In Lao PDR there are 11,640 village

In Lao PDR there are 11,640 villages. In approximately 70% of them, children have access to some grades (but not all) of primary school. Among these schools, 64.2% of primary schools are incomplete, consisting of grade 1, grades 1-2, grades 1-3, or up to grade 4. Only 35.8% of the villages have access to a school offering complete primary school education, mostly in large villages close to the roads. In provinces with large ethnic populations, more than 60% of the schools offer incomplete primary education.

In remote villages of ethnic minority districts, most schools were one-teacher school, offering first grade primary education. Low access to complete primary schools together with the quality problems appear to contribute significantly to the high percentage of children that have never been to school and those who have been to school but who dropped out and don’t have the opportunity to finish their primary education.

As with other areas in education, the data on the location of schools and teachers in the Lao PDR is quite limited. Table 19 presents data on the location of primary schools by province.

The table also has information on the total number of primary schools and the number of incomplete primary schools. Finally, it includes a column for the percentage of villages without any primary school. Given the size of the country and the state of the roads, the presence of an incomplete school or the absence of any school is likely to be an absolute constraint of the children in many village to finish (or even start) primary education.

Table 16: The Location of Primary Schools, by Province




Province

% ethnic minorities

Number of villages
Number of primary schools Number of complete primary schools Number of incomplete primary schools % Temporary School Buildings* % of villages without schools
Vientiane Municipality
7.4%

486

468

359

109

31%

4%

Phongsaly
95.7%

663

380

54

326

85%

43%

Luangnamtha
97.7%

487

234

43

191

81%

52%

Oudomxay
90.9%

804

433

88

345

71%

46%

Bokeo
86.6%

397

167

55

112

68%

58%

Luangprabang
71.4%

1214

841

233

608

60%

31%

Huaphanh
70.0%

925

547

164

383

70%

41%

Xayaboury
81.0%

576

482

265

217

59%

16%

Xiengkhuang
55.7%

505

418

115

303

69%

17%

Vientiane Province
59.8%

498

423

229

194

32%

15%

Borikhamxay
59.8%

462

304

99

205

70%

34%

Khammuane
40.6%

874

513

177

336

65%

41%

Savannakhet
42.5%

1576

1096

422

674

54%

30%

Saravane
40.0%

731

423

93

330

70%

42%

Sekong
91.4%

278

115

22

93

86%

59%

Champasack
15.2%

896

745

319

426

22%

17%

Attapeu
63.1%

188

174

41

133

60%

7%

Xaysomboon S.R.
80.6%

137

103

41

62

68%

25%

Source: NSC Population Census and National EFA 2000, MOE 1999. *PES Annual Report 1996, Most of Incomplete Primary Schools are temporary buildings.

The data does suggest that as the percentage of ethnic minority population rises, the number of villages without schools or with incomplete schools also rises. It is important to interpret this result with the proper perspective—it by no means implies that the government is ignoring the needs of ethnic minorities. It may reflect the fact that ethnic minorities live in more remote and rural areas than the Lao-speaking population does.

It is to be underlined that all the schools do not offer the five grades of primary schooling and that some schools are therefore incomplete. If the school offers only the first 2 grades (28.6%), it is likely that students that registered in grade 2 will put an end to their schooling without ever reaching grade 3, since the nearest school offering grade 3 is usually too far away. In this case, it is the school system that fails, not the students who gives up. This case is different from that where grade 3 exist in the school and where the student decides to put an end to his/her studies.

It is therefore of interest to document, within the population those who "drop-out" from school in the course of primary education, the proportion of a) drop-out in the case where the child could not have extended his/her education due to the incompleteness of the schooling system, and b) drop-out in circumstances where the child could have prolonged his/her education. Table 17 : shows the distribution of the schools according to the grades offered in 1996-97.

Table 17: Percentage of schools by grade

School offering only Grade 1
School offering up to Grade 2

School offering up to Grade 3

School offering up to Grade 4

School offering the 5 Grade

Schools which data are not reliable

Total

821

2097

1395

424

2551

30

7318

11.2%

28.6%

19.1%

5.8%

34.8%

0.4%

100%

Access to lower secondary education is even more restricted. Lower secondary schools are sparsely distributed across rural districts, and children have to travel further from their village to attend the secondary school. The cost of transportation, lack of boarding facilities, and the opportunity cost for children in school and not working make it costly for the family to send their children to lower secondary school. Poverty remains an obstacle that limits the opportunity of those children who wish to attend secondary school.

