5. Climate change and carbon dynami

5. Climate change and carbon dynamics in forest soils
Atmospheric CO2 levels are increasing at the rate of 0.4% per year and are predicted to double during the 21st century. The implications of this increase are complex and not very well understood (Dixon and Wisniewski, 1995). Climate change may affect ecosystem productivity, allocation of above-ground versus below-ground biomass and microbial popula- tion (Joyce and Birdsey, 2000). For example, it has been predicted that the standing biomass (above- ground C stock) in minimally disturbed northern forests would increase and the SOC stock would decrease (Morgan et al., 2001).
However, the response of forested ecosystems to the projected increase in temperature is complex. Both climate and disturbance interact to influence latitudinal patterns of vegetation and soil C storage (McGuire et al., 2002). Further, it is the processes at the landscape scale that control regional C fluxes. It is, therefore, difficult to extrapolate site-level measurement to regional scales (Hobbie et al., 2000). Yet, there exists a general consensus that CO2 enrichment is likely to enhance C storage for 50–100 years (Norby et al., 1995; Nisbet, 2002). However, other C fluxes may also increase. Wang and Polglase (1995) predicted positive C gains through increased NPP particularly in high latitudes, and predicted that under projected CO2 and temperature increases, the tundra and boreal forests will emit increasingly more C to the atmosphere while the humid tropical forest will continue to store C. King et al. (2001) used the free-air CO2- enrichment (FACE) experiment to elevate concen- trations of CO2 to 535 ppm. Analyses indicated that while native soil organic matter still dominated the system, soil respiration increased (39%) due to an increase in fine root biomass of aspen (96%). Andrews et al. (2000) also observed that respiration rates increased exponentially with an increase in temperature, which was accompanied by a change in the microbial community structure. In contrast, Schortemeyer et al. (2000) observed no effect of elevated CO2 on bacterial numbers in the rhizo- sphere. Zak et al. (2000) summarized 47 published reports on soil C and N dynamics and concluded that there are insufficient data to predict how microbial activity and rates of soil C and N cycling may change with enrichment of atmospheric concentra- tion of CO2. Important knowledge gaps include our understanding of the fine-root biology/longevity and the response of microorganisms.
There is also a lack of understanding about the direction in which nutrient availability may be
affected (Ceulemans et al., 1999), and about the interaction between various ecophysiological pro- cesses, such as C and N cycles and below-ground response. Most studies have shown a shift in whole- tree C allocation pattern towards below-ground parts with increased atmospheric CO2 concentration. Ceule- mans et al. (1999) concluded that at the ecosystem level, a large amount of C being allocated below- ground could lead to: (i) more root growth and turnover, (ii) enhanced activity of root-associated microorganisms, (iii) larger microbial biomass stocks and enhanced microbial activity and (iv) increased losses of soil C through respiration.
Matamala and Schlesinger (2000) investigated the effects of elevated CO2 concentrations (ambient + 200 ppm) on the root production and soil C dynamics in a loblolly pine (Pinus taeda) FACE experiment near Durham, NC, USA. Live fine root mass increased by 86% in elevated CO2 treatment with an increase of 37 g/m2 above the control plots after 2 years of CO2 fumigation. Dilustro et al. (2002) studied the effects of elevated CO2 (700 ppm) in an oak-palmetto scrub ecosystem in Florida, USA. Fine root production increased with elevated CO2, suggesting that there was a potential of increased rate of C input into the soil.
Climate change itself may also have a fundamental effect on soil properties and processes, which may influence SOC stock in forest soils. There is some concern that an increase in global temperature may result in a long-term loss of the SOC stock (Jenkinson et al., 1991). A significant warming at high latitudes may make tundra and boreal forests a net C source (Wang and Polglase, 1995; Ping et al., 1997). Increases in soil temperature may influence decom- position dynamics in arctic and boreal ecosystems affecting the flux of dissolved organic carbon (DOC) and nitrogen (DON) to aquatic systems. Neff and Hooper (2002) measured the release of CO2, DOC and DON from tundra soils from Alaska at 10 and 30 8C. These soils released 80–370 mg CO2-C/g soil/C and 5–46 mg DOC/g soil/C at high temperatures. These data show that soils of the arctic region contain a large proportion of labile carbon (9–41%) that may be easily decomposed with an increase in temperature.
