But the very mention of “gold” expa

But the very mention of “gold” expands beyond the forest to human commerce, to the symbolism of wealth and the philosophy of value. Then the second couplet seems to return to a more conventional poetic statement about the transience of life and beauty:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แต่การพูดถึงมาก "ทองคำ" ขยายนอกเหนือจากป่าการค้ามนุษย์ สัญลักษณ์ของสมบัติและปรัชญาของค่า แล้ว couplet สองดูเหมือนว่าจะ กลับไปปกติมากบทรายงานเกี่ยวกับอนิจจังที่ชีวิตและความงาม:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่การกล่าวถึงมากของ "ทองคำ" ได้ขยายตัวจากป่าเพื่อการค้ามนุษย์เพื่อเป็นสัญลักษณ์ของความมั่งคั่งและปรัชญาของมูลค่า จากนั้นคู่ที่สองดูเหมือนว่าจะกลับไปบันทึกบทกวีเดิมเพิ่มเติมเกี่ยวกับลักษณะที่ไม่ยั่งยืนของชีวิตและความงาม:

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แต่กล่าวถึงมากของ " ทอง " ขยายเกินป่าเพื่อการค้ามนุษย์ สัญลักษณ์ของความมั่งคั่งและปรัชญาของค่า แล้วโคลงที่สองดูเหมือนว่าจะกลับไปเป็นปกติมาก ซึ่งแถลงการณ์เกี่ยวกับสภาพชั่วคราวของชีวิต และความงาม :