This meditation on the nature of wr

This meditation on the nature of wrath offers two ways of dealing with on an offence. When the speaker is angry with his friend, he told the friend of it and his “wrath did end.” However, when he was angry with his enemy, he kept the anger hidden, allowing it to grow. His wrath, which is watered “in fears” and sunned ‘with smiles, And with soft deceitful wiles,” grows into the poison tree of the title. The tree bears “an apple bright” that the speaker’s enemy desires; the greedy enemy takes the fruit, even though he knows it belongs to the speaker, and eats it. The next morning the speaker is glad to see his “foe outstretch’d beneath the tree.”

The rhyme scheme is AABB; meaning that the first two lines of each quatrain rhyme as do the second two lines. This rhyme scheme creates a very simple and easy to follow flow for the poem.

The poem is told from the point of view of an ambiguous narrator. Withholding the identity and all personal details of the speaker, makes readers able to place themselves into the poem.

The first quatrain explains that the narrator at one time became angry with a friend. However, this conflict was resolved because the narrator told the friend and the “wrath did end.” The second half of the quatrain brings up another conflict, but this anger is with a foe. This time the narrator “told it not” and the “wrath did grow.”

The second quatrain is very powerful and starts with the line, “and I watered it in fear.” Blake is telling the reader that fear and anger go together. One can assume that the fear of the speaker is unfounded as there has been no mention of threat from the foe. Fear can force people to think and do things that are highly out of character. This emotion can take one to a dark place, as it does with the speaker. Next in the quatrain, the narrator mentions that the wrath is feed with tears. The mention of tears associated with the speaker’s fears leads one to believe that this emotion is unwanted. But then the next line, “And I sunned it with smiles,” leads ones to think that the speaker may be enjoying watching the wrath grow. The longer the speaker is allowed to contain the anger, the more of a emotion poison it becomes.

The third quatrain tells how the wrath grows into the poison tree. Blake chose this metaphor because wrath is a poison that tants a person’s emotions and powers to reason. The poison tree produces “an apple bright.” The foe sees the fruit of the poison tree and knows the apple belongs to the speaker. For this reason, the foe covets the apple.

The fourth and final quatrain reveals the end result of the foe sneaking into the speaker’s “garden” to take the apple from the poison tree. In the end, the apple, the fruit of speaker’s wrath, takes the life of the foe. The speaker is victorious over the foe but at a high cost. Blake says that the speaker is “glad” to see the foe “outstretched beneath the tree.” These last lines have a sense of unease. No matter what the anger-poisoned speaker may believe, this is not a victory.

