For democratic republics (and to a

For democratic republics (and to a somewhat lesser extent for aristocratic republics), this spring is the love of virtue—the willingness to put the interests of the community ahead of private interests.
For monarchies, the spring is the love of honor—the desire to attain greater rank and privilege.
Finally, for despotisms, the spring is the fear of the ruler.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ชาติประชาธิปไตย (และระดับค่อนข้างน้อยสำหรับรูปทวีป), ฤดูใบไม้ผลินี้คือ รักคุณธรรมโดยยินดีที่จะนำผลประโยชน์ของชุมชนก่อนผลประโยชน์ส่วนตัวMonarchies ฤดูใบไม้ผลิคือ ความรักของเกียรติ – ความปรารถนาเพื่อบรรลุตำแหน่งและสิทธิ์การใช้งานมากขึ้นในที่สุด สำหรับ despotisms ฤดูใบไม้ผลิคือ ความกลัวของไม้บรรทัด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สำหรับสาธารณรัฐประชาธิปไตย (และในระดับค่อนข้างน้อยสำหรับสาธารณรัฐขุนนาง), ฤดูใบไม้ผลินี้คือความรักของคุณธรรม-ความตั้งใจที่จะนำผลประโยชน์ของชุมชนไปข้างหน้าของผลประโยชน์ส่วนตัว.
สำหรับกษัตริย์, ฤดูใบไม้ผลิคือความรักของเกียรติที่ปรารถนา เพื่อให้บรรลุการจัดอันดับที่สูงขึ้นและสิทธิพิเศษ.
สุดท้ายสำหรับ despotisms ฤดูใบไม้ผลิคือความกลัวของผู้ปกครอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับสาธารณรัฐประชาธิปไตย ( และในขอบเขตที่ค่อนข้างน้อยสำหรับคำย่อของชนชั้นสูง ) ฤดูใบไม้ผลินี้เป็นรักคุณธรรม ความเต็มใจที่จะเอาผลประโยชน์ของชุมชนก่อนผลประโยชน์ส่วนตัว .
สำหรับกษัตริย์ , ฤดูใบไม้ผลิมีความรักเคารพความปรารถนาที่จะบรรลุยศมากกว่า และสิทธิพิเศษ
สุดท้าย despotisms , ฤดูใบไม้ผลิ คือความกลัวของผู้ปกครอง