was actually sleeping.The other one

was actually sleeping.

The other one was Luo Luo in the corner. She stared straight into Mo Yu’s face in a moderately impolite fashion.

Everyone in the field stood up except two people. Of course she was a bright spot and everyone looked at her.

Xu Shi Ji’s face turned gloomier. Although he knew this young girl named Luo Luo had a powerful background, tonight was the night that the southern ambassadors will propose which meant that he need everything under his control. This was the reason why he yelled at her previously. He needed to see if there would be any changing variables in this event.

The changing variable seemed to be coming.

The bishop’s status was higher than him and so, Xu Shi Ji couldn’t express his anger towards him. He could only direct it to the last person remaining.

He looked coldly at Tradition Academy’s spot in the corner.

Just like him, no one dared to look straight at the bishop who sitting in the front. Everyone’s eyes landed on Luo Luo. Their eyes turned low on Luo Luo since she was sitting. *

Luo Luo didn’t even care or notice the eyes of others. She continued to stare at Mo Yu. Her eyes were calm and her expression was serious. She was trying to warn her.

Everyone’s heart began to race. They didn’t know what would happen next.

Just when Xu Shi Ji was ready to yell at her, a crispy voice was heard.

“It’s fine.”

Mo Yu smiled and said. She extended her arms while her sleeves were lowered. She gestured everyone to sit.

Her sentence seemed to direct everyone including Xu Shi Ji to show her forgiveness to Luo Luo.

But Luo Luo knew her sentence was directed to her.

She promised Luo Luo that Chen Chang Sheng wouldn’t be harmed.

Luo Luo knew Mo Yu wouldn’t lie, especially at a critical moment like this. She knew that Mo Yu did something and warned her.

Although her heart relaxed a bit, her body didn’t.

She sat in the corner and quietly looked at Mo Yu. Her eyes didn’t turn an inch away.

She was like a tiger hiding in the forest and looking at its prey silently. It could leap out at anytime and rip its prey into pieces.

Mo Yu felt that pressure from the eyes in the far corner. She raised her eyebrows slightly because she was surprised. Her thought was the same as Princess Ping Guo’s. They thought that Luo Luo was only going to school at the Tradition Academy because she was bored of staying in the Herb Garden and was trying to play a game with an ordinary person.

Even if Luo Luo was in any kind of relationship with Chen Chang Sheng, she shouldn’t value him this much.

Since Mo Yu could feel the pressure from her eyes, other xiuxingists in the palace also noticed it as well — especially people around the position of Tradition Academy. They suddenly felt a cold shiver go down their spine.

—————————————————————

Chen Chang Sheng thought he died, but he didn’t.

The Black Mighty Dragon stopped in midair in front of him and didn’t continue any further.

The two were dozens of yards apart, but because the black dragon was gigantic, this distance was close. He could actually see the frost and snow on the dragon’s teeth. The black dragon was breathing deeply and freezing wind was blowing. Countless snow and ice pieces were swirling around in the air.

Chen Chang Sheng felt he was standing outside of Xue Lao City in the far north.

What made the black dragon stop wasn’t his bravery nor the words he said before, it was the short sword in his hand.

The seemingly ordinary short sword.

Looking at the short sword in his hand, countless stars seemed to light up in the depths of the black dragon’s eyes. Then, the stars were demolished.

Every star was a different mood and feeling.

Confusion.

Misunderstanding.

Surprise.

Insecurity.

Hatred.

Separation.

Encounter.

Kindness.

Caution.

Rage.

Generosity.

Indifference.

Compassion.

Oblivion.

Unforgettable.

Disappointment.

Helplessness.

Hope.

