Because of his background in music,

Because of his background in music, Walton expected that he would have an interest in aesthetics and philosophy of art, but was unmoved by his contacts with these fields at Berkeley. After graduating in 1961, he pursued postgraduate studies at Cornell University where he attended a seminar with the British philosopher and aesthetician Frank Sibley that he discovered “how exciting aesthetics can be, how serious, rigorous philosophical thought can connect with real, real-world interests in the arts.”[5] He wrote his dissertation, 'Conceptual Schemes: A Study of Linguistic Relativity and Related Philosophical Problems', with Sydney Shoemaker on philosophy of language, mind and metaphysics, and graduated in 1967 with a Ph.D.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจากพื้นหลังของเขาในเพลง วอลตันคาดว่า เขาจะมีความสนใจในสุนทรียศาสตร์และปรัชญาศิลปะ แต่ unmoved โดยรายชื่อของเขากับฟิลด์ที่เบิร์กลีย์ หลังจากจบการศึกษาในปีค.ศ. 1961 เขาได้ติดตามศึกษาที่มหาวิทยาลัย Cornell ร่วมสัมมนากับนักปรัชญาชาวอังกฤษและ aesthetician Frank Sibley ที่เขาค้นพบ "วิธีความงามที่น่าตื่นเต้นได้อย่าง วิธีคิดทางปรัชญาอย่างจริงจัง อย่างเข้มงวดสามารถเชื่อมต่อกับจริง จริงสนใจในศิลปะการ" [5] เขาเขียนดุษฎีนิพนธ์ของเขา, ' โครงร่างแนวคิด: A การศึกษาของภาษาศาสตร์ทฤษฎีสัมพัทธภาพและปัญหาที่เกี่ยวข้องปรัชญาของ กับชูเมกเกอร์ซิดนีย์ในปรัชญาของภาษา จิตใจ และอภิปรัชญา และจบใน 1967 ดุษฎีบัณฑิต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เพราะของภูมิหลังของเขาในเพลงวอลตันคาดว่าเขาจะมีความสนใจในการศึกษาและปรัชญาของศิลปะ แต่ไม่ไหวติงโดยรายชื่อของเขากับเขตข้อมูลเหล่านี้ที่เบิร์กลีย์ หลังจากจบการศึกษาในปี 1961 เขาไล่ตามการศึกษาสูงกว่าปริญญาตรีที่มหาวิทยาลัยคอร์เนลที่เขาเข้าร่วมการสัมมนากับนักปรัชญาชาวอังกฤษและ esthetician แฟรงก์ Sibley ว่าเขาค้นพบ "วิธีการที่น่าตื่นเต้นความสวยงามสามารถวิธีการที่รุนแรงอย่างเข้มงวดปรัชญาความคิดสามารถเชื่อมต่อกับจริงสนใจจริงของโลก . ในศิลปะ "[5] เขาเขียนวิทยานิพนธ์ของเขา 'แบบแผนความคิด: การศึกษาภาษาศาสตร์สัมพัทธภาพและปัญหาปรัชญาที่เกี่ยวข้องกับซิดนีย์เท้าในปรัชญาของภาษาจิตใจและอภิปรัชญาและจบการศึกษาในปี 1967 กับปริญญาเอก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เพราะพื้นหลังของเขาในเพลง วอลตัน คาดว่า เขาจะมีความสนใจในสุนทรียศาสตร์และปรัชญาของศิลปะ แต่ไม่ไหวติงโดยการติดต่อกับสาขาที่เบิร์กลีย์ หลังจากเรียนจบในปี 1961 เขาติดตามการศึกษาระดับปริญญาโทที่มหาวิทยาลัยคอร์เนลล์ที่เขาได้เข้าร่วมสัมมนากับนักปรัชญาชาวอังกฤษและ aesthetician แฟรงค์ Sibley ว่าเขาค้นพบ " วิธีที่น่าตื่นเต้นสุนทรียภาพสามารถ ร้ายแรงอย่างไร ความคิดเชิงปรัชญาที่เคร่งครัด สามารถ เชื่อม ต่อ กับ จริง ความสนใจจริงในศิลปะ . " [ 5 ] เขาเขียนวิทยานิพนธ์ของเขา " แนวคิด แผนการ : การศึกษาความสัมพันธ์ทางภาษาศาสตร์และปรัชญาที่เกี่ยวข้องกับปัญหา " , ซิดนีย์ช่างทำรองเท้าในปรัชญาของภาษา จิตใจ และ อภิปรัชญา และจบการศึกษาใน พ.ศ. 2510 ด้วยปริญญาดุษฎีบัณฑิต