From a distance, they made an outline like that of an hourglass. Anyone who caught sight of it for the first time would surely be shocked.

The name of the second mountain was… Solitary Sword Mountain!

The mountains were so large that it was almost impossible to look from one end to the other in a single glance. Meng Hao had never seen mountains as large as this in his entire life. He couldn’t help but tremble inwardly at the sight of them.

If it were only these two mountains, then it wouldn’t be a very big deal. But… in the center the two mountains was a massive sword, piercing through them into the ground!

The hilt of the sword protruded above the mountains and stretched up into the sky.

Boundless rays of morning sunlight filled the area, giving it a truly celestial feeling.

Meng Hao took a deep breath. Having laid eyes on the Black Sieve Sect and the Solitary Sword Sect, he had now seen two of the great Sects of the Southern Domain. The Black Sieve Sect was undeniably influential. The dread caused by their power would cause anyone to bow before them.

However, the Solitary Sword Sect’s sheer, raw might didn’t cause others to bow before them, but to fear them!

“I wonder what the other great Sects look like…” thought Meng Hao to himself as he gazed at the Solitary Sword Sect.

The group of people flew along quickly. As they approached Solitary Dao Mountain, they reached an area that was protected by a beautiful field of colorful light. Up ahead, the man named Li looked back coldly at Meng Hao and then gave a cold snort. With that, his disappeared into the light.

Meng Hao watched coolly as he left. In his estimation, the man was someone who couldn’t really see to the heart of things. If Chen Fan hadn’t stopped him earlier, the man would either have been injured or killed. It all would have depended on Meng Hao’s mood.

“Don’t worry,” said Chen Fan, clearly worried for Meng Hao. “Once Master accepts you as a novitiate, then Elder Brother Li won’t dare to bother you.” He gave a comforting smile, and then pulled Meng Hao in t