And there was hope.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กำลังหลับอยู่อีกหนึ่งคือ Luo หลัวในมุม เธอจ้องตรงเข้าไปในหน้ามอยูในแฟชั่นไม่สุภาพมากทุกคนในสนาม ยืน ยกเว้น 2 คน แน่นอนเธอเป็นจุดสว่างและทุกคนมองเธอใบหน้าของ ซู ชิ จิเปิด gloomier . ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ว่าหญิงสาวผู้นี้ชื่อว่า Luo หลัวมีพื้นหลังที่มีประสิทธิภาพ คืนนี้เป็นคืนที่ทูตภาคใต้ จะเสนอ ซึ่งหมายถึงว่า เขาต้องการทุกอย่างภายใต้การควบคุมของเขา นี้คือเหตุผลที่เขาตะคอกใส่เธอ ก่อนหน้านี้ เขาต้องการที่จะดูว่ามีอะไรเปลี่ยนแปลงตัวแปรในเหตุการณ์นี้การเปลี่ยนแปลงของตัวแปรที่ดูเหมือนจะมาของบิชอปสถานะสูงกว่าเขา และดังนั้น ซู ชิ จิ ไม่แสดงความโกรธของเขาที่มีต่อเขา เขาอาจจะแค่ตรงมันคนสุดท้ายที่เหลือเขาดูเย็นชาในประเพณีของโรงเรียนในจุดมุมเหมือนเขา ไม่มีใครกล้าที่จะมองตรงไปที่บิชอปคนที่นั่งอยู่ข้างหน้า สายตาของทุกคนลงบนหลัวหลัว . ตาของพวกเขาเปิดต่ำใน Luo หลัว ตั้งแต่ที่เธอนั่งอยู่ *หลัวหลัวไม่ได้สนใจหรือสังเกตเห็นสายตาของผู้อื่น เธอยังคงจ้องโมยู เธอหลับตานิ่ง สีหน้าจริงจัง เธอพยายามจะเตือนเธอหัวใจของทุกคนเริ่มการแข่งขัน พวกเขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่จะเกิดขึ้นต่อไปเมื่อเสี่ยวซือจีก็พร้อมที่จะตะโกนใส่เธอ เสียงกรอบได้ยิน ." ไม่เป็นไรหรอก "โมยูยิ้มและกล่าวว่า เธอยื่นแขนของเธอในขณะที่แขนของเธอลดลง เธอชี้นิ้วบอกว่า ทุกคนนั่งลงประโยคของเธอดูเหมือนจะโดยตรงทุกคนรวมทั้งซูชิ จี ให้อภัยเธอหลัวหลัว .แต่ Luo หลัวรู้ประโยคของเธอที่เธอเธอสัญญากับหลัวหลัวว่าเฉินฉาง เซิง จะไม่โดนทำร้ายหลัวหลัวว่าโม ยู ไม่โกหก โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเวลาคับขันแบบนี้ เขารู้ว่าโมยูทำอะไร และเตือนเธอแม้หัวใจเธอผ่อนคลายลงเล็กน้อย ร่างกายของเธอไม่ได้เธอนั่งอยู่ในมุมเงียบ ๆ และมองไปที่โม ยู ตาของเธอไม่ได้เปลี่ยนนิ้วไปเธอเหมือนกับเสือซ่อนตัวอยู่ในป่า และมองเหยื่ออย่างเงียบ ๆ มันสามารถกระโดดออกเมื่อไรก็ได้ และฉีกเหยื่อเป็นชิ้นๆโม ยูรู้สึกกดดันจากสายตาในมุมไกล เธอยกคิ้วของเธอเล็กน้อย เธอแปลกใจ ความคิดของเธอก็เหมือนเจ้าหญิง ปิงกว๋อ พวกเขาคิดว่า หลัวหลัว แค่ไปโรงเรียนที่ประเพณีโรงเรียนเพราะเธอเบื่ออยู่ในสวนสมุนไพร และพยายามที่จะเล่นเกมกับคนธรรมดาถ้าหลัวหลัวอยู่ในประเภทใด ๆของความสัมพันธ์กับเฉินฉาง เซิง เธอไม่ควรให้ความสำคัญกับเขามากขนาดนี้ตั้งแต่หมอยูอาจรู้สึกกดดันจากสายตาของเธอ xiuxingists อื่นๆในวังยังสังเกตเห็นมันได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะคนที่อยู่ตำแหน่งสถาบันประเพณี พวกเขาก็รู้สึกเสียวสันหลังวาบลงไปกระดูกสันหลังของพวกเขา---------------------เฉินฉาง เซิง คิดว่าเขาตาย แต่เขาก็ไม่ทำมังกรผู้ยิ่งใหญ่สีดำหยุดอยู่กลางอากาศต่อหน้าเขา และไม่ได้ดำเนินการใด ๆเพิ่มเติมทั้งสองได้หลายสิบเมตรห่างกัน แต่เนื่องจากมังกรสีดำขนาดยักษ์ , ระยะทางนี้ถูกปิด เขาได้เห็นน้ำค้างแข็งและหิมะบนฟันของมังกร มังกรดำคือการหายใจลึกและแข็ง ลมก็พัด หิมะและน้ำแข็งนับไม่ถ้วนชิ้นก็วนเวียนอยู่ในอากาศเฉินฉาง เซิง รู้สึกว่าเขากำลังยืนอยู่ด้านนอกของเมืองเซียะลาวเหนือ .อะไรที่ทำให้หยุดมังกรดำไม่ใช่ความกล้าหาญของเขาและเขาได้พูดไว้ก่อน มันเป็นดาบสั้นในมือของเขาดาบสั้นที่ดูเหมือนธรรมดามองดาบสั้นในมือของเขา ดาวนับไม่ถ้วนดูเหมือนจะสว่างขึ้นในส่วนลึกของดวงตาของมังกรดำ . แล้วดาวถูกรื้อถอนดวงดาวทุกดวงคืออารมณ์ที่แตกต่างและความรู้สึกความสับสนเข้าใจผิดเซอร์ไพรส์ความไม่มั่นคงความเกลียดชังการแยกพบความเมตตาข้อควรระวังความเดือดดาลความเอื้ออาทรความไม่แตกต่างความเมตตาการให้อภัยอย่างไม่รู้ลืมความผิดหวังหมดหนทาง .ความหวังและมีความหวัง