“A Poison Tree” is Blake’s warning to the reader about what unchecked anger can do. Such an emotion can become poison to people's minds if allowed to grow. Communication and releasing such emotions before they fester is the safest path to resolve conflict.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สมาธินี้ในลักษณะของอาชญามีสองวิธีในการจัดการกับในคดีความผิดเกี่ยวกับการ เมื่อผู้ถูกโกรธกับเพื่อนของเขา เขาบอกเพื่อนของมันและเขา "อาชญาไม่สิ้นสุด" อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาโกรธกับศัตรูของเขา เขาเก็บความโกรธที่ถูกซ่อนไว้ ให้มันเติบโต พระอาชญา ซึ่งเป็นผู้ "ในความกลัว" และ sunned ' ยิ้ม และนุ่มที่หลอกลวงจึงย่อมไขว้ เขว, "เติบโตเป็นต้นไม้พิษของชื่อเรื่อง ต้นหมี "แอปเปิลสดใส" ที่ศัตรูของลำโพงปรารถนา ศัตรูตะกละใช้ผลไม้ แม้ว่าเขารู้ว่า มันเป็นที่ลำโพง และกินมัน เช้าวันถัดไปที่ลำโพงอยู่ยินดีที่ได้เห็น "ลมั่น outstretch'd ใต้ต้น" โครงร่างสัมผัสเป็น AABB หมายความ ว่า บรรทัดที่สองของแต่ละ quatrain สัมผัสเป็นโดที่สองสองบรรทัด โครงร่างสัมผัสนี้สร้างง่ายมาก และง่ายต่อการทำตามขั้นตอนในกลอน กลอนจะบอกจากมุมมองของ'ผู้บรรยาย'ที่ชัดเจน หักณที่จ่ายตัวและรายละเอียดส่วนบุคคลทั้งหมดของลำโพงที่ ทำให้ผู้อ่านสามารถทำตัวเองเป็นกลอน Quatrain แรกอธิบายว่า เล่าครั้งเดียวกลายเป็นโกรธกับเพื่อน อย่างไรก็ตาม ความขัดแย้งนี้ได้รับการแก้ไขเนื่องจากเล่าบอกเพื่อน และ "อาชญาไม่สิ้นสุด" ครึ่งหลังของ quatrain แสดงความขัดแย้งอื่น แต่ความโกรธนี้เป็นศัตรู เวลานี้เล่า "บอกว่า มันไม่" และการ "อาชญาไม่เจริญเติบโต" Quatrain ที่สองจะมีประสิทธิภาพมาก และเริ่มต้นกับรายการ "และฉันผู้ในความกลัว" เบลกจะบอกผู้อ่านที่กลัว และโกรธไปด้วยกัน หนึ่งสามารถสมมติว่า ความกลัวของลำโพงที่เป็นโคมลอยแล้วไม่พูดถึงของการคุกคามจากศัตรู ความกลัวสามารถบังคับให้คนคิด และทำสิ่งที่อยู่สูงจากอักขระ อารมณ์นี้สามารถใช้กับมืด เช่นเดียวกับผู้ ถัดไป ใน quatrain, 'ผู้บรรยาย'ที่ระบุว่า การลงโทษเป็นอาหาร ด้วยน้ำตา น้ำตาที่เกี่ยวข้องกับความกลัวของผู้บรรยายกล่าวถึงเป้าหมายหนึ่งเชื่อว่า อารมณ์นี้ไม่ต้อง แต่แล้ว บรรทัดถัดไป "และฉัน sunned มีรอยยิ้ม เป้าหมายที่คิดว่า ลำโพงที่อาจจะเพลิดเพลินกับการดูการลงโทษที่เติบโต อีกต่อไปผู้ได้รับอนุญาตให้ประกอบด้วยความโกรธ ยิ่งจะกลายเป็นพิษออก