A poor man had twelve children and was forced to work night and day to give them even bread. When therefore the thirteenth came into the world, he knew not what to do in his trouble, but ran out into the great highway, and resolved to ask the first person whom he met to be godfather. The first to meet him was the good God who already knew what filled his heart, and said to him, "Poor man, I pity thee. I will hold thy child at its christening, and will take charge of it and make it happy on earth." The man said, "Who art thou?" "I am God." "Then I do not desire to have thee for a godfather," said the man; "thou givest to the rich, and leavest the poor to hunger." Thus spoke the man, for he did not know how wisely God apportions riches and poverty. He turned therefore away from the Lord, and went farther. Then the Devil came to him and said, "What seekest thou? If thou wilt take me as a godfather for thy child, I will give him gold in plenty and all the joys of the world as well." The man asked, "Who art thou?" "I am the Devil." "Then I do not desire to have thee for godfather," said the man; "thou deceivest men and leadest them astray." He went onwards, and then came Death striding up to him with withered legs, and said, "Take me as godfather." The man asked, "Who art thou?" "I am Death, and I make all equal." Then said the man, "Thou art the right one, thou takest the rich as well as the poor, without distinction; thou shalt be godfather." Death answered, "I will make thy child rich and famous, for he who has me for a friend can lack nothing." The man said, "Next Sunday is the christening; be there at the right time." Death appeared as he had promised, and stood godfather quite in the usual way.
When the boy had grown up, his godfather one day appeared and bade him go with him. He led him forth into a forest, and showed him a herb which grew there, and said, "Now shalt thou receive thy godfather's present. I make thee a celebrated physician. When thou art called to a patient, I will always appear to thee. If I stand by the head of the sick man, thou mayst say with confidence that thou wilt make him well again, and if thou givest him of this herb he will recover; but if I stand by the patient's feet, he is mine, and thou must say that all remedies are in vain, and that no physician in the world could save him. But beware of using the herb against my will, or it might fare ill with thee."
It was not long before the youth was the most famous physician in the whole world. "He had only to look at the patient and he knew his condition at once, and if he would recover, or must needs die." So they said of him, and from far and wide people came to him, sent for him when they had any one ill, and gave him so much money that he soon became a rich man. Now it so befell that the King became ill, and the physician was summoned, and was to say if recovery were possible. But when he came to the bed, Death was standing by the feet of the sick man, and the herb did not grow which could save him. "If I could but cheat Death for once," thought the physician, "he is sure to take it ill if I do, but, as I am his godson, he will shut one eye; I will risk it." He therefore took up the sick man, and laid him the other way, so that now Death was standing by his head. Then he gave the King some of the herb, and he recovered and grew healthy again. But Death came to the physician, looking very black and angry, threatened him with his finger, and said, "Thou hast overreached me; this time I will pardon it, as thou art my godson; but if thou venturest it again, it will cost thee thy neck, for I will take thee thyself away with me."
Soon afterwards the King's daughter fell into a severe illness. She was his only child, and he wept day and night, so that he began to lose the sight of his eyes, and he caused it to be made known that whosoever rescued her from death should be her husband and inherit the crown. When the physician came to the sick girl's bed, he saw Death by her feet. He ought to have remembered the warning given by his godfather, but he was so infatuated by the great beauty of the King's daughter, and the happiness of becoming her husband, that he flung all thought to the winds. He did not see that Death was casting angry glances on him, that he was raising his hand in the air, and threatening him with his withered fist. He raised up the sick girl, and placed her head where her feet had lain. Then he gave her some of the herb, and instantly her cheeks flushed red, and life stirred afresh in her.
When Death saw that for a second time he was defrauded of his own property, he walked up to the physician with long strides, and said, "All is over with thee, and now the lot falls on thee," and seized him so firmly with his ice-cold hand, that he could not resist, and led him into a cave below the earth. There he saw how thousands and thousands of candles were burning in countless rows, some large, others half-sized, others small. Every instant some were extinguished, and others again burnt up, so that the flames seemed to leap hither and thither in perpetual change. "See," said Death, "these are the lights of men's lives. The large ones belong to children, the half-sized ones to married people in their prime, the little ones belong to old people; but children and young folks likewise have often only a tiny candle." "Show me the light of my life," said the physician, and he thought that it would be still very tall. Death pointed to a little end which was just threatening to go out, and said, "Behold, it is there." "Ah, dear godfather," said the horrified physician, "light a new one for me, do it for love of me, that I may enjoy my life, be King, and the husband of the King's beautiful daughter." "I cannot," answered Death, "one must go out before a new one is lighted." "Then place the old one on a new one, that will go on burning at once when the old one has come to an end," pleaded the physician. Death behaved as if he were going to fulfill his wish, and took hold of a tall new candle; but as he desired to revenge himself, he purposely made a mistake in fixing it, and the little piece fell down and was extinguished. Immediately the physician fell on the ground, and now he himself was in the hands of Death.
