The frequent presence of these orga

The frequent presence of these organisms does not necessarily
denote causation, but there is evidence from several sources to
support a role for some of these organisms in the causal pathway
to preterm labor. In experimental sheep, intra-amniotic injection
of Ureaplasma spp. elicits a robust intra-uterine inflammatory
response and enhanced lung maturation (94–96). Intra-amniotic
injection with Ureaplasma spp. in chronically catheterized Rhesus
macaques drives intra-uterine cytokine and prostaglandin
production, chorioamnionitis and preterm labor, replicating the
disease pathogenesis and ontogeny observed in human pregnancy
(97).
The relationships between vaginal microbiota and ascending
infection resulting in preterm birth remain uncertain. For several
decades, investigators have explored a role for bacterial vaginosis.
Bacterial vaginosis is a common genital condition among women
of reproductive age characterized by a disturbance in normal vaginal
microbiota with a loss of H2O2-producing Lactobacillus spp.,
an increase in vaginal pH, and an increase in Gram-variable coccobacilli,
anaerobic organisms, and genital mycoplasmas (98). There
are well-established associations between bacterial vaginosis and
preterm birth (99), but the extent of a causative role is not certain.
What is known with certainty, however, is that bacterial vaginosis
varies dramatically with race and that studies need to be specific
for different population groups (98, 100).
Antibiotic treatment of bacterial vaginosis is generally ineffective
in preventing preterm birth (101–103). It should be noted,
however, that antibiotics commonly used to treat bacterial vaginosis
are ineffective against Ureaplasma and Mycoplasma spp.,
which are the organisms most frequently associated with preterm
birth. These organisms are best treated with macrolide antibiotics,
the most frequently used of which are erythromycin and
azithromycin. In addition, the transplacental passage of these
drugs is poor and unlikely to reach levels sufficient to eradicate
infection (104–107). Newer macrolide antibiotics, such
as solithromycin, with greater efficacy and better transplacental
passage, offer promise and may prove in time to be more
effective (108, 109).
There is some evidence, however, that treatment earlier in pregnancy
may be more effective in preventing preterm birth. Lamont
and colleagues have shown that administration of clindamycin to
women with abnormal vaginal flora before 22 weeks gestation may
reduce the rate of subsequent preterm birth (110). This possibility
is the topic of a separate review in this series where it will be
discussed at length.
In summary,while a role for vaginal infection in the causal pathway
to many cases of early preterm birth seems clear, at this time
translation of that knowledge into an effective treatment strategy
has yet to be widely adopted. The field is the subject of active
investigation and progress can be anticipated in the near future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ไม่บ่อยมีอยู่ของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องชีพพร้อม แต่มีหลักฐานจากแหล่งต่าง ๆ เพื่อสนับสนุนบทบาทของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ในเส้นทางลำลองการใช้แรงงานคลอดบุตรก่อนกำหนด ในทดลองแกะ ฉีดน้ำคร่ำอินทรากันมีประสิทธิภาพของ Ureaplasma ออกซิเจนภายในมดลูกอักเสบตอบสนองและการเจริญเติบโตของปอดดีขึ้น (94-96) ในน้ำคร่ำฉีดกับออกซิเจน Ureaplasma ในลิง catheterized เรื้อรังcytokine มดลูกภายในไดรฟ์ macaques และ prostaglandinการผลิต ถุงน้ำคร่ำอักเสบ และคลอดบุตรก่อนกำหนด แรง จำลองการโรคพยาธิและ ontogeny ในการตั้งครรภ์ของมนุษย์(97)ความสัมพันธ์ระหว่างจุลินทรีย์ที่ช่องคลอดและจากน้อยไปมากติดเชื้อส่งผลให้คลอดก่อนกำหนดยังไม่ชัดเจน หลายทศวรรษที่ผ่านมา นักวิจัยได้สำรวจบทบาทของเชื้อแบคทีเรีย vaginosisเชื้อแบคทีเรีย vaginosis เป็นอวัยวะเพศสภาพทั่วไปในหมู่ผู้หญิงวัยเจริญพันธุ์โดยรบกวนในช่องคลอดปกติจุลินทรีย์กับการสูญเสียออกซิเจนผลิต H2O2 แลคโตบาซิลลัสการเพิ่มขึ้นของ pH ช่องคลอด และการเพิ่มขึ้นของตัวแปรกรัม coccobacilliสิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช้ออกซิเจน และ mycoplasmas อวัยวะเพศ (98) มีมีความสัมพันธ์ที่ดีขึ้นระหว่างเชื้อแบคทีเรีย vaginosis และคลอดก่อนกำหนด (99), แต่ขอบเขตของบทบาทสาเหตุไม่แน่อย่างไรก็ตาม สิ่งที่เรียกว่า ด้วยความเชื่อมั่น เป็นที่เชื้อแบคทีเรีย vaginosisแตกต่างกันอย่างมากกับการแข่งขันและให้การศึกษาจะต้องระบุfor different population groups (98, 100).Antibiotic treatment of bacterial vaginosis is generally ineffectivein preventing preterm birth (101–103). It should be noted,however, that antibiotics commonly used to treat bacterial vaginosisare ineffective against Ureaplasma and Mycoplasma spp.,which are the organisms most frequently associated with pretermbirth. These organisms are best treated with macrolide antibiotics,the most frequently used of which are erythromycin andazithromycin. In addition, the transplacental passage of thesedrugs is poor and unlikely to reach levels sufficient to eradicateinfection (104–107). Newer macrolide antibiotics, suchas solithromycin, with greater efficacy and better transplacentalpassage, offer promise and may prove in time to be moreeffective (108, 109).There is some evidence, however, that treatment earlier in pregnancymay be more effective in preventing preterm birth. Lamontand colleagues have shown that administration of clindamycin towomen with abnormal vaginal flora before 22 weeks gestation mayreduce the rate of subsequent preterm birth (110). This possibilityis the topic of a separate review in this series where it will bediscussed at length.In summary,while a role for vaginal infection in the causal pathwayto many cases of early preterm birth seems clear, at this timetranslation of that knowledge into an effective treatment strategyhas yet to be widely adopted. The field is the subject of active
investigation and progress can be anticipated in the near future.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปรากฏตัวบ่อยของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ไม่จำเป็นต้อง
แสดงถึงสาเหตุ แต่มีหลักฐานจากหลายแหล่งในการ
สนับสนุนบทบาทสำหรับบางส่วนของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ในทางเดินสาเหตุ
แรงงานคลอดก่อนกำหนด แกะทดลองฉีดภายในน้ำคร่ำ
ของ Ureaplasma เอสพีพี องค์ที่แข็งแกร่งภายในมดลูกอักเสบ
ตอบสนองและการเพิ่มการเจริญเติบโตในปอด (94-96) ภายในถุงน้ำคร่ำ
ฉีด Ureaplasma เอสพีพี ใน catheterized เรื้อรังจำพวก
ลิงไดรฟ์ไซโตไคน์ภายในมดลูกและ prostaglandin
ผลิต Chorioamnionitis และแรงงานคลอดก่อนกำหนด, การจำลอง
การเกิดโรคโรคและการ ontogeny สังเกตในการตั้งครรภ์ของมนุษย์
(97).
ความสัมพันธ์ระหว่าง microbiota ช่องคลอดและ Ascending
ติดเชื้อที่เกิดขึ้นในการคลอดก่อนกำหนดยังไม่แน่ใจ เป็นเวลาหลาย
ทศวรรษที่ผ่านมานักวิจัยได้สำรวจบทบาทภาวะแบคทีเรีย.
แบคทีเรีย vaginosis เป็นภาวะที่อวัยวะเพศที่พบบ่อยในกลุ่มผู้หญิง
วัยเจริญพันธุ์ที่โดดเด่นด้วยความวุ่นวายในช่องคลอดปกติ
microbiota กับการสูญเสียของ H2O2 ผลิต Lactobacillus spp. ที่
เพิ่มขึ้นในค่า pH ในช่องคลอด และการเพิ่มขึ้นของแกรมตัวแปรแบคทีเรียแก,
สิ่งมีชีวิตที่ไม่ใช้ออกซิเจนและไมโคพลาสมาอวัยวะเพศ (98) มี
เป็นสมาคมที่ดีขึ้นระหว่างภาวะแบคทีเรียและ
การคลอดก่อนกำหนด (99) แต่ขอบเขตของบทบาทสาเหตุก็ไม่แน่ใจ.
