One day I'd like to meet someone wh

One day I'd like to meet someone who is actually rich.

Sometimes I think I've found one but it always turns out I'm wrong. No matter how rich I assumed the person to be... within a few minutes I find out just how "poor" that person really is.

Take the guy who sold his company for more than $40 million. (Well, actually $100 million in total; $40 million is his share.) I was sure he was rich.

Then he told me how for tax and estate planning purposes he had structured the disbursement of funds over 10 years. So sure, on paper he may be "worth" $40 million, but he only gets around $4 million each year. And despite all that nifty financial planning the taxes are still so high he doesn't see nearly that much. It's a bummer.

Or take the guy who just splashed a cool $450 grand on a Lexus LFA with the Nürburgring package. His everyday car is a Porsche 911 Turbo S. I was sure hewas rich.

Then he told me what he wants most in life is a Bugatti Veyron only they cost about $2 million. Sure, he has money, he said, but he doesn't have that kind of money. He thinks about it all the time. It's a bummer.

Or take the guy with the 110-foot yacht. Strictly speaking it's a ship, not a boat, since it's big enough to carry several small boats and a couple of jet skis on a platform at the stern. And it has a pool. I was sure he was rich.

Then he told me how expensive the yacht is just to own: fixed costs like cleaning, upkeep, berth, and crew run over six figures a year. And what about the expense of actually taking it for a cruise? He told me firing it up is so expensive he sometimes has to think twice about whether to take it out of the harbor. It's a bummer.

Or take the guy who -- I know it's a cliché, but it's still true -- started a company in his garage, financing it with credit cards and a loan from his father-in-law. A couple decades later his company owns its building (and a few more), employs 500 people, and generates tens of millions in annual revenue. And he put his three kids through Ivy League schools and then gave them significant seed money to start their own businesses. I was sure he was rich.

Then he explained how he still has to work 60- to 70-hour weeks and can maybe take one week of vacation a year. Sure, he would like to have more free time, but running a company that size requires constant and total attention. Why, it could all go away in an instant, he said. And then what would happen to his family? The very thought makes him shudder. It's a bummer.

So I decided to set my sights on a different target. By definition there can't be that many rich people; maybe statistical probability was the problem? So I decided to look for someone who is happy. After all, not everyone can be rich... but anyone can be happy.

I thought I found one when I met an entrepreneur who had just landed her first big customer. Not just a big customer, a truly enabling customer, one who made it possible for her to hire much-needed employees, make long-delayed equipment purchases, and finally get creditors off her back. I figured that surely made her feel happy.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วันหนึ่งฉันอยากจะพบคนที่มีจริงบางครั้งฉันคิดว่า ฉันพบหนึ่ง แต่มันจะปรากฎว่าผมคิดผิด ไม่ว่ารวยผมถือว่าคนเป็น...กี่นาที พบออกเพียงว่า "ไม่ดี" ว่าจริง ๆ เป็นการใช้คนที่ขายบริษัทของเขาสำหรับมากกว่า $40 ล้าน (ดี จริง 100 ล้านเหรียญรวม $40 ล้านเป็นของเขาที่ใช้ร่วมกัน) ผมแน่ใจว่า เขารวยแล้ว เขาบอกวิธีการภาษีอสังหาริมทรัพย์วางแผน เขามีโครงสร้างจ่ายเงินให้แก่เงินทุน 10 ปี แน่นอน บนกระดาษ เขาอาจจะ "คุ้มค่า" $40 ล้าน แต่เขาเพียงได้รับรอบ $4 ล้านแต่ละปี และแม้ มีการวางแผนทางการเงินที่ดี ภาษียังคงมีสูงดังนั้นเขาไม่เห็นเกือบเท่า จะเป็นคนเกียจคร้านหรือใช้คนเพียง splashed เย็น $450 แกรนด์ LFA เล็กซัสกับแพคเกจ Nürburgring รถของเขาทุกวันจะเป็นพอร์ช 911 เทอร์โบเอส ผมแน่ใจว่า เขารวยแล้ว เขาบอกว่า เขาต้องการมากที่สุดในชีวิตคือ Veyron อย่างไร Bugatti ที่เฉพาะ พวกต้นทุนประมาณ $2 ล้าน แน่นอน มีเงิน เขากล่าว แต่เขาไม่มีแบบของเงิน เขาคิดถึงตลอดเวลา จะเป็นคนเกียจคร้านหรือใช้คนกับเรือ 110 ฟุต พัฒนได้เรือ ไม่เรือ เนื่องจากมันมีขนาดใหญ่พอที่จะมีเรือหลายขนาดเล็ก และคู่ของเจ็ทสกีบนแพลตฟอร์มในการสเติร์น และมีสระว่ายน้ำ ผมแน่ใจว่า เขารวยแล้วเขาบอกว่า แพงเรือเป็นเพียงการเป็นเจ้าของ: ต้นทุนคงที่เช่นทำความสะอาด ค่าบำรุงรักษา ประจวบ และเรือทับตัวเลขหกปี และสิ่งที่เกี่ยวกับค่าใช้จ่ายจริง การสำหรับการล่องเรือหรือไม่ เขาบอกฉันยิงค่ามีราคาแพงดังนั้นบางครั้งพระองค์ต้องคิดถึงว่าจะใช้เวลาจากท่าสอง จะเป็นคนเกียจคร้านหรือคนที่ - รู้เป็น cliché เป็น แต่ก็ยังคงจริง - เริ่มบริษัทในโรงรถของเขา เงิน ด้วยบัตรเครดิตและสินเชื่อจากพ่อตาของเขา สองทศวรรษที่ผ่านมาภายหลังบริษัทฯ เจ้าของอาคาร (และอีกไม่กี่), มีพนักงาน 500 คน และสร้างหลายสิบล้านในปี และเขาใส่เพราะสามผ่านโรงเรียน Ivy League แล้ว ให้เงินสำคัญเมล็ดจะเริ่มต้นธุรกิจของตนเอง ผมแน่ใจว่า เขารวยจากนั้นเขาอธิบายว่า เขายังมีงานสัปดาห์ 60 กับ 70-ชั่วโมง และบางทีอาจใช้เวลาหนึ่งสัปดาห์ของปี แน่ใจ อยากจะมีเวลาว่างมากขึ้น แต่บริษัททำงานขนาดที่ต้องการความคง และรวม ทำไม มันอาจหมดไปในทันที เขากล่าว แล้ว อะไรจะเกิดขึ้นกับครอบครัวของเขา การมากคิดว่าทำให้เขา shudder จะเป็นคนเกียจคร้านดังนั้น ฉันตัดสินใจเพื่อกำหนดแหล่งของฉันบนเป้าหมายแตกต่างกัน จากคำนิยาม ไม่มีคนรวยให้ ความน่าเป็นทางสถิติอาจจะมีปัญหา ดังนั้น ฉันตัดสินใจไปหาคนที่มีความสุข หลังจากที่ทุก ทุกคนไม่ได้รวย... แต่ทุกคนสามารถมีความสุขฉันคิดว่า ฉันพบหนึ่งเมื่อผมได้พบกับผู้ประกอบการที่มีเพียงที่ดินลูกค้าใหญ่รายแรกของเธอ ไม่เพียงใหญ่ลูกค้า ลูกค้า การเปิดใช้งานอย่างแท้จริงคนที่ทำเธอจ้างพนักงาน ต้องการมากให้ซื้ออุปกรณ์ยาวล่าช้า และสุดท้าย ไปเจ้าหนี้เธอกลับ ฉันคิดที่แน่นอนว่า เธอรู้สึกมีความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วันหนึ่งฉันอยากเจอคนที่จริงรวย

