When I first came across Time's cov

When I first came across Time's cover story about paying students for grades, I first thought, "Oh, great. Our kids have no desire to learn, so we have to pay them? Maybe it's what's happening in the classroom and at home that kids don't want to learn . . ."

Well, then I remembered my parents paid ME and I was humbled by my initial knee-jerk reaction. That's right - they paid me 50 cents for an A and 25 cents for a B. Was that what motivated me? I really don't think so. . . or in fact, I know so. That was more of a bonus. I actually think being allowed to stay up to watch "Bewitched" or an ice-cream sundae (Jamie Oliver would not like this) were stronger motivations.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อครั้งแรกที่ผมมาในเวลาที่เรื่องเกี่ยวกับการชำระสำหรับนักเรียนเกรด, ฉันคิดว่าครั้งแรก "โอ้ดี. เด็กของเรามีความปรารถนาที่จะเรียนรู้ไม่ดังนั้นเราต้องจ่ายพวกเขาอาจจะเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องเรียนและที่บ้านที่เด็ก ไม่ต้องการที่จะเรียนรู้ ... "

ดีแล้วฉันจำได้ว่าพ่อแม่ของฉันจ่ายเงินให้ฉันและฉันถูกหยามเกียรติจากปฏิกิริยาเข่าเหวี่ยงเริ่มต้นของฉันที่เหมาะสม - พวกเขาจ่ายเงินให้ฉัน 50 เซ็นต์และ 25 เซ็นต์สำหรับข ว่าสิ่งที่ได้รับการกระตุ้นให้ฉัน? ผมไม่คิดอย่างนั้น . . หรือในความเป็นจริงผมทราบเพื่อ ว่าเป็นเรื่องของโบนัส ที่จริงผมคิดว่าได้รับอนุญาตให้อยู่ถึงชม "เสก" หรือไอศกรีมใส่ผลไม้ไอศครีม (เจมี่โอลิเวอร์จะไม่ได้เช่นนี้) เป็นแรงจูงใจที่แข็งแกร่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อฉันมาข้ามเวลาของครอบคลุมเรื่องเกี่ยวกับการชำระค่าเรียนเกรด ก่อนคิด "Oh ดี เด็กของเรามีไม่มีความปรารถนาที่จะเรียนรู้ ดังนั้นเราจะต้องจ่ายให้หรือไม่ อาจจะเป็นสิ่งที่เกิดขึ้น ในห้องเรียน และที่บ้านที่เด็กต้องการเรียนรู้... "

ดี แล้วจำพ่อจ่ายเงินให้ฉัน และฉันได้นอบน้อม โดยปฏิกิริยา knee-jerk ของฉันเริ่มต้น ที่อยู่ - จะจ่ายเงินให้ฉัน 50 เซ็นต์ สำหรับ A และ 25 เซ็นต์ สำหรับการ B. ถูกว่า อะไรแรงจูงใจฉัน จริง ๆ ไม่คิดว่า ดังนั้น... หรือในความเป็นจริง ฉันรู้ว่านั้น ที่ได้โบนัสมากขึ้น จริงคิดว่า จะสามารถเดินขึ้นไปดู "หลัง" หรือซันเดเป็นไอศกรีม (เจมี่โอลิเวอร์ไม่ต้องนี้) ถูกโต่งแข็งแกร่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อครั้งแรกที่ฉันมาในเรื่องของฝาครอบเวลาเกี่ยวกับการชำระเงินสำหรับนักเรียนระดับครั้งแรกที่ผมคิดว่า"โอที่ดีเยี่ยม เด็กๆของเราไม่มีความต้องการในการเรียนรู้ดังนั้นเราต้องจ่ายเงินให้ อาจจะเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นในห้องเรียนและที่บ้านว่าเด็กจะไม่ต้องการเรียนรู้ .... ."

ดีแล้วผมก็นึกขึ้นได้คุณพ่อคุณแม่ของผมจ่ายผมและผมก็ถ่อมโดยการตอบสนองเข่า - กระชากครั้งแรกของฉันที่เหมาะสม - พวกเขาได้จ่ายเงินผม 50 เซนต์และ 25 เซนต์ B .ที่ว่าว่าอะไรคือแรงจูงใจให้ผม ผมไม่ต้องคิดอย่างนั้น .... หรือในความเป็นจริงแล้วผมว่า ที่อยู่เพิ่มเติมของโบนัส ผมคิดว่าจะได้รับอนุญาตให้เข้าพักขึ้นเพื่อรับชม"ต้องคำสาป"หรือซันเดย์ไอศครีม( Jamie พูดถึงไปยัง Oliver จะไม่เหมือนกับที่พักแห่งนี้เป็นแรงจูงใจมากขึ้น