You feel like a stranger in a stran

You feel like a stranger in a strange land in a place you used to call “home.”

You realize the idea of “home” is very subjective. Just because you grew up somewhere doesn’t mean you’ll always belong there.

You know this place will always hold a small piece of your heart and will forever contain some of your fondest memories — and yet, this place is no longer home.

It’s a curious thing that happens when you’ve grown up. It comes on unexpectedly, but it always comes.

The place you’re meant to call home is out there, waiting for you to find it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คุณรู้สึกเหมือนคนแปลกหน้าในดินแดนแปลกในคุณใช้เพื่อเรียก "หน้า"คุณทราบความคิดของ "บ้าน" เป็นตามอัตวิสัยมาก เพียง เพราะคุณโต ข้าง ๆ ไม่หมายถึง คุณจะเสมออยู่มีสถานที่แห่งนี้จะเก็บชิ้นส่วนขนาดเล็กของคุณเสมอ และจะตลอดประกอบด้วยบางความทรงจำของคุณ fondest — และยัง สถานที่แห่งนี้เป็นบ้านอีกต่อไปไม่เป็นสิ่งที่อยากรู้อยากเห็นที่เกิดขึ้นเมื่อคุณได้เติบโตขึ้น มาบนโดยไม่คาดคิด ได้เสมอมาคุณกำลังหมายถึงบ้านจะออกมี รอให้คุณค้นหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คุณรู้สึกเหมือนคนแปลกหน้าในดินแดนแปลกในสถานที่ที่คุณใช้ในการเรียกว่า "บ้าน." คุณตระหนักถึงความคิดของ "บ้าน" เป็นส่วนตัวมาก . เพียงเพราะคุณเติบโตขึ้นที่ใดที่หนึ่งไม่ได้หมายความว่าคุณจะอยู่ที่นั่นคุณจะรู้ว่าสถานที่แห่งนี้จะถือเป็นชิ้นเล็กๆ ของหัวใจของคุณและตลอดไปจะมีบางส่วนของความทรงจำอย่างสุดซึ้งของคุณ - และยังสถานที่แห่งนี้ไม่ได้อยู่ที่บ้านมันเป็นสิ่งที่อยากรู้อยากเห็นที่เกิดขึ้นเมื่อคุณได้เติบโตขึ้น มันมาโดยไม่คาดคิด แต่มันเสมอมา. สถานที่ที่คุณกำลังหมายถึงการโทรหาที่บ้านเป็นออกมีรอให้คุณไปหามัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คุณรู้สึกเหมือนเป็นคนแปลกหน้าในดินแดนแปลก ๆในสถานที่ที่คุณเคยเรียกว่า " บ้าน "

คุณตระหนักความคิดของ " บ้าน " เป็นอัตวิสัย แค่เพราะคุณโตที่ไหน มันไม่ได้หมายความว่าคุณจะอยู่ตรงนั้นเสมอ

คุณรู้จักสถานที่นี้จะถือชิ้นเล็ก ๆของหัวใจของคุณและจะตลอดไปมีความทรงจำบางอย่าง - fondest ของคุณ และยัง สถานที่นี้ไม่ใช่บ้าน

มันเป็นสิ่งที่แปลกที่เกิดขึ้นเมื่อคุณโตขึ้น มันมาอย่างไม่คาดคิด แต่มันมักจะมา

สถานที่ที่คุณตั้งใจจะเรียกบ้านจะออกมีรอให้คุณค้นพบมัน