คนยากจนมีเด็กสิบสอง และถูกบังคับให้ทำงานวันและกลางคืนเพื่อให้ได้ขนมปัง เมื่อดังนั้นมาสิบสามในโลก เขารู้ว่าไม่ต้องทำอะไรในปัญหาของเขา แต่วิ่งออกมาทางหลวงดี และได้ถามคนแรกที่เขาพบจะ ชอบชวนหาเรื่อง แรกที่พบเขาเป็นพระดีที่รู้แล้วว่าอะไรเติมหัวใจของเขา และว่า "คนไม่ดี ฉันสงสารทั้งหลาย ฉันจะเก็บลูกเจ้าที่ของ christening และจะดูแลมัน และทำให้มีความสุขในโลก" ชายคนนั้นกล่าวว่า, "ที่ตรัสหรือไม่? " "เราคือพระเจ้า" "แล้วฉันไม่ปรารถนาที่จะมีทั้งหลายชอบชวนหาเรื่อง กล่าวว่า คน "พระองค์ givest เพื่อคนรวย และ leavest คนจนหิว" จึง พูดคน สำหรับเขาไม่รู้จักพระเจ้าว่าอย่างชาญฉลาด apportions มั่งคั่งและความยากจน เขาเปิดดังนั้นจากพระเจ้า และไปไกลออกไป แล้วมารมาให้เขา และกล่าว ว่า, "สิ่ง seekest พระองค์ ถ้าพระองค์ทูล พาฉันเป็นชอบชวนหาเรื่องเป็นเด็กพระองค์ ฉันจะให้เขามากมายและสุขทั้งหมดของโลกเช่นทอง" คนถาม, "ที่ตรัสหรือไม่? " "ฉันเป็นปีศาจ" "แล้วฉันไม่ปรารถนาที่จะมีทั้งหลายชอบชวนหาเรื่อง กล่าวว่า คน "พระองค์ชาย deceivest และ leadest ผู้เสียคน" เขาไปไป แล้ว มาตาย striding ขึ้นเขาขาเหี่ยว และกล่าว ว่า "พาฉันเป็นชอบชวนหาเรื่อง" คนถาม, "ที่ตรัสหรือไม่? " "ฉันตาย และฉันทำทั้งหมดเท่านั้น" แล้วคน กล่าวว่า "พระองค์ชนหนึ่งเหมาะสม พระองค์ takest คนรวยเป็นคนจน ไม่ มีความแตกต่าง พระองค์เจ้าจะชอบชวนหาเรื่อง" ตายตอบ "ฉันจะทำให้เจ้าเด็กรวย และมีชื่อ เสียง สำหรับผู้ที่มีผมเพื่อนสามารถขาดอะไร" ชายคนนั้นกล่าวว่า "อาทิตย์ถัดไปเป็น christening ได้มีการ" ตายปรากฏเป็นเขามีสัญญา และยืนชอบชวนหาเรื่องค่อนข้างในทางปกติเมื่อเด็กได้เติบโตขึ้น เขาชอบชวนหาเรื่องวันหนึ่งปรากฏ และคนเขาไปกับเขา เขานำเขาไปในป่า และแสดงให้เขาเห็นสมุนไพร ที่เติบโตมี กล่าว ว่า "ตอนนี้เจ้าพระองค์ได้ชอบชวนหาเรื่องพระองค์ปัจจุบัน ฉันให้ท่านกล่าวแพทย์เฉลิมฉลอง เมื่อพระองค์ชนเรียกผู้ป่วย ฉันจะปรากฏขึ้นเสมอเพื่อทั้งหลาย ถ้าฉันยืน ด้วยศีรษะของคนป่วย พระองค์ mayst พูด ด้วยความมั่นใจว่าทำดีอีกครั้ง และถ้าพระองค์ givest ของสมุนไพรนี้ เขาจะกู้ คืน แต่ถ้าฉันยืน ด้วยเท้าของผู้ป่วย เขาเป็นฉัน และพระองค์ต้องพูด เยียวยาทั้งหมดอยู่ในความไร้สาระ และแพทย์ไม่มีในโลกสามารถบันทึกเขา แต่ระวังของการใช้สมุนไพรกับฉันจะ หรือมันอาจมีประสบการณ์ไม่ดีกับท่านเล่า"ไม่นานก่อนที่เยาวชนถูกแพทย์มีชื่อเสียงมากที่สุดในโลกทั้งโลก "เขาได้ เพียงการดู ผู้ป่วยและเขารู้ว่าสภาพของเขาครั้ง และ ถ้าเขาจะกู้คืน หรือคุณต้องต้องตาย" ดังกล่าวของเขา และจากอื้อฉาวคนมาเขา ส่งเขาเมื่อพวกเขามีไม่ใด ๆ หนึ่ง และให้เขาว่า เขาจนกลายเป็นเศรษฐีมีเงินมาก ตอนนี้ดังนั้น befell ที่กษัตริย์กลายเป็นป่วย และแพทย์ก็ถูกเรียกตัว และจะบอกว่า ถ้ากู้คืนได้ แต่เมื่อเขามาถึงนอน ความตายยืน ด้วยเท้าของคนป่วย และสมุนไพรไม่ได้เติบโตที่สามารถบันทึกเขา "หากฉันสามารถโกงความตายการ ความคิดแพทย์ "เขาจะต้องใช้มันป่วยถ้าทำ แต่ เป็นฉัน godson ของเขา เขาจะปิดตา ฉันจะเสี่ยงมัน" เขาจึงเอาค่าคนป่วย และวางเขาวิธีอื่น ๆ เพื่อว่าตอนนี้ มีตายยืน ด้วยศีรษะ แล้ว เขาให้กษัตริย์ของกะเพรา และเขากู้ และเติบโตมีสุขภาพดีอีกครั้ง แต่ตายมาแพทย์ ดำมาก และโกรธ คุกคามเขา ด้วยการใช้นิ้วของเขา กล่าว ว่า "พระองค์เพราะ overreached ฉัน เวลานี้ฉันจะยกโทษ เป็นพระองค์ชน godson ของฉัน แต่ถ้าพระองค์ venturest มันอีก ต้นทุนท่านกล่าวคอ สำหรับจะพาทั้งหลายข้าไปด้วย"เร็ว ๆ นี้หลังจากนั้น ลูกสาวของพระมหากษัตริย์ตกเป็นเจ็บป่วยรุนแรง เธอเป็นลูกของเขาเท่านั้น และเขาร้องไห้กลางวันและกลางคืน เพื่อให้เขาเริ่มที่จะสูญเสียสายตาของตา และเขาเกิดเพื่อจะได้ทราบว่าผู้ทรงช่วยเธอจากตายควรเป็นสามี และรับเอามงกุฎ เมื่อแพทย์มานอนของสาวป่วย เขาเห็นความตาย โดยเท้าของเธอ ควรจะได้จดจำคำเตือนโดยเขาชอบชวนหาเรื่อง แต่เขาถูกจึงพัน ด้วยความงามที่ดีของลูกสาวของพระมหากษัตริย์ และความสุขของ สามี ที่เขาส่วนใหญ่ทั้งหมดคิดว่า การลม เขาไม่ได้เห็นว่า มีการหล่อโกรธสายตาแปลกบนเขา เขาได้ยกมือในอากาศ และคุกคามเขา ด้วยกำปั้นของเขาเหี่ยวตาย เขายกสาวป่วย และหัวของเธอไว้ที่เท้าของเธอมีน้ำพุ เขาให้เธอบางส่วนของกะเพรา แล้วได้ ทันทีที่แก้มของเธอล้างสีแดง และชีวิตกวนในแตงเธอWhen Death saw that for a second time he was defrauded of his own property, he walked up to the physician with long strides, and said, "All is over with thee, and now the lot falls on thee," and seized him so firmly with his ice-cold hand, that he could not resist, and led him into a cave below the earth. There he saw how thousands and thousands of candles were burning in countless rows, some large, others half-sized, others small. Every instant some were extinguished, and others again burnt up, so that the flames seemed to leap hither and thither in perpetual change. "See," said Death, "these are the lights of men's lives. The large ones belong to children, the half-sized ones to married people in their prime, the little ones belong to old people; but children and young folks likewise have often only a tiny candle." "Show me the light of my life," said the physician, and he thought that it would be still very tall. Death pointed to a little end which was just threatening to go out, and said, "Behold, it is there." "Ah, dear godfather," said the horrified physician, "light a new one for me, do it for love of me, that I may enjoy my life, be King, and the husband of the King's beautiful daughter." "I cannot," answered Death, "one must go out before a new one is lighted." "Then place the old one on a new one, that will go on burning at once when the old one has come to an end," pleaded the physician. Death behaved as if he were going to fulfill his wish, and took hold of a tall new candle; but as he desired to revenge himself, he purposely made a mistake in fixing it, and the little piece fell down and was extinguished. Immediately the physician fell on the ground, and now he himself was in the hands of Death.
การแปล กรุณารอสักครู่..