Cassava chips (cassava balls, and c

Cassava chips (cassava balls, and cassava pellets) are derived cassava products traditionally produced by
farmers in sub-Saharan Africa following fermentation, and drying of fresh roots of cassava, and are widely
consumed in Cameroon. Once produced, this food commodity can be stored for more than two months
and contaminated by a wide array of harmful microbes. In order to assess persistence of toxigenic fungi
in cassava chips, aflatoxin-producing fungi (Aspergillus flavus, Aspergillus nomius, and Aspergillus parasiticus)
and aflatoxins were contrasted at regular intervals in home-stored cassava chips collected in two
locations of southern Cameroon throughout a two-month monitoring period. Three hundred and fortysix
isolates of aflatoxin-producing fungi were found to be associated with all samples. A. flavus contaminated
more samples in both types of chips (267 isolates in 53 samples), followed by A. nomius (58 isolates
in 15 samples), whereas A. parasiticus was rarest. A direct competitive Enzyme-linked
immunosorbent assay (ELISA)-based method was implemented to quantify the content in aflatoxins.
Eighteen of the samples contained some aflatoxins at detectable levels whereas 54 did not. The levels
of aflatoxin ranged between 5.2 and 14.5 ppb. The distribution of aflatoxin in positive samples depended
on 8 parameters including pH, moisture content, storage duration, types of chips, level of contamination
by aflatoxin-producing fungi, processing practices and storage facilities. From analysis of variance results,
only pH (p < 0.01), duration of storage (p < 0.01), population of aflatoxin-producing species (0.0001) and
the chip type (p < 0.05) were significantly related to aflatoxin in positive samples. A stepwise regression
analysis (forward selection procedure) indicated that aflatoxin levels were significantly (p < 0.01) correlated
with processing practices, storage facilities, and storage duration of the chips.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลิตภัณฑ์มันสำปะหลังมาผลิตแบบดั้งเดิมโดยมีมันสำปะหลังชิ (ลูกมันสำปะหลัง และมันสำปะหลังอัดเม็ด)เกษตรกรในแอฟริกาใต้ซาฮาราต่อหมัก และแห้งของรากสดของมันสำปะหลัง มีอย่างกว้างขวางใช้ในแคเมอรูน เมื่อผลิต อาหารชุดนี้สามารถเก็บไว้มากกว่าสองเดือนและปนเปื้อน โดยจุลินทรีย์ที่เป็นอันตรายที่หลากหลาย การประเมินการคงอยู่ของเชื้อรา toxigenicในมันสำปะหลังชิ aflatoxin ผลิตเชื้อรา (Aspergillus