สิ่งที่เป็นที่รู้จักกันด้วยความมั่นใจ แต่เป็นที่ภาวะแบคทีเรีย
ที่แตกต่างกันอย่างมากกับการแข่งขันและว่าการศึกษาจะต้องมีที่เฉพาะเจาะจง
สำหรับกลุ่มที่แตกต่างกันของประชากร (98, 100).
การรักษาด้วยยาปฏิชีวนะของเชื้อแบคทีเรีย vaginosis โดยทั่วไปจะไม่ได้ผล
ในการป้องกันการคลอดก่อนกำหนด (101-103) มันควรจะตั้งข้อสังเกต
อย่างไรว่ายาปฏิชีวนะที่ใช้กันทั่วไปในการรักษาภาวะแบคทีเรีย
จะไม่ได้ผลกับ Ureaplasma และ Mycoplasma spp.
ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตที่เกี่ยวข้องบ่อยที่สุดกับการคลอดก่อนกำหนด
คลอด สิ่งมีชีวิตเหล่านี้จะได้รับการปฏิบัติที่ดีที่สุดด้วยยาปฏิชีวนะ macrolide,
ที่ใช้บ่อยซึ่งส่วนใหญ่จะ erythromycin และ
azithromycin นอกจากนี้ทาง transplacental เหล่านี้
ยาเสพติดเป็นที่น่าสงสารและไม่น่าจะถึงระดับที่เพียงพอที่จะกำจัด
การติดเชื้อ (104-107) ยาปฏิชีวนะ macrolide ใหม่ดังกล่าว
เป็น solithromycin มีประสิทธิภาพมากขึ้นและ transplacental ดีกว่า
ทางเดินให้สัญญาและอาจพิสูจน์ในเวลาที่จะมีมากขึ้น
ที่มีประสิทธิภาพ (108, 109).
มีหลักฐานบางอย่างเป็น แต่การรักษาที่ก่อนหน้านี้ในการตั้งครรภ์
อาจจะมีประสิทธิภาพมากขึ้นในการ การป้องกันการคลอดก่อนกำหนด มอนต์
และเพื่อนร่วมงานได้แสดงให้เห็นการบริหารงานของ clindamycin ว่า
ผู้หญิงที่มีความผิดปกติทางช่องคลอดพืชก่อนวันที่ 22 สัปดาห์ที่ผ่านมาการตั้งครรภ์อาจ
ลดอัตราการคลอดก่อนกำหนดที่ตามมา (110) เป็นไปได้นี้
เป็นหัวข้อของการตรวจสอบแยกต่างหากในชุดนี้ที่มันจะได้รับการ
กล่าวถึงในระยะ.
ในการสรุปในขณะที่บทบาทการติดเชื้อในช่องคลอดในทางเดินสาเหตุ
หลายกรณีของการคลอดก่อนกำหนดในช่วงต้นดูเหมือนว่าชัดเจนในเวลานี้
การแปลของความรู้ที่ เป็นกลยุทธ์การรักษาที่มีประสิทธิภาพ
ยังไม่ได้ถูกนำมาใช้กันอย่างแพร่หลาย อีกทั้งยังเป็นเรื่องของการใช้งาน
การตรวจสอบความคืบหน้าและสามารถคาดการณ์ในอนาคตอันใกล้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปรากฏตัวของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ไม่ได้เป็นบ่อย ๆแสดงถึงสาเหตุ แต่ก็มีหลักฐานจากแหล่งต่าง ๆสนับสนุนบทบาทบางอย่างของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ในทางเชิงสาเหตุแรงงานคลอดก่อนกำหนด . ในแกะทดลอง ฉีดรกเด็กภายในของ ureaplasma spp . ให้แข็งแกร่งภายในมดลูกอักเสบปรับปรุงการตอบสนองและปอด ( 94 ( 96 ) อินทรา amnioticฉีดกับ ureaplasma ชนิดเรื้อรัง catheterized ลิงไดรฟ์ภายในมดลูก และพรอสตาแกลนดินลิงไซโตไคน์การผลิต มะกล่ำตาหนูและแรงงานคลอดก่อนกำหนดจําลอง ,โรค พยาธิสภาพ และพัฒนาการ พบในการตั้งครรภ์ของมนุษย์( 97 )ความสัมพันธ์ระหว่างไมโครไบโ ้าในช่องคลอดและจากน้อยไปมากเชื้อโรคที่เกิดในการคลอดก่อนกำหนดยังคงมีความไม่แน่นอน สำหรับหลาย ๆทศวรรษที่ผ่านมานักวิจัยได้สำรวจบทบาทสำหรับแบคทีเรีย Vaginosis .