The soldiers moved back to the side

The soldiers moved back to the side, and Price took a step back. “What’s your name, soldier?” He asked, looking at you like a proud teacher. You said nothing, but you looked back at him as if waiting for him to say something else. “Bloody hell, soldier. You’re just like the living dead, aren’t you? Do you even have a name, soldier?” He asked again, as if he needed to push to get anything out of you.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทหารเคลื่อนตัวกลับไปด้านข้าง และไพรซ์ก็ก้าวถอยหลัง “คุณชื่ออะไร ทหาร?” เขาถามโดยมองคุณเหมือนครูภูมิใจ คุณไม่พูดอะไรแต่หันกลับมามองเขาราวกับรอให้เขาพูดอย่างอื่น “ให้ตายเถอะทหาร คุณก็เหมือนกับคนตายทั้งเป็นใช่ไหม? มีชื่อมั้ยทหาร?” เขาถามอีกครั้งราวกับว่าเขาจำเป็นต้องผลักดันเพื่อให้ได้อะไรจากคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทหารก็ย้อนกลับไปข้างหนึ่ง ไพรซ์ก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าว คุณชื่ออะไร ทหาร เขาถามและมองคุณเหมือนครูภูมิใจ คุณไม่พูดอะไร แต่คุณหันกลับมามองเขาเหมือนรอให้เขาพูดอย่างอื่น "แม่งเอ้ย ทหาร นายเหมือนคนตายที่มีชีวิตใช่ไหม นายมีชื่อไหม ทหาร" เขาถามอีกครั้งเหมือนต้องการผลักดันเพื่อให้ได้อะไรจากคุณ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทหารถอยกลับไปข้างหนึ่งและไพรซ์ก็ถอยหลังไปหนึ่งก้าว "คุณชื่ออะไรทหาร?" เขาถาม, มองคุณเหมือนครูที่ภูมิใจ. คุณไม่ได้พูดอะไร แค่หันกลับไปมองเขา เหมือนกําลังรอให้เขาพูดอย่างอื่น. "แช่ง, ทหาร. คุณเหมือนคนตายที่ยังมีชีวิตอยู่ไม่ใช่เหรอ? คุณมีชื่อไหมทหาร?" เขาถามอีกครั้งราวกับว่าเขาต้องใช้ความแข็งแรงเพื่อเอาอะไรออกจากปากของคุณ