Quatrain ที่ 3 บอกวิธีการลงโทษเติบโตขึ้นเป็นต้นไม้พิษ เบลกเลือกเทียบนี้เนื่องจากพิษมีอาชญา tants ที่อารมณ์ของคนและอำนาจให้เหตุผล ต้นไม้พิษสร้าง "แอปเปิลสดใส" ศัตรูเห็นผลไม้ของต้นไม้พิษ และรู้ว่า แอปเปิ้ลเป็นผู้ ด้วยเหตุนี้ ศัตรูอยากแอปเปิ้ล Quatrain สี่ และสุดท้ายเผยให้เห็นถึงผลลัพธ์สุดท้ายของศัตรูด้อมเป็นลำโพงที่ "การ์เด้น" รับแอปเปิ้ลจากต้นไม้พิษ ในสุด แอปเปิ้ล ผลไม้แห่งความพิโรธของลำโพง ใช้ชีวิตของศัตรู ลำโพงที่เป็นชัยชนะ เหนือศัตรู แต่ต้นทุนสูงขึ้น เบลกกล่าวว่า ลำโพงจะ "ยินดี" ดูศัตรู "outstretched ใต้ต้นไม้" บรรทัดสุดท้ายเหล่านี้มีความ unease ไม่ว่าลำโพงวางยาโกรธอาจเชื่อ นี้ไม่ได้เป็นชัยชนะ "ต้นไม้พิษ" ของเบลกเตือนผู้อ่านเกี่ยวกับความโกรธอะไรยกสามารถทำได้ อารมณ์ดังกล่าวจะกลายเป็นพิษไปจิตใจของคนถ้าสามารถเจริญเติบโต สื่อสารและปล่อยอารมณ์ดังกล่าวก่อนที่จะดำรงเป็นเส้นทางปลอดภัยที่สุดเพื่อแก้ไขข้อขัดแย้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การทำสมาธินี้ในลักษณะของความโกรธมีสองวิธีในการจัดการกับการกระทำผิดกฎหมาย เมื่อลำโพงจะโกรธกับเพื่อนของเขาเขาบอกว่าเพื่อนของมันและของเขา "ความโกรธไม่จบ." แต่เมื่อเขาโกรธกับศัตรูของเขาเขาเก็บซ่อนความโกรธปล่อยให้มันเติบโต โกรธของเขาซึ่งเป็นรดน้ำ "ในความกลัว" และ sunned 'ด้วยรอยยิ้มและด้วยมายาหลอกลวงนุ่ม "เติบโตเป็นต้นไม้พิษของชื่อ หมีต้นไม้ "แอปเปิ้ลที่สดใส" ว่าศัตรูของลำโพงปรารถนา; ศัตรูโลภจะนำผลไม้แม้เขาจะรู้ว่ามันเป็นลำโพงและกินมัน เช้าวันรุ่งลำโพงเป็นดีใจที่ได้เห็นเขา "ศัตรู outstretch'd ใต้ต้นไม้." โครงการสัมผัสเป็น AABB; หมายความว่าสองบรรทัดแรกของแต่ละบรรทัดสัมผัสเช่นเดียวกับสองเส้นสองเส้น สัมผัสโครงการนี้จะสร้างง่ายมากและง่ายต่อการปฏิบัติตามการไหลของบทกวี. บทกวีเป็นเรื่องเล่าจากมุมมองของผู้บรรยายที่ไม่ชัดเจน หัก ณ ที่จ่ายประจำตัวและรายละเอียดส่วนบุคคลทั้งหมดของลำโพงทำให้ผู้อ่านสามารถที่จะวางตัวเองลงในบทกวี. บรรทัดแรกอธิบายว่าผู้บรรยายในครั้งเดียวก็โกรธกับเพื่อน อย่างไรก็ตามความขัดแย้งนี้ได้รับการแก้ไขเพราะผู้บรรยายบอกเพื่อนและ "ความโกรธไม่จบ." ช่วงครึ่งหลังของบรรทัดจะทำให้ความขัดแย้งอื่น แต่ความโกรธนี้อยู่กับศัตรู ครั้งนี้เล่า "บอกว่ามันไม่ได้" และ "ความโกรธไม่เติบโต." บรรทัดที่สองคือการที่มีประสิทธิภาพมากและเริ่มมีเส้น "และฉันรดน้ำมันอยู่ในความกลัว." เบลคจะบอกผู้อ่านที่เกรงกลัวและความโกรธไปด้วยกัน