หลุยส์เป็นพี่ชายคนโตจากพี่น้องทั้งห

หลุยส์เป็นพี่ชายคนโตจากพี่น้องทั้งหมด 8 คน เกิดเมื่อวันที่ 31 มกราคม ค.ศ. 1673[2] ในรัชสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศส บิดาของเขาเป็นนักกฎหมาย ครอบครัวจึงมีทรัพย์สมบัติอยู่บ้างแต่ไม่ถึงขั้นร่ำรวยและมิได้อยู่ในระดับชนชั้นสูง หลุยส์เกิดมาในครอบครัวที่เชื่อถือคาทอลิกอย่างเคร่งครัด และได้รับการศึกษาเบื้องต้นจากคุณพ่อของท่านเอง จนเมื่ออายุได้ 12 ปี หลุยส์ก็เดินทางไปที่เมืองแรน ซึ่งเป็นเมืองหลวงของแคว้นเบรอตาญเพื่อเข้าเรียนที่ "วิทยาลัยนักบุญทอมัส เบ็กเก็ต" ของคณะเยสุอิต หลังจากเรียนที่วิทยาลัยนี้ได้ 2 ปี ครอบครัวของเขาก็ย้ายตามมาอยู่ในเมืองแรนด้วย

ด้วยการแนะแนวของนักบวชคณะเยสุอิต หลุยส์ตัดสินใจรับศีลอนุกรมขั้นบาทหลวงที่สักการสถานพระนางมารีย์ในโบสถ์ของนักบวชคณะคาร์เมไลท์ที่เมืองแรน หลังจากเรียนที่คณะเยสุอิตได้หลายปี หลุยส์ได้รับการสนับสนุนทางการเงินให้เข้าเรียนที่แซงต์ ซูลปีส ในกรุงปารีส หลุยส์ต้องทำงานหาเงินเรียนจนได้เป็นบาทหลวง หลังจากบวชแล้วท่านได้รับหน้าที่ไปดูแลคนเจ็บป่วยและคนชราที่โรงพยาบาล และที่โรงพยาบาลแห่งนี้เอง ท่านได้ตั้งกลุ่มสตรีที่เจ็บป่วยอยู่ แต่มีน้ำใจดี สมัครทำงานช่วยเหลือคนอื่น ๆ ซึ่งสตรีกลุ่มนี้ต่อมาได้ถือกำเนิดเป็น คณะธิดาปรีชาญาณ

หลุยส์เป็นนักพัฒนาและก่อสร้าง เขาซ่อมแซมบูรณะโบสถ์ต่าง ๆ ที่ถูกทอดทิ้ง และพร้อม ๆ กับบูรณะโบสถ์ เขาก็ได้ปรับปรุงโรงเรียน ตามความคิดที่ว่า โรงเรียนมีความสำคัญเท่ากับโบสถ์ เพราะเป็นที่อบรมเด็กให้เป็นผู้ใหญ่ที่ดีในอนาคต แต่จะต้องมีครูที่ดีสอนด้วย ในที่สุด หลุยส์จึงตั้งคณะภราดาเซนต์คาเบรียล เพื่ออบรมเยาวชนให้เป็นคนดี

บาทหลวงหลุยส์ เดอ มงฟอร์ ถึงแก่มรณกรรมเมื่อวันที่ 28 เมษายน ค.ศ. 1716[2] ขณะอายุได้ 43 ปี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หลุยส์เป็นพี่ชายคนโต จากพี่น้องทั้งหมด 8 คนเกิดเมื่อวันที่ 31 มกราคม ค.ศ. 1673 [2] ในรัชสมัยพระเจ้าหลุยส์ที่ 14 แห่งฝรั่งเศสบิดาของเขาเป็นนักกฎหมาย ครอบครัวจึงมีทรัพย์สมบัติอยู่บ้าง แต่ไม่ถึงขั้นร่ำรวยและมิได้อยู่ในระดับชนชั้นสูงหลุยส์เกิดมาในครอบครัวที่เชื่อถือคาทอลิกอย่าง เคร่งครัดและได้รับการศึกษาเบื้องต้นจาก คุณพ่อของท่านเองจนเมื่ออายุได้ 12 ปีหลุยส์ก็เดินทางไปที่ เมืองแรนซึ่งเป็นเมืองหลวงของแคว้นเบรอตาญเพื่อเข้าเรียนที่ "วิทยาลัยนักบุญทอมัสเบ็ก เก็ต "ของคณะเยสุอิตหลังจากเรียน ที่วิทยาลัยนี้ได้ 2 ปีครอบครัวของเขาก็ย้ายตามมาขณะนี้ในห้างหุ้นส่วนจำกัดเมืองแรหนังสือนด้วย

ด้วยหัวเรื่อง: การแนะแนวของนักบวชคณะเยผู้แต่ง: สุคุณอิตหลุยส์ตัดสินใจรับศีลอนุกรมขั้นบาทหลวงที่ สักการสถานพระนางมารีย์ใน โบสถ์ของนักบวชคณะคาร์เมไลท์ที่เมืองแรนหลังจากเรียนที่คณะเยสุอิตได้หลายปีหลุยส์ได้รับการสนับสนุนทางการเงินให้เข้าเรียนที่แซงต์ซูลปี สในกรุงปารีสหลุยส์ต้อง ทำงานหาเงินเรียนจนได้เป็นบาทหลวงหลังจากบวชแล้วท่านได้รับหน้าที่ไปดูแลคนเจ็บป่วยและคนชราที่โรงพยาบาลและที่โรงพยาบาลแห่งนี้เองท่านได้ตั้งกลุ่มสตรีที่เจ็บป่วยอยู่ แต่มีน้ำใจ ดีสมัครงานทำงานช่วยเหลือสร้างของคุณคนอื่น ๆ ซึ่งสตรีกลุ่มนี้ต่อมาได้ถือกำเนิดเป็นคณะธิดาปรีชาญาณ

หลุยส์เป็นนักพัฒนาและก่อสร้างเขาซ่อมแซมบูรณะโบสถ์ต่าง ๆ ที่ถูกทอดทิ้งและพร้อม ๆ กับบูรณะโบสถ์เขาก็ได้ปรับปรุงตำแหน่งที่เคยตามความสามารถคิด ที่ว่าได้ตำแหน่งที่เคยมีความสามารถสำคัญเท่ากับโบสถ์เพราะเป็นที่อบรมที่คุณเด็กให้เป็นผู้ใหญ่ที่ดีในห้างหุ้นส่วนจำกัดอนาคต แต่จะคุณต้องมีครูเป็นที่ดีสอนด้วยในห้างหุ้นส่วนจำกัดที่สุดหลุยส์จึงตั้งคณะภราดาเซนต์คาเบรียลเพื่ออบรมเยาวชนให้เป็นของคุณคนดี

บาทหลวงหลุยส์ เดอมงฟอร์ถึงแก่ มรณกรรมเมื่อวันที่ 28 เมษายน ค.ศ. 1716 [2] ขณะอายุได้ 43 ปี