Melillo et al. (2002) reported the results from a decade long warming experiment conducted in a mid- latitude hardwood forest. They observed that soil warming accelerated the soil organic matter decay
and CO2 fluxes to the atmosphere. However, this response was small and short-lived because of the limited size of the labile soil C stock, which may not be the case in soils of tundra and taiga regions. Warming also increased the availability of mineral N to plants, which in a N-limited forest may stimulate C storage in biomass to compensate for the C loss from soils.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5. สภาพภูมิอากาศเปลี่ยนแปลงและคาร์บอน dynamics ในดินเนื้อปูนป่าบรรยากาศระดับ CO2 เพิ่มขึ้นในอัตรา 0.4% ต่อปี และคาดว่า จะสองครั้งในช่วงศตวรรษ 21 ผลกระทบของการเพิ่มขึ้นมีความซับซ้อน และไม่ดีเข้าใจ (นดิกซันและ Wisniewski, 1995) เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอาจมีผลต่อระบบนิเวศผลผลิต การปันส่วนของข้างล่างเมื่อเทียบกับชีวมวลใต้พื้นดินและจุลินทรีย์ popula-สเตรชัน (Joyce และ Birdsey, 2000) ได้ ตัวอย่าง มันได้ถูกคาดการณ์ว่า จะเพิ่มชีวมวลยืน (หุ้น C เหนือดิน) ในป่าภาคเหนือที่สะดวกรบกวน และหุ้น SOC จะลด (มอร์แกนและ al., 2001)อย่างไรก็ตาม การตอบสนองของระบบนิเวศป่าเพื่อเพิ่มคาดการณ์อุณหภูมิมีความซับซ้อน สภาพภูมิอากาศและรบกวนติดต่อชวน latitudinal รูปแบบของพืชพรรณและดิน C เก็บ (McGuire et al., 2002) เพิ่มเติม มันเป็นกระบวนการที่สเกลแนวนอนที่ควบคุมภูมิภาค fluxes C ได้ ดังนั้น ยาก extrapolate วัดระดับไซต์การระดับภูมิภาค (Hobbie และ al., 2000) ยัง มีฉันทามติทั่วไปที่โดดเด่นของ CO2 จะเพิ่ม C เก็บ 50-100 ปี (Norby และ al., 1995 Nisbet, 2002) อย่างไรก็ตาม fluxes C อื่น ๆ อาจยังเพิ่มขึ้น วัง Polglase (1995) คาดว่า กำไร C บวกผ่าน NPP เพิ่มขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งใน latitudes สูง และทำนายว่า CO2 ที่คาดการณ์ไว้และเพิ่มอุณหภูมิ ทุนดราและป่า boreal จะคาย C มากถึงบรรยากาศในขณะป่าเขตร้อนชื้นจะยังเก็บพระ C. et al. (2001) ใช้ทดสอบ CO2-บ่อ (หน้า) แอร์ฟรีจะยกระดับพันธมิตร concen-trations ของ CO2 ถึง 535 ppm วิเคราะห์ระบุว่า ในขณะที่เป็นดินอินทรีย์ยังคงครอบงำระบบ ดินหายใจเพิ่มขึ้น (39%) เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของชีวมวลดีรากของ aspen (96%) แอนดรูวส์และ al. (2000) พบว่า อัตราการหายใจเพิ่มเป็นทวีคูณเมื่อ มีการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิ ซึ่งได้มา โดยการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างชุมชนจุลินทรีย์ ในทางตรงกันข้าม Schortemeyer และ al. (2000) สังเกตไม่ผลของ CO2 ที่สูงขึ้นจำนวนแบคทีเรียในทรงกลม rhizo สรุปรายงานเผยแพร่ที่ 47 ดิน C และ N dynamics Zak et al. (2000) และสรุปว่า มีข้อมูลไม่เพียงพอเพื่อทำนายว่า จุลินทรีย์กิจกรรมและราคาของดิน