flavus, Aspergillus nomius และ Aspergillus parasiticus)และ aflatoxins ถูกเปรียบเทียบอย่างสม่ำเสมอในเศษมันสำปะหลังเก็บบ้านเก็บ 2ตำแหน่งที่ตั้งของแคเมอรูนภาคใต้ตลอดระยะเวลาตรวจสอบสองเดือน สามร้อยและ fortysixแยกการผลิต aflatoxin พบเชื้อราจะเกี่ยวข้องกับตัวอย่างทั้งหมด A. flavus ที่ปนเปื้อนตัวอย่างเพิ่มเติมในทั้งสองชนิดของชิป (267 ที่แยกได้ในตัวอย่างที่ 53), ตาม ด้วย A. nomius (58 แยกในตัวอย่าง 15), ในขณะที่ A. parasiticus ถูก rarest A ตรงแข่งขันเชื่อมโยงเอนไซม์immunosorbent assay (ELISA) -ได้ดำเนินการตามวิธีการกำหนดปริมาณเนื้อหาใน aflatoxinsเอททีนตัวอย่างที่ประกอบด้วยบาง aflatoxins อาสาระดับขณะที่ 54 ไม่ ระดับของ aflatoxin ที่อยู่ในช่วงระหว่าง 5.2 และ 14.5 ppb ขึ้นอยู่กับการกระจายของ aflatoxin ในตัวอย่างที่เป็นค่าบวก8 พารามิเตอร์ได้แก่ pH ชื้น ระยะเวลาการเก็บข้อมูล ชนิดของชิป ระดับการปนเปื้อนโดยเชื้อราผลิต aflatoxin ปฏิบัติการประมวลผล และเก็บข้อมูลสิ่งอำนวยความสะดวก จากผลการวิเคราะห์ผลต่างของเฉพาะค่า pH (พี < 0.01) ระยะเวลาของการจัดเก็บ (p < 0.01), ประชากรของ aflatoxin ผลิตพันธุ์ (มาก 0.0001) และแบบชิพ (พี < 0.05) อย่างมีนัยสำคัญเกี่ยวข้องกับ aflatoxin ในตัวอย่างที่เป็นค่าบวก ถดถอย stepwiseวิเคราะห์ (กระบวนงานที่เลือกไปข้างหน้า) ระบุว่า ระดับ aflatoxin ขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.01) correlatedมีการประมวลผลการปฏิบัติ ห้องจัดเก็บ และระยะเวลาเก็บเศษ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ชิปมันสำปะหลัง (ลูกมันสำปะหลังและมันอัดเม็ด)
จะได้มาผลิตภัณฑ์มันสำปะหลังผลิตแบบดั้งเดิมโดยเกษตรกรในsub-Saharan Africa
หมักต่อไปนี้และการอบแห้งของรากมันสำปะหลังสดและได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางบริโภคในประเทศแคเมอรูน
เมื่อผลิตสินค้าอาหารนี้สามารถเก็บไว้ได้นานกว่าสองเดือนและปนเปื้อนด้วยความหลากหลายของเชื้อจุลินทรีย์ที่เป็นอันตราย เพื่อประเมินความคงอยู่ของเชื้อรา Toxigenic
ในชิปมันสำปะหลังเชื้อราอะฟลาท็อกซินที่ผลิต (Aspergillus flavus, nomius Aspergillus และ Aspergillus parasiticus)
และ aflatoxins
ถูกเปรียบเทียบในช่วงเวลาปกติในบ้านเก็บไว้มันเส้นที่เก็บรวบรวมได้ในสองสถานที่ทางตอนใต้ของประเทศแคเมอรูนตลอดสองระยะเวลาการตรวจสอบเดือน สามร้อย fortysix
สายพันธุ์ของเชื้อราอะฟลาท็อกซินที่ผลิตพบว่ามีความเกี่ยวข้องกับกลุ่มตัวอย่างทั้งหมด A. flavus
ที่ปนเปื้อนตัวอย่างในทั้งสองประเภทของชิป(267 แยก 53 ตัวอย่าง) ตามด้วยเอ nomius (58 แยก
