The dual concerns model to describe

The dual concerns model to describe the basic orientation that people take toward conflict. This model proposes that individuals in conflict have two levels of related concerns: a level of concern for their own outcomes, and a level of concern for the other's outcomes. Savage, Blair, and Sorenson propose a similar model for the choice of a negotiation strategy.According to this model, a negotiator's unilateral choice of strategy is reflected in the answers to two simple questions: (1) How much concern does the actor have for achieving the substantive outcomes at stake in this negotiation (substantive goals)? and (2) How much concern does the negotiator have for the current and future quality of the relationship with the other party (relationship goals)?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

รุ่นสองความกังวลเพื่ออธิบายแนวพื้นฐานที่คนนำไปสู่ความขัดแย้ง รุ่นนี้เสนอว่า บุคคลในความขัดแย้งมีสองระดับความกังวลที่เกี่ยวข้อง: ระดับของความกังวลสำหรับผลลัพธ์ของตัวเอง และระดับความกังวลผลอื่น ๆ Savage แบลร์ และ Sorenson เสนอรูปแบบที่คล้ายกันในการเลือกกลยุทธ์การเจรจาต่อรอง ตามแบบจำลองนี้ เจรจาแบบข้างเดียวเลือกกลยุทธ์สะท้อนให้เห็นในคำตอบสองคำถามง่าย ๆ: (1) กังวลเท่าใดนักแสดงที่มีเพื่อให้บรรลุผลสำคัญเดิมพันในการเจรจาต่อรองนี้ (เป้าหมายสำคัญ) และ (2) กังวลเท่าใดไม่เจรจามีความสัมพันธ์กับบุคคลอื่น (เป้าหมายสัมพันธ์) คุณภาพปัจจุบัน และในอนาคต

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

รูปแบบความกังวลคู่เพื่ออธิบายถึงการวางแนวทางเบื้องต้นที่ผู้ใช้ที่มีต่อความขัดแย้ง รุ่นนี้นำเสนอว่าบุคคลที่อยู่ในความขัดแย้งมีสองระดับของความกังวลที่เกี่ยวข้อง: ระดับของความกังวลสำหรับผลของตัวเองและระดับของความกังวลสำหรับผลอื่น ๆ ของ โหดแบลร์และโซเรนนำเสนอรูปแบบที่คล้ายกันสำหรับทางเลือกของการเจรจาต่อรอง strategy.According กับรูปแบบนี้, เจรจาต่อรองเป็นทางเลือกที่ฝ่ายเดียวของกลยุทธ์การสะท้อนให้เห็นในคำตอบสองคำถามง่ายๆ: (1) วิธีกังวลเท่าไหร่นักแสดงมีสำหรับ การบรรลุผลลัพธ์ที่สำคัญที่ถือหุ้นในการเจรจานี้ (เป้าหมายสำคัญ)? และ (2) วิธีกังวลเท่าไหร่เจรจาต่อรองที่มีคุณภาพในปัจจุบันและอนาคตของความสัมพันธ์กับบุคคลอื่น ๆ (ความสัมพันธ์ประตู)?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความกังวลสองรูปแบบการอธิบายการวางพื้นฐานที่ผู้คนใช้ต่อความขัดแย้ง รุ่นนี้เสนอว่าบุคคลในความขัดแย้งได้สองระดับของความกังวลที่เกี่ยวข้อง : ระดับของความกังวลสำหรับผลของพวกเขาเอง และระดับของความกังวลอื่น ๆ ผลลัพธ์ ป่าเถื่อน แบลร์ และ โซเรน นเสนอ รูปแบบคล้ายทางเลือกของกลยุทธ์การเจรจา ตามรูปแบบนี้ เป็นผู้เจรจาเป็นทางเลือกของกลยุทธ์ที่สะท้อนอยู่ในคำตอบของคำถามง่ายๆ 2 : ( 1 ) ความกังวลเท่าไหร่นักแสดงได้เพื่อให้บรรลุผลสำคัญที่ถือหุ้นในการเจรจา ( เป้าหมายพลเรือน ) ? และ ( 2 ) กังวลเท่าไหร่นักเจรจาต่อรองได้สำหรับปัจจุบันและอนาคตที่มีคุณภาพของความสัมพันธ์กับพรรคอื่น ๆ ( เป้าหมายความสัมพันธ์ )