6.2.1.7 Core Indicator 9 and 10: Percentage of primary school teachers having the required academic qualifications, and who are certified to teach according to national standards.

The Teacher Training Department defined teachers with academic qualifications are those teacher graduates of all system and those untrained teachers with level of education of lower secondary and above. Those teachers that are certified to teach are teachers who have gone through the 8+3 teacher training system, which is the current national standard for primary school teachers.

Table 18 : Percentage of primary school teachers having required academic qualifications and certified to teach for the whole country 1991-98.

Percentage of primary school teachers Gender Parity Index
With academic
qualification (1) Certified to teach (2)
(1)

(2)

1997-98

86.6

37.4

1.1

1.5

1996-97

88.5

34.7

1.1

1.5

1995-96

87.1

32.6

1.1

1.6

1994-95

85.0

30.1

1.2

1.6

1993-94

84.8

27.3

1.2

1.7

1992-93

82.4

25.5

1.2

1.7

1991-92

79.1

20.9

1.2

1.9

The table shows that there in an increasing percentage of certified teachers every year. The gender parity index shows that there are more females in the teaching force at primary level both with academic qualifications and certified to teach, but it tends to decline each year since 1991, that is from 1.9 to 1.5 in 1998.

At provincial level the trends are similar, but in high ethnic population provinces, the percentage of certified teachers in creased significantly. Table 19 : shows the progression of certified teachers in some selected high ethnic population provinces. Phongsaly, Louangnamtha, Sekong and Attapeu certified teachers have increased significantly but the parity index also decreased . For Phongsaly the parity index for certified teachers decreased from 5.0 to 1.6. Louangnamtha and Attapeu have similar trends. Sekong, Bokeo and Saravanh remains more or less the same but in Oudomxay the parity index increased from 1.8 to 4.3. Overall trends of the parity index indicated that the number of female teachers are declining compare to the male teachers. This may due to the fact that fewer girls enrolled in the teacher training schools compare to the previous years, but still there are more female than male teachers in the primary education teaching staff. Though the parity index throughout the provinces are higher than 1, the trend seems to be decreasing.

Table 19: Comparison of the percentages of primary school teachers who are certified to teach according to national standards in selected high ethnic population provinces (1991-92 and 1997-98)

1991-92

1997-98

With academic Certified Gender Parity Index With academic Certified Gender Parity Index
qualification (1) to teach (2)
(1)

(2)

qualification (1) to teach (2)
(1)

(2)