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทก่อนหน้านี้บทต่อไปบทที่ 180: ฉานหลิงผวนดูห้าวเมง และหัวเราะพ่อ หัวใจเต็มไป ด้วยความสุข เขา และเฮาเมงกลายเป็นคานแสงเดอะวันที่ยิงไปทางสาวกนิกายดาบโดดเดี่ยวอื่น ๆเมื่อชายคนหนึ่งที่ชื่อหลี่เห็นเฮาเมงใกล้กับผวน เขา frowned"พี่จูเนียร์จะคุ้นเคยกับหลักของฉันและความปรารถนาไปเขา กล่าวว่า ผวนเฉยในคำอธิบาย "เขาจะมาเรากลับไปนิกายด้วย"คนที่ชื่อหลี่กล่าวว่า ไม่มีอะไร เขาเพียงแค่หัน และกลายเป็นลำแสงมีสีสันที่ยิงขึ้นสู่ท้องฟ้า"น้องจูเนียร์ หลังจากที่เราได้รับนิกาย ฉันจะไปหลักการคุณเป็นลูกศิษย์ขอร้อง แล้วเพื่อนพี่น้องนิกายดาบโดดเดี่ยวได้ มันไม่ควรเป็นเรื่องใหญ่มาก ผมไม่เคยถามอะไรของหลัก จึงมีโอกาสแปดสิบเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ที่เขาจะยอมรับ แน่นอน ฉันคาดว่า เขาจะยอมรับเฉพาะคุณเป็นโกรฟฟอเรสท์ อย่างไรก็ตาม ฐานการเพาะปลูกของเขาเป็นที่เวที Nascent วิญญาณ จึงเป็นหนึ่งใน novitiates ของเขายังคง ฐานะภายในนิกายดาบโดดเดี่ยว" เหมือนผวนแล้วได้เมงเฮาอนาคตวางแผนออกอย่างพิถีพิถันเมงเฮาลังเลครู่หนึ่ง และ ว่า "พี่น้อง ในขณะ ฉันไม่คิดว่า ที่จำเป็น จริง ๆ แล้วบางเรื่องที่ต้องดูแล""จูเนียร์น้องชาย! " กล่าวว่า ผวน นิพจน์ของเขาก็เคร่งขรึม "ผมเข้าใจว่า คุณไม่ต้องการเข้าร่วมออีกรู้สึกเหมือนกลับมาแล้ว ผมอยากเป็นสมาชิกของนิกายเดียวสำหรับชีวิตของฉันทั้งหมด อย่างไรก็ตาม...เรามีเครื่องพรวนดิน นิกายของเราเป็นพื้นฐานของทุกสิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในโดเมนที่ภาคใต้ ใครไม่ใช่สมาชิกของนิกายเป็น rogue เกษตรกร โดยไม่คำนึงถึงระดับพื้นฐานการเพาะปลูก โกงเครื่องพรวนดินสร้างความคืบหน้ากับความยากลำบากมากเท่านั้น สามารถเสียปี และผลการดำเนินสามารถเปล่า ๆ"คุณต้องฟังผมในเรื่องนี้ นิกายดาบโดดเดี่ยวเป็นนิกายในโดเมนที่ภาคใต้ กองหนุนดาวมันจะลึกซึ้งอย่างไม่น่าเชื่อ มันเป็นสถานที่เราทั้งสองสามารถเติบโตขึ้น"เฮา เมงไม่ตอบสนองขณะที่พวกเขาเดินทาง ผวนอย่างต่อเนื่องเพื่อให้คำแนะนำ จนช่วงบ่ายของวันถัดไป ในที่สุด นิกายดาบโดดเดี่ยวประตูหลักปรากฏขึ้นข้างหน้า ในที่สุด เฮาเมงเลยต้องเติบโตมาเฉินแฟนยิ้มกว้างเขาจ้องเมงเฮา