หนึ่งสามารถสรุปได้ว่าความกลัวของลำโพงเป็นไม่มีมูลความจริงตามที่ได้มีการกล่าวถึงการคุกคามจากศัตรูไม่มี กลัวสามารถบังคับให้คนที่จะคิดและทำในสิ่งที่เป็นอย่างสูงที่ออกจากตัวอักษร อารมณ์นี้สามารถใช้เวลาหนึ่งไปยังสถานที่มืดเช่นเดียวกับลำโพง ถัดไปในบรรทัดผู้บรรยายกล่าวว่าการลงโทษที่ถูกเลี้ยงด้วยน้ำตา กล่าวถึงน้ำตาที่เกี่ยวข้องกับความกลัวของผู้พูดจะนำไปสู่หนึ่งที่จะเชื่อว่าอารมณ์นี้เป็นที่ไม่พึงประสงค์ แต่แล้วบรรทัดถัดไป "และฉัน sunned มันด้วยรอยยิ้ม" นำไปสู่คนที่จะคิดว่าลำโพงอาจจะเพลิดเพลินกับการชมความโกรธเติบโต อีกต่อไปลำโพงที่ได้รับอนุญาตจะมีความโกรธที่มีต่อพิษอารมณ์มันจะกลายเป็น. สามบรรทัดบอกว่าการลงโทษเติบโตเป็นต้นไม้พิษ เบลคเลือกอุปมานี้เพราะความโกรธเป็นพิษที่ทันต์อารมณ์ของบุคคลและอำนาจที่จะให้เหตุผล ต้นไม้พิษผลิต "แอปเปิ้ลที่สดใส." ศัตรูเห็นผลไม้ของต้นไม้พิษและรู้แอปเปิ้ลเป็นลำโพง ด้วยเหตุนี้ศัตรูปรารถนาแอปเปิ้ล. บรรทัดที่สี่และสุดท้ายเผยให้เห็นผลในตอนท้ายของศัตรูแอบเข้าไปในลำโพงของ "สวน" ที่จะใช้แอปเปิ้ลจากต้นไม้พิษ ในท้ายที่สุดแอปเปิ้ลผลไม้แห่งความพิโรธของลำโพงที่ใช้ชีวิตของศัตรู ลำโพงเป็นชัยชนะเหนือศัตรู แต่ค่าใช้จ่ายสูง เบลคกล่าวว่าลำโพงคือ "ดีใจ" เพื่อดูศัตรู "กางใต้ต้นไม้." บรรทัดสุดท้ายเหล่านี้มีความรู้สึกของความไม่พอใจ ไม่ว่าสิ่งที่ลำโพงความโกรธวางยาพิษอาจเชื่อนี้ไม่เป็นชัยชนะ. "ต้นไม้พิษ" คือคำเตือนของเบลคกับผู้อ่านเกี่ยวกับสิ่งที่ความโกรธไม่ได้ตรวจสอบสามารถทำได้ เช่นอารมณ์จะกลายเป็นยาพิษจิตใจของผู้คนหากได้รับอนุญาตที่จะเติบโต การสื่อสารและการปล่อยอารมณ์ดังกล่าวก่อนที่จะเปื่อยเน่าเป็นเส้นทางที่ปลอดภัยที่สุดในการแก้ปัญหาความขัดแย้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สมาธินี้ในลักษณะของโทสะ มีสองวิธีในการจัดการกับเรื่องดังกล่าว เมื่อผู้พูดโกรธกับเพื่อน เค้าบอกเพื่อนมันและความโกรธของเขา " ก็จบ อย่างไรก็ตาม เมื่อเขาโกรธกับศัตรูของเขา เขาเก็บความโกรธที่ซ่อนอยู่ ให้มันเติบโต พระพิโรธของพระองค์ซึ่งก็คือรดน้ำ " ความกลัว " และผึ่งแดดอ่อน กับรอยยิ้มและหลอกลวงไวลิส" เติบโตในต้นไม้พิษของชื่อเรื่อง ต้นหมี " แอปเปิ้ลสดใส " ของผู้พูด ศัตรูปรารถนา ; ศัตรูโลภเอาผลไม้ ถึงแม้เขาจะรู้ว่ามันเป็นของลำโพง และกินมัน เช้าวันรุ่งขึ้นผู้บรรยายคือดีใจที่เห็นเขา " ศัตรู ยืดออก จะอยู่ใต้ต้นไม้ . . . "