Phongsaly TOTAL (MF)
70.9

5.9

1.4

5.0

72.3

26.1

1.3

1.6

Male (M)
58.3

1.8

59.4

18.3

Female (F)
80.2

8.9

79.3

30.2

Louang Namtha TOTAL (MF)
55.3

13.0

1.4

2.9

75.3

31.6

1.3

1.4

Male (M)
50.0

8.3

69.3

27.7

Female (F)
67.8

24.1

88.2

40.1

Oudomxay TOTAL (MF)
46.3

6.8

1.7

1.8

51.5

12.0

1.7

4.3

Male (M)
39.9

5.8

44.8

7.0

Female (F)
69.6

10.6

75.6

29.8

Bokeo TOTAL (MF)
64.1

5.9

1.3

2.4

74.5

13.3

1.2

2.5

Male (M)
60.5

4.5

71.8

9.8

Female (F)
76.6

10.9

83.0

24.1

Saravane TOTAL (MF)
82.5

23.9

1.2

1.9

81.5

35.9

1.1

1.6

Male (M)
76.8

18.4

78.1

29.3

Female (F)
93.9

34.8

87.9

47.9

Sekong TOTAL (MF)
68.9

10.1

1.3

1.2

63.1

32.1

1.5

1.3

Male (M)
62.7

9.6

53.5

28.8

Female (F)
83.3

11.1

79.6

37.8

Attapeu TOTAL (MF)
67.1

8.2

1.5

2.4

93.0

33.9

1.0

1.1

Male (M)
58.1

5.7

92.6

32.7

Female (F)
87.3

13.7

93.8

35.9

Source: EFATAB91&97, MOE 1999

Teachers

Perhaps most important "input" in education is the teachers. Teachers themselves require training to be effective with their students; they should have a solid grasp of the subject that they are teaching and of techniques to impart this knowledge. In an ethnically diverse country like the Lao PDR, language can be an important constraint for students to learn, especially at an early age. Table 20 shows the number of teachers by language family in the various levels of the school system. In addition to grouping the teachers by ethnic groups, the table shows the number of "untrained" teachers nationally. These are teachers that do not have the formal training needed to be a teacher but who work as teachers.