ด้วยความอบอุ่นใจของสมาชิกของรุ่นพี่ที่กำลังดูจูเนียร์ แม้ว่าเขาไม่เก่ามากกว่าเฮาเมง ในสายตาของเขา เมงเฮาก็ใช่ที่นักวิชาการหนุ่มที่เพิ่งเข้าร่วมนิกายนิกายดาบโดดเดี่ยวถูกประกอบด้วยภูเขามหาศาล มองเห็นได้จากไกลออกในระยะไกลด้วย ภูเขานี้เป็นภูเขาหนึ่งในโดเมนทั้งหมดใต้ ร้อยครั้งใหญ่กว่าภูเขาใด ๆ อื่น ๆชื่อของภูเขานี้เป็น... ดาวภูเขาโดดเดี่ยวลอยเหนือฟ้าภูเขาอื่นที่ดูเหมือนจะ เป็นภาพสะท้อนของมันได้ จากระยะไกล พวกเขาทำเค้าเหมือนนาฬิกาทราย ทุกคนที่พบเห็นครั้งแรกก็จะตกใจเป็นชื่อของภูเขาสอง... ภูเขาดาบเดี่ยวภูเขาใหญ่ก็แทบจะมองจากปลายด้านหนึ่งไปยังอีกในภาพรวมเดียวไม่ได้ เฮา เมงไม่เคยเห็นภูเขาใหญ่นี้ในชีวิตของเขาทั้งหมด เขาไม่สามารถช่วยแต่สั่นอย่างภายในที่เห็นของพวกเขาถ้ามันเท่าภูเขาเหล่านี้สอง มันจะไม่เป็นเรื่องใหญ่มาก แต่...ในใจกลาง ภูเขาสอง ดาบใหญ่ เจาะผ่านได้ลงไปพื้นด้ามจับของดาบ protruded อยู่เหนือภูเขา และยืดขึ้นสู่ท้องฟ้าแสงแสงอาทิตย์ยามเช้าที่ไร้ขีดจำกัดเต็มพื้นที่ ให้ความรู้สึกที่ศักดิ์สิทธิ์อย่างแท้จริงเมงเฮาเอาลมหายใจลึก ไม่วางตาในนิกายตะแกรงสีดำและนิกายดาบโดดเดี่ยว เขาได้ตอนนี้เห็นสองนิกายดีใต้โดเมน นิกายตะแกรงสีดำถูกอิทธิพลปฏิ เกิดจากอำนาจของพวกเขากลัวจะทำให้เกิดการโค้งคำนับก่อนที่พวกเขาทุกคนอย่างไรก็ตาม นิกายดาบโดดเดี่ยวโปร่ง ดิบอาจไม่ทำให้ผู้อื่น การโค้งคำนับก่อนที่พวกเขา แต่กลัวพวกเขา"ฉันสงสัยสิ่งนิกายอื่นดีเหมือน..." คิดว่า เมงเฮาจะตัวเองเป็นเขาจ้องนิกายดาบโดดเดี่ยวกลุ่มคนบินไปอย่างรวดเร็ว ขณะที่พวกเขาเข้าภูเขาดาวโดดเดี่ยว พวกเขามาถึงพื้นที่ที่ได้รับการป้องกัน ด้วยฟิลด์ของแสงที่มีสีสันสวยงาม ขึ้นไปข้างหน้า คนหนึ่งที่ชื่อหลี่มองกลับจ้างงานเฮาเมงแล้ว ให้ snort เย็น กับที่ เขาหายไปกลายเป็นเบาเมงเฮาดูเฉยเป็นเขาซ้าย ในการประเมินของเขา คนเป็นคนที่ไม่เห็นถึงหัวใจของสิ่งที่ ถ้าผวนไม่หยุดเขาก่อนหน้านี้ คนจะได้รับบาดเจ็บ หรือฆ่า ทั้งหมดจะมีขึ้นอยู่กับอารมณ์เมงเฮา"ไม่ต้องกังวล ชัดเจนว่า ผวน กังวลสำหรับเฮาเมง "เมื่อหลักยอมรับคุณเป็นโกรฟฟอเรสท์ แล้วพี่น้องหลี่ไม่กล้ารบกวนคุณ" เขาให้รอยยิ้มปลอบโยน และจากนั้น ดึงเมงเฮาใน t