C และ N จักรยานอาจเปลี่ยนกับของสเตรชัน concentra บรรยากาศของ CO2 ได้ ช่องว่างความรู้ที่สำคัญรวมถึงเราเข้าใจปรับหลักชีววิทยา/ลักษณะและการตอบสนองของจุลินทรีย์นอกจากนี้ยังมีการขาดความเข้าใจเกี่ยวกับทิศทางที่อาจจะมีธาตุอาหารอยู่ที่ได้รับผลกระทบ (Ceulemans et al., 1999), และการโต้ตอบระหว่างต่าง ๆ ecophysiological pro-cesses, C และ N รอบและผลตอบรับด้านล่างพื้นดิน การศึกษาส่วนใหญ่ได้แสดงกะในรูปแบบการปันส่วน C แผนภูมิทั้งหมดต่อส่วนด้านล่างพื้นดินมีความเข้มข้น CO2 เพิ่มบรรยากาศ Ceule - บรุษร้อยเอ็ด al. (1999) สรุปว่า ระดับระบบนิเวศ C ถูกปันส่วนใต้ดินขนาดใหญ่อาจทำให้: (i) มีรากเจริญเติบโตและการหมุนเวียน (ii) สนับสนุนกิจกรรมเชื่อมโยงรากจุลินทรีย์ ชีวมวลจุลินทรีย์ (iii) ใหญ่หุ้น และเพิ่มกิจกรรมของจุลินทรีย์ และ (iv) เพิ่มการสูญเสียของดิน C ผ่านทางการหายใจMatamala และ Schlesinger (2000) ตรวจสอบผลของการยกระดับ CO2 ความเข้มข้น (ppm ล้อม + 200) ในการผลิตรากและ dynamics ดิน C ในการทดลองหน้าสน loblolly (Pinus taeda) ใกล้เดอแรม NC, USA รากดีสดโดยรวมเพิ่มขึ้น 86% ในยกระดับ CO2 รักษากับการเพิ่มขึ้นของ 37 g/m2 อยู่เหนือการควบคุมลงจุดหลังจาก 2 ปีของ CO2 fumigation Dilustro et al. (2002) ศึกษาผลของ CO2 ที่สูง (700 ppm) ในระบบนิเวศการขัดโอ๊ค palmetto ในฟลอริดา สหรัฐอเมริกา ผลิตรากดีขึ้น ด้วย CO2 สูง แนะนำที่ มีศักยภาพมีอัตราการเพิ่มของ C การป้อนข้อมูลลงในดินเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศนั้นอาจยังมีผลพื้นฐานคุณสมบัติของดินและกระบวนการ ซึ่งอาจมีผลกระทบต่อหุ้น SOC ในดินเนื้อปูนป่า มีความกังวลบางอย่างว่า การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิโลกอาจทำให้ระยะยาวหุ้น SOC (เจนคินสัน et al., 1991) สำคัญร้อนที่ latitudes สูงอาจทำให้ทุนดราและป่า boreal แหล่ง C สุทธิ (วังและ Polglase, 1995 ปิงและ al., 1997) เพิ่มอุณหภูมิดินอาจมีผลต่อตำแหน่ง decom dynamics ในอาร์กติก และส่วนยุบ boreal ระบบนิเวศที่มีผลต่อฟลักซ์ของอินทรีย์คาร์บอน (DOC) และไนโตรเจน (ดอน) ระบบน้ำ Neff และรับ (2002) วัดการปล่อย CO2, DOC และดอนจากดินเนื้อปูน tundra จากอลาสก้าที่ 10 และ 30 8C. ดินเนื้อปูนเหล่านี้ออก 80-370 mg CO2-C/g ดิน/C และ 5 – 46 มิลลิกรัม DOC/g ดิน/C ที่อุณหภูมิสูง ข้อมูลเหล่านี้แสดงว่า ดินเนื้อปูนของอาร์กติกประกอบด้วยสัดส่วนขนาดใหญ่ของคาร์บอน labile (9-41%) ที่อาจสลายตัวได้ง่าย ด้วยการเพิ่มอุณหภูมิMelillo et al. (2002) รายงานผลลัพธ์จากทศวรรษยาวร้อนทดลองดำเนินการในป่าไม้กลางละติจูด พวกเขาสังเกตว่า ดินร้อนเร่งผุอินทรีย์ดินและ fluxes CO2 ในบรรยากาศ อย่างไรก็ตาม นี้ตอบสนองได้ขนาดเล็ก และช่วงสั้น ๆ ขนาดจำกัดของหุ้น labile ดิน C ซึ่งอาจเป็นกรณีในดินเนื้อปูนของขอบเขตทุนดราและ taiga ยังร้อนเพิ่มความแร่ N กับพืช ที่ป่าจำกัด N อาจกระตุ้น C เก็บในชีวมวลจะชดเชยสำหรับการสูญเสีย C จากดินเนื้อปูน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5.