Table 20: Teachers, by Linguistic Group




School Level
Tai-Kadai

Hmong-Yao & Sino-Tibetan

Austro-Asiatic

National

Untrained

Total

Female

Total

Female

Total

Female

Total*

Female*

Total

Female

Pre-School
1,999

1,997

36

36

90

90

2,169

2,1

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในลาว มีหมู่บ้าน 11,640 ประมาณ 70% ของพวกเขา เด็กมีถึงเกรดบาง (แต่ไม่ทั้งหมด) ของโรงเรียน ระหว่างโรงเรียนเหล่านี้ 64.2% ของโรงเรียนไม่สมบูรณ์ ระดับ 1 ระดับเกรด 1-2, 1-3 หรือจน ถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ประกอบด้วย เพียง 35.8% ของหมู่บ้านสามารถเข้าถึงโรงเรียนแห่งนี้สมบูรณ์ประถมศึกษา ส่วนใหญ่ในหมู่บ้านขนาดใหญ่ใกล้ถนน ในจังหวัดมีประชากรชนกลุ่มน้อยขนาดใหญ่ มากกว่า 60% ของโรงเรียนมีประถมศึกษาไม่สมบูรณ์ในหมู่บ้านที่ไกลเขตชนกลุ่มน้อย โรงเรียนส่วนใหญ่มีโรงเรียนหนึ่งครู แห่งแรกชั้นประถมศึกษา ต่ำสุดถึงโรงเรียนกับปัญหาคุณภาพเสร็จสมบูรณ์จะ มีส่วนร่วมอย่างมีนัยสำคัญสูงเปอร์เซ็นต์ของเด็กที่เคยไปโรงเรียนและผู้ที่ได้ไปโรงเรียนแต่ที่หลุดออก และไม่มีโอกาสที่จะจบการศึกษาหลักเป็นพื้นที่อื่น ๆ ในการศึกษา ข้อมูลที่ตั้งของโรงเรียนและครูในลาวมีค่อนข้างจำกัด ตาราง 19 แสดงข้อมูลในสถานที่ของโรงเรียนจากจังหวัดตารางมีข้อมูลเกี่ยวกับจำนวนโรงเรียนและจำนวนโรงเรียนสมบูรณ์ยัง ในที่สุด มันประกอบด้วยคอลัมน์สำหรับเปอร์เซ็นต์ของหมู่บ้านไม่มีโรงเรียนใด ๆ กำหนดขนาดของประเทศและสภาพของถนน ของโรงเรียนไม่สมบูรณ์หรือการขาดงานของโรงเรียนต่าง ๆ ได้น่าจะเป็นข้อจำกัดแน่นอนของเด็ก ๆ ในหมู่บ้านต่าง ๆ เสร็จ (หรือแม้แต่เริ่ม) ประถมศึกษาตาราง 16: ที่ตั้งของโรงเรียน จากจังหวัดจังหวัด %ชนกลุ่มน้อย จำนวนหมู่บ้าน จำนวนหลักโรงเรียนจำนวนโรงเรียนทั้งหมดจำนวนสมบูรณ์โรงเรียนอาคารเรียนชั่วคราว * %ของหมู่บ้านไม่มีโรงเรียนเทศบาลนครเวียงจันทน์ 7.4%48646835910931%4%Phongsaly 95.7%6633805432685%43%Luangnamtha 97.7%4872344319181%52%อุดมเซ่ร์ 90.9%8044338834571%46%บ่อแก้ว 86.6%3971675511268%58%หลวงพระบาง 71.4%121484123360860%31%Huaphanh 70.0%92554716438370%41%Xayaboury 81.0%57648226521759%16%Xiengkhuang 55.7%50541811530369%17%แขวงเวียงจันทน์ 59.8%49842322919432%15%Borikhamxay 59.8%4623049920570%34%Khammuane เป็นมูลค่า 40.6%87451317733665%41%สะหวันนะเขต 42.5%1576109642267454%30%Saravane 40.0%7314239333070%42%ต้นลีสิกอง 91.4%278115229386%59%หลวงพระบาง 15.2%89674531942622%17%Attapeu 63.1%1881744113360%7%Xaysomboon S.R. 80.6%137103416268%25%ที่มา: สำมะโนประชากร NSC และชาติ EFA 2000 หมอ 1999 * รายงานประจำปี PES 1996 ที่สุดของสมบูรณ์โรงเรียนเป็นอาคารชั่วคราวข้อมูลแนะนำว่า เป็นเปอร์เซ็นต์ของประชากรไทยเพิ่มขึ้น จำนวนหมู่บ้านที่ไม่ มีโรงเรียน หรือโรงเรียนสมบูรณ์ยังเพิ่มขึ้น จะต้องแปลผลนี้ มีมุมมองเหมาะสมซึ่งมันไม่ได้หมายถึงว่า รัฐบาลจะละเว้นความต้องการของชนกลุ่มน้อย