แผนสัมผัสคือ AABB ;ความหมายที่ 2 เส้นของแต่ละเหลอหลาคล้องจองเป็นสองเส้น นี้แผนสัมผัสสร้างง่ายมากและง่ายที่จะปฏิบัติตามการไหลสำหรับบทกวี

กลอนบอกจากจุดของมุมมองของผู้เล่าเรื่องที่คลุมเครือ ปิดบังตัวตนและรายละเอียดส่วนตัวของผู้พูด ทำให้ผู้อ่านสามารถที่จะสถานที่ที่ตัวเองในบทกวี

ที่เหลอหลาก่อน อธิบายว่า บรรยาย ณ เวลาหนึ่ง โกรธกับเพื่อน อย่างไรก็ตาม ความขัดแย้งนี้ได้รับการแก้ไขเพราะเล่าบอกเพื่อนและ " ราธทำจบครึ่งหลังของเหลอหลานำไปสู่ความขัดแย้งอีก แต่ความโกรธนี้กับศัตรู คราวนี้เล่าเรื่อง " บอกไม่ได้ " และ " ราธทำเติบโต "

ที่เหลอหลาที่สองคือมีประสิทธิภาพมากและเริ่มด้วยบรรทัด " และผมรดน้ำมันกลัว " เบลคบอกผู้อ่านว่า ความกลัว ความโกรธ ไปด้วยกัน หนึ่งสามารถคิดว่าความกลัวของผู้พูดเป็นโคมลอย ตามที่มีกล่าวถึงภัยคุกคามจากศัตรู ความกลัวสามารถบังคับให้คนคิดและทำสิ่งต่างๆ ที่ขอออกจากตัวละคร ความรู้สึกนี้สามารถใช้เวลาหนึ่งในที่มืดเป็นไม่กับลำโพง ถัดไปในเหลอหลา , เล่ากล่าวว่า ความโกรธ คือ กินกับน้ำตา พูดถึงน้ำตาที่เกี่ยวข้องกับความกลัวของผู้พูดนำหนึ่งเชื่อว่าความรู้สึกนี้คือ ที่ไม่พึงประสงค์ แต่จากนั้นบรรทัดต่อไป " ผมจะยิ้มให้มัน " ทำให้คนคิดว่า ผู้พูดอาจจะเพลิดเพลินกับการชมความเจริญเติบโตยิ่งประธานอนุญาตให้มีความโกรธ ยิ่งเป็นอารมณ์พิษ มันกลายเป็น

เหลอหลาที่สามบอกวิธีลงโทษที่เติบโตขึ้นในต้นไม้พิษ เบลคเลือกเปรียบเปรยเพราะโทสะเป็นยาพิษที่ tants อารมณ์ของบุคคลและพลังของเหตุผล ต้นไม้พิษสร้าง " แอปเปิ้ลสดใส" ศัตรูที่เห็นผลของต้นไม้พิษ และรู้ว่าแอปเปิ้ลเป็นของลำโพง ด้วยเหตุผลนี้ ศัตรูจะต้องการแอปเปิ้ล

เหลอหลาที่สี่และสุดท้ายแสดงผลสิ้นสุดของศัตรูแอบเข้าไป " ลำโพงสวน " ที่จะใช้แอปเปิ้ลจากต้นไม้พิษ ในที่สุด แอปเปิ้ล ผลไม้ของผู้พูดพิโรธ ใช้เวลาชีวิตของศัตรูผู้บรรยายคือชัยชนะเหนือศัตรู แต่ที่ค่าใช้จ่ายสูง เบลคบอกว่าลำโพงจะ " ดีใจ " ที่เห็นศัตรู " ยื่นใต้ต้นไม้ " บรรทัดเหล่านี้เมื่อสัมผัสได้ถึงความไม่สบายใจ ไม่ว่าความโกรธพิษลำโพงอาจจะเชื่อว่า นี่ไม่ใช่ชัยชนะ

" ต้นไม้พิษ " เบลคเตือนให้ผู้อ่านเกี่ยวกับสิ่งที่ไม่ได้โกรธไม่ได้เช่น อารมณ์จะกลายเป็นพิษกับจิตใจของคน ถ้าได้รับอนุญาตให้เติบโต การสื่อสารและการปลดปล่อยอารมณ์ ก่อนจะกลัด เป็นเส้นทางที่ปลอดภัยที่สุดเพื่อแก้ไขความขัดแย้ง