บางครั้งฉันคิดว่าฉันได้พบหนึ่ง แต่มันก็กลายเป็นว่าผมผิด ไม่ว่าจะรวยแค่ไหน ผมคิดว่าคนที่เป็น . . . . . . . ภายในไม่กี่นาที ผมรู้เพียงว่า " ยากจน " คนนั้นจริงๆ . .

เอาคนที่ขาย บริษัท ของเขามากขึ้นกว่า $ 40 ล้าน ( จริงๆแล้ว $ 100 ล้าน ; $ 40 ล้านหุ้น ของเขา ) ฉันแน่ใจว่าเขารวย

แล้วเขาก็บอกฉันว่า สำหรับภาษีและการวางแผนอสังหาริมทรัพย์ มีเขามีโครงสร้าง การเบิกจ่ายเงิน กว่า 10 ปี เพื่อให้แน่ใจว่า บนกระดาษ เขาอาจจะ " " มูลค่า $ 40 ล้าน แต่เขาเท่านั้นที่ได้รับประมาณ $ 4 ล้านบาทในแต่ละปี แม้ทั้งหมดที่เก๋ไก๋และการวางแผนภาษีก็สูงมาก เค้าไม่เคยเห็นใกล้ขนาดนั้น มันน่าผิดหวังนะ

หรือพาคนที่เพิ่งสาดเย็น $ 450 ในแกรนด์ Lexus วงกับวูวูเซลา แพคเกจ รถยนต์ในชีวิตประจำวันของเขาเป็นปอร์เช่ 911 เทอร์โบ เอส ฉันแน่ใจว่าประมาณรวย

แล้วเขาก็บอกผมว่าเขาต้องการอะไรมากที่สุดในชีวิตคือ Bugatti Veyron แต่พวกเขาเสียค่าใช้จ่ายประมาณ $ 2 ล้าน แน่นอน เขามีเงิน เขากล่าวว่า แต่เขาไม่ได้มีชนิดของเงิน เขาคิดเกี่ยวกับมันตลอดเวลา มันน่าผิดหวังนะ

หรือเอาคนที่มี 110 ฟุตเรือยอชท์ อย่างเคร่งครัดพูดมันเรือ , เรือ , เนื่องจากมันใหญ่พอที่จะแบกหลายเรือขนาดเล็กและคู่ของเจ็ทสกีบนแพลตฟอร์มที่ท้ายเรือ และมีสระว่ายน้ำ ฉันแน่ใจว่าเขารวย

แล้วเขาบอกผมว่าแพงเรือเพียงเอง ต้นทุนคงที่ เช่น ทำความสะอาด , การบำรุงรักษาท่าเทียบเรือและลูกเรือวิ่งมาหกตัวเลขต่อปีและสิ่งที่เกี่ยวกับค่าใช้จ่ายจริงใช้มันสำหรับการล่องเรือ เขาบอกให้ฉันยิงมันแพงมาก บางครั้งเขาก็ต้องคิดอย่างรอบคอบเกี่ยวกับว่า จะเอามันออกจากท่าเรือ มันน่าผิดหวังนะ

หรือพาคนที่ ฉันรู้ว่ามันเป็นสำนวนจำเจ แต่ก็ยังคงจริง -- เริ่มต้นเป็น บริษัท ในโรงรถของเขา เงินกับบัตรเครดิต และสินเชื่อจากพ่อตาของเขา