แบคทีเรีย Vaginosis เป็นเงื่อนไขทั่วไปที่อวัยวะเพศของผู้หญิงวัยเจริญพันธุ์ โดยการรบกวนในลักษณะปกติทางช่องคลอดไมโครไบโ ้ากับการสูญเสียของการผลิตแบตเตอรี่ Lactobacillus spp .เพิ่มในช่องคลอดความเป็นกรด - ด่าง และมีการเพิ่มตัวแปรถุงย่ามกรัม ,ไร้สิ่งมีชีวิตและไมโคพลาสมาอวัยวะเพศ ( 98 ) มีจะ ดีขึ้น ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะแบคทีเรียและการคลอดก่อนกำหนด ( 99 ) แต่ขอบเขตของบทบาทนั้นๆ ไม่ใช่แน่นอนสิ่งที่เป็นที่รู้จักกันอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม คือ ว่า แบคทีเรีย Vaginosisจะแตกต่างกันอย่างมากกับการแข่งขันและการศึกษาจะต้องมีเฉพาะสำหรับกลุ่มประชากรที่แตกต่างกัน ( 98 , 100 )ยาปฏิชีวนะของแบคทีเรีย Vaginosis มักไม่ได้ผลในการป้องกันการคลอดก่อนกำหนด ( 101 - 103 ) มันควรจะตั้งข้อสังเกตอย่างไรก็ตาม ยาปฏิชีวนะที่นิยมใช้รักษาแบคทีเรีย Vaginosisใช้ไม่ได้ผลกับ ureaplasma และ Mycoplasma spp .ซึ่งเป็นสิ่งมีชีวิตที่พบบ่อยที่สุดที่เกี่ยวข้องกับทารกคลอดก่อนกำหนดกำเนิด สิ่งมีชีวิตเหล่านี้ที่ดีที่สุดที่ได้รับการรักษาด้วยยาปฏิชีวนะ ยาฆ่าเชื้อแมคโครไลด์ ,ที่ใช้บ่อยที่สุด ซึ่งซิน และzithromax . นอกจากนี้ ทาง transplacental เหล่านี้ยาเสพติดไม่ดี และไม่น่าจะไปถึงระดับที่เพียงพอที่จะกำจัดการติดเชื้อ ( 104 - 107 ) ใหม่กว่าแบล็กเดย์ ยาปฏิชีวนะ เช่นเป็น solithromycin ที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นและ transplacental ดีกว่าหัวข้อ , ข้อเสนอสัญญาและอาจพิสูจน์ในเวลาให้มากขึ้นที่มีประสิทธิภาพ ( 108 , 109 )มีหลักฐานบางอย่าง อย่างไรก็ตาม ที่การรักษาก่อนหน้านี้ในการตั้งครรภ์อาจมีประสิทธิภาพในการป้องกันการคลอดก่อนกำหนด . Lamontและเพื่อนร่วมงานได้แสดงให้เห็นว่าการบริหารงานของยาคลินดามัยซินเพื่อผู้หญิงกับดอกไม้ในช่องคลอดผิดปกติก่อนตั้งครรภ์ 22 สัปดาห์อาจลดอัตราการคลอดก่อนกำหนดตามมา ( 110 ) โอกาสนี้เป็นหัวข้อของความคิดเห็นที่แยกจากกันในชุดนี้ที่จะกล่าวถึงในความยาวโดยสรุปในขณะที่บทบาทให้ช่องคลอดติดเชื้อในทางเดินเชิงสาเหตุหลายคดีแรกของการคลอดก่อนกำหนดดูเหมือนชัดเจน ในเวลานี้แปลจากความรู้ที่เป็นกลยุทธ์การรักษาที่มีประสิทธิภาพยังได้รับการรับรองอย่างกว้างขวาง . สนามเป็นเรื่องของงานการสอบสวนและความคืบหน้าสามารถคาดการณ์ในอนาคต