การเปลี่ยนแปลงภูมิอากาศและการเปลี่ยนแปลงของคาร์บอนในดินป่าระดับCO2 บรรยากาศจะเพิ่มขึ้นในอัตรา 0.4% ต่อปีและคาดว่าจะเป็นสองเท่าในช่วงศตวรรษที่ 21 ผลกระทบของการเพิ่มขึ้นนี้มีความซับซ้อนและไม่เข้าใจเป็นอย่างดี (ดิกสันและ Wisniewski, 1995) เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศอาจส่งผลกระทบต่อการผลิตของระบบนิเวศการจัดสรรเหนือพื้นดินเมื่อเทียบกับมวลชีวภาพด้านล่างพื้นดินและจุลินทรีย์ประชากรการ (จอยซ์และ Birdsey, 2000) ยกตัวอย่างเช่นมันได้รับการคาดการณ์ว่าชีวมวลยืน (หุ้นข้างต้นพื้นดิน C) ในรบกวนน้อยที่สุดป่าทางตอนเหนือจะเพิ่มขึ้นและสต็อก SOC จะลดลง (มอร์แกน et al., 2001).
แต่การตอบสนองของระบบนิเวศป่าที่จะคาดการณ์ การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิที่มีความซับซ้อน ทั้งสภาพภูมิอากาศและความวุ่นวายในการโต้ตอบที่มีอิทธิพลต่อรูปแบบขนลุกขนพองของพืชและดินการจัดเก็บ C (แมคไกวร์ et al., 2002) ต่อไปก็คือกระบวนการในระดับภูมิทัศน์ที่มีการควบคุมฟลักซ์ในภูมิภาค C มันจึงยากที่จะคาดการณ์การวัดระดับไซต์กับเกล็ดภูมิภาค (Hobbie et al., 2000) แต่มีอยู่ฉันทามติทั่วไปที่เพิ่มคุณค่า CO2 มีแนวโน้มที่จะเพิ่มความการจัดเก็บเซลเซียสเป็นเวลา 50-100 ปี (Norby, et al, 1995;. Nisbet, 2002) แต่ฟลักซ์อื่น ๆ ซียังอาจเพิ่มขึ้น วังและ Polglase (1995) คาดการณ์ในเชิงบวกกำไร C ผ่าน NPP เพิ่มขึ้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในละติจูดสูงและคาดการณ์ว่าภายใต้การเพิ่มขึ้นของ CO2 ที่คาดการณ์และอุณหภูมิทุนดราและป่าเหนือจะปล่อย C มากขึ้นมากขึ้นสู่ชั้นบรรยากาศในขณะที่ป่าเขตร้อนชื้นจะยังคงจัดเก็บ ซีคิง et al, (2001) ที่ใช้การตกแต่ง CO2- ฟรีเครื่อง (FACE) การทดลองที่จะยกระดับความเข้มข้นของ CO2 535 ppm การวิเคราะห์แสดงให้เห็นว่าในขณะที่ดินพื้นเมืองสารอินทรีย์ยังคงถูกครอบงำระบบการหายใจของดินที่เพิ่มขึ้น (39%) เนื่องจากการเพิ่มขึ้นของชีวมวลรากที่ดีของแอสเพน (96%) แอนดรู et al, (2000) นอกจากนี้ยังตั้งข้อสังเกตว่าอัตราการหายใจเพิ่มขึ้นชี้แจงกับการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิซึ่งมาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างกลุ่มจุลินทรีย์ ในทางตรงกันข้าม Schortemeyer et al, (2000) ตั้งข้อสังเกตผลของ CO2 สูงไม่เกี่ยวกับจำนวนของแบคทีเรียในวง rhizo- แซคเอตอัล (2000) สรุป 47 รายงานที่เผยแพร่บนดินและ C ยังไม่มีการเปลี่ยนแปลงและได้ข้อสรุปว่ามีข้อมูลไม่เพียงพอที่จะคาดการณ์ว่ากิจกรรมของจุลินทรีย์และอัตราของดินซีและการขี่จักรยานยังไม่มีอาจมีการเปลี่ยนแปลงด้วยการเพิ่มคุณค่าของความเข้มข้นของ CO2 ในชั้นบรรยากาศ ช่องว่างความรู้ที่สำคัญรวมถึงความเข้าใจของเราชีววิทยาปรับราก / ยืนยาวและการตอบสนองของจุลินทรีย์.