มันอาจสะท้อนความจริงที่ว่า ชนกลุ่มน้อยอาศัยอยู่ในพื้นที่ชนบท และไกลมากขึ้นกว่าประชากรพูดลาวไม่มันจะถูกขีดเส้นใต้ว่า ทุกโรงเรียนให้เกรด 5 ของหลักศึกษา และโรงเรียนบางจึงไม่สมบูรณ์ ถ้าโรงเรียนมีเฉพาะก่อนเกรด (28.6%), มีแนวโน้มว่า นักศึกษาที่ลงทะเบียนในชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 จะตัดอกของพวกเขาไม่เคยถึงชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 ตั้งแต่เสนอโดยชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 เป็นโรงเรียนที่ใกล้ที่สุดไกลเกินไป ในกรณีนี้ จึงเป็นระบบการเรียนที่ล้มเหลว ไม่เหมาะที่ให้ถึง กรณีนี้จะแตกต่างจากที่มีเกรด 3 ในโรงเรียน และนักเรียนตัดสินใจที่จะตัดเขา/เธอศึกษาจึงสนใจเอกสาร ภายในประชากร ผู้ที่ "หล่นออกมา" จากโรงเรียนในหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน สัดส่วนของ) หล่นออกมาในกรณีที่เด็กอาจไม่มีขยายการศึกษาเขา/เธอเนื่องจากเกอเดลของระบบการศึกษา และขหล่นออกมาในสถานการณ์ที่เด็กสามารถมีการขยายระยะเวลาการศึกษาเขา/เธอ ตาราง 17: แสดงการกระจายของโรงเรียนตามเกรดที่นำเสนอในปี 1996-97ตาราง 17: เปอร์เซ็นต์ของโรงเรียนเกรดโรงเรียนให้บริการเฉพาะชั้น 1โรงเรียนจึงได้เกรด 2โรงเรียนจึงได้เกรด 3โรงเรียนจึงได้เกรด 4ห้องชั้นประถมศึกษาปี 5 โรงเรียนโรงเรียนที่ไม่มีข้อมูลที่เชื่อถือได้ผลรวม82120971395424255130731811.2%28.6%19.1%5.8%34.8%0.4%100%การเข้าถึงต่ำกว่ามัธยมศึกษาก็ยิ่งจำกัด กระจายโรงเรียนมัธยมต่ำกว่าในเขตชนบทเบาบาง และเด็กต้องเดินทางหวหมู่บ้านของพวกเขาเข้าโรงเรียนมัธยม ต้นทุนขนส่ง บัตรสะดวก และต้นทุนโอกาสสำหรับเด็กในโรงเรียนและไม่ทำให้ค่าใช้จ่ายสำหรับครอบครัวบุตรหลานต่ำกว่ามัธยมศึกษา ความยากจนยังคง มีอุปสรรคที่จำกัดโอกาสของผู้ที่ต้องการเข้าเรียนในโรงเรียนมัธยมศึกษา6.2.1.7 ตัวบ่งชี้ที่ 9 และ 10 หลัก: เปอร์เซ็นต์ของครูประถมศึกษาที่มีคุณสมบัติทางวิชาการที่จำเป็น และที่มีรับรองการสอนตามมาตรฐานแห่งชาติครูแผนกฝึกอบรมครูกำหนด มีคุณสมบัติทางวิชาการที่มีเหล่าบัณฑิตครูของระบบทั้งหมดและครูเหล่านั้นฝึกฝนกับระดับการศึกษา ของรองด้านล่าง และด้านบน ครูผู้ที่มีรับรองการสอนครูผู้ที่ได้ไปผ่านการฝึกอบรมระบบ ซึ่งเป็นมาตรฐานแห่งชาติปัจจุบันสำหรับครูประถม ครู 8 + 3ตาราง 18: เปอร์เซ็นต์ของครูประถมศึกษาต้องศึกษาคุณสมบัติ และรับรองสอนทั้งประเทศ 1991-98เปอร์เซ็นต์ของครูประถมศึกษาเพศพาริตี้ดัชนีกับวิชาการ คุณสมบัติ (1) ได้รับการรับรองสอน (2 (1)(2)ปี 1997-9886.637.41.11.51996-9788.534.71.11.51995-9687.132.61.11.6ปี 1994-9585.030.11.21.61993-9484.827.31.21.71992-9382.425.51.21.71991-9279.120.91.21.9ตารางแสดงที่มีเปอร์เซ็นต์การเพิ่มขึ้นของครูได้รับการรับรองทุกปี แสดงดัชนีของพาริตี้เพศที่มีหญิงมากใช้สอนในระดับประถมทั้งสองมีคุณสมบัติทางวิชาการ และได้รับการรับรองสอน แต่มีแนวโน้มจะ ลดลงในปีพ.