15 ตัวอย่าง) ในขณะที่ A. parasiticus เป็นที่หาได้ยาก แข่งขันโดยตรงเอนไซม์ที่เชื่อมโยงการทดสอบอิมมูโน (ELISA) วิธีชั่นถูกนำมาใช้ในการวัดปริมาณเนื้อหาใน aflatoxins ได้. สิบแปดของกลุ่มตัวอย่างที่มีอยู่บาง aflatoxins ในระดับที่ตรวจพบในขณะที่ 54 ไม่ได้ ระดับของอะฟลาท็อกซินอยู่ระหว่าง 5.2 และ 14.5 ppb การกระจายตัวของอะฟลาท็อกซินในตัวอย่างบวกขึ้นเมื่อวันที่ 8 พารามิเตอร์รวมทั้งค่า pH ความชื้นระยะเวลาการจัดเก็บข้อมูลชนิดของชิประดับการปนเปื้อนจากเชื้อราอะฟลาท็อกซินที่ผลิตการแปรรูปและการปฏิบัติที่สถานที่จัดเก็บ จากการวิเคราะห์ผลการแปรปรวนค่า pH เท่านั้น (p <0.01) ระยะเวลาของการจัดเก็บ (p <0.01) ประชากรของสายพันธุ์ที่ผลิตอะฟลาท็อกซิน (0.0001) และประเภทชิป(p <0.05) มีความสัมพันธ์อย่างมีนัยสำคัญอะฟลาท็อกซินในตัวอย่างที่เป็นบวก ถดถอยแบบขั้นตอนการวิเคราะห์ (ขั้นตอนการเลือกข้างหน้า) ชี้ให้เห็นว่าระดับอะฟลาท็อกซินอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.01) มีความสัมพันธ์กับการปฏิบัติในการประมวลผลสถานที่จัดเก็บและระยะเวลาการจัดเก็บข้อมูลของชิป

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันเส้น ( ลูก , มันสำปะหลัง , มันสำปะหลังและผลิตภัณฑ์มันสำปะหลังอัดเม็ด ) ซึ่งมีการผลิตแบบดั้งเดิมโดย
เกษตรกรในแอฟริกาย่อยต่อไปนี้ซาฮาการหมักแห้งสด รากมันสำปะหลัง และอย่างกว้างขวาง
บริโภคในประเทศคาเมรูน เมื่อผลิตสินค้าอาหารนี้สามารถเก็บไว้ได้นานกว่าสองเดือน
ปนเปื้อนโดยหลากหลายของจุลินทรีย์ที่เป็นอันตราย .เพื่อที่จะประเมินความคงอยู่ของ toxigenic
เชื้อราในการผลิตมันเส้น แอฟรา ( Aspergillus flavus , Aspergillus nomius และ Aspergillus และผู้ดูแล )
ซินเป็นแบบในช่วงเวลาปกติในบ้านเก็บชิปเก็บมันสำปะหลัง 2
สถานที่ทางใต้ของแคเมอรูน ตลอดสองเดือน ตรวจสอบระยะเวลา สามแสน fortysix
ไอโซเลทเชื้อราอะฟลาทอกซิน พบว่ามีการผลิตที่เกี่ยวข้องกับตัวอย่างทั้งหมด A . flavus ปนเปื้อน
ตัวอย่างเพิ่มเติมในทั้งสองประเภทของชิป ( 267 สายพันธุ์ใน 53 คน ) รองลงมาคือ อ. nomius ( 58 ไอโซ
15 ตัวอย่าง ) ส่วนผู้ดูแล ก็หายาก . . . เอนไซม์ที่เชื่อมโยงโดยตรงแข่งขัน
immunosorbent assay ( ELISA ) โดยใช้วิธีวิเคราะห์ปริมาณเนื้อหาใน
ซิน .อายุของตัวอย่างมีอยู่บางอะฟลาทอกซินระดับ 54 ได้และไม่ได้ ระดับ
แอฟอยู่ระหว่าง 5.2 และ 14.5 กิโลกรัม การกระจายของอะฟลาทอกซินในตัวอย่างบวกขึ้นอยู่กับ
8 พารามิเตอร์ ได้แก่ พีเอช ปริมาณ ระยะเวลาที่เก็บความชื้น ประเภทของชิป ระดับของการปนเปื้อนอะฟลาทอกซินเชื้อรา
โดยการปฏิบัติการผลิต , การประมวลผลและสถานที่จัดเก็บผลจากการวิเคราะห์ความแปรปรวน
แค่ M ( P < 0.01 ) ระยะเวลาที่กระเป๋า ( P < 0.01 ) ประชากรของปริมาณการผลิตพันธุ์ ( 0.0001 ) และ
ประเภทชิป ( P < 0.05 ) และมีความสัมพันธ์กับปริมาณอะฟลาทอกซินในตัวอย่างที่เป็นบวก การวิเคราะห์การถดถอย
= ( เดินหน้ากระบวนการคัดเลือก ) พบว่าระดับอะฟลาทอกซินอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.01 ) ความสัมพันธ์
การประมวลผลด้วยการปฏิบัติเครื่องเก็บข้อมูล และอายุการเก็บรักษาของชิป