นอกจากนี้ยังมีการขาดความเข้าใจเกี่ยวกับทิศทางในการที่ความพร้อมสารอาหารที่อาจจะได้รับผลกระทบ (Ceulemans et al., 1999) และเกี่ยวกับการทำงานร่วมกัน ระหว่างกระบวนการผลิต ecophysiological ต่างๆเช่นซีและเอ็นรอบและการตอบสนองด้านล่างพื้นดิน
การศึกษาส่วนใหญ่ได้แสดงให้เห็นการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบการจัดสรรต้นไม้ C whole- ต่อชิ้นส่วนด้านล่างพื้นดินที่มีความเข้มข้นของ CO2 ในชั้นบรรยากาศเพิ่มขึ้น Ceule- ชาย et al, (1999) ได้ข้อสรุปว่าในระดับระบบนิเวศเป็นจำนวนมากได้รับการจัดสรร C below- พื้นดินอาจนำไปสู่: (i) การเจริญเติบโตของรากมากขึ้นและผลประกอบการ (ii) กิจกรรมที่เพิ่มขึ้นของเชื้อจุลินทรีย์รากที่เกี่ยวข้อง (iii) ชีวมวลจุลินทรีย์ที่มีขนาดใหญ่ หุ้นและกิจกรรมของจุลินทรีย์ที่เพิ่มขึ้นและ (iv) การสูญเสียที่เพิ่มขึ้นของ C ดินผ่านการหายใจ.
Matamala และชเลซิงเจอร์ (2000) การตรวจสอบผลกระทบของความเข้มข้นของ CO2 สูง (รอบ + 200 ppm) ในการผลิตรากและดินการเปลี่ยนแปลงซีในสน Loblolly ที่ (ปินัส taeda) ทดลอง FACE ใกล้ Durham, NC, USA มวลรากสดปรับเพิ่มขึ้นจาก 86% ในการรักษา CO2 สูงกับการเพิ่มขึ้นจาก 37 g / m2 ข้างต้นแผนการควบคุมหลังจาก 2 ปีของการรมควัน CO2 Dilustro et al, (2002) การศึกษาผลกระทบของการยกระดับ CO2 (700 ppm) ในโอ๊คต้นปาล์มชนิดเล็กระบบนิเวศขัดในฟลอริด้า, สหรัฐอเมริกา การผลิตรากปรับเพิ่มขึ้นด้วย CO2 สูงแสดงให้เห็นว่ามีศักยภาพของอัตราการเพิ่มขึ้นของการป้อนข้อมูล C ลงไปในดินก.
เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศตัวเองยังอาจมีผลกระทบพื้นฐานในคุณสมบัติของดินและกระบวนการซึ่งอาจมีผลต่อหุ้น SOC ในดินป่า มีความกังวลว่าการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิโลกอาจส่งผลในการสูญเสียในระยะยาวของหุ้นเป็น SOC (เจนกินสัน et al., 1991) ร้อนอย่างมีนัยสำคัญที่ละติจูดสูงอาจทำให้ป่าทุนดราและเหนือเป็นแหล่ง C สุทธิ (วังและ Polglase, 1995;. ปิง, et al, 1997) การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิดินมีผลต่อการเปลี่ยนแปลงอาจ decom- ตำแหน่งในระบบนิเวศและขั้วโลกเหนือที่มีผลต่อการไหลของสารอินทรีย์ที่ละลายในน้ำ (DOC) และไนโตรเจน (DON) ไปใช้กับระบบน้ำ เนฟฟ์และฮูเปอร์ (2002) วัดการเปิดตัวของก๊าซ CO2, DOC และ DON จากดินทุนดราจากอลาสก้าที่ 10 และ 30 8C ดินเหล่านี้ได้รับการปล่อยตัว 80-370 มิลลิกรัม CO2-C / g ดิน / C และ 5-46 มก. DOC / g ดิน / C ที่อุณหภูมิสูง ข้อมูลเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าดินของภูมิภาคอาร์กติกมีสัดส่วนขนาดใหญ่ของคาร์บอน labile (9-41%) ที่อาจจะย่อยสลายได้อย่างง่ายดายด้วยการเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิ.