ศ. 2534 ที่จะจาก 1.9 1.5 ในปี 1998ระดับจังหวัด แนวโน้มได้คล้าย กัน แต่ ใน จังหวัดประชากรชาติพันธุ์สูง เปอร์เซ็นต์ของครูผู้สอนได้รับการรับรองในผ้าเป็นรอยย่นมาก ตาราง 19: แสดงความก้าวหน้าของครูที่ได้รับการรับรองในบางจังหวัดเลือกประชากรเชื้อชาติสูง Phongsaly, Louangnamtha ต้นลีสิกอง และ Attapeu รับรองครูได้เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ แต่ยังลดดัชนีพาริตี สำหรับ Phongsaly ดัชนีพาริตี้สำหรับครูรับรองลดจาก 5.0 ไป 1.6 Louangnamtha และ Attapeu มีแนวโน้มที่คล้ายกัน ต้นลีสิกอง บ่อแก้ว และ Saravanh ยังคงน้อยเหมือนเดิม แต่ในอุดมเซ่ร์ ดัชนีพาริตี้เพิ่มขึ้นจาก 1.8 4.3 โดยรวม แนวโน้มของดัชนีพาริตี้ระบุว่า จำนวนครูหญิงจะลดลงเปรียบเทียบครูชาย นี้อาจเนื่องจากข้อเท็จจริงที่ว่าสาวน้อยเข้าเรียนในโรงเรียนฝึกอบรมครูเปรียบเทียบกับปีก่อนหน้า แต่ยัง มีหญิงยิ่งกว่าครูเพศชายในการศึกษาหลักที่สอน แม้ว่าดัชนีพาริตี้ตลอดจังหวัดสูงกว่า 1 แนวโน้มดูเหมือนว่าจะ ถูกลดลงตาราง 19: เปรียบเทียบเปอร์เซ็นต์ของครูประถมศึกษาที่มีรับรองการสอนตามมาตรฐานแห่งชาติในจังหวัดเลือกประชากรชาติพันธุ์สูง (1991-92 และปี 1997-98)1991-92ปี 1997-98วิชาการรับรองดัชนีพาริตี้เพศกับหน้าวิชาการรับรองเพศพาริตี้ดัชนีคุณสมบัติ (1) การสอน (2) (1)(2)คุณสมบัติ (1) การสอน (2) (1)(2)Phongsaly รวม (MF) 70.95.91.45.072.326.11.31.6เพศชาย (M) 58.31.859.4ยัง 18.3เพศหญิง (F) 80.28.9 นอก79.330.2Louang น้ำทารวม (MF) 55.313.01.42.975.331.61.31.4เพศชาย (M) 50.08.369.327.7เพศหญิง (F) 67.824.188.240.1อุดมเซ่ร์รวม (MF) 46.36.81.71.851.512.01.74.3เพศชาย (M) 39.95.844.87.0เพศหญิง (F) 69.610.675.629.8บ่อแก้วรวม (MF) 64.15.91.32.474.513.31.22.5เพศชาย (M) 60.54.571.89.8เพศหญิง (F) 76.610.983.024.1Saravane รวม (MF) 82.5 อาศานั้น23.91.21.981.535.91.11.6เพศชาย (M) 76.818.478.129.3เพศหญิง (F) 93.934.887.947.9ต้นลีสิกองรวม (MF) 68.910.11.31.263.132.11.51.3เพศชาย (M) 62.79.653.528.8เพศหญิง (F) 83.311.179.637.8Attapeu รวม (MF) 67.18.21.52.493.033.91.01.1เพศชาย (M) 58.15.792.632.7เพศหญิง (F) 87.313.793.835.9ที่มา: EFATAB91 และ 97 หมอ 1999ครูผู้สอนทีสำคัญที่สุด "เข้า" ในการศึกษาเป็นครู ครูตัวเองต้องการฝึกอบรมจะมีผลบังคับใช้กับนักศึกษา พวกเขาควรมีความเข้าใจที่แข็งเรื่องที่พวกเขากำลังสอน และเทคนิคการสอนความรู้นี้ ในประเทศมักมีความหลากหลายเช่นลาว ภาษาได้มีข้อจำกัดที่สำคัญสำหรับนักเรียนที่จะเรียนรู้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงอายุ ตาราง 20 แสดงจำนวนครูตามตระกูลภาษาในระดับต่าง ๆ ของระบบการเรียน นอกจากการจัดกลุ่มครูกลุ่มชาติพันธ์ ตารางแสดงจำนวนครู "ฝึกฝน" ผลงาน เหล่านี้เป็นครูที่ไม่ได้จำเป็นต้อง เป็นครูฝึกอย่างเป็นทางการ แต่ที่ทำงานเป็นครูตาราง 20: ครู โดยกลุ่มภาษาศาสตร์ระดับโรงเรียน ไท-กะไดม้งยาวและตระกูลออสโตรเอเชียติกแห่งชาติฝึกฝนผลรวมเพศหญิงผลรวมเพศหญิงผลรวมเพศหญิงรวม *เพศหญิง *ผลรวมเพศหญิงโรงเรียนก่อน 1,9991,997363690902,1692,1