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ก่อนหน้านี้บทบทต่อไป
บทที่ 180: ฉานหลิงเฉินพัดลมมองที่เม้ง Hao และหัวเราะอย่างเต็มที่ หัวใจที่เต็มไปด้วยความสุขและเขาเม้งเฮากลายเป็นลำแสง Prismatic ที่ยิงออกไปยังสาวกอื่น ๆ โดดเดี่ยวดาบนิกาย. เมื่อชายคนนั้นชื่อหลี่เห็นเม้งเฮาใกล้กับเฉินแฟนเขาขมวดคิ้ว. "บราเดอร์จูเนียร์ของฉันคือการทำความคุ้นเคยกับฉัน ปริญญาโทและมีความประสงค์จะไปเยี่ยมท่าน "เฉินกล่าวว่าแฟนเฉยในการอธิบาย "เขาจะมาพร้อมกับเรากลับไปนิกาย." คนที่ชื่อหลี่กล่าวว่าไม่มีอะไร เขาก็หันหลังกลับและกลายเป็นลำแสงที่มีสีสันที่ยิงขึ้นสู่ท้องฟ้า. "น้องชายคนเล็กจูเนียร์หลังจากที่เราได้รับการนิกายฉันจะไปขอโทที่จะนำคุณเป็นสาวก จากนั้นเราสามารถเป็นเพื่อนน้องชายของดาบโดดเดี่ยวนิกาย มันไม่ควรจะเป็นเรื่องใหญ่มาก ฉันไม่เคยถามอะไรของนายจึงมีโอกาส 80-90 เปอร์เซ็นต์เขาจะเห็นด้วย แน่นอนผมคาดว่าเขาจะยอมรับคุณเป็นสามเณร อย่างไรก็ตามฐานการเพาะปลูกของเขาอยู่ในช่วงตั้งไข่วิญญาณจึงเป็นหนึ่งใน novitiates ของเขาก็ยังคงเป็นตำแหน่งที่สูงภายในโดดเดี่ยวดาบนิกาย. "มันดูเหมือนเฉินแฟนแล้วมีอนาคตเม้งเฮาส์วางแผนออกอย่างพิถีพิถัน. เม้งเฮาลังเลอยู่ครู่หนึ่ง และจากนั้นกล่าวว่า "พี่บราเดอร์สำหรับช่วงเวลาที่ผมไม่คิดว่านั่นเป็นสิ่งที่จำเป็น ที่จริงผมมีเรื่องบางอย่างที่ฉันต้องการที่จะดูแล. " " น้องชายคนเล็กจูเนียร์! "เฉินพัดลมกล่าวว่าการแสดงออกของเขาทันใดนั้นเคร่งขรึมมาก "ผมเข้าใจว่าคุณไม่ต้องการที่จะเข้าร่วมนิกายอื่น ผมก็รู้สึกแบบเดียวกับที่กลับมาแล้ว ผมแค่อยากจะเป็นสมาชิกของนิกายเดียวสำหรับชีวิตของฉันทั้งหมด แต่ ... เราเป็นพรวน นิกายของเราคือการวางรากฐานของทุกอย่างโดยเฉพาะอย่างยิ่งในโดเมนภาคใต้ ทุกคนที่ไม่ได้เป็นสมาชิกของนิกายเป็นเกษตรกรโกง โดยไม่คำนึงถึงระดับฐานการเพาะปลูก, เครื่องคราดพรวนโกงทำให้ความคืบหน้าเพียงด้วยความยากลำบาก ปีที่สามารถจะสูญเสียและผลที่สามารถอยู่ในไร้สาระ. "คุณจำเป็นต้องฟังฉันในเรื่องนี้ โดดเดี่ยวดาบนิกายคือจำนวนหนึ่งนิกายในโดเมนภาคใต้ มัน Dao สำรองลึกซึ้งอย่างไม่น่าเชื่อ มันเป็นสถานที่ที่ทั้งสองของเราสามารถเติบโตขึ้น. " เม้ง Hao ไม่ตอบสนอง. ขณะที่พวกเขาเดินทางเฉินพัดลมยังคงให้คำแนะนำเขาตลอดทางจนถึงช่วงบ่ายของวันถัดไป ในที่สุดโดดเดี่ยวดาบของนิกายประตูใหญ่ปรากฏขึ้นข้างหน้า สุดท้ายเม้งเฮาพยักหน้า. รอยยิ้มของแฟนคลับของเฉินขยายตัวกว้างขึ้นในขณะที่เขาจ้องมองเม้งเฮาด้วยความอบอุ่นชนิดของการเป็นสมาชิกของรุ่นพี่กำลังมองหาที่จูเนียร์ แม้ว่าเขาจะเป็นไม่มากเก่ากว่าเม้งเฮาในดวงตาของเขาเม้งเฮาก็ยังคงเป็นนักวิชาการที่หนุ่มสาวที่เพิ่งเข้าร่วมนิกาย. โดดเดี่ยวดาบนิกายแบ่งเป็นภูเขาขนาดใหญ่ที่มองเห็นได้จากที่ไกลออกไปในระยะทางที่ ภูเขานี้เป็นหมายเลขหนึ่งของภูเขาในทั้งโดเมนใต้ร้อยครั้งใหญ่กว่าภูเขาอื่น ๆ . ชื่อของภูเขานี้มี ... โดดเดี่ยวดาวภูเขา! ลอยอยู่เหนือมันในท้องฟ้าถูกภูเขาที่ดูเหมือนจะเป็นภาพสะท้อนของผู้อื่น มัน. จากระยะทางที่พวกเขาทำร่างเหมือนนาฬิกาทราย ทุกคนที่จับสายตาของมันเป็นครั้งแรกก็จะตกใจ. ชื่อของภูเขาที่สองคือ ... โดดเดี่ยวดาบภูเขา! ภูเขามีขนาดใหญ่เพื่อให้มันเป็นไปไม่ได้เกือบจะมองจากปลายด้านหนึ่งไปยังอีกในทันทีเดียว เม้ง Hao ไม่เคยเห็นภูเขาที่มีขนาดใหญ่เช่นนี้ในชีวิตของเขา เขาไม่สามารถช่วย แต่ตัวสั่นใจที่สายตาของพวกเขา. ถ้ามันเป็นเพียงทั้งสองภูเขาแล้วมันจะไม่เป็นเรื่องใหญ่มาก แต่ ... ในศูนย์ภูเขาสองลูกเป็นดาบขนาดใหญ่เจาะผ่านพวกเขาลงไปในพื้นดิน! ด้ามดาบยื่นออกมาเหนือภูเขาและยืดขึ้นสู่ท้องฟ้า. รังสีไร้พรมแดนของแสงแดดยามเช้าที่เต็มไปด้วยพื้นที่ให้มันเป็นสวรรค์อย่างแท้จริง ความรู้สึก. เม้งเฮาเอาลมหายใจลึก มีตาวางอยู่บนตะแกรงสีดำนิกายและโดดเดี่ยวดาบนิกายเขาได้เห็นตอนนี้ทั้งสองนิกายที่ดีของภาคใต้โดเมน สีดำตะแกรงนิกายเป็นผู้มีอิทธิพลอย่างปฏิเสธไม่ได้ ความกลัวที่เกิดจากอำนาจของพวกเขาจะทำให้ทุกคนที่จะคำนับก่อนที่พวกเขา. แต่โดดเดี่ยวดาบของนิกายที่แท้จริงอาจดิบไม่ก่อให้เกิดคนอื่น ๆ จะก้มศีรษะให้พวกเขา แต่ต้องกลัวพวกเขา! "ผมสงสัยว่านิกายที่ดีอื่น ๆ มีลักษณะเช่น ... "คิดว่าเม้งเฮาให้กับตัวเองในขณะที่เขาจ้องมองโดดเดี่ยวดาบนิกาย. กลุ่มคนที่บินไปได้อย่างรวดเร็ว ขณะที่พวกเขาเดินเข้ามาใกล้โดดเดี่ยวดาวภูเขาพวกเขามาถึงพื้นที่ที่ได้รับการคุ้มครองโดยสนามที่สวยงามของแสงที่มีสีสัน ขึ้นข้างหน้าคนที่ชื่อหลี่หันกลับไปมองอย่างเย็นชาที่เม้งเฮาแล้วให้ Snort เย็น กับที่เขาหายไปในแสง. เม้งเฮาดูเฉยขณะที่เขาออก ในการประมาณค่าของคนที่เป็นคนที่ไม่สามารถจริงๆดูการเต้นของหัวใจของสิ่งที่ ถ้าแฟนเฉินไม่ได้หยุดเขาก่อนหน้านี้คนที่ทั้งสองจะได้รับบาดเจ็บหรือเสียชีวิต ทุกอย่างจะต้องขึ้นอยู่กับอารมณ์ของเม้งเฮา. "ไม่ต้องกังวล" เฉินพัดลม, กังวลอย่างเห็นได้ชัดสำหรับเม้งเฮากล่าวว่า "เมื่อโทยอมรับว่าคุณเป็นสามเณรแล้วพี่หลี่บราเดอร์จะไม่กล้าที่จะรบกวนคุณ." เขายิ้มปลอบโยนแล้วดึงเม้งเฮาในเ