Melillo et al, (2002) รายงานผลประกอบการจากการทดลองร้อนทศวรรษที่ผ่านมานานดำเนินการในละติจูดป่าไม้เนื้อแข็งช่วงกลาง พวกเขาตั้งข้อสังเกตว่าภาวะโลกร้อนดินเร่งดินสลายสารอินทรีย์และฟลักซ์ CO2 สู่ชั้นบรรยากาศ
แต่การตอบสนองนี้มีขนาดเล็กและสั้นเพราะมีขนาดที่ จำกัด ของดิน labile หุ้นซีซึ่งไม่อาจเป็นกรณีในดินของทุนดราและภูมิภาคไท ร้อนยังเพิ่มความพร้อมของแร่ N เพื่อพืชซึ่งในป่า N-จำกัด อาจกระตุ้นให้เกิดการจัดเก็บข้อมูลซีในชีวมวลเพื่อชดเชยการสูญเสียดิน C จาก

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5 การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศและการเปลี่ยนแปลงปริมาณคาร์บอนในดิน
ป่า CO2 บรรยากาศระดับจะเพิ่มขึ้นในอัตรา 0.4% ต่อปี และคาดว่าจะสองครั้งในช่วงศตวรรษที่ 21 ผลกระทบของการเพิ่มขึ้นนี้มีความซับซ้อนและไม่ได้เป็นอย่างดีเข้าใจ ( Dixon และวิสเนฟสกี้ , 1995 ) การเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่อาจส่งผลกระทบต่อระบบนิเวศของผลผลิตการจัดสรรเหนือพื้นดินและพื้นดินด้านล่าง ต่อประชากรจุลินทรีย์และ - tion ( จอยซ์ และ birdsey , 2000 ) ตัวอย่างเช่น มีการทำนายว่า ยืน ชีวมวล ( เหนือ - พื้น C Stock ) ในตอนเหนือของป่าจะเพิ่มเล็กน้อยรบกวนและสหุ้นจะลดลง ( มอร์แกน et al . , 2001 ) .
อย่างไรก็ตามการตอบสนองของระบบนิเวศป่าเพื่อเพิ่มประมาณการในอุณหภูมิที่ซับซ้อน ทั้งบรรยากาศและการรบกวนการสื่อสารโต้ตอบอิทธิพลประเทศไนเจอร์รูปแบบพืชและดิน C กระเป๋า ( McGuire et al . , 2002 ) ต่อไปก็เป็นขั้นตอนในแนวนอนขนาดควบคุมภูมิภาค C 2 . ดังนั้นจึงมียากที่จะคาดการณ์การวัดระดับเว็บไซต์ ระดับภูมิภาค ( งานอดิเรก et al . , 2000 ) ยังไม่มีมติทั่วไปว่า CO2 การมีแนวโน้มที่จะเพิ่ม C กระเป๋า 50 – 100 ปี ( นอร์บี้ et al . , 1995 ; นิสเบิต , 2002 ) อย่างไรก็ตาม อื่น ๆ , C ทั้งยังอาจเพิ่มขึ้น วังและ polglase ( 1995 ) คาดการณ์เชิงบวกกำไรเพิ่มขึ้น 100% ผ่าน C โดยเฉพาะอย่างยิ่งในละติจูดสูงและคาดการณ์ว่าภายใต้คาดการณ์ CO2 และเพิ่มอุณหภูมิ , Tundra และป่า Boreal จะปล่อยมากขึ้น ซี บรรยากาศในขณะที่ป่าเขตร้อนชื้นจะยังคงเก็บ C กษัตริย์ et al . ( 2001 ) ใช้ฟรีอากาศ CO2 - เสริม ( หน้า ) ทดลองเพื่อยกระดับ concen - trations CO2 กับ 535 ppmวิเคราะห์พบว่า ในขณะที่อินทรีย์วัตถุในดินพื้นเมืองยังครอบงำระบบการหายใจของดินเพิ่มขึ้น ( 39% ) จากการเพิ่มขึ้นในรากได้มวลชีวภาพของ Aspen ( 96 ) แอนดรู et al . ( 2000 ) พบว่า อัตราการหายใจที่เพิ่มขึ้นชี้แจง ด้วยการเพิ่มอุณหภูมิซึ่งมาพร้อมกับการเปลี่ยนแปลงในโครงสร้างชุมชนจุลินทรีย์ ในทางตรงกันข้าม schortemeyer et al .