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ใน สปป.ลาว มี 11640 หมู่บ้าน ประมาณ 70% ของพวกเขา เด็กมีการเข้าถึงบางวิชา ( แต่ไม่ทั้งหมด ) ของโรงเรียน ของโรงเรียนเหล่านี้ 64.2 % ของโรงเรียนจะไม่สมบูรณ์ ซึ่งประกอบด้วย เกรด 1 เกรด 2 , เกรด 1-3 หรืออัพเกรด 4 เพียง 35.8 % ของหมู่บ้าน มีการเข้าถึงการศึกษาระดับประถมศึกษาที่โรงเรียนให้เสร็จสมบูรณ์ ,ส่วนใหญ่ในหมู่บ้านขนาดใหญ่ ใกล้ถนน ในจังหวัดที่มีประชากรชาติพันธุ์ขนาดใหญ่กว่า 60 % ของโรงเรียน ประถมศึกษา มีไม่ครบ

ในหมู่บ้านที่ห่างไกลของเขตชนกลุ่มน้อย โรงเรียนส่วนใหญ่มีครูคนหนึ่งที่โรงเรียน เสนอระดับก่อนประถมศึกษาความเร็วต่ำเพื่อให้โรงเรียนด้วยกันกับปัญหาคุณภาพปรากฏสนับสนุนอย่างมากให้เปอร์เซ็นต์สูงของเด็กที่ไม่เคยเรียน และผู้ที่ได้รับไปโรงเรียนแต่ที่หลุดออกไป และไม่มีโอกาสที่จะจบการศึกษาระดับประถมศึกษา .

เช่นเดียวกับพื้นที่อื่น ๆในการศึกษาข้อมูลเกี่ยวกับที่ตั้งของโรงเรียนและครูใน สปป.ลาว เป็นค่อนข้าง จำกัด ตารางที่ 19 แสดงข้อมูลเกี่ยวกับที่ตั้งของโรงเรียนตามจังหวัด

โต๊ะก็มีข้อมูลเกี่ยวกับจำนวนของโรงเรียนและจำนวนของโรงเรียนที่ไม่สมบูรณ์ ในที่สุดก็มีคอลัมน์สำหรับร้อยละของหมู่บ้านที่ไม่มีโรงเรียนให้ขนาดของประเทศ และสภาพของถนน มีไม่สมบูรณ์ โรงเรียน หรือ ไม่มีโรงเรียนใด ๆมีแนวโน้มที่จะสัมบูรณ์ข้อจำกัดของเด็กในหมู่บ้านมากมายให้เสร็จ หรือเริ่มการศึกษา .

โต๊ะ 16 : สถานที่ตั้งของโรงเรียนประถมศึกษา โดย





จังหวัดจังหวัด
% ชนกลุ่มน้อย


จำนวนหมู่บ้านจำนวนโรงเรียน จำนวนโรงเรียนจำนวนไม่ครบถ้วนสมบูรณ์โรงเรียน % ชั่วคราวโรงเรียนอาคาร * % ของหมู่บ้านที่ไม่มีโรงเรียนเทศบาล

เวียงจันทน์ 7.4%

แล้ว

468





คุณ 109 31 %
4
%

% อยู่ทาง





คุณ 380 54

ผม

85 %

43 %

%


97.7 luangnamtha 487

เรา





43 191 81% 52%






พี่ดมไซ 90.9 %

เธอ

0

ผม

71 %

46 %


bokeo 86.6 %

เธอ

ตอนนี้

55

0

0
%58 ท่าน






เพียงร้อยละ 71.4 กัน





เราได้ 60 %

31 %




huaphanh ร้อยละ 70.0 แท้

ผม

ผม

ผม

70% 41 %






แต่ไซยบุรี 81.0 %

ผม





ขอบคุณ 217 59 %

16 %
%
Xiengkhuang เช่นกัน

ผม

ผม

0

0

0
%

% 17 แขวงเวียงจันทน์ 59.8 %






ตอนที่ 423 229

แล้ว

32 %

15 %

บ ิคำไซ 59.8 %






ตอนที่ 304 99





205 70 % 34 %

khammuane 40.6 %






แต่ตอนนี้เรา

แล้ว

65 %

41 %

%

42.5 สะหวันนะเขต

จองนี้





คุณ 42254 %

% 30

saravane
40.0 %

เธอ





คุณ 93 330

70%

42 %

%

278 ครั้ง sekong


0

21

0

86 %

59 %


15.2% จำปา ก

พอ

แล้ว

ตอนนี้

1

22 %

17 %

%

188 ความปลอดภัยฟ้อง






คน 41 133

60 %
7 %

xaysomboon แม่ 80.6 %






137 103 41

62 68 %



25 %

ที่มา : สภาความมั่นคงแห่งชาติและประชากรสำมะโนประชากร EFA 2000 โม 1999 * PES รายงานประจำปี 2539 โรงเรียนประถมศึกษาส่วนใหญ่ไม่สมบูรณ์

เป็นอาคารชั่วคราว