He was a shabby stooped little drun

He was a shabby stooped little drunkard with a white face and a white moustache white eyebrows, pencilled above his little eyes, which were veined and raw; and all day long he sat in the bailiff's room, waiting to be put on a job. Mrs. Mooney, who had taken what remained of her money out of the butcher business and set up a boarding house in Hardwicke Street, was a big imposing woman. Her house had a floating population made up of tourists from Liverpool and the Isle of Man and, occasionally, artistes from the music halls. Its resident population was made up of clerks from the city. She governed the house cunningly and firmly, knew when to give credit, when to be stern and when to let things pass. All the resident young men spoke of her as The Madam.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เขากับ drunkard stooped น้อย shabby หน้าขาวและมีคิ้ว moustache ขาวขาว pencilled เหนือตาเล็กน้อย ซึ่ง veined และ ดิบ และตลอดทั้งวันเขานั่งในห้องของ bailiff รอจะใส่ในงาน นาง Mooney ที่ได้นำสิ่งที่ยังคงอยู่ของของรายได้จากธุรกิจเขียง และตั้งบ้านในถนน Hardwicke ผู้หญิงเตียงใหญ่ได้ บ้านมีประชากรลอยขึ้นของนักท่องเที่ยวจากลิเวอร์พูล และแมน และ บางครั้ง สอาทิสเทสจากโถงดนตรี ประชากรมีถิ่นที่อยู่ถูกสร้างขึ้นจากจ่าเมือง เธอไปบ้านสวน และแน่น หนา รู้จะให้เครดิต เมื่อจะตรง ๆ และเมื่อให้สิ่งที่ผ่าน ทั้งหมดชายหนุ่มประจำพูดเธอเป็นผู้หญิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เขาเป็นคนขี้เมาโทรมก้มเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่มีใบหน้าขาวและหนวดขาวคิ้วขาวดินสอเหนือตาเล็ก ๆ ของเขาซึ่งเป็นเส้นเลือดและดิบ และตลอดทั้งวันเขานั่งอยู่ในห้องของผู้ช่วยนายอำเภอที่รอที่จะใส่ในงาน นาง Mooney ที่ได้รับสิ่งที่เหลืออยู่ของเงินของเธอออกจากธุรกิจเนื้อและการตั้งค่าหอพักใน Hardwicke ถนนเป็นผู้หญิงที่สง่างามขนาดใหญ่ บ้านของเธอมีประชากรลอยขึ้นของนักท่องเที่ยวจากลิเวอร์พูลและไอล์ออฟแมนและบางครั้งศิลปินจากห้องโถงดนตรี ประชากรที่อาศัยอยู่มันถูกสร้างขึ้นจากเสมียนจากเมือง เธอภายใต้บ้านตลบตะแลงและมั่นคงรู้เมื่อมีการให้เครดิตเมื่อจะเป็นสเติร์นและเมื่อปล่อยให้สิ่งที่ผ่าน ทุกถิ่นที่ชายหนุ่มพูดถึงเธอในฐานะมาดาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เขาเป็นคนขี้เมาโทรมก้มลงเล็กน้อยด้วยใบหน้าที่ขาว หนวดขาว คิ้ว เพ็นซิล เหนือตาเล็กๆของเขา ซึ่ง veined และดิบ และวันทั้งวันเขานั่งอยู่ในห้องพักของเจ้าหน้าที่ รอที่จะใส่ในงาน คุณนายมูนนี่ที่เอาสิ่งที่ยังคงของเงินของเธอออกจากธุรกิจเขียงและตั้งโรงเรียนประจำในฮาร์ดวิกถนน มีเฉพาะผู้หญิงบ้านเธอมีการลอยตัวขึ้นของจำนวนนักท่องเที่ยวจาก ลิเวอร์พูล และ เกาะของมนุษย์และบางครั้ง , ศิลปินจากดนตรีที่หอประชุม ประชากรที่อยู่อาศัยของมันถูกสร้างขึ้นจากคน จากเมือง เธออยู่บ้านอย่างเจ้าเล่ห์ และแน่น รู้ว่าเมื่อไหร่ควรจะให้เครดิต เมื่อจะเข้มงวดและเมื่อปล่อยให้ทุกอย่างผ่านไป ทั้งหมดถิ่น ชายหนุ่มพูดของเธอเป็นคุณนาย