( 2000 ) พบว่า ไม่มีผลของคาร์บอนไดออกไซด์สูงแบคทีเรียตัวเลขใน rhizo - ทรงกลม แซค et al . ( 2000 ) ได้เผยแพร่รายงานเกี่ยวกับดิน 47 C และ N พลวัตและพบว่ามีข้อมูลไม่เพียงพอที่จะคาดเดาว่า กิจกรรมของจุลินทรีย์ดินและอัตราของ C และ N จักรยานอาจจะเปลี่ยนกับการครุ่นคิด - บรรยากาศของ CO2ช่องว่างของความรู้ที่สำคัญ ได้แก่ ความเข้าใจของเราปรับรากชีววิทยา / อายุการใช้งาน และการตอบสนองของจุลินทรีย์ .
ยังขาดความเข้าใจเกี่ยวกับทิศทางที่อาจจะได้รับผลกระทบ พร้อมสารอาหาร
( ceulemans et al . , 1999 ) , และเกี่ยวกับปฏิสัมพันธ์ระหว่างต่าง ๆ ecophysiological Pro - cesses เช่น C และ N รอบ การตอบสนอง และด้านล่างพื้นดินการศึกษาส่วนใหญ่แสดงการเปลี่ยนแปลงในรูปแบบการจัดสรรทั้งหมด - ต้นไม้ C ต่อด้านล่างพื้นส่วนกับการเพิ่มความเข้มข้น CO2 ในบรรยากาศ ceule - ม็อง et al . ( 2542 ) พบว่า ระดับระบบนิเวศ จํานวน C ถูกจัดสรรพื้นด้านล่าง อาจจะ : ( 1 ) การเจริญเติบโตของราก และการหมุนเวียน ( 2 ) กิจกรรมที่เพิ่มขึ้นของรากจุลินทรีย์ที่เกี่ยวข้อง( 3 ) หุ้นขนาดใหญ่มวลชีวภาพจุลินทรีย์ และเพิ่มกิจกรรมของจุลินทรีย์และ ( iv ) เพิ่มขึ้นจากดิน C ผ่านการหายใจ
matamala ชเลซิงเกอร์ ( 2000 ) และศึกษาผลของคาร์บอนไดออกไซด์ความเข้มข้นสูง ( อุณหภูมิ 200 ppm ) ในรากและดิน C การผลิตพลวัตใน loblolly สน ( Pinus taeda ) หน้าทดลองใกล้ Durham , NC สหรัฐอเมริกาสดปริมาณราก ปรับเพิ่มขึ้น 86% ในการยกระดับ CO2 เพิ่มขึ้น 37 g / m2 ข้างต้นแปลงควบคุม หลังจาก 2 ปีของ CO2 รม . dilustro et al . ( 2002 ) ศึกษาผลของระดับ CO2 ( 700 ppm ) ในต้นโอ๊ก Palmetto ขัดระบบนิเวศในรัฐฟลอริดา สหรัฐอเมริกา ได้ยกระดับการผลิตรากเพิ่มคาร์บอนไดออกไซด์แนะนำว่า มีศักยภาพของอัตราการเพิ่มขึ้นของ C ใส่ลงในดิน
เปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศตัวเองยังอาจมีผลกระทบต่อคุณสมบัติของดินและกระบวนการพื้นฐานซึ่งอาจจะมีอิทธิพลต่อหุ้นสในดินป่า มีความกังวลว่า การเพิ่มขึ้นของอุณหภูมิของโลกอาจส่งผลในการสูญเสียในระยะยาวของหุ้น ( ซอคเจนกินสัน et al . , 1991 )