During the 1970s, when inflation bec

During the 1970s, when inflation became the preeminent problem
facing the developed economies, a number of analysts developed a
second approach to comparative capitalism based on the concept of neocorporatism
(Schmitter and Lehmbruch 1979; Berger 1981; Goldthorpe
1984; Alvarez et al. 1991). Although defined in various ways, neocorporatism
was generally associated with the capacity of a state to negotiate
durable bargains
with employers and the trade union movement
regarding
wages, working conditions, and social or economic policy.
Accordingly, a nation’s capacity for neo-corporatism was generally said
to depend on the centralization or concentration of the trade union movement,
following an Olsonian logic of collective action which specifies
that
more
encompassing unions can better internalize the economic effects
of
their
wage settlements (Olson 1965; Cameron
1984; Calmfors and Driffill
1988;
Golden 1993). Those who saw neo-corporatist bargains
as a ‘political
exchange’ emphasized the ability of states to offer
inducements as
well
as the capacity of unions to discipline their members (Pizzorno 1978;
Regini
1984; Scharpf 1987, 1991; cf. Przeworski and Wallerstein
1982).
Those
working from
this perspective categorized countries largely
by
reference
to the organization
of their trade union movement; and the
success
stories of this literature
were
the small, open economies of
northern
Europe.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในช่วงปี 1970 เมื่อ inflation กลายเป็น ปัญหาที่โดดเด่นหันหน้าไปทางประเทศพัฒนา พัฒนาจำนวนนักวิเคราะห์สองวิธีเปรียบเทียบทุนนิยมที่อิงแนวคิดของ neocorporatism(Schmitter และ Lehmbruch 1979 เบอร์เกอร์ 1981 Goldthorpe1984 Alvarez et al. 1991) แม้ว่าตกลงในรูปแบบต่าง ๆ neocorporatismโดยทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับความสามารถของรัฐที่จะเจรจาราคาทนทานมีการเคลื่อนไหวของสหภาพแรงงานและนายจ้างเกี่ยวกับค่าจ้าง ทำงาน และนโยบายทางสังคม และเศรษฐกิจดังนั้น กำลังการผลิตของประเทศสำหรับนีโอ corporatism โดยทั่วไปกล่าวจะขึ้นอยู่กับเกษตรกรรมหรือความเข้มข้นของการเคลื่อนไหวของสหภาพแรงงานมีตรรกะ Olsonian ปฏิบัติตามซึ่ง specifiesที่เพิ่มเติมครอบคลุมสหภาพสามารถดีต่อผลกระทบทางเศรษฐกิจของของพวกเขาค่าจ้างชำระ (โอลสัน 1965 คาเมรอน1984 Calmfors และ Driffill1988ปี 1993 สีทอง) ผู้ที่เห็นราคา corporatist นีโอเป็นการ ' ทางการเมืองแลกเปลี่ยน ' เน้นความสามารถของอเมริกาได้เสนอสิ่งจูงใจเป็นอย่างดีกับความจุของสหภาพแรงงานสมาชิก (Pizzorno 1978 วินัยRegini1984 Scharpf 1987, 1991 cf. Przeworski และ Wallerstein1982)ผู้จากการทำงานมุมมองนี้แบ่งประเทศเป็นส่วนใหญ่โดยอ้างอิงให้กับองค์กรของขบวนการสหภาพแรงงาน และการประสบความสำเร็จเรื่องราวของวรรณคดีนี้มีเล็ก เปิดเศรษฐกิจของภาคเหนือยุโรป

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงปี 1970 เมื่ออยู่ในฟลอริด้า ation กลายเป็นปัญหาที่โดดเด่นด้วยการ
หันหน้าไปทางเศรษฐกิจของประเทศที่พัฒนาแล้วจำนวนของนักวิเคราะห์การพัฒนา
แนวทางที่สองทุนนิยมเปรียบเทียบตามแนวคิดของ neocorporatism
(Schmitter และ Lehmbruch 1979; Berger 1981; Goldthorpe
1984. Alvarez et al, 1991) . แม้ว่าเดนิยามในรูปแบบต่างๆ neocorporatism
ถูกเกี่ยวข้องกับความจุของรัฐในการเจรจา
ต่อรองราคาสินค้าคงทน
กับนายจ้างและสหภาพแรงงานเคลื่อนไหว
เกี่ยวกับ
ค่าจ้างสภาพการทำงานและนโยบายทางเศรษฐกิจหรือสังคม.
ดังนั้นกำลังการผลิตของประเทศสำหรับ Neo-corporatism เป็นปกติ กล่าวว่า
ขึ้นอยู่กับการรวมศูนย์อำนาจหรือความเข้มข้นของการเคลื่อนไหวของสหภาพแรงงาน
ตามตรรกะ Olsonian ของการดำเนินการร่วมกันซึ่ง ES ระบุไว้
ว่า
มากขึ้น
ครอบคลุมสหภาพแรงงานดีขึ้นสามารถ internalize ผลกระทบทางเศรษฐกิจ
ของ
พวกเขา
ตั้งถิ่นฐานของค่าจ้าง (โอลสัน 1965; คาเมรอน
1984 Calmfors และ Drif Fi LL
1988;
โกลเด้น 1993) บรรดาผู้ที่เห็นการต่อรองราคา Neo-corporatist
เป็น 'ทางการเมือง
แลกเปลี่ยน' เน้นความสามารถของรัฐที่จะนำเสนอ
สิ่งจูงใจเป็น
อย่างดี
ในขณะที่ความจุของสหภาพแรงงานมีวินัยในสมาชิกของพวกเขา (Pizzorno 1978;
Regini
1984 Scharpf 1987 1991; cf เลย Przeworski และวอลเลอร์
1982 ).
ผู้ที่
ทำงานจาก
มุมมองของการแบ่งประเภทนี้ประเทศส่วนใหญ่
โดย
การอ้างอิง
ให้กับองค์กร
ของการเคลื่อนไหวของสหภาพการค้าของพวกเขา; และ
ประสบความสำเร็จใน
เรื่องของวรรณกรรมนี้
มี
ขนาดเล็กเศรษฐกิจเปิด
ทางตอนเหนือของ
ยุโรป