While Jainism shared some features

While Jainism shared some features of Vedic Hinduism and Buddhism (such as asceticism for the sake of attaining liberation from rebirth), it also had a particular doctrine of its own.

For instance, Jainism taught that spirit (jīva) and matter (ajīva) were permanent but separate from each other.

The jīva in this case meant only the individual soul of a person, since the Jains did not believe in a universal spirit or God.

Therefore, there was nothing to correspond to brahman. And although ātman might be approximated to jīva, it had no permanent substantiality of its own.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในขณะที่ศาสนาเชนบางคุณลักษณะของพระเวทศาสนาฮินดูและศาสนาพุทธ (เช่นดุนเพื่อการบรรลุปลดปล่อยจากเกิดใหม่) ที่ใช้ร่วมกัน มันมีสอนเฉพาะของตนเองตัวอย่าง ศาสนาเชนสอนว่า จิตวิญญาณ (jīva) และเรื่อง (ajīva) ถาวร แต่แยกจากกันJīva หมายถึง เฉพาะจิตแต่ละคน ในกรณีนี้เนื่องจาก Jains ไม่เชื่อในพระเจ้าหรือจิตวิญญาณสากล ดังนั้น ไม่มีอะไรที่สอดคล้องกับ brahman และแม้ว่า ātman อาจเลียนแบบการ jīva มันมี substantiality ไม่ถาวรของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะที่เชนที่ใช้ร่วมกันคุณสมบัติบางอย่างของเวทศาสนาฮินดูและพุทธศาสนา (เช่นการบำเพ็ญตบะเพื่อประโยชน์ในการบรรลุการปลดปล่อยจากการเกิดใหม่) ก็ยังมีความเชื่อโดยเฉพาะอย่างยิ่งของตัวเอง. ยกตัวอย่างเช่นเชนสอนวิญญาณ (Jiva) และเรื่อง (ajīva) เป็น ถาวร แต่แยกออกจากกัน. Jiva ในกรณีนี้หมายถึงเฉพาะจิตวิญญาณของแต่ละคนตั้งแต่เชนส์ไม่เชื่อในจิตวิญญาณสากลหรือพระเจ้า. ดังนั้นมีอะไรให้สอดคล้องกับพราหมณ์ และถึงแม้ว่าĀtmanอาจจะมีห้วงการ Jiva ก็ไม่มีเท็จจริงถาวรของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในขณะที่เชนใช้คุณลักษณะบางอย่างของเวทศาสนาฮินดูและศาสนาพุทธ ( เช่นการบําเพ็ญตบะเพื่อบรรลุการปลดปล่อยจากวิญญาณ ) ก็ยังมีลัทธิเฉพาะของตัวเอง

เช่น ศาสนาเชน สอนพระวิญญาณนั้น ( J ī VA ) และ ( AJ ī VA ) เป็นแบบถาวร แต่แยกต่างหากจากแต่ละอื่น ๆ .

VA ī J ในกรณีนี้หมายถึงเฉพาะบุคคล จิตวิญญาณของคนเนื่องจากเจนไม่เชื่อในจิตวิญญาณสากล หรือพระเจ้า

ดังนั้นไม่มีอะไรที่จะสอดคล้องกับพราหมณ์ . และถึงแม้ว่าอุบาสก tman อาจจะประมาณ J ī VA , มันไม่มี substantiality ถาวรของมันเอง